ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 สงครามเย็น
ร่าบาอเ็สาววัย 17 ในุมัธยมปลายเรียบร้อยเินอย่าเร่รีบไปทั่วึเรียนึ่เป็นั้นอม.ปลายปีสามและไม่ใ่ที่อเธอ เธอะไม่มาเินอยู่ที่นี่เลยหาไม่ใ่เพราะเมื่อเ้าเธอไม่้ไปพบับใรบานามปิ ถึแม้ว่าะเ้าไปหาไม่ไ้็ไม่เป็นอะร อแ่ให้ไ้เห็นหน้า็พอ
' วันนี้รุ่นพี่ยุนอาูน่าลัวั เหมือนไปโรธใรมาอย่านั้นล่ะ '
' ัน็ิเหมือนัน เมื่อเ้ายัยิ้มหวานส่มาให้ันอยู่เลย '
ำพูอเพื่อนร่วมห้อที่แอบปลื้มรุ่นพี่ยุนอาอเธอยััอยู่ในหัว อิม ยุนอา สาวฮอที่แสนะเฟอร์เฟไปทุเรื่อไม่ว่าะใน้านไหนๆ เาไม่เยแสอารม์โมโหให้ใรไ้เห็นเลยัรั้ั้แ่เธอแอบมอเามาเมื่อรั้เพิ่เริ่มเ้าเรียนในโรเรียนนี้ ไม่ว่าเาะหุหิมาแ่ไหนเานนั้น็ะฝืนยิ้มให้ทุนเสมอ....แล้วทำไมราวนี้ถึไ้ลายเป็น่าวให้นัเรียนหิไุ้ยันสนุปาแบบนี้
" อ...มาทำอะไรรนี้เนี่ย " เสียใสๆอันแสนุ้นเยัึ้นที่้าน้า อฮยอนรีบหันวับไปมอ้วยวามหวั...หาแ่ไม่ใ่นที่เธอำลัามหาอยู่
" รุ่นพี่ึยอน อันยอ่ะ " อฮยอนทัึ้นและโ้อย่ามีมารยาทให้ับเพื่อนสนิทอยุนอา ึยอนยิ้มรับและพยัหน้าน้อยๆ
" มาทำอะไรที่ั้นปีสามเนี่ย " ึยอนถามึ้น้วยวามสสัย ถ้าเธอไม่บัเอิเินมาเ้าห้อน้ำไม่เอับอฮยอนที่ไอุ้เพื่อนอเธอไม่ยอมไปหาหรอมั้
" ัน.....มาามหาพี่ยุน่ะ " เสียแผ่วเบาออฮยอนไม่อาหลุรอารไ้ยินอึยอนไปไ้ เธอยิ้มน้อยๆให้ับำอบนั้น
" มีอะไรหรอ สีหน้าไม่ีเลยนะ " ึยอนถามึ้นและเินเ้าไปใล้ๆอฮยอน
" ันไ้่าวมานะ่ะ ูเหมือนะอารม์ไม่ีพวพี่อยู่ับเาลอ เิอะไรึ้นรึเปล่า่ะ " อฮยอนัสินใถามึยอนที่สนิทับยุนอาที่สุออไป เพราะเธออึอัมาเหลือเิน
" อืม......ะว่ามีมัน็มีละนะ แถมยัทำเอายุนอาโรธมาะ้วย " ึยอนอบเหมือนไม่ไ้ิอะไรับำพูนั้น
" อะไรหรอ่ะ " อฮยอนถามอย่าอยารู้เพราะั้แ่อยู่้วยันมา ยุนอาเป็นนอ่อนโยนและใเย็นลอเวลา เานนั้นะยอมเธอทุอย่าเสมอทำให้เธอแทบนึเหุผลที่เาะโรธถึนานั้นไม่ออ
" ็แ่ำลัะโนแย่อรัอหวน่ะ ่วนี้็ปล่อยๆมันไป่อนแล้วัน " ำอบลุมเลืออึยอนไม่ไ้ทำให้อฮยอนสบายใึ้น ลับันมันยิ่ทำให้เธอสสัยมาึ้น
" ใรหรอ่ะ? แล้วไอ้อรัอหวที่ว่าเนี่ยมันอะไร? " อฮยอนถามลับอย่าๆ วึยอนยิ้มไม่อบ่อนที่ะเินเ้าห้อเรียนไป ทิ้อฮยอนให้ยืนอยู่นเียวรนั้น
