[ Ts6-Ts7 ] รักนี้บ้านเลขที่ 706/73 ( เกรซกวาง&นทแอป )

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 งอนต้องง้อ

                     แอปเปิ้ลยืนจ้องหน้ากับนทที่ยืนอยู่ข้างประตู สีหน้าบ่งบอกถึงความระแวงและขาดความมั่นใจสุดๆปกติแล้วเวลาถูกดุด่าหรือสั่งสอนเพื่อนสนิทตัวดีของเธอจะเป็นคนออกรับหน้าแทนและจะเป็นคนโดนด่าอยู่เสมอ แต่ตอนนี้กวางได้ลากเกรซออกไปแล้วทิ้งเธอไว้กับสาวร่างเล็กที่ยืนนิ่งเป็นรูปปั้นอยู่ข้างประตู
     " พะ...พี่..นท " แอปเปิ้ลรวบรวมความกล้าเอ่ยเรียกนทเสียงแผ่ว
     " มีอะไรจะแก้ตัวไหม " นทถามเสียงเรียบ
     " ไม่มี " แอปเปิ้ลตอบ
     " คิดบ้างรึเปล่าว่าสิ่งที่พวกแอปทำมันเกิดผลกับคนอื่นยังไงบ้าง " นทเริ่มเปิดประเด็นจะบ่น
     " ... " แอปเงียบหน้าสลด
     " ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแต่มันก็ทำให้คนอื่นเขาลำบากได้มากมายเลยนะ " นทว่าต่อ
     " ... " ก็ยังคงเงียบ
     " แล้วอีกอย่างนะถ้าเกิดเขารู้ตัวเอาปืนมาไล่ยิงขึ้นมาจะว่าไง " สีหน้านทเริ่มเครียดขึ้น
     " ... " หน้าสลดปากปิดสนิทครับ
     " แล้วสิ่งที่พวกแอปทำคนอื่นเขาก็ต้องคอยมาตามแก้ปัญหาให้ไม่ใช่ว่ามานั่งโดนด่าแล้วมันจะจบนะ " นทพูดต่อ
     " ... " น้ำตาคลอๆ
     " ไม่คิดจะรับผิดชอบเลยใช่มั้ย คิดแต่จะทำอย่างเดียว " นทบ่นพลางเดินเข้าไปใกล้ๆแอปเปิ้ล
     " ... " เขาเข้ามาเราก็ถอยหนีสิ แอปเปิ้ลถอยหลังไปเรื่อยๆอย่างกล้าๆกลัวๆ
     " หนีทำไม รึทำเป็นแต่หลบอยู่หลังเกรซ " นทโหดดดด - -"
     " กะ...เกรซ " แอปเปิ้ลพึมพำเรียกชื่อเพื่อนสนิท ทันใดนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของเกรซที่กำลังวิ่งเข้ามาเอาตัวขวางไว้ระหว่างแอปเปิ้ลและนท
     " พี่นทจะทำอะไร " เกรซถามดันแอปเปิ้ลให้หลบอยู่ข้างหลัง
     " เกรซ " นทอุทานเรียกชื่อเกรซที่โผล่มาจากไหนไม่รู้
     " ถ้ากำลังอารมณ์เสียมากๆก็อย่าเอามาลงที่แอป " เกรซพูดดัก
     " เกรซจะปกป้องแอปไปถึงไหน " นทถามบ้าง
     " ตราบใดที่ยังเป็นเพื่อนกัน " เกรซตอบและดันนทให้ออกห่างจากจุดที่ยืนอยู่
     " พี่นทใจเย็นๆสิ จะคุยอะไรกันควบคุมสติได้มากกว่านี้มั้ย " เกรซพูดและหันไปมองหน้ากวางที่ยืนอยู่ในสวน
     " ก็เพราะพี่เป็นห่วงนะสิ ถึงพูดแบบนี้ " นทพูดและผลักเกรซออกเดินขึ้นห้องไปแบบไม่สนใจใคร
     " เกรซ " กวางเออ่ยเรียกเมื่อเดินเข้ามาแล้ว
     " แอปมึงใจเย็นเหอะ ที่พี่เขาทำไปเพราะเป็นห่วง " เกรซไม่ตอบหันไปพูดกับแอปเปิ้ล
