ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Ouran high school host club X MHA]マーボー豆腐

    ลำดับตอนที่ #3 : Episode 3 - ใส่นัว

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.91K
      140
      11 ต.ค. 65

    “นายน้อยครับ โมริโนะซึเกะซังมาถึงแล้วครับ” หนึ่งในลูกน้องของแก๊งเดินมาบอกคัตสึกิที่นั่งเล่นอยู่ที่ห้องฝึกซ้อมของตน

    “พาเข้ามา” คัตสึกิเอ่ยคำสั่งไป

    “ครับนายยน้อย”

     

    ลูกน้องคนนั้นขานรับก่อนจะเดินออกไป แต่ก็มีคนเดินสวนลูกน้องเข้ามา นั่นก็คือลูกน้องคนสนิทของคัตสึกิหรือจะเรียกว่ามือขวาก็คงได้ คนๆนั้นคือ “มิโดริยะ อิซึคุ” เมื่อมือขวาคนสนิทเดินเข้ามาก็เอ่ยสิ่งสำคัญให้กับคัตสึกิฟังทันที

     

    “คัตจัง ดูเหมือนว่าจะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาเพิ่มนะครับ” อิซึคุพูดกับคัตจังด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

    “ใคร” คัตสึกิถามเสียงแข็ง

    “ดูเหมือนว่าจะเป็นคนจากชมรมโฮสต์คลับ'ทั้งหมด'นะครับ” อิซึคุตอบทันที

    “อ่า ไม่เป็นไรให้เข้ามานั่นแหละ” คัตสึกิหลังได้รู้คำตอบก็ตอบอิซึคุด้วยน้ำเสียงหน่ายๆเมื่อรู้ตัวแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

     

    ใช้เวลาไม่นานลูกน้องคนเดิมก็เดินนำแขกทั้งหมดมายังห้องฝึกซ้อม คนที่ไม่เคยเข้ามาอย่างชมรมโฮสต์คลับคนอื่นๆดูตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่เห็นในห้องฝึกซ้อมของคัตสึกิ

    ถ้าให้อธิบายให้เห็นภาพคงเป็นห้องในคฤหาสน์แบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นค่อนข้างกะทัดรัด แต่ก็เต็มไปด้วยอุปกรณ์ซัพพอร์ตของคัตสึกิและอิซึคุอยู่ และพื้นที่มีเสื่อทาทามิก็ถูกปูด้วยแผ่นโฟมกันกระแทกสีดำไปอีกชั้นนึงเพื่อความปลอดภัยเวลาฝึกซ้อมต่อสู้ และภายในห้องมีประตูอีกด้านนึงเมื่อเปิดออกไปจะเป็นลานฝึกกลางแจ้งที่ไม่มีอะไรเลย เป็นพื้นดินโล่งๆและรอบๆเต็มไปด้วยป่า เนื่องจากคฤหาสน์ของบาคุฮัตสึตั้้งอยู่บนภูเขาซึ่งเป็นพื้นที่ของแก๊งที่คนภายนอกไม่สามารถเข้ามาได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากคนในตระกูล

     

    “โอ้ นายเมื่อตอนนั้นนี่” ทามากิเมื่อเห็นคนที่คุ้นหน้าอย่างอิซึคุจึงทัก

    “สวัสดีครับ ตอนนั้นไม่มีโอกาสแนะนำตัวผมเป็นมือขวาของคัตจัง มิโดริยะ อิซึคุครับ ยินดีที่ได้พบทุกท่านนะครับ” อิซึคุขอโทษและแนะนำตัวและค่อมหัวลงเล็กน้อย

    “ยินดีที่ได้รู้จักนะมิโดริยะซัง” ฮารุฮิพูดพร้อมค่อมหัวลงเล็กน้อย

    “เรียกมิโดริยะเฉยๆก็ได้ครับ อ๋า! ฟุตาจิอินซังระวังสลักด้วยนะครับ” มิโดริยะกำลังคุยกับฮารุฮิแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นแฝดฟุตาจิอินถือของอันตรายเข้า

