ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตกใจ
เช้าวันใหม่ที่อากาศสดใสดอกไม้นานา ชนิด เริ่มผลิดอกบาน สีสันสวยสดงดงาม บ้างก็แต่งแต้มด้วยสีฟ้า บ้างก็สีเหลือง ยามที่กลีบดอกพลิ้วลู่ไปตามแรงลมพัด ราวกับว่าดองไม้เหล่านี้กำลังเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน แต่ทว่าอากาศจะสดชื่นเพียงใด หนุ่มน้อยทั้งสองก็ยังคงไม่ตื่น ถ้าบิงค์ลีไม่ไปปลุก เจ้าของสุดที่รัก "การ์ตัส เรโดคลอ " อย่างใกล้ชิด ยามที่ขนนุ่มๆ ของมันสัมผัสกับเคย์ เคย์มักจะชอบเป็นที่สุด
" ข้าตื่นแล้ว.....บิงค์ลี " เคย์ราฟตื่นขึ้นพร้อมกับมอบรอยยิ้มให้กับกระต่านน้อยสีขาวของเขา แต่แล้วแทนที่เขาจะตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี กับมีอะไรบางอย่างมากวนใจเขา เมื่อเคย์หันไปมองด้านข้างสิ่งที่เค้าเห็นไม่ใช่ความว่างเปล่าบนเตียง กับเป็นชายหนุ่มที่เค้าเพิ่งจะรู้จักเมื่อวาน
"นี่นายตื่น เดี๋ยวนี้นะ...นาย..ทำไมมานอนเตียงฉัน " เคย์ตะโกน
ความหงุดหงิดในใจของเขาทำให้แดงสีหน้าแดงจัด ขัดกับสีผิวหน้าที่ขาวราวกับหิมะ แต่ทว่ามันไม่ใช่ความโกรธ กลับเป็นความอายและเขินจนเลือดสูบฉีด ออกทางใบหน้า
" โอ้ย...... อะไรกันหนวกหูแต่เช้าเลยนายนี่....ฉันก็แค่ไม่กล้านอนคนเดียว เพราะมันเป็นคืนแรกที่ต้องนอนต่างถิ่น.....นายจะโวยวายเสียงดังทำไมก็ไม่รู้ หนวกหูเป็นบ้าเลย...คนอะไรแค่ที่นอนก็ทำเป็นงก " เครนโต้กลับ
"ตะ...แต่ถึงยังงัย นายก็ไม่ควรมานอนกับคนแปลกหน้าที่พึ่งจะรู้จักกัน " เคย์อ้าง
"เฮ่อ....เพราะนายเสียงดังจนฉันนอนไม่หลับแล้ว......ให้ตายเหอะ "เครนยังบ่น
เมื่อเคย์ไม่สามารถเถียงอะไรได้ จึงรีบลุกจากเตียงและอ้างว่าจะไปอาบน้ำ เครนเห็นดังนั้นจึงแซวเคย์
" เอ้.....หรือว่า กลัวฉันจะทำอะไรนาย...นายคงจะไม่ชอบไม้ป่าเดียวกันหรอกนะ....ใช่มะ " เครนพูด โดยที่ไม่ได้สังเกตุสีหน้าของคนถูกแซวว่าแดงเป็นมะเขือเทสไปแล้ว
" นายเอาอะไรมาพูดนะ.......ฉันนะชอบเนื้อ นม ไข่ ไม่ใช่แบนราบอย่างนาย แล้วก็ไม่ชอบไส้กรอกเล็กๆของนายด้วย "เคย์ตอย (อย่างอาย)
" อ้าว....มาหาว่าน้องชายฉันเล็ก นายเคยเห็นแล้วเหรอไง หรือว่านายเป็นพวกโรคจิต พอตกกลางคืนก็ดูของลับของคนอื่น....ของฉันนะออกจะใหญ่โต นายอยากพิสูจน์มั้ย เดี๋ยวฉันจะได้เปิดให้ดู "
ว่าแล้วเครนก็ทำท่าจะเปิด แต่หนุ่มน้อยเคย์ของเราวิ่งหายลับไปแล้ว
" ฮะฮ่า ...เรานี่เก่งจริงๆ" เครนหัวเราะอย่างผู้ชนะ