     " ก็กูกลัว กูเคยไปยืนโดนดุอยู่ตัวคนเดียวที่ไหนมึงก็รู้ " แอปเปิ้ลตอบ
     " นี่กูปกป้องมึงมากเกินไปใช่มั้ยเนี่ย " เกรซว่ากุมขมับ
     " มึงก็เปรียบเหมือนพี่สาวกูมึงก็ต้องปกป้องกูดิ " แอปเปิ้ลพูด
     " มึงเลยไม่โตซักทีใช่มั้ย เฮ้อออ...ช่างเหอะ พี่นทกำลังงอนมึงไปง้อเขาไป " เกรซพูดและโบกมือเป็นเชิงไล่
     " กูรู้ " แอปเปิ้ลรับและรีบวิ่งขึ้นไปข้างบน
                    ร่างเล็กนั่งลงบนเตียงอย่างอ่อนล้า นี่แอปไม่รู้เลยหรอว่าเธอเป็นห่วงเขามาขนาดไหน ทำไมต้องทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วย นทถอนหายใจเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนที่จะหันไปมองประตูอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูของใครบางคน
     " พี่นท... " แอปเปิ้ลเรียกชื่อนทเบาๆ เธอยังคงตีหน้านิ่ง
     " มีอะไร... " นทถาม
     " แอปขอโทษ " แอปเปิ้ลพูด มีเพียงคำนี้ที่เธอจะสามารถพูดได้ในตอนนี้
     " มันแก้อะไรไม่ได้แล้ว ยามคนนั้นเขาคงเสียงความรู้สึกมากๆ " นทตอบ
     " ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น แอปกำลังขอโทษสำหรับที่ทำให้พี่นทเป็นห่วง " แอปเปิ้ลพูดและเดินไปนั่งข้างๆนท
     " สัญญาสิว่าจะไม่ทำอีก " นทพูดเสียงยังคงเรียบจนน่ากลัว
     " สัญญา...ก็ได้ " แอปเปิ้ลรับเสียงอ่อน
     " ดีมากงั้นพี่หายโกรธก็ได้ " นทพูดและยิ้มให้กับแอปเปิ้ลที่นั่งหน้าสลดอยู่ข้างๆ
     " จริงนะ " แอปเปิ้ลยิ้มขึ้นมาบ้าง นทยิ้มอีกครั้งและเอื้อมมือขึ้นไปลูบผมเธอเบาๆอย่างเอ็นดู
     " ถ้าไม่ซนแอปจะน่ารักมากเลยนะ " นทชมทำเอาผู้ฟังเขินหน้าแดงกันไปเลยทีเดียว
     " น่ารักแล้วทำไมไม่รักอ่ะ " แอปเปิ้ลถามยิ้มๆเหมือนจะหยอกล้อหากแต่ในใยังคงแอบมีความหวังกับนทบ้าง
     " พี่รักแอปไม่ได้หรอก " นทพูดยิ้มๆและขยี้หัวแอปเปิ้ลอย่างหมั่นไส้ทั้งๆที่ในใจยังคงเศร้า เด็กคนนี้คงอยู่สูงเกินกว่าเธอจริงๆ
     " ทำไมอ่าาา " แอปเปิ้ลถาม
     " ก็รู้ว่าพ่อของเกรซกับแอปส่งพวกแอปมาให้พี่สั่งสอนไม่ใช่ให้พี่มาจีบแอป " นทพูด
     " ไม่ได้หรอ " แอปเปิ้ลถามเสียงซื่อ
     " อื้ม...ไม่ได้หรอก " นทพูดเหมือนสอนเด็กและลุกขึ้น
     " พ่อเกรซกับแอปจะว่าพี่หรอ " แอปเปิ้ลยังคงสงสัย
     " ไม่ใช่แค่ว่านะ ถ้าเกิดทำขึ้นมาจริงๆพวกพี่สองคนคงไม่ได้เจอแอปกับเกรซอีก " นทพูดและเดินออกนอกห้องไป ทิ้งเด็กสาวร่างสูงให้นั่งคิดมากเกี่ยวกับคำพูดของตนอยู่คนเดียวในห้อง