    “เน่ มิโดริยะนี่คืออะไรอะ” แฝดฟุตาจิอินพูดพร้อมกัน

    “หน้าตาเหมือนระเบิดเลย” ฮิคารุ

    “แถมยังใส่แขนได้ด้วย” คาโอรุ

    “อ่า นั่นเป็นอุปกรณ์ซัพพอร์ตอัตลักษณ์ของคัตจังครับ ในนั้นสามารถเก็บเหงื่อของคัตจังได้ ถ้าตามที่ผมเคยเห็นมาแล้วล่ะก็แค่ข้างเดียวก็ระเบิดคฤหาสน์นี้ไปได้1ใน5ของคฤหาสน์เลย แต่ถ้าโดนคนไปล่ะก็อาจจะได้นอนโรงพยาบาลอย่างต่ำซัก1เดือน ถ้าโดนจังๆอาจจะไม่รอดก็ได้ครับ” อิซึคุรัวคุณสมบัติของอุปกรณ์ซัพพอร์ตจนแทบจะไปประกวดรายการshxw mx thx mxnxy(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)ได้เลย

    คนในชมรมตอนนี้ที่รู้คุณสมบัติของมันก็ถอยกรูดออกมาจากฮิคารุและคาโอรุอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ทิ้งฝุ่น ส่วนฮิคารุและคาโอรุพอรู็คุณสมบัติของของที่พวกตนสวมอยู่ก็รีบถอดอย่างรวดเร็วด้วยความล่กและกลัว และวางไว้ที่เดิมอย่างเบามือ

    คัตสึกิพอเห็นสภาพคนในชมรมก็ถอนหายใจพร้อมเอ่ยเปลี่่ยนเรื่องทันที

     

    “อิซึคุ ทาคาชิ มิตสึคุนิไปเปลี่ยนเป็นชุดซ้อมยูโดซะ ส่วนพวกแกจะนั่งรอตรงไหนก็นั่งเดี๋ยวจะมีลูกน้องเอาของกินมาให้”

     

    เมื่อคัตสึกิพูดจบก็ไปเปลี่ยนชุดกับอิซึคุ ทาคาชิ และมิตสึคุนิ เมื่อเปลี่ยนเสร็จคัตสึกิก็มาเริ่มซ้อมกับมิตสึคุนิ และอิซึคุก็เริ่มซ้อมกับอิซึคุ

    พอซ้อมไปเรื่อยๆ จะมีบ้างที่คัตสึกิจะชนะมิตสึคุนิ แต่ส่วนใหญ่มิตสึคุนิจะชนะเยอะกว่า ถึงในด้านขนาดตัวคัตสึกิจะได้เปรียบ แต่ในด้านความเชี่ยวชาญในด้านยูโดมิตสึคุนิชนะขาด

    คนในชมรมในตอนนี้ดูค่อนข้างตื่นตาตื่นใจกับผลในตอนนี้ที่คัตสึกิสามารถเอาชนะมิตสึคุนิได้ในบางครั้งเรียกว่าสูสี ส่วนฮารุฮิในตอนนี้ช็อกไปตั้งแต่มิตสึคุนิจับบาคุโกทุ่มไปตั้งแต่รอบแรกแล้ว

    ตัดภาพมาที่ฝั่งอิซึคุและทาคาชิ คือในตอนนี้ทั้งสองคนสูสีกันมากเรียกได้ว่ากินกันไม่ลงเพราะทั้งสองคนผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ

    เวลาผ่านไปซักพักจนทั้งสองคู่เริ่มเหนื่อยและคนดูเริ่มเบื่อ ทั้งสี่คนจึงมาพักและกินขนมกัน พร้อมกับล้อมวงคุยกัน

     

    “มิโดริยะนี่ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของคัตสึกิคุงหรอ” เคียวยะถาม เพราะตนไม่มีข้อมูลของคนๆนี้อย่างละเอียด

    “ครับ ก็อยู่ด้วยกันตั้งแต่จำความได้เลยครับ เป็นทั้งเพื่อนสมัยเด็กและเป็นคู่หูของคัตจังเลยล่ะครับ” อิซึคุตอบไปด้วยยิ้มบางไปด้วย