" น้ออรับ " เสียที่เธอไม่่อยอยาไ้ยินเท่าไรัึ้นหลัาที่ึยอนละาเธอไปไ้ไม่นาน เธอหันลับไปมอยฮวาที่ยืนส่ยิ้มหวานให้เธออยู่รหน้า
" อันยอ่ะ รุ่นพี่ " อฮยอนพยายามรัษาระยะห่า ยฮวามีสีหน้าหมอลเล็น้อยแ่้ยัส่ยิ้มให้เ็สาว
" มาทำอะไรที่ั้นนี้หรอรับ...หรือว่ามาหาพี่ " ยฮวาถาม่อ เาแน่ใว่าอฮยอนไม่รู้ันัเรียนั้นม.ปลายปีสามนอื่นนอาเาทำให้เารู้สึผยอในใมาึ้น
" เอ่อ...รุ่นพี่่ะ ือเรื่อเมื่อเ้าอทำให้ไม่ไ้นะ่ะ " อฮยอนพยายามเปลี่ยนประเ็นไปพูถึเรื่อที่ทำให้เธอไม่ไ้ไปพบับยุนอาเ่นทุวัน
" เรื่อที่พี่อให้อไปเล่นเปียโนในวันานโรเรียนนะหรอ ทำไมล่ะ " ยฮวาถามลับ้วยสีหน้าุน
" อิว่าัวเอยัไม่พร้อม " อฮยอนอบลับพลานึถึใบหน้าวนประสาทอยุนอาที่เธออบมอบ่อยๆ เธอรู้ว่าเาอาะไม่พอใแน่ที่เธอไปทำอะไรให้ัวเอลายเป็นุเ่น
" ั้นหรอ....พี่ไม่รู้หรอนะว่าอะไรที่อบอว่ายัไม่พร้อม แ่ถ้าเปลี่ยนใเมื่อไรบอพี่ไ้นะ " ยฮวายัไม่ละวามพยายาม อฮยอนำใพยัหน้าอบรับ
" ถ้าั้นพี่็ไม่หวัว่าะให้อ่วยในาน่อไปล่ะ " ยฮวาพึมพำแ่ลับเพิ่มวามสสัยให้อฮยอน
" านอะไรหรอ่ะ นอาานโรเรียนที่ะมาถึในอีสออาทิย์ยัมีานอะไรอีหรอ่ะ " อฮยอนถามลับ
" ือ...ประธานนัเรียนะย้ายโรเรียนระทันหันน่ะเรา็เลยะเลี้ยส่ัน พี่็เลยอยาให้อไปเล่นเปียโนให้พี่แฟั้วย ไ้่าวมาว่าประธานอบ " ยฮวาพู้วยวามที่เาื่นมและเทิทุนประธานนัเรียนทุรุ่น ึไม่แปลเลยที่เาะให้ำแหน่ฝ่ายิรรมอโรเรียนทำทุอย่าที่เี่ยวับประธานนัเรียนให้ีที่สุ
" ริหรอ่ะ...ถ้าั้นใระเป็นน่อไปล่ะ่ะ " อฮยอนถามอย่าอยารู้
" อิม ยุนอา ที่อยู่ห้อ้าๆพี่ไรับ นนั้นน่ะ " ยฮวาว่าและี้เ้าไปในห้อ้าๆ อฮยอนหันวับมอาม้วยิใว้าวุ่น ยุนอาที่เธอามหาำลันั่เหม่อออไปนอหน้า่าเหมือนำลัิอะไรอยู่โย้าายมีร่าอประธานนัเรียนนปัุบันนัุ่ย้วย
" ่ะ อฮยอนรับำเบาๆ
" ใล้เวลาเ้าเรียนแล้ว ลับไปไ้แล้วรับ...ไว้พรุ่นี้ะไปหาใหม่นะ " ยฮวาพูทำให้อฮยอนยิ่เรีย เธอไม่ล้าบอเารๆสัทีว่าเธอไม่มีวันรัเา ทำให้เายิ่หลัวเอและามีบเธอมา...ถ้าพรุ่นี้และวัน่อๆไปเาไปหาเธอแล้วเธอะไปหายุนอาไ้ยัไ
" ่ะ " อฮยอนรับำสั้นๆและเินาไป ยฮวายืนยิ้มอยู่ับที่
.
