คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 1 : BYE & HI
When
you look into an abyss, the abyss also looks into you.
Friedrich
Nietzsche
- 6 เือน่อมา -
Cortex Construction & Real Estate Corporation
Seattle, United States
โรอาใ้มือนวท้ายทอยพลาผละออาเอสารอพะเนินรหน้า เวลาหลายั่วโมับัวเลและรายาน่าๆ ทำให้ศรีษะอเธอเริ่มะปวมวนล้ายถูทุบ้วยอะไรหนัๆ าแฟำหมไปสามแ้วแล้ว แ่โรอารู้ีว่ามันะไม่ใ่แ้วสุท้ายอ่ำืนนี้ หิสาวเอนหลัพิพนัเ้าอี้หนับุนวมทรสู รอยยิ้มเปี่ยม้วยัยนะผุึ้นบนริมฝีปาเมื่อไผล่เผลอนึไปถึาร "ลอราบ" ที่สำเร็ลุล่วโยไร้ที่ิและีวิใหม่อันแสนมหัศรรย์ที่เธอเพิ่ไ้รับมา
่าวารเสียีวิอเธอลายเป็นทอร์ออฟเอะทาวน์ทันทีที่ร่าไร้ลมหายใอิมโรอาถูเลื่อนย้ายออาสถาบันโมลไปยัโรพยาบาล หน่วยานทั้ภารัและเอน่าออมาไว้อาลัยับารสูเสียเธอผู้เป็นบุลล้ำ่าอวารธุริและอสัหาริมทรัพย์ พวเาสร้าหลุมศพให้เธอที่สุสาน รีน - วูส์ ในเมือบรู๊ลิน ป้ายแะสลัถ้อยำไว้อาลัยและัวสุสานทั้หมทำาหินอ่อนสีาวทั้้อนที่เรียว่า สาูริโอ (Statuario) ส่ราเหมือในเมือทอสานา เหมือหินอ่อนแห่เียวในโลที่ผลิมันึ้นมา
โรอาหัวเราะะที่หมุนปาาในมือไปมาเล่นอย่าใลอย ะมีใรสัี่นบนโลที่มีโอาสไ้เ้าร่วมานศพอัวเอทั้ที่ยัมีลมหายใอยู่ เธอไปที่สุสานนั่นพร้อมับุสูทผ้าแเมียร์สีำสนิทเรียบริบ ผ้าพันอสีเทาเ้มและ่ออไม้สีาวบริสุทธิ์เพื่อแทนำบอลา เธอยืนเบื้อหน้าหลุมศพนั้นในานะ "ิม มินยอ" หิสาววัยยี่สิบปี ทายาทนเียวที่เหลืออยู่อ "ิม โรอา" มหาเศรษีนีที่เพิ่ล่วลับไป
มัน่อน้าแปลที่ไ้มอเห็นร่าอัวเอนอนสบนิ่ในโลไม้ลึลไปในหลุม เพลไว้อาลัยัลอับสายลมแผ่วเบา แเหรื่อมามายที่โศเศร้า่อาราไป และบาทหลวที่ำลัทำพิธีประพรมน้ำมน์อยู่เหนือหลุมศพ เธอนึเสียาย และพร้อมันนั้น็นึอบุพระเ้า ปิศา าานหรืออะไร็ามที่ทำให้เธอไ้มีโอาสนี้ โอาสสำหรับมีีวิรั้ที่สอในร่าใหม่
โรอา้อมอใบหน้าอัวเอที่อยู่้นหลุม หยิบห่อผ้าบรรุินไว้อย่าสวยามึ้นมา เหยียยิ้มและเอ่ยำบอลารั้สุท้าย เธอะปิผนึหล่อนไปลอาล ่อานี้โรอาะมีีวิใหม่ ในร่าอเ็สาวที่ื่อิมมินยอ