     

    ‘อ้ากกก เจิดจ้ามากคนละขั้วกับคัตสึกิเลย!’ คนในชมรมคิดในใจ

     

    “ใช่แล้วล่ะ เค้า ทาคาชิ คัตจัง แล้วก็อิคจัง เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ” มิตสึคุนิพูดเสริมโดยมีทาคาชิพยักหน้าเสริม

    “เห ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี่ย” ทามากิพูดด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อ

    “ก็แกไม่เคยถาม” คัตสึกิตอบ

    “ครับ ขอโทษครับ แล้วทำไมนายต้องดุชั้นด้วยเนี่ย!” ทามากิโวยวาย

    “ชั้นไปดุแกตอนไหนวะ!!”

    “น่าๆคัตจังไปฝึกต่อกันเถอะ” อิซึคุเอ่ยปลอบให้คัตสึกิใจเย็น

    “ชิ! พวกแกไปเปลี่ยนชุดซะ ต่อไปจะมีแค่ชั้นกับอิซึคุที่สู้กัน” คัตสึกิหันไปพูดกับทั้งสามคนที่ฝึกด้วยกัน

    “เอ๋ คัตจังไม่ให้เค้ากับทาคาชิฝึกด้วยแล้วหรอ” มิตสึคุนิถามคัตสึกิด้วยความงุนงง

    “ไม่ต้องแล้ว พวกแกยังต้องใช้หน้าตาหากิน” คัตสึกิตอบ

     

    ‘นายก็ต้องใช้เหมือนกันไม่ใช่รึไง!’ คนในชมรมคิด อิซึคุที่ได้ยินสิ่งที่คัตสึกิพูดก็ได้แต่หัวเราะแหะๆแต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไร หลังจากนั้นทั้งสี่คนจึงไปเปลี่ยนชุด มิตสึคุนิและทาคาชิกลับมาใส่ชุดเดิม ส่วนคัตสึกิกลับมาในชุดเสื้อกล้ามสีดำและกางเกงวอร์มขายาวสีดำ และอิซึคุกลับมาด้วยเสื้อยืดสีเขียวมิ้นต์และกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีดำ

     

    “โห ของจริงมั้ยเนี่ย” ฮิคารุพูดความตื่นเต้นพร้อมจับกล้ามเนื้อที่แขนของคัตสึกิที่ล่ำเกินเด็กอายุ16

    “เอวบางกว่าที่คิดนะ” คาโอรุพูดพร้อมเอามือทั้งสองข้างจับเอวคัตสึกิ

     

    คัตสึกิในตอนนี้หน้าแดงมากไม่รู้เพราะความโกรธหรือความเขินกันแน่ แต่ในตอนนี้อิซึคุสังเกตเห็นความอิ๋บอ๋ายที่กำลังมาเยือนจึงพยายามจะเอ่ยห้ามคัตสึกิ

     

    “คัตจัง! อย่า--”

     

    “ชิเน้!!!”

    บึ้ม!!

     

    ‘ใช่ครับ ห้ามไม่ทัน โอก้าซังผมควรทำยังไงดี’ อิซึคุได้แต่คิดในใจตอนนี้สีหน้าของอิซึคุคือยิ้มเจื่อนด้วยความปลง ก่อนจะพยายามแก้ไขสถานการณ์

     

    “ด้านนอกมีใครอยู่มั้ยครับ” อิิซึคุตะโกนถามหาลูกน้องในแก๊ง

    “มีอะไรรึเปล่าครับ มิโดริยะซัง” ลูกน้องเปิดประตูเข้ามาและถาม

    “พาฟุตาจินซังไปทำแผลด้วยครับ” อิซึคุสั่ง

     

    เมื่อลูกน้องหันไปมองสภาพของแฝดฟุตาจินก็ต้องตกใจเพราะหน้าของทั้งมีแผลที่่เกิดจากระเบิดจากอัตลักษณ์ของคัตสึกิ

     

