[ Ts6-Ts7 ] รักนี้บ้านเลขที่ 706/73 ( เกรซกวาง&นทแอป )

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ก็แค่เด็กแสบๆสองคน

                    หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแอปเปิ้ลและเกรซก็ออกมาเดินเล่นนอกบ้าน ในใจคิดแต่จะหาทางเล่นสนุกสำหรับวันนี้ แอปเปิ้ลมองหน้าเกรซเหมือนจะถามความเห็น
     " น่าเบื่อชะมัด ที่นี่มีแต่บ้านคน " เกรซบ่นพลางขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด
     " เดินไปเรื่อยๆเหอะน่า " แอปเปิ้ลพูดดักก่อนที่เพื่อนตัวดีของตนจะบ่นไปมากกว่านี้ เมื่อทั้งคู้เดินมาถึงป้อมยาม แอปเปิ้ลชำเลืองมองยามที่เป็นชายวัยทำงานกำลังฟุบหลับเหมือนไม่ได้นอนมาเป็นชาติ
     " เกรซ " แอปเปิ้ลเอ่ยเรียกเกรซเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงเรียกเกรซหันไปมองหน้าเพื่อนเงียบๆก่อนที่จะมองตามสายตาของแอปเปิ้ลลงไปที่ร่างของยามประจำหมู่บ้าน
     " น่าสงสาร " เกรซกล่าวยิ้มๆ
     " มึงไม่ได้รู้สึกงั้น " แอปเปิ้ลพูดและเอื้อมเข้าไปหยิบปากาเมจิกในแก้วที่วางอยู่ข้างๆยาม
     " มึงนี่มันร้ายลึก " เกรซตอบ มองหน้าเพื่อนสนิทเหมือนรู้กัน
     " ใครจะไปร้ายอย่างโจ่งแจ้งแบบมึงล่ะ " แอปเปิ้ลสวนพรางเดินอ้อมไปด้านหลังป้อมยาม
     " แล้วแต่มึงเหอะ... " เกรซพูดและหันหลังยืนพิงป้อมยามอย่างสบายใจ
     " มึงจะไม่มาช่วยกูหน่อยหรอ " แอปเปิ้ลพูดพลางหัวเราะคิกคัก ทำให้เกรซเกิดสงสารและเดินอ้อมไปหลังป้อมยามเพื่อดูผลงานของแอปเปิ้ล
     เกรซ
           รัก
              พี่กวาง
     " เฮ้ย !!! " เกรซร้องอย่างตกใจเมื่อได้เห็นตัวหนังสือสีน้ำเงินเข้มที่เขียนที่เขียนด้วยปากกาเมจิกฝีมือเพื่อนของเธอบนผนังป้อมยาม
     " เชื่อแอปมึงทำอะไรของมึง " เกรซหันไปด่าแอปเปิ้ลด้วยสีหน้าตกใจและคว้ากระป๋องสเปรย์จากกระเป๋ากางเกงออกมาละเลงลบคำพวกนั้นออกจากผนัง
     " เอ้า ! กูอุตส่าห์นึกว่ามึงจะชอบ " แอปเปิ้ลพูดลอยหน้าลอยตา
     " บ้านมึงเหอะ..ทำอะไรไม่ปรึกษากู " เกรซด่าต่อพลางส่ายหน้าเบาๆ
     " เอาน่าใจเย็นดิว่ะ " แอปเปิ้ลพูดและเริ่มวาดรูปด้วยปากกาเมจิกทับลงไปอีกครั้ง
     " มึงว่ามั้ยว่ากูวาดรูปสวย " แอปเปิ้ลพูดพลางชื่นชมผลงานของตัวเองหลังจากวาดเสร็จ โดยมีเกรซยืนคุม
     " ก็งั้นๆ " เกรซพูดและเปิดประตูเข้าไปข้างในป้อมยาม
     " มึงจะทำอะไร " แอปเปิ้ลหันไปถามเพื่อนแบบ งงๆ