"ลา่อน ิมโรอา"
่วเวลาสามเือนแรหลัาานศพ่อน้าเป็น่วเวลาที่ยาลำบาและทุลัทุเล เธอพัฟื้นอยู่ที่สถาบันเพื่อปรับัว เ้ารับารปรับูนลื่นสมอให้เ้าับร่าใหม่ ินยาหลาหลายประเภทมาว่าที่เยินมาทั้ีวิ านั้นเมื่อหายี็เริ่มุยับทนายเรื่อารรับมรอัวเธอเอ ที่ินทั้ในและ่าประเทศ เินสในธนาาร อทุอย่าในู้นิรภัยธนาารแห่สอแลน์ และสิ่สำัือหุ้นำนวน 87% ใน Cortex Construction & Real Estate Corporation
โรอารู้ีว่าารทำธุริไม่ใ่แ่เินเ้าไปในห้อประุมแล้วพูับทุนในนั้นว่า "สวัสี ันเป็นทายาทอิมโรอานะ ันมาทำานแทนหล่อน" แล้วะไ้รับารยอมรับาะรรมารบริษัท บอร์บริหารและบริษัทู่้า่าๆ เธอมีอะไรให้้อพิสูน์ัวเอมามายเพื่อให้ไ้รับวามไว้วาใมาพอที่ะรับ่วุมบัเหียนอร์เท์อเปอร์เรั่น่อาประธานรรมารบริหารน่อน
เธอทำานหนัและทำานเป็นเวลานานมาว่าใรทุนในบริษัท ทนฟัำพููถูาผู้บริหารมามายที่ิว่าเธอเป็นแ่เ็สาวะโปโลไร้น้ำยาทีู่่ๆ ็โีไ้รับมราาิที่ายไป เธอำเป็น้อสร้าผลานิ้นโบว์แที่ให่และประสบวามสำเร็มาพอๆ ับ Cortex Wireless ันั้นอนนี้ึเป็น่วเวลาที่ไม่อาเรียไ้ว่ามีวามสุหรือสนุเท่าไหร่นั ถ้าหาเธอพลา าแ่พวนั้นะเ้าย้ำเธอเหมือนหมาป่า ีทึ้สิ่ที่เธอสร้ามาและับไล่เธอออไปาอเท์
"ออนุา่ะ มิสิม" เสียนั้นเป็นอแ๊บบี้ หรือ 'แเบรียลลา บราวน์' เลาส่วนัวอเธอั้แ่เธอยัอยู่ในร่าอิมโรอา หล่อน่อน้าทำานไ้ี ระือรือร้น หัวไวและรู้ใเธอพอใ้ นั่นเป็นเหุผลที่ว่าทำไมหล่อนถึยัมีโอาสไ้อยู่ในบริษัทหลัารเปลี่ยนแปลผู้บริหาราิมโรอาเป็นิมมินยอ
โรอาปุ่มเล็ๆ ที่ถูิั้ไว้บนโ๊ะทำาน เสียริ๊เบาๆ ัึ้นพร้อมับประูไม้มะฮอานีที่เปิออว้า เพียอึใเียวเรือนร่าสะโอสะออแเบรียลลา็ามเ้ามา สอมืออหล่อนอประอถาใบเล็ที่บรรุแ้วาแฟร้อนๆ วันุย น้ำเปล่าและอะไรบาอย่าทีู่ล้าย โฟาา (Focaccia) นมปัรอบแผ่นบาออิาลี เนยและแยมแยใส่ในถ้วยเล็ๆ สอถ้วย
น่าประหลา
