คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
เมียนมาัแแ่ัวอย่านท้อถิ่นให้ไทย
ไทยรู้สึแปลใหม่ถึแม้ว่าะแ่นุ่ “โลี” ึ่ล้าย ๆ ับ “โสร่” ับเสื้อเิ้ธรรมา
แล้วพาันออไปามแ่ที่เมียนมาะพาไป
สถานที่เมียนมาพามาเป็นสวนสาธาระ
“โบ๊ออาน” ที่เป็นส่วนหนึ่อทะเลสาบ “ันอว์ี” มีบรรยาาศร่มรื่น ไทยมอรอบ ๆ อย่าพึใ
มีมุมถ่ายรูปสวย ๆ เยอะแยะเลย เมียนมาเินามไทยเรื่อย ๆ เลือมุมถ่ายรูป
โยมีเาเป็น่าล้อให้ ึ่ไทย็อยำับเาให้ั้ล้อระับไหน
เลือโฟัสรไหน ส่วนัวเอ็ไปโพส์ท่าอย่าล่อแล่ว ัท่า หามุม เมียนมามาิูเหมือนเ็
ๆ วัยรุ่นอไทยที่เป็นแฟนันเลย
ไทยับเมียนมาเินมานั่รพื้นห้าริมทะเลสาบ
ไทยรวรูปที่ถ่ายแล้วพอใ ึหันมอรอบ ๆ ูบรรยาาศ็พบว่ามันแหม่ ๆ
สัเูมีแ่นมาเป็นู่ ๆ ลัษะูระหนุระหนิ
พอเ้าใว่าัวเออยู่ในบรรยาาศแบบไหน็ัเิน ึหันไปพูับเมียนมาแ้เิน
“ุพม่ารับ เี๋ยวผมถ่ายรูปให้”
เมียนมาไ้ยิน็สะุ้รีบอบ
“ถ่ายอะไร ไม่เอา ันไม่ถ่าย”
“ถ่ายเถอะ
เนี่ยมีรูปผมเยอะแยะแล้ว ยัไม่มีรูปุพม่าเลย” ไทยะยั้นะยอ
เมียนมายอมแพ้ไทยึยอมให้ถ่าย
ไทยเลยพู “อย่าทำท่าเหมือนถ่ายรูปยุอาานิมสิรับ มา เี๋ยวทำให้” ไทยเ้าไปัท่าให้เมียนมาที่นั่อยู่พลาพู
“าไว้รนี้รับ แนรนี้รับ อา...หันทานี้็ไ้” ถ่ายันไปไ้หลายรูป เมียนมา็ไม่ยอมให้ถ่ายแล้ว
ไทยึหยุ แ่เหมือนไทยยัสนุอยู่ ึวนเมียนมา “ั้นเรามาถ่าย้วยัน็ไ้
เลล์ฟี่ไ”
ไทยยับเ้าไปิใล้เมียนมายล้อหันมาถ่ายัวเอับอีน
เมื่อไ้ถ่ายรูปนพอใ็เือบเที่ยวัน เมียนมาึถาม “อยาไปบ้านมอมั้ย”
“ไป
ไปสิ ผมอยาไป” ไทยรีบอบอย่าระือรือร้น
แล้วทั้สอ็ออไปาสวนสาธาระไปบ้านมอ่อ
เมื่อมาถึบ้านมอ
เมียนมาะโนเรีย มอึไ้โผล่หน้ามาให้เห็น
แล้วมอเห็นไทยึร้อเรียอย่าีใ “อ้าวไทยมาไ้อย่าไรันละเนี่ย
ึ้นบ้านมา่อนเร็วเ้า ิน้าวเที่ยหรือยั ะิน้าว้วยมั้ย นี่พัอยู่ไหน
นานหรือเปล่า” ไทยยิ้มำมอที่เอาแ่ถามเา แ่ไม่ยอมเปิทาให้เาอบเลย
ึสัพยอมอไปหน่อย “แล้วะให้ันอบไหมละ๊ะ”
มอฟัแล้ว็หัวเราะแห้
ๆ “เอา ๆ อบมาเถิพ่อุ”
ไทยหัวเราะแล้วอบ
“้ะ แอบมาเปลี่ยนบรรยาาศเียบ ๆ แ่พม่ามาเอเลยเอาันไปอยู่้วย
ยัไม่ไ้ิน้าวเที่ยเลย้ะ ันอิน้วย แล้วันพัอยู่บ้านให่อพม่า วันพรุ่นี้็ลับแล้ว”
มอทำหน้าเศร้า
“แล้วัน อยาให้อยู่นานว่านี้อีหน่อยนะ”
“เี๋ยวัน็มาอีนั่นล่ะ
ไม่้อห่ว ราว่อไปันะมาอนอน้วยนะ๊ะ” ไทยนั่อแนมออย่าอออ้อน
“แฮม...”
