ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 : คาบวิชาคอมพิวเตอร์
        “ชั้นว่าไปเรียนก่อนดีป่ะ  ชั่วโมงแรกวิชาคอมพิวเตอร์ด้วยสิ  เดี๋ยวจะเข้าสายเอา” ชั้นมองตารางสอนว่าชั่วโมงแรกเรียนอะไร  แล้วชั่วโมงแรกเรียนอีกตึกด้วยอ่ะสิ
       
        “หา  จริงหรอ  งั้นก็ต้องไปอีกตึกอ่ะสิ  งั้นมินจีเทอรีบเก็บของเลย” ก็คาบโฮมรูมเมื่อกี้ชั้นรื้อกระเป๋าหยิบหนังสือมาให้เชฮีดู  แล้วแบบว่าหนังสือมันอยู่ข้างในอ่ะ  ชั้นเลยหยิบหนังสือออกมาหมดเลยอ่ะ  ส่วนเชฮีกะจินอูน่ะหรอ  ไม่ได้หยิบอะไรออกมาเลยอ่ะ
       
        “อือๆ  แปปน๊า” ชั้นรีบเก็บแต่ยิ่งรีบก็ยิ่งช้าไงไม่รู้อ่ะ
        “มาๆ ชั้นช่วยเก็บ” เชฮีทนเห็นชั้นเก็บยืดยาดไม่ไว้เลยช่วยเก็บให้
        “ของครบหมดยังอ่ะ” จินอูถามเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไรไว้ใต้โต๊ะ
        “อือ  ครบแล้วจ๊ะ” ชั้นตอบ
        “ชั้นว่าเดี๋ยวจะไม่ทันแล้วนะ  เราวิ่งกันเหอะ  มินจีคงจะวิ่งไหวนะ” เชฮีบอก  แล้วก็ถามชั้นอย่างเป็นห่วง
        “อือ  ไหวจ๊ะ  เราไปกันเลยเหอะ”
       
        ตึกๆๆ.............ตึกๆๆๆ..................(เสียงวิ่งนะ)
       
        “แฮ่กๆ.....ใน...ที่สุด...ก็ถึง...ห้องสักที” ชั้นพูดติดๆขัดๆ  เพราะว่าชั้นเหนื่อยอ่ะ
        “ไหวป่าวอ่ะมินจี” เชฮีถามด้วยความเป็นห่วง
        “ไหว...สิ ^^” ชั้นตอบแล้วก็ยิ้ม
        “เทอไม่เป็นอะไรนะ” จินอูถามด้วยความเป็นห่วงอีกคน
        “ไม่เป็นอะไรจ๊ะ  ป่ะเข้าห้องกันเถอะ  เดี๋ยวจะออดแล้ว” ชั้นตอบ  แล้วก็เปิดประตูห้อง
        แอด......(เสียงเปิดประตูอ่ะ  รู้สึกประตูจะดูฟืดๆเนอะ)
        “ไปนั่งข้างหน้ากันเหอะ  เทอจะได้เห็นกระดานชัด  แล้วจินอูก็ไปนั่งเครื่องข้างเราแล้วกัน” เชฮีจัดการเรื่องที่นั่งให้ชั้นกับจินอูเสร็จสรรพเลยแหะ 
        “อือ” ชั้นกะจินอูตอบพร้อมกัน  พอพวกเราไปนั่งที่กันเรียบร้อยอาจารย์ก็เข้าห้องมาพอดีเลย  โชคดีจริงๆที่วิ่งมาทันเข้าเรียน  ไม่งั้นโดนลงโทษแน่ๆเลยอ่ะ
   
        “นักเรียนเคารพ!!” จินโฮถึงกับต้องตะโกนเลยล่ะ  เพราะในห้องชั้นค่อยข้างจะเสียงดัง(มาก)อ่ะ