.
.
.
" นายยฮวา ยืนีบเ็หน้าห้อเราแหะ " ปาร์ เยอึน ประธานนัเรียนสาวหันไปนัุ่ยับยุนอา ยุนอาเหล่มอน้อยๆ้วยวามไม่อบใ
" อืม...เ็นนั้น เป็นแฟนับหมอนั่นหรอ ยุนอาถาม่อ้วยน้ำเสียราบเรียบ
" ็ไ้่าวว่าเยเป็นแฟนันนะ น้ออฮยอน ปีสอ " เยอึนอบลับ้วยวามสสัยไม่น้อยที่ยุนอาอยารู้เรื่อนอื่น
" ั้นหรอ " ยุนอาพึมพำเบาๆโยที่ไม่ละสายาไปาผืนหย้าฟลัโรเรียนที่มอเห็นไ้าหน้า่า
" น่าในะเนี่ยที่ยุนอาอยารู้เรื่อรอบ้าบ้า " เยอึนพู
" ั้นหรอ " ยุนอาอบำเินและถอนรหายใออมาเบาๆ เาหันลับมาในวามสนใับเยอึนมาึ้นนิหน่อย
" ่วนีู้ไม่ร่าเริเลยนะเป็นอะไรรึเปล่า " เยอึนถามึ้น
" ไม่หรอ...อาารย์เ้ามาแล้วลับไปนั่ที่ไป๊ " ยุนอาอบเิไล่เพื่อนให้ลับไปนั่ที่อน เยอึนแยเี้ยวใส่เล็น้อย่อนที่ะลุออไปให้ึยอนมานั่ที่ประำอัวเอแทน
" เมื่อี้เอน้ออ " ึยอนพู
" อืม เห็นแล้ว " ยุนอาอบลับและฟุบหน้าลไปับโ๊ะ
" น้อเามาามหาแแล้ว็ถามว่าแเป็นอะไรรึเปล่า ูอารม์ไม่ี " ึยอนพู่อโยไม่สนใอารม์อยุนอา
" ไม่หรอ ัน็แ่ำลัวาแผนอะไรบาอย่า เรียๆนิหน่อย " ยุนอาว่า
" วาแผนอะไรอแ " ึยอนถาม่อ
" ันะ่อสรามับยฮวา ่อนะถึอนนั้นันะ้ออยู่สูว่านี้ึ้นไปอี ันะเป็นประธานเพราะเหุผลนี้ "
' วันนี้รุ่นพี่ยุนอาูน่าลัวั เหมือนไปโรธใรมาอย่านั้นล่ะ '
' ัน็ิเหมือนัน เมื่อเ้ายัยิ้มหวานส่มาให้ันอยู่เลย '
ำพูอเพื่อนร่วมห้อที่แอบปลื้มรุ่นพี่ยุนอาอเธอยััอยู่ในหัว อิม ยุนอา สาวฮอที่แสนะเฟอร์เฟไปทุเรื่อไม่ว่าะใน้านไหนๆ เาไม่เยแสอารม์โมโหให้ใรไ้เห็นเลยัรั้ั้แ่เธอแอบมอเามาเมื่อรั้เพิ่เริ่มเ้าเรียนในโรเรียนนี้ ไม่ว่าเาะหุหิมาแ่ไหนเานนั้น็ะฝืนยิ้มให้ทุนเสมอ....แล้วทำไมราวนี้ถึไ้ลายเป็น่าวให้นัเรียนหิไุ้ยันสนุปาแบบนี้
" อ...มาทำอะไรรนี้เนี่ย " เสียใสๆอันแสนุ้นเยัึ้นที่้าน้า อฮยอนรีบหันวับไปมอ้วยวามหวั...หาแ่ไม่ใ่นที่เธอำลัามหาอยู่
" รุ่นพี่ึยอน อันยอ่ะ " อฮยอนทัึ้นและโ้อย่ามีมารยาทให้ับเพื่อนสนิทอยุนอา ึยอนยิ้มรับและพยัหน้าน้อยๆ
" มาทำอะไรที่ั้นปีสามเนี่ย " ึยอนถามึ้น้วยวามสสัย ถ้าเธอไม่บัเอิเินมาเ้าห้อน้ำไม่เอับอฮยอนที่ไอุ้เพื่อนอเธอไม่ยอมไปหาหรอมั้
