ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dark Rose กุหลาบดำ Mark x Bambam [MarkBam]

    ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 7

    • อัปเดตล่าสุด 25 ธ.ค. 57


     


     Dark Rose…..กุหลาบดำ MARKBAM

     

    บทที่  7



    Illusion….ลวงตาล่อใจ

     


    ผมคิดว่าการเจ็บปวดที่ทรมานที่สุด คือ การที่เรารักใครสักคนแล้วเขามองข้ามความรู้สึกของเรา

     

    แต่นั่นมันคือความคิดเมื่อก่อนของผม

     

    ในตอนนี้ผมคิดว่าการถูกหลอกให้รักใครสักคนเจ็บปวดกว่า

     

     

    เมื่อวันใดที่ผมทำให้เขารักผมได้  วันนั้นผมคงได้แสดงธาตุแท้ของตัวเองออกมาสักที

     

    หลังจากที่พี่มาร์คพาผมไปเที่ยวนู่นนี่จนผมเผลอหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาอีกทีมันก็เช้าแล้วและผมก็นอนอยู่บนเตียงซึ่งมีพี่มาร์คนอนอยู่ข้างๆผมด้วย  ผมดีใจนะที่พี่มาร์คเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำร้ายผมตอนที่ผมหลับหน่ะ ก็เมื่อคืนนี่มันคืนหลังแต่งงานหนิ

     

    เมื่อวานผมรู้แหละว่าพี่เขารู้ว่าผมหึงเขา ก็มันอดไม่ได้หนิครับ มีแต่คนมองพี่มาร์คตาหวานเชียว ผมนี่แทบจะไปดึงพี่มาร์คมาจูบสักที แล้วประกาศบอกอิชะนีพวกนั้นว่า คนนี้ของผม อย่ายุ่ง อะไรทำนองนี้เลยครับ แต่ว่าผมก็ได้แต่คิดนั่นแหละ

     

    พี่มาร์ค ตื่นนนนนผมพยายามปลุกพี่มาร์ค นี่มันจะเที่ยงแล้วนะจะนอนอะไรขนาดนั้น ผมต้องไปลงทะเบียนเรียนด้วยแหละ ผมไม่คิดว่าจะได้กลับมาเรียนต่อที่โซลเลยนะ แต่ก็ดีเหมือนกันเรียนที่นี้ประหยัดเงินพ่อแม่

     

    อื้ออ พี่ขออีกห้านาทีนะครับ

     

    จากนั้นผมก็ลุกไปจัดการธุระของตัวเอง โดยที่ไม่ได้โวยวายใส่คนที่ยังไม่ยอมตื่นสักที  เอาดีๆผมเพิ่งเจอกับพี่มาร์คได้ม่นาน  มันอาจจะดูมจง่ายเกินไปหน่อยที่ทำดูสนิทกับเขา และไว้ใจเขามากเกินไป ผมรู้ว่าคุณก็คิดแบบนั้น

     

    แต่ผมว่าคุณคิดผิดนะ ผมไม่ใช่คนใจง่าย

     

     

    แต่ผมคือคนที่หวังจะสามารถซื้อใจพี่มาร์คได้

     

     

    D-A-R-K ----------- R-O-S-E

     

     

    เมื่อผมจัดการตัวเองเสร็จ ผมก็ไล่พี่มาร์คเข้าห้องน้ำ แล้วตอนนี้ผมก็ลงมาทำอาหาร คุณอาจจะคิดว่าผมทำอาหารเก่ง ไม่หรอกครับ ผมทำเป็นแค่เมนูไข่เท่านั้นแหละ

     

    ตั้งแต่เล็กจนโตแม่ผมทำให้กินมาโดยตลอด พอไปอยู่อิตาลีถ้าไม่กินข้างนอก ก็หากินตามมีตามเกิดนั่นแหละครับ อ่า จะว่าไปผมก็คิดถึงเตนล์เหมือนกันนะ ตั้งแต่กลับโซลมาผมยังไม่ได้คุยกับมันเลย

     

     