        “สวัสดีครับ/ค่ะ”
        “งั้นเรามาเริ่มเช็คชื่อกันเลยน่ะ”
        “ค่ะ/ครับ” แล้วอาจารย์ก็เริ่มเช็คชื่อทีละคนๆ จนครบ
        “วันนี้เรามาเรียนเรื่องการเขียนโปรแกรมแล้วกันนะ  ใครไม่เคยเรียนมั่งยกมือขึ้น”   
        “ไม่มีเลยหรอ  งั้นเปิดหนังสือไปหน้า 18 แล้วลองพิมพ์โปรแกรมกันเลยดีกว่า  คงจะง่ายเพราะพวกเทอเคยเรียนกันมาแล้วใช่มั๊ย”
        “ครับ/ค่ะ”
        “ใครพิมพ์เสร็จก่อน 10 คนแรกอาจารย์จะให้คะแนน  คนละ 2 คะแนนตกลงมั๊ย”
        “ค่ะ/ครับ”
        “ฮิฮิ  มีคะแนนมาล่ออย่างงี้ชั้นคงต้องรีบพิมพ์แล้วล่ะ” ชั้นหันไปคุยกับเชฮีที่นั่งข้างๆ
        “แหงล่ะ  ถึงเทอไม่รีบก็พิมพ์เร็วอยู่แล้วไม่ใช่หรอไง” เหมือนเชฮีจะพูดประชดแหะ  แต่ไม่หรอกมั่ง
        “ช่างเถอะ  งั้นเรามาแข่งกันดีกว่าว่าเราสองคนใครจะพิมพ์เสร็จ 10 คนแรก” ชั้นท้าแข่งกับเชฮี
        “เอางี้ดีกว่าใครพิมพ์เสร็จที่หลังต้องเลี้ยงข้าวกลางวัน  OK ป่าว” เชฮีรับคำท้าแถมต่อลองอีกต่างหาก 
        “OK  งานนี้ชั้นชนะแน่ๆ” ชั้นบอกแบบมีชัย
        แกร่กๆๆๆๆ......แกร่กๆๆๆๆ.......แกร่กๆๆๆๆ......(เสียงแป้นพิมพ์อ่ะจ๊ะ)
        “จารย์  เสร็จแล้วฮะ” เอ๊ะใครกันนะ  พิมพ์เสร็จก่อนชั้นสะอีก 
        “เอ๊ะ! มินซุกเสร็จแล้วหรอ  ไวจริงๆ  งั้นเอาไปเลย 2 คะแนน” อาจารย์บอกพร้อมติ๊กคะแนนให้ด้วย  งั้นชั้นคงจะต้องสปีดแล้วล่ะ  เดี๋ยวคะแนนจะไม่เหลือถึงชั้น (แหม!พูดเหมือนอาหารงั้นแหละ)
        “ขอบคุณฮะ^^+” นายนั้นตอบยิ้ม  อ๋าย!นายนั้นเวลายิ้มแล้วน่ารักไม่เห็นเหมือนตอนเจอกันครั้งเลยอ่ะ  แถมยิ้มจนเห็นรอยลักยิ้มที่แก้มเลยด้วยอ่ะ  (หุหุ  นางเอกแพ้ลักยิ้มด้วยแหะ)
        “อาจารย์ครับ  ผมเสร็จแล้วครับ” อะไรอ่ะ  พออาจารย์ติ๊กของมินซุกเสร็จก็มีคนเสร็จแล้วหรอเนี้ย  ใครกันน่ะ  แต่ไม่เป็นไรชั้นก็จวนจะเสร็จแล้วเหมือนกัน  เหลืออีกไม่ถึง 2 บรรทัด
        “จินอูก็เสร็จแล้วหรอ  เอาไป 2 คะแนน^^” อาจารย์พูดยิ้มๆ
        “ขอบคุณครับอาจารย์ ^^” จินอูยิ้มๆ
        “อาจารย์ค่ะ  หนูเสร็จแล้วค่ะ” ชั้นรีบยกมือบอกอาจารย์เลย
        “ว้าว!  มินจีก็เสร็จแล้วหรอ  งั้นเอาไป 2 คะแนน” อาจารย์พูดอย่างตื่นเต้นว่าทำไมห้องนี้ถึงได้พิมพ์เร็วกันจัง