" ัน.....มาามหาพี่ยุน่ะ " เสียแผ่วเบาออฮยอนไม่อาหลุรอารไ้ยินอึยอนไปไ้ เธอยิ้มน้อยๆให้ับำอบนั้น
" มีอะไรหรอ สีหน้าไม่ีเลยนะ " ึยอนถามึ้นและเินเ้าไปใล้ๆอฮยอน
" ันไ้่าวมานะ่ะ ูเหมือนะอารม์ไม่ีพวพี่อยู่ับเาลอ เิอะไรึ้นรึเปล่า่ะ " อฮยอนัสินใถามึยอนที่สนิทับยุนอาที่สุออไป เพราะเธออึอัมาเหลือเิน
" อืม......ะว่ามีมัน็มีละนะ แถมยัทำเอายุนอาโรธมาะ้วย " ึยอนอบเหมือนไม่ไ้ิอะไรับำพูนั้น
" อะไรหรอ่ะ " อฮยอนถามอย่าอยารู้เพราะั้แ่อยู่้วยันมา ยุนอาเป็นนอ่อนโยนและใเย็นลอเวลา เานนั้นะยอมเธอทุอย่าเสมอทำให้เธอแทบนึเหุผลที่เาะโรธถึนานั้นไม่ออ
" ็แ่ำลัะโนแย่อรัอหวน่ะ ่วนี้็ปล่อยๆมันไป่อนแล้วัน " ำอบลุมเลืออึยอนไม่ไ้ทำให้อฮยอนสบายใึ้น ลับันมันยิ่ทำให้เธอสสัยมาึ้น
" ใรหรอ่ะ? แล้วไอ้อรัอหวที่ว่าเนี่ยมันอะไร? " อฮยอนถามลับอย่าๆ วึยอนยิ้มไม่อบ่อนที่ะเินเ้าห้อเรียนไป ทิ้อฮยอนให้ยืนอยู่นเียวรนั้น
" น้ออรับ " เสียที่เธอไม่่อยอยาไ้ยินเท่าไรัึ้นหลัาที่ึยอนละาเธอไปไ้ไม่นาน เธอหันลับไปมอยฮวาที่ยืนส่ยิ้มหวานให้เธออยู่รหน้า
" อันยอ่ะ รุ่นพี่ " อฮยอนพยายามรัษาระยะห่า ยฮวามีสีหน้าหมอลเล็น้อยแ่้ยัส่ยิ้มให้เ็สาว
" มาทำอะไรที่ั้นนี้หรอรับ...หรือว่ามาหาพี่ " ยฮวาถาม่อ เาแน่ใว่าอฮยอนไม่รู้ันัเรียนั้นม.ปลายปีสามนอื่นนอาเาทำให้เารู้สึผยอในใมาึ้น
" เอ่อ...รุ่นพี่่ะ ือเรื่อเมื่อเ้าอทำให้ไม่ไ้นะ่ะ " อฮยอนพยายามเปลี่ยนประเ็นไปพูถึเรื่อที่ทำให้เธอไม่ไ้ไปพบับยุนอาเ่นทุวัน
" เรื่อที่พี่อให้อไปเล่นเปียโนในวันานโรเรียนนะหรอ ทำไมล่ะ " ยฮวาถามลับ้วยสีหน้าุน
" อิว่าัวเอยัไม่พร้อม " อฮยอนอบลับพลานึถึใบหน้าวนประสาทอยุนอาที่เธออบมอบ่อยๆ เธอรู้ว่าเาอาะไม่พอใแน่ที่เธอไปทำอะไรให้ัวเอลายเป็นุเ่น
" ั้นหรอ....พี่ไม่รู้หรอนะว่าอะไรที่อบอว่ายัไม่พร้อม แ่ถ้าเปลี่ยนใเมื่อไรบอพี่ไ้นะ " ยฮวายัไม่ละวามพยายาม อฮยอนำใพยัหน้าอบรับ
" ถ้าั้นพี่็ไม่หวัว่าะให้อ่วยในาน่อไปล่ะ " ยฮวาพึมพำแ่ลับเพิ่มวามสสัยให้อฮยอน
" านอะไรหรอ่ะ นอาานโรเรียนที่ะมาถึในอีสออาทิย์ยัมีานอะไรอีหรอ่ะ " อฮยอนถามลับ