    ทำอะไรอยู่ครับ กินหอมเชียวเสียงของพี่มาร์คมันอยู่ใกล้หูผมมากๆ และผมก็สัมผัสได้ถึงความเย็นจากน้ำบนต้นแขนของเขาที่กำลังโอบผมอยู่

     

    พี่มาร์คไม่รู้จักไข่ดาวหรอห้ะ

     

    น้องแบมปากดีขึ้นรึเปล่าครับ ไหนพี่ขอลองหน่อย

     

    จุ๊บ

     

    อ่า ปากน้องแบมนี่ดีจริงๆ หวานด้วย พี่ชักอยากรู้แล้วสิว่าจะหวานไปทั้งตัวมั้ย

     

    หลังจากที่ผมพูดจบ ผมก็ได้รับแรงฟาดลงบนที่ต้นแขนของผม เด็กนี่มันจริงๆเลยนะเมื่อหนักใช่เล่น



    โอ้ย

     

    พี่มาร์คจะไปไหนก็ไปเลยนะ แบมจะทำอาหารเนี่ยเห็นมั้ย”  ตามมาด้วยเสียงตะโกนไล่หลังมา ฮ่าๆก็ตลกดีครับ กลบเกลื่อนความเขินด้วยการโวยวาย ฮ่าๆ คิดว่าคนอย่างผมจะดูไม่ออกรึยังไงกัน

     

     

    อ่า ผมยอมรับเลยนะว่าตอนนี้ผมยังไม่มีแผนที่จะเดินเกมส์ต่อเลย ตอนแรกที่ผมคิดไว้ตั้งแต่แรก คือการใช้เซ็กซ์แอพพีลของผมทำให้เขารักผม  เซ็กซ์แอพพีลของผมคือลีลาบนเตียงแหละ ผมคิดว่ามันคือสิ่งที่ดีที่สุด

     

    แต่พอผมได้อยู่กับเขา สัมผัสเขามากขึ้น ผมก็คิดว่าเด็กตนนี้คงบอบบางเกินกว่าที่ผมจะทำเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่หวังจะมีเซ็กซ์กับผม

    หลังจากที่พวกเรากินข้าวกันเสร็จแล้ว ผมก็พาแบมมาที่มหาวิทยาลัย ผมสัมผัสได้นะว่าตั้งแต่ลงรถกันมาเนี่ยมีแต่คนมองพวกเรา ผมมั่นใจว่าผมรูดซิปแล้วนะ ผมรู้ว่าผมหล่อมากแต่ไม่ต้องจ้องขนาดนี้ก็ได้

     

    พี่มาร์คไปเดินไกลๆ แบมเลยนะมีแต่คนมองพี่มาร์คเบื่ออ่ะ

     

    แบมแน่ใจหรอครับว่ามีแต่คนมองพี่

     

    ผมถามย้อนกลับไป ผมก็มั่นใจอีกเหมือนกันว่าคนหล่อๆอย่างผม ทำได้แค่ให้สาวๆหันมามองเท่านั้นแหละ แต่ตลอดทางมันมีพวกผู้ชายมองอยู่ด้วยนี่สิ  ดูก็รู้ว่าพวกมันมองใคร เด็กน้อยนี่ก็ช่างไม่รู้อะไรเลย  ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมชุดนักศึกษา เสื้อเชิ้ตสีขาวนี่มันถึงทำให้เด็กน้อยดูโดเด่นกว่าผู้ชายคนอื่น

     

    ก็ไปที่ไหนอ่ะ มีแต่คนมองพี่มาร์คงะ


    มีแฟนหล่อ ต้องทำใจนะครับเด็กน้อย ฮ่าๆ”  ผมเห็นน้องยู่ปากใส่ผมด้วย ฮ่าๆหน้าน้องดูตลกดีนะ แต่ผมว่าตลกยังไง เขาก็ยัง น่ารัก

     

    แบมครับ ทำธุระเสร็จแล้วไปกินข้าวกันนะ



    เอาแบบนั้นก็ได้ครับ”                          

     

     