        “ขอบคุณค่ะอาจารย์  เชฮีเสร็จยังจ๊ะ  ฮิฮิ  เทอต้องเลี้ยงข้าวชั้นแล้วล่ะ  ฮิฮิ  วันนี้ชั้นได้กินข้าวฟรีแล้ว  เย้ๆ  \\(-‘ ‘-)/...\\(-‘ ‘-)/...\\(-‘ ‘-)/” ชั้นบอกขอบคุณอาจารย์เสร็จก็หันมาทวงรางวัลกับเชฮี 
        “รู้แล้วน่าๆ  แต่ชั้นกำลังรีบนะ” เชฮีตอบเสียงดุนิดๆ  เหมือนกับว่าชั้นกวนเวลาทำงานงั้นแหละ  (ก็กวนจริงๆอ่ะแหละ  ไม่รู้ตัวเล๊ย -*-)
        “อาจารย์ติ๊กให้ผมด้วย 2 คะแนน  เพราะผมเสร็จแล้ว ^^” จุนเซบอกแล้วหันมายิ้มๆให้ชั้นกับเชฮี  ชั้นเลยยิ้มกลับ  แต่เชฮีคงไม่ทันเห็นหรอก  เพราะเชฮีกำลังตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ใหญ่เลยอ่ะ
        “ได้เลยจุนเซ  เอาไป 2 คะแนน” อาจารย์รีบติ๊กคะแนนให้จุนเซใหญ่เลย
        “เอ้อ  เสร็จสะที  อาจารย์ค่า  หนูเสร็จแล้วค่ะ” เชฮีบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะหันไปบอกอาจารย์
        “โอ๊ะ  เชฮีเทอก็เสร็จแล้วหรอ  อีก 2 คะแนน” อาจารย์พูดพร้อมติ๊กให้คะแนน
        “นี่เชฮี  อาจารย์เค้าจำชื่อนักเรียนได้หมดเลยหรอเนี้ย *-*” ชั้นถามอย่างงง
        “ช่ายยย  แปลกใจอ่ะดิ  แต่ไม่ต้องแปลกใจหรอก  เพราะเค้าจำนักเรียนที่เค้าสอนได้ทุกคนเลยอ่ะ  ไม่รู้ทำไปได้อย่างไง” เชฮีบอกชั้น  แต่ชั้นก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าจำไปได้อย่างไงหมด  คนตั้งเยอะ  ขนาดชั้นยังจำเพื่อนในห้องไม่ค่อยจะได้เลย (อิจฉาก็บอกมาดิ  ยัยสมองปลาทอง)   
        “นักเรียนพิมพ์กันเสร็จหมดยัง” อาจารย์มายืนหน้าชั้นแล้วถาม
        “เสร็จแล้วครับ/ค่ะ”
        “ห้องพวกเทอนี่พิมพ์เสร็จกันเร็วจริงๆเลย  งั้นปิดคอมฯ  แล้วไปเรียนวิชาต่อไปได้”
        “นักเรียนเคารพ” คราวนี่จินโฮไม่ต้องตะโกนแหะ  เพราะทั้งห้อง(โคตร)เงียบเลยอ่ะ
        “ขอบคุณครับ/ค่ะอาจารย์” พอพูดกันจบอาจารย์ก็ก้าวออกไปพอดี
        “คาบต่อไปว่าง  งั้นเราไปห้องสมุดกันดีกว่าเนอะ” จินอูเดินมาหาที่โต๊ะแล้วชวนไปห้องสมุด
To be continue
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อาทิดหน้าเค้าก็จะสอบแล้ว