" ือ...ประธานนัเรียนะย้ายโรเรียนระทันหันน่ะเรา็เลยะเลี้ยส่ัน พี่็เลยอยาให้อไปเล่นเปียโนให้พี่แฟั้วย ไ้่าวมาว่าประธานอบ " ยฮวาพู้วยวามที่เาื่นมและเทิทุนประธานนัเรียนทุรุ่น ึไม่แปลเลยที่เาะให้ำแหน่ฝ่ายิรรมอโรเรียนทำทุอย่าที่เี่ยวับประธานนัเรียนให้ีที่สุ
" ริหรอ่ะ...ถ้าั้นใระเป็นน่อไปล่ะ่ะ " อฮยอนถามอย่าอยารู้
" อิม ยุนอา ที่อยู่ห้อ้าๆพี่ไรับ นนั้นน่ะ " ยฮวาว่าและี้เ้าไปในห้อ้าๆ อฮยอนหันวับมอาม้วยิใว้าวุ่น ยุนอาที่เธอามหาำลันั่เหม่อออไปนอหน้า่าเหมือนำลัิอะไรอยู่โย้าายมีร่าอประธานนัเรียนนปัุบันนัุ่ย้วย
" ่ะ อฮยอนรับำเบาๆ
" ใล้เวลาเ้าเรียนแล้ว ลับไปไ้แล้วรับ...ไว้พรุ่นี้ะไปหาใหม่นะ " ยฮวาพูทำให้อฮยอนยิ่เรีย เธอไม่ล้าบอเารๆสัทีว่าเธอไม่มีวันรัเา ทำให้เายิ่หลัวเอและามีบเธอมา...ถ้าพรุ่นี้และวัน่อๆไปเาไปหาเธอแล้วเธอะไปหายุนอาไ้ยัไ
" ่ะ " อฮยอนรับำสั้นๆและเินาไป ยฮวายืนยิ้มอยู่ับที่
.
.
.
.
" นายยฮวา ยืนีบเ็หน้าห้อเราแหะ " ปาร์ เยอึน ประธานนัเรียนสาวหันไปนัุ่ยับยุนอา ยุนอาเหล่มอน้อยๆ้วยวามไม่อบใ
" อืม...เ็นนั้น เป็นแฟนับหมอนั่นหรอ ยุนอาถาม่อ้วยน้ำเสียราบเรียบ
" ็ไ้่าวว่าเยเป็นแฟนันนะ น้ออฮยอน ปีสอ " เยอึนอบลับ้วยวามสสัยไม่น้อยที่ยุนอาอยารู้เรื่อนอื่น
" ั้นหรอ " ยุนอาพึมพำเบาๆโยที่ไม่ละสายาไปาผืนหย้าฟลัโรเรียนที่มอเห็นไ้าหน้า่า
" น่าในะเนี่ยที่ยุนอาอยารู้เรื่อรอบ้าบ้า " เยอึนพู
" ั้นหรอ " ยุนอาอบำเินและถอนรหายใออมาเบาๆ เาหันลับมาในวามสนใับเยอึนมาึ้นนิหน่อย
" ่วนีู้ไม่ร่าเริเลยนะเป็นอะไรรึเปล่า " เยอึนถามึ้น
" ไม่หรอ...อาารย์เ้ามาแล้วลับไปนั่ที่ไป๊ " ยุนอาอบเิไล่เพื่อนให้ลับไปนั่ที่อน เยอึนแยเี้ยวใส่เล็น้อย่อนที่ะลุออไปให้ึยอนมานั่ที่ประำอัวเอแทน
" เมื่อี้เอน้ออ " ึยอนพู
" อืม เห็นแล้ว " ยุนอาอบลับและฟุบหน้าลไปับโ๊ะ
" น้อเามาามหาแแล้ว็ถามว่าแเป็นอะไรรึเปล่า ูอารม์ไม่ี " ึยอนพู่อโยไม่สนใอารม์อยุนอา
" ไม่หรอ ัน็แ่ำลัวาแผนอะไรบาอย่า เรียๆนิหน่อย " ยุนอาว่า
" วาแผนอะไรอแ " ึยอนถาม่อ
" ันะ่อสรามับยฮวา ่อนะถึอนนั้นันะ้ออยู่สูว่านี้ึ้นไปอี ันะเป็นประธานเพราะเหุผลนี้ "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น