ตอนนี้หนุ่มน้อยเคย์กำลังอาบน้ำพร้อบกับกระต่ายน้อยของขาที่นั่งอยู่มุมห้องน้ำและบ่นไม่หยุด แต่เขาหารู้ไม่ว่าเครนกำลังแอบฟังอยู่ข้างนอก
" หึ้ย...ไอบ้ากามโรคจิตเอ้ย ใครเค้าไปแอบดูของนายกันตั้งแต่เมื่อไร ฉันก็แค่เปรียบเปรย...เฮ่อพูดแล้วหงุดหงิดตัวเองชะมัดเลย แล้วทำไมเราต้องให้มันมาอยู่ร่วมชายคากับเราและสุดที่รักบิงค์ลีด้วยเนี่ย บิงค์ลีฉันอยากอยู่กับแกเท่านั้นไม่อยากให้ใครมาขัดความรักหรือแทรกแทรงระหว่างเราเลย " เคย์ราฟพูดพร้อมกับก้มลงไปจูบกระต่าย
-โธ่เอ้ย นายบ้ารึเปล่า อยากอยู่กับกระต่ายแค่สองต่อสอง พูดอย่างกับกระต่ายมันเป็นแฟนนายอย่างนั้นแหละ (เครนคิดในใจ )
และแล้วเครนก็ทนไม่ไหวกับคำบ่นของเคย์จึงเปิดประตูเข้าไปแล้ว ก็ต้องตะลึงกับภาพที่เห็นเพราะลืมไปว่าเคย์กำลังโป๊อยู่
" เฮ้ย นะนายเข้ามาทำไมเนี่ยอะไอ้โรคจิต แกจะข่มขืนฉันรึงัย ถ้านายไม่ออกไปฉันจะ เอา เสกให้นายเป็นกบนะ " เคย์พูดอย่างลนลานแล้วจึงรีบหยิบผ้ามาคลุมร่างอันเพรียวบาง
ด้วยหุ่นที่ เพรียวขาวจนเหมือนผู้หญิงทำให้เครน สติไม่อยู่กับตัว
" อะ เอ้อ ..ฉันขอโทษฉันแค่จะเข้ามาหยิบของไม่นึกว่านายจะอาบน้ำอยุ่ในนี้และอีกอย่างประตู ทำไมนายถึงไม่ล็อคมัน หรือว่าบางทีนายอาจต้องการคนช่วยอาบน้ำ..ให้ฉันช่วยมั้ย " เครนพูดราวกับว่าเค้าต้องการที่จะทำอน่างนั้น
" ไม่ต้อง นายรีบออกไปได้แล้วส่วนเรื่องที่ประตูมันไม่ได้ล็อคนะเพราะมันเป็นนิสัยของฉันอย่างนี้อยู่แล้วเพราะปกติที่นี่ก็ไม่มีใครอยู่และก็คงไม่มีใครเดินเฟอะฟะหลงแบบนายแล้วมาเจอบ้านฉันหรอก เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่กลัวมีคนมาเห็นฉันลืมไปว่ามีนายอีกคนวันหลังก็ช่วยตะโกนถามก่อนแล้วค่อยเปิด ครั้งนี้ฉันจะให้อภัยนายเพราะถือว่ามันก็เป็นความผิดฉันเหมือนกันที่ไม่ได้บอกนายในเรื่องนี้ "เคย์พูด
" อะ อือ งั้นฉันไปหาอะไรกินในตู้เย็นก่อนนะ " เครนรีบพูดพร้อมกับรีบเดินไป เครนคิดในใจ
- เฮ่อทำไมชาวงนี้เรารู้สึกแปลกๆนะหรือว่าเราจะชอบเคย์ ไม่หรอกนะ เราชอบผู้หญิงนี่ คงเป็นเพราะสถานการพาไป..อย่าคิดมากเพราะยังไงเคย์เค้าก็ไม่ชอบเราอยู่แล้วหนิเค้าเป็นคนบอกเองว่าชอบแบบเนื้อ นมไข่ แล้วเรามีซะที่ไหนละ
แล้วเครนก็ครุ่นคิดทังวัน โดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายก็ใจเต้นเมือนกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น