คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 01
ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าก้าวเร็วๆของเด็กหนุ่มร่างบาง มาร์ค วิ่งมาหยุดอยู่หน้าโรงยิม ที่มีผู้คนอัดแน่น จนบางส่วนล่นออกมาจากประตูใหญ่ที่เปิดกว้างเอาไว้
เสียงเชียร์ลั่นสนามทันทีที่นักกีฬาของโรงเรียนยิงลูกเข้าห่วงทำคะแนนได้
“เบอร์ 2 ยิงเข้าไปแล้ว ครับ สวยงาม!! 2คะแนน!!”
บรรดาเด็กนักเรียนหญิงม.ปลายกรีดร้องจะเป็นจะตาย เมื่อร่างสูงที่ใส่เสื้อเบอร์เมื่อกี้วิ่งกลับมาพร้อมกับตั้งรับอีกฝ่ายอย่างดุดัน มาร์คพยามยามเบียดเสียดประชากรหนาแน่นเข้าไปโดยการใช้ใบหน้าหล่อคมคายปนน่ารักเป็นอาวุธ เขายิ้มให้กับสาวๆ ชะนีเก้งกวาง ที่ล้อมประตูก่อนจะขอทางอย่างมีมารยาท
แล้วยังจะมีใครที่ไม่ยอมเปิดทางให้หนุ่มหน้าหวานคนนี้อีกละ ?
มาร์คเบียดเข้ามาได้ ตอนนี้เขาอยู่ใต้แป้นบาส แต่ก่อนจะได้ขยับตัวหาที่ว่างให้นั่งดีๆดวงตากลมโตก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อนักกีฬาเบอร์ 2 วิ่งเข้ามาทางนี้พร้อมกับลูกบาสในมือ
ร่างสูงโปร่ง เลี้ยงลูกบาสหลบหลีกฝ่ายตรงข้ามอย่างมีชั้นเชิง เมื่อใกล้ถึงแป้นบาส ร่างสูงกะจังหวะกระโดดอย่างมีเสต๊ป ก่อนจะโชว์ดั๊งค์ลูกที่ไม่เคยมีใครคาดคิดว่าเขาจะทำได้ สร้างความตกใจให้กับเพื่อนๆในทีม กองเชียร์ข้างสนาม และความหวาดผวาให้กับฝ่ายตรงข้าม
ปึง!!
“ไนซ์ดั๊งค์!!!” เสียงตะโกนเชียร์โห่ร้องดังขึ้นกว่าเดิม เด็กหนุ่มร่างสูงวิ่งกลับมาตั้งรับพร้อมกับแท็คมือเพื่อนในทีมเป็นการขอบคุณ
เกมส์ยังคงดำเนินต่อไป ใครจะไปรู้ว่าไอ้เด็ก ม.4 ที่พึ่งเข้ามาใหม่จะสามารถทำลายความมั่นใจของฝ่ายตรงข้ามได้รุนแรงขนาดนี้ ใบหน้าคมจ้องมองอีกฝ่ายที่รุกเข้ามาเรื่อยๆ ก่อนจะวิ่งเข้าไปกักอย่างรู้หน้าที่ บรรดาเพื่อนๆในทีม ประคบสองข้างก่อนที่อีกฝ่ายจะส่งลูกให้อีกคน แต่อนิจจา ความสูงที่ได้มาแต่กำเนิดของเขา กลับบล็อกลูกของคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย
ร่างสูงวิ่งออกมาจากอาณาเขตที่ชุลมุนก่อนจะส่งลูกให้รุ่นพี่ในทีมที่วิ่งตามหลังมาเมื่อต้องมาเจอยักษ์ตัวใหญ่ของฝ่ายตรงข้ามยกมือป้องปัด ตอนนี้คะแนนของสองโรงเรียนสูสีมาก เขารู้เพียงว่า เขาต้องวิ่งอย่างเดียว และเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกดั๊งค์เมื่อกี้นำคู่ต่อสู้ไปแล้ว 1 คะแนน...
จนในที่สุด
“ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!” เสียงนกหวีดลากยาวเป็นสัญญาณว่าการแข่งขันครั้งนี้สิ้นสุดลง ร่างสูงหันหน้าไปมองคะแนนที่จอโปรเจคเตอร์ยักษ์ด้านบน ก่อนจะลอบยิ้มอย่างมีชัย
“หมดเวลา ทีมที่ชนะได้ไก่ JYP High School!!!”
“เฮ้ !!!!!!”