เมียนมาระแอมเล็น้อยเมื่อรู้สึว่าัวเอเริ่มถูลืมอยู่นอสายาเรียให้อีสอนหันมาสนใบ้า
มอหันไปมอแล้วลับมาพูับไทย “เอ้า เราไปิน้าวันเถอะ”
มอมอไทยอย่าละห้อยเมื่อทั้สอนำลัะลับแล้วรว
“อยู่่อหน่อยไม่ไ้หรือ อย่าน้อยอยู่ิน้าวเย็น็ยัี นะ”
“ไม่ไ้
มื่ำเินทาไม่สะว พรุ่นี้ไทย็้อลับบ้าน พวัน้อรีบลับแล้ว” เมียนมาอบอย่าไม่ลัเล
ไทยึปลอบใมอ
“ไม่เป็นไรนะ๊ะ เี๋ยวอีหน่อยารมนามอพม่าะเริ รออีหน่อย
ันะอยู่นานว่านี้นะ๊ะ” เมื่อบอลาเสร็็เินทาลับ
หลัาลับถึบ้านิน้าวเย็นัเ็บอ
อาบน้ำเรียมเ้านอน เมียนมาลับเอ่ย “ะไม่อยู่่อัวันหรือ
ยัเหลือวันหยุอยู่เลย”
ไทยนอนะแหันหลัให้เมียนมา
อบลับโยไม่ไ้หันไปมอ “ไม่ไ้หรอรับ
ผม้อลับไปพัผ่อนาารเินทาที่บ้าน้วย”
เมียนมาเียบไปสัรู่ึบอ
“เี๋ยวพรุ่นี้ไปส่ที่สนามบิน” แล้วทั้สอ็เ้านอน
วันเินทาลับเมียนมาับรถไปส่ไทยที่สนามบิน
ระหว่ารอึ้นเรื่อเมียนมาถามไทย “ะมาอีเมื่อไหร่”
“ไม่รู้รับ
แล้วแ่สถานาร์และเวลา” ไทยอบไป แล้วบอ่ออี “ุเอ็เถอะ อย่าลืมลับไปทำาน้วย”
านที่ว่านั้นือาน่า ๆ ที่ไทยว่า้าเมียนมานั่นเอ
เมื่อมีประาศเรียึ้นเรื่อ
ไทยึอบุและบอลาอย่าเรียบ่ายแล้วาไป
บ้านให่อไทย
“เ็
ๆ ุไทยอพวเธอลับมาแล้ว ิถึันันมั้ย” ไทยมาถึ็ส่เสียัลั่น
หลายัหวัที่นั่อยู่ในบ้านหันไปมอแล้วพูเป็นเสียเียว
“อฝา” ไทยเลยีมะอแนละทีโทษานไม่ประบประแเาหน่อย
เมื่อสถานาร์ลับสู่วามสบ
รุเทพฯ ยื่นมือถือัวเอให้ไทยู ไทยรับมาูอย่าสสัย พบว่าเป็นโพส์เฟสบุ๊อเมียนมาที่ั้สเัสว่า
‘อย่าลืมมานอน้วยันอีนะเว้ย’
พร้อมรูปัวเอนอนในอ้อมแนเมียนมา แถมแท็ื่อเาอี่าหา ไทย่าลั่นบ้าน
“ไอ้พม่าบ้า!!!!!!!!!”
เมียนมาูระแสอบรับโพส์อัวเอสัลัษ์วามรู้สึ
พบว่าส่วนให่เป็นปุ่มโรธับอมเม้นอีเพียบ
ี่ปุ่น
‘ไหนไทยับอว่าไป่าประเทศไรับ’
ีนมาอบ ‘แล้วอาพม่าไม่ใ่่าประเทศเรอะ’
ีน ‘ลื้อทำไ้ีมา อาพม่า’
ลาว
‘ีันแล้วหรอ...’
ฝรั่เศส ‘อะไรัน ทำไมเป็นแบบนี้ไปไ้’
อัฤษ ‘นี่มันหมายวามว่าไ’
ัมพูา ‘ันะอยูว่าะไปันไ้ัเท่าไหร่’
สหรัอเมริา
‘ัาหรือเปล่า’
ีนมาอบ ‘เสือ’
สหรัอเมริาอบลับ ‘ัน็แ่เป็นห่วไทยับเมียนมาะถูมอไม่ี’
ีนมาอบ ‘หรอ (เสียสู)’
รัสเียมาอบ ‘ผมิว่าเมียนมาับไทยเาิเอไ้ว่าวรทำอะไรไ้รับ’
สหรัอเมริาอบลับ
‘ใรถามนายไม่ทราบเ้าหมีาววอ้า’
ีนมาอบ ‘อารัสเียอีเื่อมั่นในไทยับเมียนมาหรอ
ผิับบานที่เป็นนนอแ่ทำท่ารู้ีไปเสียหม’
สหรัอเมริาอบลับ ‘ันไม่ใ่นนอ ไทยรััน
เ้าใมั้ย’
ีนมาอบ ‘รัไ้็เลิรัไ้เว้ย’
สหรัอเมริาอบลับ ‘ไม่มีทา ไทยาันไม่ไ้
เธอนี่าม่อวนัวาวามรัระหว่าันับไทยมาลอเลยนะ’
ีนมาอบ
‘อยูไปเถอะว่าะเป็นอย่าที่พูหรือเปล่า’
ความคิดเห็น