คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Wait to love.... ตอนที่ 13 รอยรัก
อาภาสหนูเอลี่เจ๊ลีลา อุอุ !
หลังเลิกงาน
“ เหนื่อยไหมเอลี่ “ ภาสกรเอ่ยถามเอลิกา เพราะเมื่องานเลิกทั้งสองมีใจตรงกันคือลงมาช่วยพนักงานดูแลเรื่องความเรียบร้อยของงาน และช่วยเหลือเท่าที่พอจะช่วยได้
“ อาภาสคะ เอลี่มีของเล็กๆ น้อยๆ อยากจะให้อาภาสน่ะคะ “ เอลิกาพูดพร้อมทั้งหยิบเลสข้อมือสีเงิน ออกมายื่นให้ภาสกร
“ ขอบใจมากนะเอลี่ แต่ทีหลังไม่ต้องลำบากซื้อของมาให้อาก็ได้ “ ภาสกรพูดยิ้มๆ พร้อมทั้งรับเลสข้อมือไว้อย่างสุภาพ
“ ขอบคุณมากนะคะอาภาสที่ตลอดเวลา อาภาสอยู่เคียงข้างเอลี่มาโดยตลอดจนบางครั้ง เอลี่ยังแอบฝันอยู่ลึกๆ เลยคะ ว่าถ้าอาภาสไม่ใช่อาแท้ๆ ของเอลี่ เอลี่คงแอบชอบอาภาสไปนานแล้ว “ เอลิกาพูดซื่อๆ แต่แฝงไปด้วยความจริงใจ วันนี้เวลานี้เธอได้ระบายความในใจที่เธอรู้สึกต่ออาที่แสนดีคนนี้ แต่เธอไม่รู้หรอกว่านั่นมันทำให้ภาสกรหนักใจมากแค่ไหนว่าถ้าวันหนึ่งเอลิการู้ความจริง ความรู้สึกที่เอลิกามีต่อเขา จะเป็นเช่นไร
“ ไม่เป็นไรหรอกเอลี่ นี่ก็ดึกมากแล้วเข้านอนเถอะ “ ภาสกรพูดอย่างเป็นห่วง
“ คะ “ เอลิกายิ้มรับ แล้วเดินออกไป แต่ขาของเธอดันไปสะดุดกับก้อนหิน ทำให้ร่างบางซวนเซ แต่ดีที่ภาสกรโอบรับไว้ทัน แต่เหตุการณ์ทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของใครบางคน ซึ่งมองมาอย่างไม่พอใจ
“อาขอตัวก่อนนะ รีบเข้านอนล่ะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา “ภาสกรพูดกับเอลิกาด้วยความเป็นห่วง และเดินออกจากตรงนั้นไป
“ เพี้ยะ ! “ฝ่ามือของริลรณีฟาดลงมาบนใบหน้าเรียวงามของเอลิกา
“ คุณลีลา “ เอลิกาอุทานออกมาอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าริลรณีจะทำร้ายเธอ
“ ไม่มีปัญญาหาแฟนหรือไงฮะ ! ถึงต้องมาให้ท่าอาตัวเอง “ ริลรณีพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะ “ เอลิกาพยายามจะอธิบายแต่ ริลรณีไม่ฟังสักนิด ซ้ำยังจะตรงเข้ามาทำร้าย เอลิกาอีก
" เข้าใจผิดหรอ ฉันเข้าใจผิดน้อยไปน่ะสิ " ริลรณีต่อว่าเอลิกาอย่างไม่ไว้หน้า
" ดิฉันกับอาภาสไม่เคยคิดอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่าอากับหลาน แต่ถ้าคุณไม่เชื่อดิฉันก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายให้คุณเข้าใจได้ยังไง " เอลิกาพูดแววตาแข็งกร้าวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่ชอบให้ใครมาดูถูกหรือป้ายสีในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ
" ขอให้มันจริงอย่างที่ปากว่าเถอะ หรือถึงเธอจะคิดอะไรกับภาส ก็จงจำเอาไว้ด้วยนะ ว่าภาสเขาไม่มีวันคว้าหลานตัวเอง มาเป็นคนรักได้หรอก เพราะตัวจริงของภาสคือฉันริลรณี จันทรประดับ จำไว้ " ริลรณีพูดทิ้งท้ายไว้อย่างไม่กลัวเกรงเช่นกัน ทำไมดารานางแบบอย่างริลรณีถึงได้ดูดีในสายตาประชาชน แต่ตัวจริงของเธอแล้วช่างร้ายกาจจนเอลิกานึกหวั่น