    “ครับ!” ลูกน้องคนนั้นขานรับทันทีแล้วรีบพาทั้งสองคนไปทำแผล

     

    ผ่านไปซักพักแฝดฟุตาจิอินก็กลับมา

     

    “โอ้ย เจ็บชะมัด” คาโอรุบ่นกระปอดกระแปด

    “ไม่คิดว่าประกายเล็กๆเมื่อตอนนั้นจะอันตรายขนาดนี้นะเนี่ย” ฮิคารุพูด

    “ขอโทษคัตสึกิเลยนะทั้งสองคนเลย” ทามากิดุสองแฝด

    “ขอโทษคร้าบ” แฝดฟุตาจิอินเอ่ยขอโทษแต่ทั้งหน้าและน้ำเสียงกลับไม่ได้รู้สึกผิดเลย

    “เหอะ! ไปอิซึคุออกไปลานกว้างซะ” คัตสึกิเมินทั้งสองก่อนที่จะสั่งให้คู่หูของตนเริ่มฝึกซ้อมได้แล้ว

     

    ในตอนนี้คัตสึกิและอิซึคุออกมายืนประจันหน้ากันอยู่ที่ลานกว้าง และพวกโฮสต์คนอื่นก็ตามมาดูทั้งคู่ฝึกที่ชานบ้านพร้อมทั้งน้ำและขนม ไม่รอช้าคัตสึกิเริ่มใช้ระเบิดพุ่งไปหาอิซึคุทันที ดังคติที่ว่าเปิดก่อนได้เปรียบ คัตสึกิใช้ระเบิดจากมือขวาระเบิดใส่อิซึคุ ถึงอิซึคุจะชะงักไปเล็กน้อยแต่ก็หลบทันอย่างฉิวเฉียด

     

    “เข้ามา!”

    “คัตจัง! หงุดหงิดแล้วอย่ามาลงที่ผมสิครับ!”

     

    คัตสึกิไม่ตอบอะไร แต่ก็ใช้ระเบิดพุ่งขึ้นไปหมายจะใช้มือซ้ายอัดระเบิดใส่อิซึคุ แต่อิซึคุยังคงหลบได้ คัตสึกิจึงพลิกตัวกลางอากาศใช้ระเบิดใส่อิซึคุเต็มแรง

     

    “คัตจัง!!! เดี๋ยวหยุดก่อน!!!!” อิซึคุขอร้อง

    “เดี๋ยวอะไรของแก ต่อสู้จริงไม่เป็นงี้นะโว้ย!” คัตสึกิโวยวายแต่ก็หยุดและถอยออกมาให้ตามที่อิซึคุขอ

     

    หลังจากนัั้นซํกพักเมื่ออิซึคุตั้งตัวได้ก็เกิดประกายคล้ายสายฟ้าสีเขียวรอบตัวอิซึคุ พวกชมรมโฮสต์เห็นก็มองด้วยความตกตะลึง และคัตสึกิเมื่อเห็นอย่างนั้นก็วิ่งพร้อมใช้ระเบิดช่วยพุ่งเพื่อเข้าประชิดตัวอิซึคุ แต่พอเข้าประชิดก็โดนอิซึคุเตะหน้าหันก่อนจะพูดว่า

     

    “ผมไม่ยอมเป็นสนามอารมณ์หรอกนะ คัตจัง!”

     

    คัตสึกิมองหน้าอิซึคุด้วยแววตาวาวโรจไปด้วยแรงอารมณ์กรุ่นโกรธกำลังได้ที่และหน้าคัตสึกิในตอนนี้มีแผลปาดแตกจากลูกเตะอิซึคุและตรงแก้มคาดว่าอีกไม่นานคงเห็นรอยช้ำเป็นแน่ และอิซึคุตอนนี้หน้ามีแผลถลอกเล็กน้อยที่เกิดจากรอยระเบิดในรอบแรก ตอนนี้ทั้งคู่มองหน้าหยั่งเชิงกัน ก่อนที่จะเป็นคัตสึกิที่เริ่มโจมตีก่อน