คงจะมาอัพให้ช้าหน่อย 
วันนี้จูนเลยมาอัพให้ก่อน
ยังไงก็ช่วยๆกันติชมกันด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
       
        “หา  จริงหรอ  งั้นก็ต้องไปอีกตึกอ่ะสิ  งั้นมินจีเทอรีบเก็บของเลย” ก็คาบโฮมรูมเมื่อกี้ชั้นรื้อกระเป๋าหยิบหนังสือมาให้เชฮีดู  แล้วแบบว่าหนังสือมันอยู่ข้างในอ่ะ  ชั้นเลยหยิบหนังสือออกมาหมดเลยอ่ะ  ส่วนเชฮีกะจินอูน่ะหรอ  ไม่ได้หยิบอะไรออกมาเลยอ่ะ
       
        “อือๆ  แปปน๊า” ชั้นรีบเก็บแต่ยิ่งรีบก็ยิ่งช้าไงไม่รู้อ่ะ
        “มาๆ ชั้นช่วยเก็บ” เชฮีทนเห็นชั้นเก็บยืดยาดไม่ไว้เลยช่วยเก็บให้
        “ของครบหมดยังอ่ะ” จินอูถามเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไรไว้ใต้โต๊ะ
        “อือ  ครบแล้วจ๊ะ” ชั้นตอบ
        “ชั้นว่าเดี๋ยวจะไม่ทันแล้วนะ  เราวิ่งกันเหอะ  มินจีคงจะวิ่งไหวนะ” เชฮีบอก  แล้วก็ถามชั้นอย่างเป็นห่วง
        “อือ  ไหวจ๊ะ  เราไปกันเลยเหอะ”
       
        ตึกๆๆ.............ตึกๆๆๆ..................(เสียงวิ่งนะ)
       
        “แฮ่กๆ.....ใน...ที่สุด...ก็ถึง...ห้องสักที” ชั้นพูดติดๆขัดๆ  เพราะว่าชั้นเหนื่อยอ่ะ
        “ไหวป่าวอ่ะมินจี” เชฮีถามด้วยความเป็นห่วง
        “ไหว...สิ ^^” ชั้นตอบแล้วก็ยิ้ม
        “เทอไม่เป็นอะไรนะ” จินอูถามด้วยความเป็นห่วงอีกคน
        “ไม่เป็นอะไรจ๊ะ  ป่ะเข้าห้องกันเถอะ  เดี๋ยวจะออดแล้ว” ชั้นตอบ  แล้วก็เปิดประตูห้อง
        แอด......(เสียงเปิดประตูอ่ะ  รู้สึกประตูจะดูฟืดๆเนอะ)
        “ไปนั่งข้างหน้ากันเหอะ  เทอจะได้เห็นกระดานชัด  แล้วจินอูก็ไปนั่งเครื่องข้างเราแล้วกัน” เชฮีจัดการเรื่องที่นั่งให้ชั้นกับจินอูเสร็จสรรพเลยแหะ 
        “อือ” ชั้นกะจินอูตอบพร้อมกัน  พอพวกเราไปนั่งที่กันเรียบร้อยอาจารย์ก็เข้าห้องมาพอดีเลย  โชคดีจริงๆที่วิ่งมาทันเข้าเรียน  ไม่งั้นโดนลงโทษแน่ๆเลยอ่ะ
   
        “นักเรียนเคารพ!!” จินโฮถึงกับต้องตะโกนเลยล่ะ  เพราะในห้องชั้นค่อยข้างจะเสียงดัง(มาก)อ่ะ
        “สวัสดีครับ/ค่ะ”
        “งั้นเรามาเริ่มเช็คชื่อกันเลยน่ะ”
        “ค่ะ/ครับ” แล้วอาจารย์ก็เริ่มเช็คชื่อทีละคนๆ จนครบ
