Wait to love....ขอเพียงรัก

ลำดับตอนที่ #4 : Wait to love.... ตอนที่ 4 เข้าใจผิด

                               

 

       
               
                           
                                    หนูเอลี่ที่ตอนนี้นั่งเหม่อลอยไปกับสายลม
                                     



      นี่คือจดหมายจากพี่ภัคร " ภาสกรส่งจดหมายให้เด็กสาว 

      เอลี่ นี่คือชื่อเล่นที่พ่อตั้งให้เอลิกาลูกรักของพ่อ พ่อขอโทษ พ่อทำผิดต่อแม่มากมาย จนไม่น่าให้อภัย พ่อมันเลวเหลือเกิน ถ้าวันนั่นพ่อเชื่อใจแม่ ใช้สติในการแก้ปัญหาพ่อคงได้เห็นหน้าลูกของพ่อ พ่อรักลูกมาก แต่พ่อไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่าลูกกับแม่อยู่ที่ไหน พ่อจึงฝากจดหมายฉบับนี้ไว้กับ อาภาสกรเพื่อเป็นหลักฐานยืนยัน ลูกไม่ต้องห่วง ทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของลูกและอีกครึ่งหนึ่ง จะเป็นของพี่พอล โดยมีอาภาสเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมด

                 

                                                                                              รักและเป็นห่วงลูกเสมอ

                                                                                ภัครภัทร สุรแสง

 

      “ พ่อ! “ เอลิกาตะลึงงัน น้ำตาไหลพรากรู้สึกได้ถึงความรักที่ภัครภัทรมีให้ ถึงแม้เธอยังไม่แน่ใจนัก

       “ คุณจะกลับเมืองไทยกับผมได้หรือยังเอลิกา “ ภาสกรพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

       “ ก็ได้คะ ฉันเชื่อคุณ “ เอลิกาตัดสินใจกลับเมืองไทยกับภาสกร เธอก็รู้สึกถูกชะตากับเขาเหมือนกัน

 

       สนามบินสุวรรณภูมิ

      “ คุณฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ “ เอลิกาพูดกับภาสกร และรีบตรงไปยังห้องน้ำทันที

       “ โอ้ย! ขอโทษคะ “  เอลิการีบพูดขอโทษเป็นการใหญ่ เพราะเธอเพิ่งมาเมืองไทยเป็นครั้งแรก เธอจึงไม่รู้จักนิสัยคนไทย

       “ ฉันเจ็บน...” ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร พอลหรือพีรภัทร สุรแสง ก็รู้สึกหลงรักเอลิกาขึ้นมาทันที จึงไม่ถือโทษโกรธอะไร

      “ ไม่เป็นไรครับ “ พีรภัทรกล่าวอย่างแมนๆ แต่เอลิกาก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอรีบเดินเข้าห้องน้ำหญิงไป พีรภัทรจึงไปดักรอ

      “ คุณ ! “ เอลิกากล่าวอย่างตกใจเมื่อออกจากห้องน้ำหญิงมาแล้วยังเจอพีรภัทรอีก เธอจึงรีบวิ่งหนีไปหาภาสกรทันที

     “ เดี๋ยวก่อนคุณ “ พีรภัทรรีบวิ่งตาม จนเจอเข้ากับภาสกรทั้งสองรู้จักกันดี เพราะเป็นอาหลานกัน

      “ อาภาสช่วยด้วยคะ อีตานี่มันเป็นพวกโรคจิตชอบแอบมองสาวๆ ในห้องน้ำ “ เอลิการีบพูดชุดใหญ่จนภาสกรงงไปหมด พีรภัทรจึงต้องรีบอธิบายเป็นการด่วน

      " ไม่ใช่นะครับอาภาส " พีรภัทรพยายามจะอธิบาย
      " ตกลงมันเรื่องอะไรกันนี่ " ภาสกรงงสุดๆ 
      " ก็อีตานี่ มันดักรอเอลี่อยู่ตรงหน้าห้องน้ำหญิง แถมยังเดินตามเอลี่มาอีก " เอลิกาบรรยายสถานการณ์ได้อย่างเป็นขั้นเป็นตอนจนภาสกรหันไปจ้องหลานเขม็ง
     " พอลแกทำอย่างที่เอลี่เขาว่าหรือเปล่าว่ะ " ภาสกรถามหลานชายด้วยสีหน้าจริงจัง
     " มันยังไงกันคะ อาภาสรู้จักอีตาโรคจิตคนนี้ด้วยหรอคะ " เอลิกาหันมาถามภาสกรด้วยสีหน้างงๆ
     " ครับ รู้จักดีซะด้วย " ภาสกรลากพีรภัทรออกไปจากตรงนั้นสักครู่หนึ่ง
  
    " แกทำอย่างนั้นทำไมฮะ ไอ้พอล " ภาสกรเค้นถามพีรภัทรหลายชายตัวแสบที่ก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน 
    " โธ่ อาภาส ผมว่าตอนนี้ผมหลงรักน้องเอลี่ขึ้นมาแล้วล่ะครับ " พีรภัทรพูดสีหน้าแดงกล่ำ แต่ภาสกรไม่เห็นด้วย
    " โธ่ อาภาส สมัยนี้ เรียนอยู่เขาก็คบกันเป็นแฟน มีอยู่มากมาย " พีรภัทรพูดเหมือนไม่สนใจอะไรเลย แม้กระทั่งความรู้สึกของเอลิกา
    " แล้วแกคิดหรอ ว่าเอลี่เขาจะชอบแก เห็นแกครั้งแรกก็หาว่าแกเป็นพวกโรคจิตซะแล้ว " ภาสกรพูดกับหลานชายด้วยความเป็นห่วง
    " ผมจะต้องทำให้เอลี่เขาชอบผมให้ได้ " พีรภัทรกล่าวกับตนเองอย่างมุ่งมั่น แต่มันทำให้ภาสกรหวั่นใจอยู่ลึกๆ เพราะเอลิกาเป็นน้องสาวของพีรภัทร
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
อย่างน้อยคนแต่งก็คนนึงแหล่ะที่แอบกรี๊ตพี่พอล
แต่ก็แอบปลื้มอาภาสอยู่ลึกๆ[ หลายใจนะแก ] อิอิ

ปล. รักคนแต่ง อย่างให้อัพ เม้นท์คร้าเม้นท์เยอะๆ เน้อ