" เฮ้อ ! " ร่างบางของเอลิกาทรุดตัวลงบนเตียงนอนที่มีขนาดใหญ่เกินลำตัวของเธออย่างมาก ความหรูหรา ฟุ่มเฟือยที่เธอได้กลับไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลยสักนิด อย่างเช่นการออกงานสังคม มีแต่ผู้คนใส่หน้ากากเข้าหากัน เธออยากรู้นักว่าหากเธอ ไม่ใช่เอลิกา สุรแสง จะมีใครนับหน้าถือตาเธอเช่นนี้หรือไม่ ดวงตากลมค่อยๆ ปิดลง อย่างเหนื่อยอ่อน จากงานเลี้ยงเมื่อเย็น
" แม่ " เอลิกาฝันเห็นเอวิกาอยู่ตรงหน้า เอวิกาในตอนนี้ช่างสวยเหลือเกิน เธอยังสวยไม่เปลี่ยนแปลง
" เอลี่ ลูกรักของแม่ " เอวิกาเรียกเอลิกาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่เปี่ยมไปด้วยความรัก และความคิดถึงซึ่งไม่ต่างอะไรกับเอลิกา
" แม่รู้ไหมว่าเอลี่คิดถึงแม่มาก ทำไมแม่ต้องทิ้งเอลี่ไปด้วยล่ะจ้ะ " เอลิกาพูดเธอร้องไห้เหมือนเด็กๆ
" แม่ไม่เคยทิ้งลูก แต่แม่แค่เหนื่อยแม่อยากพัก ต่อไปนี้ลูกก็จะมีทั้งพ่อแล้วก็ภาสกรคอยดูแล แม่ว่าอีกหน่อยลูกคงลืมแม่เองนั่นแหล่ะ " เอวิกาพูด จิตใจของเธอเองก็เจ็บช้ำไม่แพ้ลูก
" ไม่จ้ะ ไม่มีวัน เอลี่รักแม่แต่ถ้าแม่อยากพักเอลี่ก็จะไม่กวนแม่แล้ว แต่แม่อยู่กับเอลี่อีกสักพักได้ไหมจ๊ะ เอลี่อยากกอดแม่อยากหอมแม่ ให้สมกับที่เอลี่ไม่ได้เจอแม่มานาน " เอลิกาพูด แต่เธอก็ต้องผิดหวัง
" เอลี่ ทุกชีวิตมีวัฐจักรเวียนว่ายตายเกิด ไม่มีใครที่จะสามารถหยุดยั้งมันได้ แม่มีเวลาอยู่กับเอลี่ได้แค่นี้ แม่ขอโทษ แม่ต้องไปแล้ว " เอวิกาพูดแค่นั้น ร่างโปร่งแสงของเธอก็หายไปจนทำให้เอลิกาสะดุ้งตื่น
" แม่ ! " เอลิกาสะดุ้งตื่น เธอตะโกนเรียกแม่เสียงดังจนภาสกรซึ่งเดินผ่านห้องเอลิกาพอดีได้ยินเข้า
" เป็นอะไรหรือเปล่าเอลี่ " ภาสกรลืมตัวเผลอเปิดประตูห้องเอลิกาเข้ามาโดยไม่ได้ขออนุญาติ
" อาภาส คือเอลี่ฝันถึงแม่น่ะคะ แม่มาหาเอลี่ แต่แม่ก็จากไป แม่ไม่รักเอลี่ แม่ทิ้งเอลี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า "
เอลิการ้องไห้โฮ
" โธ่เอ้ย! เด็กขี้แยไม่มีแม่คนไหนหรอกนะที่เขาไม่รักลูกของตัวเอง แต่บางทีแม่ของเอลี่เขาอาจจะมีเหตุผลอะไรบางอย่างก็ได้นะ แต่อาว่าสิ่งนึงที่แม่ของเอลี่ไม่อยากเห็นคือสภาพของเอลี่ตอนนี้ " ภาสกรพูดเตือนสติเอลิกา ทำให้เธอค่อยๆ มองสำรวจตัวเองทั้งใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา จนภาสกรหาว่าเธอเป็นเด็กขี้แย
" อาภาสอ่ะ เอลี่ไม่ร้องก็ได้ แต่เอลี่รู้สึกไม่สบายใจเลย ช่วงนี้เอลี่รู้สึกว่าเอลี่ท้อ เหนื่อย " เอลิกาพูดเศร้าๆ ทั้งปัญหาในชีวิต แล้วยังเรื่องบริษัทอีก
" เอาแบบนี้ดีไหม วันเสาร์นี้เราไปทำบุญที่วัดกันดีไหม เผื่อเอลี่จะได้สบายใจขึ้น " ภาสกรแนะนำ ซึ่งนั่นก็เป็นความคิดที่ดี
" ก็ดีคะ เอลี่เองก็ไม่ค่อยได้เข้าวัดทำบุญสักเท่าไหร่ ไปเสียบ้างก็น่าจะดี " เอลิกายิ้มรับ คำเชื้อเชิญของภาสกรอย่างเต็มใจ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คู่นี้เขาจะเข้าวัดทำบุญกันแล้ว เย้ๆ ขออย่าให้มีมารมาผจญอีกเรย แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับนักอ่านทุกท่าน อิอิ แอบขู่ [ คนอ่านบอกไม่ได้ขู่นี่มันบังคับกันชัดๆ ]
ความคิดเห็น