        “วันนี้เรามาเรียนเรื่องการเขียนโปรแกรมแล้วกันนะ  ใครไม่เคยเรียนมั่งยกมือขึ้น”   
        “ไม่มีเลยหรอ  งั้นเปิดหนังสือไปหน้า 18 แล้วลองพิมพ์โปรแกรมกันเลยดีกว่า  คงจะง่ายเพราะพวกเทอเคยเรียนกันมาแล้วใช่มั๊ย”
        “ครับ/ค่ะ”
        “ใครพิมพ์เสร็จก่อน 10 คนแรกอาจารย์จะให้คะแนน  คนละ 2 คะแนนตกลงมั๊ย”
        “ค่ะ/ครับ”
        “ฮิฮิ  มีคะแนนมาล่ออย่างงี้ชั้นคงต้องรีบพิมพ์แล้วล่ะ” ชั้นหันไปคุยกับเชฮีที่นั่งข้างๆ
        “แหงล่ะ  ถึงเทอไม่รีบก็พิมพ์เร็วอยู่แล้วไม่ใช่หรอไง” เหมือนเชฮีจะพูดประชดแหะ  แต่ไม่หรอกมั่ง
        “ช่างเถอะ  งั้นเรามาแข่งกันดีกว่าว่าเราสองคนใครจะพิมพ์เสร็จ 10 คนแรก” ชั้นท้าแข่งกับเชฮี
        “เอางี้ดีกว่าใครพิมพ์เสร็จที่หลังต้องเลี้ยงข้าวกลางวัน  OK ป่าว” เชฮีรับคำท้าแถมต่อลองอีกต่างหาก 
        “OK  งานนี้ชั้นชนะแน่ๆ” ชั้นบอกแบบมีชัย
        แกร่กๆๆๆๆ......แกร่กๆๆๆๆ.......แกร่กๆๆๆๆ......(เสียงแป้นพิมพ์อ่ะจ๊ะ)
        “จารย์  เสร็จแล้วฮะ” เอ๊ะใครกันนะ  พิมพ์เสร็จก่อนชั้นสะอีก 
        “เอ๊ะ! มินซุกเสร็จแล้วหรอ  ไวจริงๆ  งั้นเอาไปเลย 2 คะแนน” อาจารย์บอกพร้อมติ๊กคะแนนให้ด้วย  งั้นชั้นคงจะต้องสปีดแล้วล่ะ  เดี๋ยวคะแนนจะไม่เหลือถึงชั้น (แหม!พูดเหมือนอาหารงั้นแหละ)
        “ขอบคุณฮะ^^+” นายนั้นตอบยิ้ม  อ๋าย!นายนั้นเวลายิ้มแล้วน่ารักไม่เห็นเหมือนตอนเจอกันครั้งเลยอ่ะ  แถมยิ้มจนเห็นรอยลักยิ้มที่แก้มเลยด้วยอ่ะ  (หุหุ  นางเอกแพ้ลักยิ้มด้วยแหะ)
        “อาจารย์ครับ  ผมเสร็จแล้วครับ” อะไรอ่ะ  พออาจารย์ติ๊กของมินซุกเสร็จก็มีคนเสร็จแล้วหรอเนี้ย  ใครกันน่ะ  แต่ไม่เป็นไรชั้นก็จวนจะเสร็จแล้วเหมือนกัน  เหลืออีกไม่ถึง 2 บรรทัด
        “จินอูก็เสร็จแล้วหรอ  เอาไป 2 คะแนน^^” อาจารย์พูดยิ้มๆ
        “ขอบคุณครับอาจารย์ ^^” จินอูยิ้มๆ
        “อาจารย์ค่ะ  หนูเสร็จแล้วค่ะ” ชั้นรีบยกมือบอกอาจารย์เลย
        “ว้าว!  มินจีก็เสร็จแล้วหรอ  งั้นเอาไป 2 คะแนน” อาจารย์พูดอย่างตื่นเต้นว่าทำไมห้องนี้ถึงได้พิมพ์เร็วกันจัง
