[ Ts6-Ts7 ] รักนี้บ้านเลขที่ 706/73 ( เกรซกวาง&นทแอป )

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 10 แขกไม่ได้รับเชิญ

                    เกรซและแอปเปิ้ลเดินอยู่ในมหาวิทยาลัยแบบคนไม่มีอะไรทำเมื่อหมดเวลาเรียน พวกเธอกำลังรอให้กวางและนทเรียนเสร็จจึงค่อยกลับบ้านในอีกครึ่งชั่วโมง
     " เกรซนี่มึงจะเดินอีกนานมั้ยกูเมื่อย " แอปเปิ้ลบ่น
     " ก็กูไม่มีอะไรทำ " เกรซตอบ
     " งั้นมึงก็ไปนั่งอ่านหนังสือ รึไม่ก็ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่การเดินรอบๆตึกแบบนี้ " แอปเปิ้ลพูดและฉุดกระากลากถูเพื่อนสนิทไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้
     " เกรซ " เสียงคุ้นหูดังขึ้น เกรซไม่หันไปมองหน้าเจ้าของเสียงแต่นั่งกุมหน้าผากแบบคนหมดหนทาง
     " แกรนด์มีอะไรหรอ " เกรซกลั้นใจหันไปถาม
     " ไม่มีอะไรแกรนด์ก็ไมาหาเกรซไม่ได้งั้นสิ " แกรนด์ถามพลางนั่งลงโดยไม่มีใครเชิญ
     " ไม่ใช่อย่างนั้น " เกรซปฏิเสธทั้งที่ในใจตอบว่า ใช่ ดังๆ
     " แล้วนี่มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ค่ะ " แกรนด์ถามพลางนั่งเท้าคางมองหน้าเกรซ
     " ก็มานั่งรอรับพวกพี่กวาง " เกรซตอบกันไปมองหน้าแอปเปิ้ลที่หยิบการ์ตูนขึ้นมากางอ่าน
     " ดูสนิทกันดีนะค่ะ " แกรนด์ยิ้มหวานส่งให้เกรซ
     " ก็บังเอิญอยู่บ้านเดียวกัน " เกรซตอบ
     " งั้นก็แปลว่าถ้าไม่อยู่บ้านเดียวกันก็ไม่มานั่งรอสินะค่ะ " แกรนด์พูดต่อ
     " ก็คงประมาณนั้น " เกรซตอบ
     " แล้ววันหยุดมีโปรแกรมจะไปเที่ยวไหนมั้ยค่ะ " แกรนด์ถาม
     " มะ... "
     " น้ำตก !!! " เกรซที่กำลังจะตอบปฏิเสธหันขวับมองหน้าเพื่อนสนิทที่นึกสนุกบอกแกรนด์ถึงโปรแกรมไปเที่ยวสำหรับพวกเธอ
     " ว้าว! แกรนด์ยังไม่มีที่เที่ยวเลย ถ้าไม่รังเกียจขอไปด้วยคนได้ไหมค่ะ " แกรนด์ถามพลางส่งยิ้มหวานมาให้เกรซอีกครั้ง
     " กะ...ก็ได้ " เกรซตอบแบบไม่เต็มใจนัก
     " ขอบคุณมากค่ะ " แกรนด์ยิ้งหวานส่งท้ายก่อนที่จะลุกและเดินเข้าไปในตึก
     " เชี่ยแอป! มึงทำอะไรลงไป " เกรซหันไปกระชากคอเสื้อเพื่อนสนิททันทีที่แกรนด์ไปลับสายตาแล้ว
     " กูทำอะไร กูก็แค่พูดความจริง " แอปเปิ้ลตอบเสียงซื่อและปัดมือของเพื่อนสนิทออก
     " มึงนี่ซนไม่ดูเวล่ำเวลา " เกรซบ่น
     " อย่างกับมึงดูเวลาตาย " แอปเปิ้ลตอบ
     " มึงนี่เล่นไม่เว้นกูเลย " เกรซบ่นอีกครั้ง
     " ยังไงเขาก็ขอไปด้วยแล้ว แก้อะไรไม่ทันแล้ว " แอปเปิ้ลตอบ
     " เวร " เกรซบ่นและนั่งลงอย่างอารมณ์เสีย
     " มึงนี่จะหนีเขาทำไมว่ะ ดูๆไปก็สวยออกอย่างงั้น" แอปเปิ้ลถาม
     " ก็กูไม่ได้ชอบ " เกรซตอบ
     " เขาสู้พี่กวางไม่ได้ละซี่ " แอปเปิ้ลพูดอย่างรู้ทันทำเอาคนได้ยินสะดุ้ง
     " มันไม่ใช่ประเด็น กูก็แค่รำคาณที่มาคอยตามเกาะแกะกูอยู่ได้ " เกรซพูดเบี่ยงประเด็นและลุกขึ้น
     " หรออออ มึงนี่เบี่ยงประเด็นเก่ง " แอปเปิ้ลพูดอย่างรู้ทัน