     " ถ้าแค่นี้ไม่ใช่กูหรอก " เกรซหันกลับมาตอบและเดินเข้าไปใกล้ๆยาม แอปเปิ้ลจึงเดินตามเข้าไปด้วยความสงสัย
     " มึงอย่าแกล้งเค้ามากถ้าพี่กวางกับพี่นทรู้ ซวยแน่ " แอปเปิ้ลเตือน
     " อย่างกับว่ากูกลัว อีกอย่างเมื่อกี้มึงก็ทำ " เกรซหันไปพูดและหยิบถุงดำให้ใหญ่ขึ้นมาจากลิ้นชักและโกยเอาของบนโต๊ะที่ยามกำลังนอนหลับอยู่ลงไป
     " จะว่าไปยามคนนี้แม่งหลับลึกชะมัด " เกรซพูโขณะกำลังมัดปากถุงก่อนที่จะแบกออกไปวางข้างนอกป้อมยาม
     " ไว้ไหนดี " เกรซหันไปถามเพื่อนสนิทที่เดินตามออกมาติดๆ
     " บนนู้นดีกว่า " แอปเปิ้ลตอบชี้ไปที่หลังคาป้อมยาม เกรซยิ้มให้ครั้งหนึ่งก่อนที่ขายาวๆจะจัดการแบกถุงดำและปีนขึ้นไปข้างบนอย่างง่ายดาย
     " รีบกลับเหอะ ออกมานานแล้ว " แอปเปิ้ลเตือน เกรซที่เพิ่งปีนลงมาจากหลังคาพยักหน้าและรีบพากันเดินกลับบ้าน
                    ขายาวๆสองคู่ก้าวเข้าไปในตัวบ้าน แอปเปิ้ลเหลือบมองหาร่างเล็กอย่างระแวงผิดกับเกรซที่เดินจ้ำเข้าไปในบ้านอย่างสบายใจ
     " กลับมาแล้วหรอ ไปไหนมา " นทเดินออกมาจากครัวเอ่ยถามแอปเปิ้ลและเกรซ
     " เดินเล่น " เกรซตอบเรียบๆและเดินหนีขึ้นไปข้างบน
     " เดินเล่นหรอ นานจังนะ " นทหันไปถามแอปเปิ้ล
     " อ๋อ! ก็พอดีเกรซมันพาหลง หมู่บ้านนี้ออกจะใหญ่ " แอปเปิ้ลพูดโยนความผิดทันที
     " งั้นก็แล้วไป " นทตอบและเดินไปเปิดทีวีพลางนั่งลงบนโซฟา
     " แล้วพี่กวางอ่ะ " แอปเปิ้ลถาม
     " อยู่ข้างบนมั้ง...กวางชอบขึ้นไปนั่งฟังเพลงแล้วก็อ่านหนังสือข้างบน " นทตอบ
     " อยู่บ้านเฉยๆไม่เบื่อมั้งหรอ " แอปเปิ้ลถามและนั่งลงกบโซฟาข้างๆนท
     " เดี๋ยวอีกไม่กี่วันมหาลัยก็เปิดแล้ว " นทตอบเอนหลัวซบกับไหล่แอปเปิ้ลทำให้เจ้าตัวขนลุกซู่
     " เออจริง! แล้วแอปกับเกรซอ่ะ ลืมถามพ่อเลย " แอปเปิ้ลซึ่งเก็บอาการเก่งมากอุทานทั้งๆที่ในใจไม่ได้คิดเรื่องนั้น
     " ก็เข้ามหาลัยเดี๋ยวกับพวกพี่เนี่ยแหล่ะ ใช่เส้นพ่อเกรซไม่ต้องแอด " นทตอบหันไปมองหน้าแอปทั้งๆที่หัวยังคงวางอยู่บนไหล่แอปเปิ้ล
     " งั้นก็ดีไป " แอปเปิ้ลพึมพำ
     " ขอโทษนะครับ !!! " เสียงของใครสักคนดังขึ้นที่อีกด้านของประตู นทจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูตามด้วยแอปเปิ้ลที่เดินตามไปด้วยความสงสัยและพบว่าคนที่มาหาก็คือยามคนที่พวกเราไปแกล้งเขาไว้เมื่อสักครู่
     " มีอะไรรึเปล่าค่ะ " นทถาม