    โดยการใช้ระเบิดช่วยพุ่งขึ้นไปบนฟ้าและพุ่งลงมาระเบิดใส่อิซึคุแต่อิซึคุก็ใช้อัตลักษณ์ของตนหลบกระโดดมาได้ คัตสึกิไม่รอให้อิซึคุมีเวลาคิดถึงการโจมตีถัดไป จึงใช้ระเบิดพุ่งเข้ามาอิซึคุในขณะที่อิซึคุลอยอยู่บนฟ้าไม่สามารถตั้งตัวได้ คัตสึกิใช้มือขวาระเบิดหมายจะระเบิดอิซึคุแต่อิซึคุก็ใช้ขาเบี่ยงตัวออกมาได้

    แต่คัตสึกิก็ไม่รอช้าใช้ระเบิดเคลื่อนที่ไปยังด้านหลังของอิซึคุและต่อยเข้าที่ท้องของคนผมเขียวในขณะที่อีกคนยังไม่ถึงพื้น การโจมตีในครั้งนี้ทำให้อิซึคุจุกจนสำลักน้ำลายออกมาและกระเด็ดครูดไปกับพื้นดินจนเกิดรอยไถ

     

    “อูยยย ต้องซ้อมกันจริงจังขนาดนี้เลยเหรอฮะ” ฮารุฮิซู๊ดปากแล้วถามมิตสึคุนิ

    “อื้อ” มิตสึคุนิขานตอบแต่ก็ไม่พูดอะไรต่ออีกทำให้เคียวยะต้องอธิบายเสริม

    “เป็นยากูซ่าก็ต้องเจอกับอันตรายรอบทิศยิ่งกว่านักธุรกิจซะอีก ถ้าไม่แกร่งขึ้นแล้วเป็นผู้ล่าก็จะเป็นตัวเองนั่นแหละที่เป็นผู้ถูกล่า” เคียวยะอธิบาย

    “เข้าใจแล้วฮะ” ฮารุฮิตอบพร้อมพยักหน้ารับแต่ก็อดไม่ได้ที่จะห่วงเพื่อนร่วมชั้นของตน

     

    ทางฝั่งผู้ชมดูแล้วคงจะห่วงคนสู้ไม่น้อยเลย ตัดภาพมาที่ฝั่งคนสู้นั้นตอนนี้กำลังใส่นัวกันอย่างเมามัน หลังจากที่ต่อยอิซึคุไปคัตสึกิไม่ปล่อยให้อีกคนมีโอกาสหายใจหายคอ จึงใช้ระเบิดพุ่งไปหาและใช้มือขวาปล่อยระเบิดใส่อิซึคุ แต่อิซึคุก็รีบลุกและคิดจะกระโดดหนีแต่คัตสึกิก็คว้าข้อมือของอิซึคุและเหวี่ยงอีกคนออกไปจนตัวเองเซล้ม

     

    “ไหนบอกว่าจะไม่เป็นสนามอารมณ์ไง คิดจะเป็นกระสอบทรายแทนเหรอ” คัตสึกิเอ่ยยั่วโมโหคนผมเขียว

    “กระสอบทรายก็ไม่เป็นหรอกครับ” อิซึคุตอบ

     

    อิซึคุในตอนนี้ที่โดนคัตสึกิเหวี่ยงก็ล้มลุกคลุกคลานไถพื้นไปเป็นรอบที่สองจนเสื้อผ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยดิน อิซึคุรีบพยุงตัวเองขึ้นมาก่อนจะพุ่งเข้าหาคัตสึกิด้วยความเร็วมากกว่าเดิมและใช้ขาขวาหมายจะเตะคัตสึกิ คัตสึกิที่พึ่งลุกมาได้ทำให้การทรงตัวยังไม่ดีเท่าที่ควรคิดว่าคงหลบไม่ทันแน่ จึงยกแขนขึ้นมาตั้งการ์ดรับลูกเตะของอิซึคุทำให้แขนของคัตสึกินั้นมีรอยถลอกและช้ำอย่างเห็นได้ชัด