    บางทีมาร์คอาจจะลืมหน้าที่ของตัวเองไปว่าต้องทำอะไร ปล่อยใจให้หลงใหลกับใครคนนั้น จนบางครั้งผู้ที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้คุมเกมส์อยู่  สุดท้ายอาจจะเร่งความเร็วจนเสียหลักแหกโค้งเองก็ได้

     

     

    มาร์คอาจจะคิดผิดที่เอาความรู้สึกมาเล่นกันในเกมส์นี้

     

     

    ผู้แพ้อาจจะสูญเสียทุกอย่าง  แต่ทั้งมาร์คและแบมอาจจะลืมไป

     

     

    ว่าความรู้สึก  เสียไปแล้วมันกลับมาไม่ได้

     

     

    หลังจากที่ผมทำธุระที่มหาลัยเสร็จ พี่มาร์คก็พามากินข้าวที่ห้างใกล้ๆมหาลัย แล้วก็เดินเล่นมากันสักพักใหญ่ๆเพื่อย่อยอาหารกันสักหน่อย ผมก็นึกได้ว่ามันมีหนังผีเรื่องนึงที่ผมอยากดู

     

    พี่มาร์คครับ แบมอยาก…”

     

    แปปนะครับ พี่ขอคุยโทรศัพท์ก่อนยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ  โทรศัพท์ของพี่มาร์คก็สายเข้ามา

     

    แล้วผมยืนรอสัก 10 นาทีได้พี่มาร์คก็กลับมาด้วยสีหน้าค่อยข้างเครียด

     

    แบมจะทำอะไรต่อมั้ยครับ พอดีพี่มีงานต้องรีบไปเคลียร์

     

    อ่า แบมว่าจะไปดูหนังอะครับ

     

    งั้นไปครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ชั้นบน

     

    พี่มาร์คไปทำงานเถอะ เดี๋ยวแบมไปเองได้

     

    แน่ใจนะครับ

     

    โหย แค่นี้เองนะ

     

    พี่สัญญาว่าจะรีบเคลียร์งานก่อนหนังจบ พี่จะรีบกลับมารับนะครับ

     

     

    หลังจากนั้นผมก็ขึ้นมาที่ชั้นของโรงหนัง พี่มาร์คไม่รู้เลยว่าหนังที่ผมอยากดูคือหนังผี

     

    และพี่มาร์คไม่เคยรู้เลยว่าผมดูหนังผีคนเดียวไม่ได้  แต่เอาเถอะไหนๆก็ลองสักครั้ง

     

     

    อ่าว น้องแบมมาดูหนังหรอ”  ในขณะที่ผมกำลังกดจองตั๋วหนังก็ได้ยินเสียงใครสักคนทักผม

     

    อ่าครับ แล้วพี่แจ็คสันมาทำอะไรหรอ

     

    พอดี เพื่อนพี่จะขอหญิงเป็นแฟนหน่ะเลยให้พี่มาจองโรงหนังให้


    อือหือได้ยินแล้วตกใจเลยครับ แค่ขอเป็นแฟนยังถึงขั้นเหมาโรงหนังเลยนะ นี่ถ้าขอแต่งงานนี่เขาต้องปิดประเทศมั้ยเนี่ย

     

    อ่าว น้องแบมจะดูหนังผี ทำไมมาคนเดียวหล่ะโหยเลิกกันไปก็นานแล้วนะ แต่เขายังจำรายละเอียดเกี่ยวกับตัวผมได้อยู่เลย



    พี่มาร์คติดงานนะครับ เดี๋ยวเขามารับ

     


    งั้นพี่ดูเป็นเพื่อนแล้วกัน

     

     

    ตอนที่อยู่ในโรงหนังมีบ้างที่ผมกะจังหวะผิด หนังเรื่องนี้หลอนมากเลยนะ ปกติผมจะใช้มือตาปิดตาแล้วแอบดูผ่านช่องนิ้วแต่ว่า เรื่องนี้มันทำให้ผมพลาดอ่ะ ตอนที่ผมคิดว่าผีจะออกมากลับไม่มี ตอนที่ผมกำลังดูหุ่นของนางเอกสาว ผีกลับออกมา ผมเลยตกใจแล้วใช้แขนของพี่แจ็คสันเป็นเกราะกำบังผีเอาไว้ แล้วก็ได้รับเสียงหัวเราะจากพี่แกกลับมา