“น่าประทับใจจริงๆครับ สำหรับช่วงนาทีสุดท้ายสำหรับลูกดั๊งค์!!!!” โรงยิมอึกทึกไปด้วยเสียงเชียร์ และเสียงตบมือ รุ่นน้องร่างสูงโปร่งถูกอุ้มขึ้นมาโดยรุ่นพี่ในทีม ทุกคนต่างตะโกนเรียกชื่อของเขาด้วยความดีใจ
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อก่อนเขาจะตบมือให้ตัวเองรัวๆ เด็กหนุ่มยกมือขึ้นแล้วโบกไปมาหยั่งกับเด็กเล็กไม่มีผิด
นี่นักกีฬาบาสเกตบอลคนเมื่อกี้แน่นะ ?
“เก่งไม่พอยังน่ารักอีกนะ..” ร่างบางที่เพิ่งเข้ามาเอ่ยขึ้น เพียงเห็นแค่นี้ เขาก็พอใจแล้วสำหรับการได้มาดูรุ่นน้องที่ตนเองแอบชอบ …
พ่อหมีตัวใหญ่เสื้อเบอร์ 2
คิม ยูคยอม
.
.
.
“ยะฮู่ววววววว~~ มึงนี่มันเทพจริงๆว่ะไอ้หมี” ชายรูปร่างก่ำย่ำ นักเรียนชั้น ม.6 อย่างแจ็คสันเอ่ย ขณะที่ทีมนักกีฬามาเลี้ยงฉลองชัยชนะกัน
“โหย ไม่ขนาดนั้นหรอกครับพี่” เด็กหนุ่มที่สูงกว่า กล่าวอย่างถ่อมตัวก่อนจะยิ้มตาหยีให้ทุกๆคน
“ไม่ต้องมาถ่อมตงถ่อมตัวเลย แหม่! อย่างงี้มันต้องฉลอง ใช่มั้ยพวก วู้ววววว!!” แจ็คสันพูดพร้อมกับยกแก้วน้ำอัดลมหลากสีชนกับเพื่อนๆในทีม
บรรดาทีมนักกีฬา GOT’X ตัวแทนของ JYP High School ไม่ใช่มีดีกรีเป็นนักฬากล้ามเนื้อแน่น แต่ยังหน้าตาดีกันทุกคนอีกด้วย! ไม่ว่าจะเป็นเด็กโข่งตัวสูงชะลู่ ตำแหน่ง Center อย่าง คิม ยูคยอม ที่พึ่งเข้ามาเรียนที่นี้ได้ปีแรก ก็ถูกให้ลงเป็นตัวจริงซะแล้ว Point Guard โดย แจ็คสัน เห็นตัวเล็กๆ (เตี้ย) อย่างงี้ ความเร็วเป็นที่ 1 ของทีมเลยก็ว่าได้ Shooting Guard คือ ตำแหน่งที่มีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นรุก หรือ รับ ความเร็ว การป้องกัน เรียกได้ว่า กัปตันของทีม จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก อิม แจบอม หรือใครๆต่างพากันเรียกว่า ‘ท่านกัปตัน JB’ ต่อมา ตำแหน่ง Power Forward โดย นิชคุณ (2pm) และสุดท้าย Small Forward โดย คิม จุนซู (2pm)
“วันนี้พวกเราเต็มที่กันมาก ฉันขอชื่นชม แต่คะแนนตีคู่มาเร็วเหมือนกัน ต้องระวังฝั่งYG High School ครั้งต่อไปให้ดี ไม่งั้นโดนไล่บี๋แน่ๆ” หัวหน้าทีมพูดพร้อมกับคีบเนื้อเข้าปาก ลูกทีมพยักหน้างึกงักก่อนลงมือกินต่อ
“..อ่า ทุกคนครับ คือ วันนี้ผมคงอยู่ได้ไม่ดึก อะ.. 2 ทุ่มแล้วนี่หน่า ...ผมต้องกลับแล้วอะฮยอง กินเผื่อด้วยนะครับ” เด็กหนุ่มร่างสูงลุกขึ้นพร้อมกับสะพายเป้แล้วโค้งคำนับทุกคน รุ่นพี่ในทีมก็เออ-ออไม่ได้ว่าอะไร
เพราะเจ้าเด็กนี้ต้องกลับไปทำงานช่วยแม่ต่อนี่หน่า
ร่างสูงเดินออกมาจากร้านเนื้อย่าง เด็กหนุ่มวัย 16 อยู่ในชุดกีฬาสีขาวสลับน้ำเงินอ่อนๆ กางเกงขาสั้นระดับเข่า เสื้อกล้ามตัวโตๆเบอร์ 2 กำลังเดินกลับบ้านที่อยู่ไกลจากร้านประมาณ 2 กิโล มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเมื่อเสียงแชทดังขึ้น
ยูคยอมมองชื่อที่ไม่คุ้นตา แต่ก็สไลด์หน้าจอเพื่อกดตอบ
เมื่อเห็นรูปโปรไฟล์ของอีกฝ่าย เจ้าตัวก็เผลอยิ้มออกมาเสียนี่ ร่างสูงขมวดคิ้วก่อนจะรีบกดตอบแชทหนุ่มฮ็อท ที่มีดีกรีเป็นถึงผู้นำเชียร์ของโรงเรียน
Mark Tuan
สวัสดีครับ J
Yu Gyeom
หว่ายยยย พี่มาร์คทักแชทผม *---*
ร่างสูงรู้สึกหายใจลำบากที่จู่ๆคนดังของโรงเรียนดันมาทักเขาซะนี่ จะเรียกว่าฟินดีมั้ยนะ... คงเหมือนอารมณ์ดารา ไอดอล ตอบเมนชั่นทวิตอะไรทำนองนี้
Mark Tuan
ฮึ้ย...น้องยูคยอมรู้จักชื่อพี่ด้วยเหรอครับ ??