     " กูเปล่าเบี่ยงประเด็น " เกรซปฏิเสธ
     " กูเชื่อมึงตาย " แอปเปิ้ลพูดและลุกขึ้นตามเกรซ
     " ไปเหอะ พวกเจ๊คงใกล้เลิกเรียนแล้ว " เกรซชวนและเดินนำไปยังตึกใกล้ๆที่กวางและนทเรียนอยู่ เมื่อไปถึงก็พบนทและกวางกำลังนั่งดื่มน้ำ สีหน้าของกวางบอกบุญไม่รับสุดๆ
     " พี่กวางเป็นอะไร " เกรซถามนทอย่างสงสัย
     " ก็เมื่อกี้เดินสวนกับคนที่ชื่อแกรนด์ " นทพูดเพียงเท่านี้ก็ทำให้เกรซสะท้านเฮือก
     " แล้วเขาก็พูดอะไรกับกวางซักอย่างเนี่ยล่ะ " นทพูดต่อ
     " น้องเขาบอกว่า เกรซขอให้แกรนด์ไปเที่ยวด้วยกัน " กวางพูดไม่มองหน้าเกรซ
     " พี่กวางโกรธอะไร เกรซไม่เห็นมีอะไรต้องหงุดหงิด " เกรซถามเพราะสงสัยมานานแล้วกับท่าทีของกวางที่มีต่อหน้าแกรนด์
     " จะอะไรมันก็เรื่องอของพี่ พี่ก็แค่ไม่ชอบที่มันมาเกาะแกะเกรซ " กวางพูดและลุกยืนขึ้น
     " ทำไม " เกรซถามบ้าง
     " ไม่ทำไมทั้งนั้น ไม่ชอบคือไม่ชอบ " กวางตอบ
     " พอๆทั้งคู่แล้ว คนที่บอกแกรนด์ว่าจะไปคือแอปเอง แต่ไม่มีใครชวนหรอกแกรนด์ขอไปด้วยเอง " แอปเปิ้ลอธิบาย
     " แล้วทำไมจะต้องไปปบอกเขาด้วย " กวางหันมาเอาเรื่องแอปเปิ้ล
     " ก็แค่นึกสนุก เอาเถอะยังไงก็แก้ไม่ได้แล้วในเมื่อเขาขอไปแล้ว " แแอปเปื้ลพูด
     " กวางใจเย็นๆ " นทพูดบ้างและจับไหล่กวาง
     " จะทำอะไรก็ตามใจเลย " กวางที่โมโหแล้วพาลหันมาพูดกับเกรซก่อนที่จะเดินตึงตังออกไป
     " เกรซตามไปง้อดิ " แอปเปิ้ลพูด ใจจริงๆของเธอคือกลัวกวางจะโมโหมาขนาดไม่ยอมกลับบ้านกับเกรซถ้าเป็นอย่างนั้น เธอจะต้องซ้อนท้ายรถของเกรซกลับเป็นแน่ ไม่เอาด้วยหรอกนะ
     " พี่กวางๆๆๆๆ " เกรซตะโกนเรียกพลางวิ่งตามกวางไปจนถึงหน้าตึก
     " อะไร " กวางถามเสียงเรียบ
     " โกรธอะไรเกรซอีกเนี่ย " เกรซถาม
     " ไม่มีอะไร " กวางตอบ
     " ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เกรซขอโทษนะพี่กวาง " เกรซพูดเสียงอ่อนพลางจับมือกวางแน่น ( เธอขอโทษเป็นด้วยหรอ / ไรเตอร์ )
     " ขอโทษทั้งๆที่ไม่รู้เหตุผลเนี่ยนะ สัดแต่ว่าพูด " กวางพูดและมองหน้าเกรซ
     " ไม่ว่าเกรซไปทำอะไรผิดมา เกรซก็ต้องขอโทษ " เกรซพูด
     " พี่ก็ไม่เห็นมันจะสำคัญตรงไหน ทำไมจะต้องไปบอกเขาด้วย " กวางระบาย
     " คนที่พูดคือแอปต่างหาก มันก็แค่นึกสนุก " เกรซโยนความผิดแบบไม่รู้สึกผิด
     " พอเขาขอเกรซก็เลยอนุญาติว่างั้น " กวางพูดต่อ
     " ตามมารยาทจะให้ไปปฏิเสธเขาได้ไง " เกรซตอบ
     " ไม่รู้ละ ยังไงพี่ก็ไม่ชอบ " กวางพููดแบบคนไร้เหตุผล
     " เอาเป็นว่าเกรซขอโทษนะ พี่กวางหายโกรธเกรซสักทีเถอะ " เกรซพูด
     " ก็ได้ " กวางพูดเหนื่อยกับการงอนเด็กเปรตคนนี้แล้ว
     " จริงๆนะ " เกรซย้ำและยิ้มแบบเด็กได้ขนม
     " อื้ม...แต่เกรซห้ามทำอะไรไม่คิดแบบนี้อีกนะ " กวางพูด เกรซพยักหน้าน้อยๆและที่จะเดินจูงมอกวางไปยังสปอร์ตไบค์สีแด
สดที่จอดอยู่หลังตึก ใส่หมวกกันน็อกให้คนตัวเล็กและขับออกไปตามฉบับของเธอ