        “ขอบคุณค่ะอาจารย์  เชฮีเสร็จยังจ๊ะ  ฮิฮิ  เทอต้องเลี้ยงข้าวชั้นแล้วล่ะ  ฮิฮิ  วันนี้ชั้นได้กินข้าวฟรีแล้ว  เย้ๆ  \\(-‘ ‘-)/...\\(-‘ ‘-)/...\\(-‘ ‘-)/” ชั้นบอกขอบคุณอาจารย์เสร็จก็หันมาทวงรางวัลกับเชฮี 
        “รู้แล้วน่าๆ  แต่ชั้นกำลังรีบนะ” เชฮีตอบเสียงดุนิดๆ  เหมือนกับว่าชั้นกวนเวลาทำงานงั้นแหละ  (ก็กวนจริงๆอ่ะแหละ  ไม่รู้ตัวเล๊ย -*-)
        “อาจารย์ติ๊กให้ผมด้วย 2 คะแนน  เพราะผมเสร็จแล้ว ^^” จุนเซบอกแล้วหันมายิ้มๆให้ชั้นกับเชฮี  ชั้นเลยยิ้มกลับ  แต่เชฮีคงไม่ทันเห็นหรอก  เพราะเชฮีกำลังตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ใหญ่เลยอ่ะ
        “ได้เลยจุนเซ  เอาไป 2 คะแนน” อาจารย์รีบติ๊กคะแนนให้จุนเซใหญ่เลย
        “เอ้อ  เสร็จสะที  อาจารย์ค่า  หนูเสร็จแล้วค่ะ” เชฮีบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะหันไปบอกอาจารย์
        “โอ๊ะ  เชฮีเทอก็เสร็จแล้วหรอ  อีก 2 คะแนน” อาจารย์พูดพร้อมติ๊กให้คะแนน
        “นี่เชฮี  อาจารย์เค้าจำชื่อนักเรียนได้หมดเลยหรอเนี้ย *-*” ชั้นถามอย่างงง
        “ช่ายยย  แปลกใจอ่ะดิ  แต่ไม่ต้องแปลกใจหรอก  เพราะเค้าจำนักเรียนที่เค้าสอนได้ทุกคนเลยอ่ะ  ไม่รู้ทำไปได้อย่างไง” เชฮีบอกชั้น  แต่ชั้นก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าจำไปได้อย่างไงหมด  คนตั้งเยอะ  ขนาดชั้นยังจำเพื่อนในห้องไม่ค่อยจะได้เลย (อิจฉาก็บอกมาดิ  ยัยสมองปลาทอง)   
        “นักเรียนพิมพ์กันเสร็จหมดยัง” อาจารย์มายืนหน้าชั้นแล้วถาม
        “เสร็จแล้วครับ/ค่ะ”
        “ห้องพวกเทอนี่พิมพ์เสร็จกันเร็วจริงๆเลย  งั้นปิดคอมฯ  แล้วไปเรียนวิชาต่อไปได้”
        “นักเรียนเคารพ” คราวนี่จินโฮไม่ต้องตะโกนแหะ  เพราะทั้งห้อง(โคตร)เงียบเลยอ่ะ
        “ขอบคุณครับ/ค่ะอาจารย์” พอพูดกันจบอาจารย์ก็ก้าวออกไปพอดี
        “คาบต่อไปว่าง  งั้นเราไปห้องสมุดกันดีกว่าเนอะ” จินอูเดินมาหาที่โต๊ะแล้วชวนไปห้องสมุด
To be continue
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อาทิดหน้าเค้าก็จะสอบแล้ว
คงจะมาอัพให้ช้าหน่อย 
วันนี้จูนเลยมาอัพให้ก่อน
ยังไงก็ช่วยๆกันติชมกันด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น