Yu Gyeom
ใครไม่รู้จักก็บ้าแล้วพี่ 5555 แล้วพี่รู้จักผมด้วยเหรอครับ? ดีใจนะเนี้ย~
Mark Tuan
ว่าไปนั้น … พี่รู้จักน้องครับ แหม ก็คุณนักบาสเบอร์ 2
แต่พี่คิดว่าน้องคงไม่รู้จักพี่ ^ ^
Yu Gyeom
ต้องรู้จักสิ 555 โหย ไรอะ แอบมองผมแข่งด้วยเหรอ เขินนะเนี้ย 5555555555
อื้้อ....ใช่ๆ ผมคิดออกละ พี่อยากรู้มั้ยว่าผมรู้จักพี่ได้ไง 5555555
คนตัวโตอมยิ้มเล็กน้อย
Mark Tuan
เอ่อ ^/////////^’’
ถ้าน้องบอกพี่ พี่ก็อยากรู้ครับ J
ร่างสูงแค่นหัวเราะกับคนน่ารัก ก่อนจะรีบข้ามถนนเพื่อตอบแชท
Yu Gyeom
คือเพื่อนผมเว้ยพี่ มันชี้พี่ให้ผมดู แล้วบอกว่า พี่คนนี้ตั้ลล้ากกกกก -///0////-
Mark Tuan
จริงอ่า ^////^…
คือ พี่ไม่น่ารักหรอกครับ น้องน่ารักกว่าพี่เยอะ ~
เอ่อ ว่าแต่ทำอะไรอยู่เหรอครับ ?
.
.
.
บทสนทนาของทั้งคู่ดำเนินมาเรื่อยๆ มาร์คคุยกับเด็กร่างสูงจนเขาเดินกลับถึงบ้าน ยูคยอมขอโทษมาร์คที่วันนี้คุยได้แค่นี้ เพราะตัวเองมีงานต้องทำต่อ คนร่างบางก็ไม่ว่าอะไร แถมทิ้งท้ายให้อีกคนด้วยว่า
Mark Tuan
คุยกับน้องยูคแล้วสนุกจังเลย ...ไว้ครั้งหน้าเรามาคุยกันอีกนะครับ (.___.)
Yu Gyeom
ได้เสมอค้าบบบบ ❤ >0<~
ตอบกลับสไตล์คนขี้เล่น
แหม ขี้เล่นจริงๆ.. เล่นจนอีกฝ่ายหัวใจจะวายตาย
มาดูฝั่งพี่มาร์คต้วนกันมั้ง
“ย๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา มากกว่าเขินนี่เรียกว่าอะไรเนี้ยยยยย งื้ออออออ..” ร่างบางดิ้นไปมาอยู่บนเตียงเดี่ยวของตัวเอง ก่อนจะซุกหน้าลงบนหมอนหนานุ่มแล้วยิ้มออกมาด้วยความเขินอาย
ไม่รู้ว่าจะเฟรนด์ลี่ขนาดนี้ เห็นชอบทำหน้านิ่งๆก็นึกว่าจะหยิ่ง …รู้งี้ทักไปตั้งแต่วันแรกที่แอดเฟรนด์เจ้าเด็กยักษ์นี่ไปตั้งนานเล่า :P
- To Be Continued -
Talk
ห่างหายไปจากวงการฟิคเป็นปี ฮี่ๆๆ
กลับมาแต่งอีกรอบภาษาเริ่มไปไม่ค่อยถูกแต่ก็ถูไถได้ แฮะๆๆ
ฝากติดตามหน่อยนะคะ อยู่กันไปนานๆนะเธอจ้า~ *ดูดปากรีดเดอร์*
ความคิดเห็น