Wait to love....ขอเพียงรัก

ลำดับตอนที่ #12 : Wait to love.... ตอนที่ 10 ปกป้อง

                        

 

 
                                        
                               
                                     [ น้องเอลี่ที่ตอนนี้น่าอิจฉาสุดๆ^-^ ]


ห้องประชุมใหญ่บริษัทสุรแสงอิมเมจจิ้งกรุ๊ป

       บรรยากาศในห้องประชุมเต็มไปด้วยนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ มากประสบการณ์ นั่งรอประธานและรองประธานในการประชุมในครั้งนี้อย่างใจจดใจจ่อ

         “ สวัสดีทุกคนครับ “ ภาสกรเปิดประตูเข้าไปอย่างสุภาพ พร้อมด้วยเอลิกาในชุดสาวทำงาน แต่เธอก็ดูสวยเด่นไม่เหมือนใคร

         “ ผมขอแนะนำให้รู้จักรองประธานคนใหม่ของบริษัท คุณเอลิกา  ครับ “ ภาสกรแนะนำเอลิกาอย่างเป็นทางการเธอได้แต่ยืนยิ้มอย่างอึ้งๆ เพราะไม่คิดว่าภาสกรจะให้เธอมาทำงานในตำแหน่งใหญ่ขนาดนี้ เสียงคัดค้านดังขึ้นจากกลุ่มผู้บริหาร เพราะหลายคนเห็นพ้องต้องกันว่าเอลิกายังเด็กมาก ไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้

        “ แต่ผมคิดว่าคุณเอลิกา ยังเด็กเกินไปนะครับ “ กรรมการผู้บริหารคนหนึ่งพูดขึ้นในที่ประชุม และหลายๆ คนก็เห็นด้วย

        “ แต่เธอคือทายาทอีกคนของสุรแสงนะครับ “ ภาสกรประกาศก้อง จริงๆ แล้วเขาเองก็ยังไม่อยากบอกเรื่องนี้ให้กับทางบริษัทรับรู้ เพราะเขามั่นใจว่าสื่อต่างๆ ก็ต้องรับรู้ด้วยเช่นกัน

        “ อะไรนะครับ คุณภัครภัทรมีทายาทอีกคนหรอครับ “ กรรมการผู้บริหารอีกพูดขึ้นอย่างคาดไม่ถึง

        “ ใช่ครับ ทีนี้คงหมดข้อครหาแล้วนะครับ “ ภาสกรพูดปกป้องเอลิกาทุกอย่างจนกรรมการทุกคนยอมรับเอลิกา

       

        “ ขอบคุณอาภาสมากนะคะ ที่ช่วยพูดปกป้องเอลี่ ไม่อย่างนั้น เอลี่คงถูกบอยคอตจากพวกคณะกรรมการผู้บริหารของบริษัทไปเรียบร้อยแล้วล่ะคะ “ เอลิกาพูดขอบคุณภาสกรเมื่อกลับมายังห้องทำงาน

       “ ไม่เป็นไรหรอกเอลี่ มันเป็นหน้าที่ที่อาควรทำอยู่แล้ว “ ภาสกรพูด แต่ทำไมคำว่า หน้าที่ มันถึงทำให้เอลิการู้สึกเจ็บข้างในลึกๆ

       “ นั่นสินะ มันคือหน้าที่ หน้าที่เท่านั้น “ เอลิกาพึมพำอย่างน้อยใจภาสกรโดยไม่รู้สาเหตุ 

       " เอลี่ เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมไม่ลงไปทานข้าว " ภาสกรขึ้นไปเคาะประตูห้องเอลิกา  เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วในตอนเย็น แต่เธอก็ไม่ยอมลงไปทานอาหาร
       " เอลี่ ไม่หิวคะ " เอลิกาตอบแบบน้อยใจเป็นเด็กๆ ซึ่งแค่นี้แค่นี้ภาสกรก็รู้ว่าเอลิกากำลังงอนเขาอยู่
       " ไม่หิวแน่นะ เอ...แต่วันนี้รู้สึกว่าแม่บ้านเขาจา..ทำอะไรน้า อ้อ! กุ้งอบวุ้นเส้น ไก่อบซอส ต้มยำทะเลร้อนๆ ฮืมม.. แค่พูดก็น้ำลายสอแล้ว เดี๋ยวอาลงไปทานคนเดียวก็ได้ " ภาสกรแกล้งพูดยั่วเอลิกา ซึ่งก็ได้ผลท้องน้อยของเธอเริ่มร้องเสียแล้ว
      " อีตาคุณอาบ้า " เอลิกาพูดพยายามต่อสู้กับความรู้สึกตัวเอง แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว แอบออกจากห้องมา แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะมีมือของใครบางคนโอบเธอเอาไว้
      " ไหนบอกว่าไม่หิวไง " ภาสกรแกล้งพูดใกล้ๆ ใบหน้าของเอลิกา ทำให้หน้าของเธอร้อนผ่าว
      " ใครบอกว่าเอลี่หิว เอลี่แค่อยากจะออกมาสูดอากาศข้างนอกก็เท่านั้นเอง " เอลิกาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ 
      " เลิกงอนอาได้แล้ว ดีกันเถอะนะ นะครับ " ภาสกรพูดกับเอลิกาแววตาเปี่ยมไปด้วยความรัก ซึ่งมันค่อยๆ ก่อตัวขึ้น โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิด
      " ปล่อยเอลี่ได้แล้ว เอลี่หายใจไม่ออก " เอลิกาหน้าแดงด้วยความอาย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกันในเมื่อผู้ชายตรงหน้า คืออาแท้ๆ ของเธอนะ
     " อาไม่ปล่อยจนกว่าเอลี่จะยอมยกโทษให้อา " ภาสกรยังคงกอดเอลิกาไว้ จนเอลิกายอมแพ้
     " ก็ได้คะ เอลี่ยอมแล้ว เอลี่ยกโทษให้หมดเลย " ในที่สุดเอลิกาก็ยอมแพ้ เพราะเธอสู้แรงง้อของภาสกรไม่ไหว   

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาภาสจาน่าร้ากปายหนายอ่า อิอิ ส่งซีนหวานหยด
แถมให้ผู้อ่านโดยเฉพาะคร้า 5555555+...................
ปล. ถ้าเห็นใจกันเม้นท์ให้กันด้วยนะจ๊ะนะจ๊ะ