     

     

    น้องแบมพี่ว่าพี่ไปส่งเราดีกว่ามั้ยหลังจากที่ดูหนังจบซึ่งมันเวลาประมาณสามทุ่ม ผมก็มายืนรอพี่มาร์คหน้าห้าง จนตอนนี้ห้าทุ่มกว่าแล้ว ห้างจะปิดแล้วด้วย ผมก็สงสารพี่แจ็คนะที่อุตส่าห์มายืนรอเป็นเพื่อน

     

    แต่ทำยังไงได้หล่ะครับ ถ้าพี่มาร์คแล้วไม่เจอผมหล่ะ

     

    ผมโทรหาพี่มาร์คหลายสายแล้วนะมันติดแต่ไม่มีคนรับ  สงสัยคงจะประชุมอยู่

     

    พี่แจ็คกลับไปก่อนก็ได้นะครับ

     

    ไม่เอาหรอก ดึกแล้วมันอันตราย

     

    ติ๊ด ติ๊ด

     

    โทรศัพท์ผมสั่นเลยหยิบขึ้นมาดู พบว่าเป็นข้อความจากพี่มาร์ค สงสัยเขาจะมารับผมแล้ว

     

     

     

    แต่ผมคิดผิดไป

     

     

     แล้วทำไมแนบรูปมาด้วยหล่ะ

     

     

    พอผมเปิดดูรูปและอ่านข้อความน้ำตาผมก็แทบไหลทันที

     

     ภาพชายคนหนึ่งที่ใส่ชุดเหมือนพี่มาร์ค กับ ผู้หญิงที่ใส่เดรสเกาะอกรัดรูปกำลังนัวเนียกันอย่างได้ที่เลยทีเดียว

     

    ผมคงไม่กล้าจะหลอกตัวเองว่าคนในภาพไม่ใช่พี่มาร์ค 

    ผมคงไม่กล้าคิดว่าพี่มาร์คไปทำงานจริงๆ

    ผมคงไม่กล้าคิดว่าพี่มาร์คไม่ได้โกหกผม

     

     

    และผมไม่น่าคิดว่าพี่มาร์คจะรักษาสัญญาของเรา

     

    แต่ภาพคงไม่ทำให้ผมเจ็บปวดได้เท่าข้อความจากเครื่องของเขา ที่ผมเดาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนส่งมา

     

    สามีนายหน่ะลีลาเด็ดดีนะ ชั้นขอยืมหน่อยแล้วกัน

     

     

    พี่แจ็คไปส่งแบมหน่อย

     

    ก่อนที่พี่แจ็คะมาส่งผม พี่แกคงรู้ว่าผมมีเรื่องไม่สบายใจเลยขับรถไปเรื่อยๆ ให้สายลมเย็นๆได้พัดพาความเสียใจออกไปจากหัวใจของ

     

    ผมจะไม่เสียใจถ้าคนนั้นๆไม่ใช่พี่มาร์ค

    ผมจะไม่เสียใจถ้าเขาไม่โกหกผม

     

    และผมจะไม่เสียใจถ้าผมไม่ยอมเปิดใจรับเขาเข้ามา

     

     

    ผมคงไม่มีวันเสียใจ ถ้าความรู้สึกถูกควบคุมโดยสมองไม่ใช่หัวใจ

     

     

     

     

    หึ ออกไปไหนกับผู้ชายมาสนุกมั้ยหล่ะ เสร็จกันกี่น้ำฮึผมกำลังยืนอยู่ที่หน้าลิฟต์ยังไม่ทันที่จะเดินเข้าห้องไป ผมก็พบพี่มาร์คยืนดักรอผมอยู่

     


    เขาแค่มาส่งผมครับ เพราะผมไม่รู้จะกลับยังไง.