    คัตสึกิไม่รอช้าใช้ระเบิดพุ่งเข้าหาอิซึคุทันที อิซึคุเมื่อเห็นอย่างนั้นก็ใช้อัตลักษณ์พุ่งเข้าหาคัตสึกิเหมือนกัน ทำให้ฝั่งผู้ชมในตอนนี้เห็นเป็นแสงสีส้มและแสงสีเขียวจากอัตลักษณ์ของทั้งสองคนพุ่งเข้าหากัน

    ในการพุ่งเข้าหากันครั้งนี้อิซึคุเตะเข้าที่ต้นแขนของคัตสึกิไปได้หนึ่งที แต่คัตสึกิก็ใช้ระเบิดใส่อิซึคุออกมาลูกใหญ่ ทำให้ทั้งสองคนกระเด็นออกห่าวกันเพราะแรงระเบิด

     

    “มีแค่นี้เองเหรอ!” อิซึคุพูดยั่วโมโหอีกคน และได้ผล..

    “ห๊า!!!” คัตสึกิสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด

     

    อิซึคุพูดจบก็กระโดดเพื่อที่จะใช้การโจมตีกลางอากาศ คัตสึกิที่เห็นแบบนั้นจึงใช้ระเบิดพุ่งขึ้นไปพร้อมกับพูดว่า

     

    “ถ้าเป็นกลางอากาศชั้นเหนือกว่า!”

     

    แต่ด้วยความที่คัตสึกิชะล่าใจเพราะอิซึคุเอาแต่ใช้ลูกเตะในการโจมตีทำให้หลบหมัดของอิซึคุที่แรงเหมือนง้างมาตั้งแต่ฮอกไกโดไม่ได้ ทำให้โดนซัดเข้าไปจนหน้าหัน

     

    “ค..ใครจะไปยอมแพ้!!!”

     

    คัตสึกิตะโกนออกมาก่อนที่จะดึงเสื้อและแทงเข่าไปที่ท้องของอิซึคุ และใช้แรงพลิกตัวทำให้้ตัวของคัตสึกิอยู๋เหนือกว่าออิซึคุ และใช้ระเบิดพุ่งลงมาที่พื้นเต็มแรง จนทำให้พื้นดินบริเวณนั้นแตกเป็นรอยร้าวและเกิดฝุ่นควันจนบดบังทัศนวิสัยของทุกคน

    พอฝุ่นควันเริ่มจางลงทำให้เห็นคัตสึกิที่ล็อคตัวอิซึคุไม่ให้ขยับเขยื้อนหรือขัดขืนได้

     

    “ชั้นชนะอีกแล้ว ทำไมแกถึงแพ้กัน…” คัตสึกิพูดพร้อมหอบหายใจไปด้วยแต่สภาพอิซึคุก็ไม่ต่างกัน

     

    “ตายแล้ว!! เจ้าเด็กพวกนี้ทำไมเล่นแรงขนาดนี้เนี่ย” เสียงบุคคลใหม่ดังเข้ามาในโสตประสาททำให้ทุกคนถึงกับต้องหันไปมอง

     

     

    Talk;

    ตอนนี้เรียกได้ว่าแบบยาวอิ๋บอ๋าย แต่นแต๊นอิซึคุคุงเปิดตัวอย่างเป็นทางการคร้าบบบบบ ไม่ใช่คนชื่อเหมือนแต่เป็นอิซึคุตัวจริงเสียงจริง ของแท้ต้องมีวันฟอร์ออล เอ๊ะๆๆๆแล้วคนที่มาใหม่นั่นใครกันค้าาา ซีนต่อสู้นี่เค้าอ้างอิงมาจากตอนเดกุvsคัตจัง2 มฮรภาค3บทที่23ค่ะ เค้าทับใจซีนนี้มากแต่ไม่มีการผิดใจกันแบบในเนื้อเรื่องนะคะบอกไว้ก่อนเลย ทั้งสองคนเติบโตมาอย่างดีค่ะในเรื่องนี้

     

    สามารถเข้าไปคุยกับไรท์เตอร์ได้ที่ทวิตเตอร์

    @justinb00bie

     

    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค้าบ♡

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×