     " อ๋อ! คือผมอยากมาถามน่ะครับว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่าเพราะว่าที่ป้อมผมเพิ่งโดนขโมยของไป " ยามบอกทำให้นทหันไปมองหน้าแอปเปิ้ล
     " มีอะไรอ่ะ นท" เสียงของกวางที่ลงมาจากบันไดเรียกให้แอปเปิ้ลและนทหันไปมอง
     " คือป้อมยามของผมโดนขโมยน่ะครับของบนโต๊ะหายเกลี้ยงเลยแล้วก็มีรูปวาดแปลกๆที่หลังป้อมด้วย " ยามบอกทันทีที่กวางได้ยินก็หันไปมองหน้าเกรซที่อยู่ข้างๆสลับกับแอปเปิ้ลทันที
     " คงไม่มีอะไรหรอกมั้งครับ งั้นผมของตัว " ยามพูดหลังจากทิ้งระเบิดเสร็จก็รีบขอตัวทันที หลังจากที่ยามไปแล้วแอปเปิ้ลจึงเดินไปยืนข้างๆเกรซและจับแขนเพื่อนผู้ซึ่งกล้าหาญกว่าเบาๆ
     " พี่รู้ว่าเป็นฝีมือพวกเธอ " กวางพูดจ้องหน้าเกรซนิ่ง ซึ่งเกรซก็จ้องตอบ
     " เกรซ... " แอปเปิ้ลกระซิบเรียกเพื่อนพลางมองหน้านทที่ยืนขมวดคิ้วอยู่ตรงประตู
     " ก็แค่เล่นสนุกตามประสาเด็กบ้า " เกรซพูดดันเพื่อนสนิทที่แอบอยู่ข้างหลังออกห่างตัวเล็กน้อย ( ดูอ่อนแอเนอะแอป / ไรเตอร์ )
     " ทำให้คนอื่นเดือนร้อนนะ สนุกมากนักรึไง " นทพูดเสียงเย็นสายตาจับจ้องไปที่แอปเปิ้ลข้างหลังเกรซ
     " อย่ายุ่งกับแอป " เกรซพูดปกป้องเพื่อน ( อย่าเพิ่งจิ้น / ไรเตอร์ )
     " ไม่ได้ทำผิดด้วยกันก็รับด้วยกันสิ " นทตอบ
     " เกรซมานี่สิ " กวางพูดพลางดึงแขนเกรซให้เดินตามไปและทิ้งแอปเปิ้ลไว้กับนท
     " อะไรเนี่ยป้า " เกรซพูดพลางสะบัดมือของกวางออกเมื่อเดินออกมาถึงสวนแล้ว
     " ทำอะไรของแก พวกพี่ไม่สนุกด้วยหรอกน่ะ " กวางเริ่มเปิดประเด็น
     " กิจวัตรประจำวัน " เกรซพูดลอยหน้าลอยตา
     " เป็นเด็กขาดความอบอุ่นรึไง " กวางพูดกุมขมับพลางส่ายหัว
     " คงงั้นมั้ง " เกรซตอบก่อนที่จะสะดุ่งเมื่อสัมผัสถึงมือบางๆที่สอดเข้ามารัดรอบเอวของตนเอาไว้ เกรซก้มลงมองหน้ากวางที่เดินเข้ามากอดตนอย่าง งงๆ
     " ทำอะไรน่ะป้า " เกรซถามหน้าขึ้นสี
     " อย่าทำอีกได้มั้ย ถ้าไม่งั้นพวกแกจะเดือดร้อน " กวางพูดเสียงอ่อน เกรซที่รู้จักแต่การดุด่ามาเจอวิธีการสั่งสอนแบบนี้ก็ถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูด
     " นะ...? " กวางย้ำ เกรซผลักตัวเธออออกเบาๆ
     " ทำไมเกรซจะต้อวงเชื่อด้วย " เกรซถาม
     " เพราะพี่เป็นห่วง " กวางตอบทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
     " ก็ได้ๆ " เกรซรับง่ายๆ
     " ดีมาก เด็กบ้า " กวางพูดและยิ้ม ( มีด้านนี้กะเข้าด้วยหรอเนี่ย...กวาง / ไรเตอร์ )