     


    นายจะบอกว่าเป็นความผิดชั้นงั้นสิ ชั้นว่าถ้านายจะโทษใครโทษความร่านของนายดีกว่า ผมไม่สามารถอดทนฟังคำด่าทอจากเขาได้อีกต่อไป คนที่ถูกด่าต้องเป็นเขาสิที่ปล่อยให้ผมรอ

     


    แต่ทำไมผมกลับเป็นฝ่ายถูกกระทำตลอดเลยหล่ะ

     


    มือเรียวตวัดลงบนแก้มขวาของร่างสูง แต่เพราะอารมณ์ของทั้งคู่ ทำให้ลืมมองถึงผลที่อาจจะตามมาหลังจากมือนั้นฝาดลงไป

     

    แบมแบม ผู้ที่จะได้เห็นเทพบุตรแปรเปลี่ยนเป็นซาตาน

     

    มาร์ค  ผู้ที่หวังความรักแต่กลับกำลังจะทำลายความรู้สึกของคนหนึ่งแหลกสลาย

     

     

    เมื่อเลือดขึ้นหน้าร่างสูงไม่สามารถสกัดกลั้นความโกรธได้อีกต่อไป พยายามใช้กำลังที่มีทั้งหมดในการขืนใจร่างบาง



    จูบที่เต็มไปด้วยกลิ่นคราวเลือด

    การโลมเลียที่มีแต่ความหยาบกร้าน

    ดวงตาที่พรั่งพรูไปด้วยน้ำตา

     

     

    และหัวใจที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

     

     

    ก่อนที่ปราการชิ้นสุดท้ายของผมจะหลุดลอยออกไป  ผมพูดทั้งน้ำตา

     

    พะ  พี่มาร์ค ถ้าจะใส่มันเข้ามาในตัวแบม ก็ช่วยลบรอยของผู้หญิงคนนั้นก่อนไม่ได้หรอ

     

    มันทำให้เขาหยุดชะงักได้เพียงแค่สักครู่เท่านั้น  พร้อมกับพูดประโยคที่ทำให้ผมเสียใจยิ่งกว่าเดิม

     

    นาย มันก็ผ่านผู้ชายมาเยอะหนิ ถือว่าเสมอกันไป

     

     

     

    ผมขืนใจเขาจนผมสำเร็จความใคร่  ผมรู้ว่ามันรุนแรงเกินไปจนทำให้เขาเผลอสะอื้นออกมาทั้งๆที่หลับไปแล้ว คราบน้ำตายังคงอยู่ และผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า

     

     

    พรุ่งนี้มันจะเป็นอย่างไร เราจะสามารถมองหน้ากันได้มั้ย

     

    คำไหนที่เขาอยากได้ยินจากคนอย่างผม

     

     

    คำว่าขอโทษคงไม่พอ

     

     

     

    เพราะผมรู้แล้วว่า

     

     

     

     

     

    ผมคือ คนแรกของเขา

     

     

     




    แบมแบม  ชั้นขอโทษ

     

     



    D-A-R-K ----------- R-O-S-E





    Talkkkkkk

     

     แก เราอัพแล้ว 5555555 คือแบบหายไปนานอ่ะ เราขอโทษ ยังมีคนรออยู่ป่ะ เอาเถอะเรามาอัพแล้วอ่านๆกันไปนี่เราคิดว่ามันคงไม่ดราม่าหรือร้ายแรงเท่าไหร่

     

    แต่อย่าคิดว่ามาร์คจะกลับใจรักแบมบลาๆ ไม่อ่ะมันยังไม่ถึงเวลาเลยนะว่อยยยย

    ตอนหน้าจะมีคนใหม่เข้ามาหาแบมด้วย ลองทายดูว่าใคร น่าทายถูก

     

    อย่าหลงใหลไปกับตัวละคร เพราะนี่คือฟิค และมาร์คแบมกำลังเล่นเกมส์ บายยย

     

    #ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและเม้นค่ะ




     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×