ไม่รู้ว่าเิาสาเหุอะไร แ่บาอย่าในายทำให้เธอรู้สึแปลไปาที่เย โรอาไม่เยมอเลาอเธอเป็นนสวย นระทั่ไ้เอนหลัพิพนัเ้าอี้และพิาราแเบรียลลาที่ำลัเินรเ้ามาหาเธอ าเรียวยาว้าวเ้ามาในห้อ้วยท่าทาสบายๆ รอเท้าส้นเ็มสีำ่วยให้ส่วนล่าอหล่อนูเพรียวบาเหมือนพวนาแบบในรันเวย์ ุแสีมันวาวรัแนบสะโพและทรวอ เรือนผมยาวสีำลับยับเลื้อยลลาหลัเป็นลื่นสลวย ปอยผมบาส่วนถูทิ้ให้เลียลอับใบหน้ารูปไ่ วาสีมรล้อมรอบ้วยแพนาหนายาว เรียวปาอิ่มเ็มรับับโหนแ้มสูที่วนให้นึถึเรื่อเ็ส์
เธอนึสสัยว่าทำไม่อนหน้านี้ถึมอไม่เห็นวามามอหล่อน บาทีอาเป็นเพราะอายุ่อนะพบว่าัวเอเป็นมะเร็เธออายุปาเ้าไปถึหสิบห้าปี แน่นอน มันไม่ใ่วัยที่ะรู้สึวาบหวามับแเบรียลลา เลาที่เพิ่ะอายุไ้แ่ยี่สิบเ็ปีอเธอ แ่ไม่ใ่ในอนนี้ ไม่ใ่ในอนที่เธออยู่ในร่าเ็สาวอายุ 20 ปีื่อิมมินยอ
"แ๊บบี้" เธอเรีย ะไล่สายาสำรวั้แ่ปลีน่อไปนถึริมฝีปาสีแสอหล่อน "ุทำานับัน... หมายถึโรอาาิันมานานหรือยั?"
แเบรียลลาวาแ้วาแฟลบนโ๊ะ เยหน้าสบาเธอและลี่ยิ้ม "็สอสามปีไ้แล้ว่ะ ุโรอาเป็นนเ่ ันไ้เรียนรู้ารทำานมามายาเธอ"
"หล่อนเป็นโมเลอุสินะ"
"ะว่าอย่านั้น็ไ้่ะมิส"
"บอันหน่อย ันอยารู้ว่าุไ้อะไรมาาาิที่รัอันบ้า" โรอาี้ไปที่โฟา "นั่่อนสิ"
แเบรียลลาทำามำสั่นั้นอย่าว่า่าย หล่อนูสสัย หาแ่็ไม่ไ้เอ่ยถามอะไรออมา โรอาลุึ้นาเ้าอี้ เอนสะโพพิโ๊ะทำานและเริ่ม้นป้ายแยมอุ่นสีม่วลบนแผ่นนมโยมีเลานสวยนั่มอูเธออยู่ลอเวลา ในที่สุโรอา็ผละออาโ๊ะพร้อมนมปัรอบเปื้อนแยม เธอเินมาหยุอยู่รหน้าแเบรียลลา่อนะยื่นนมปัในมือเ้าไปใล้ปาหล่อน
"ินสิ ันให้"
แเบรียลลาอ้าปารับนมปั ่อยๆ เี้ยวและปล่อยให้เธอไ้มอสำรวริมฝีปาสีแสอหล่อนามใอบโยไม่เอ่ยทัท้ว โรอาับ้อมันไม่วาา านั้น็ัสินใทำในสิ่ที่ไม่เยิว่าะทำมา่อน มันเหมือนมีแม่เหล็นายัษ์ที่ึูอยู่ระหว่าเธอและหล่อน โรอาเริ่ม้นูบแเบรียลลาะที่หล่อนเอ็รับเธอเ้าไป้วยวามเ็มใ น้ำหอมลิ่นลิลลี่แมโนเลียฟุ้ระายทำลายสมอและสิสัมปัะ ร่าเพรียวบาแ่เ็มไม้เ็มมือาทรวอนถึบั้นท้าย เธอรุรานเ้าหาหล่อนอย่าะรุมะราม นึไม่ออแล้วว่าทำแบบนี้รั้สุท้ายเมื่อไหร่
รสาิเปรี้ยวอมหวานออุ่นระเบิพร่าบนลิ้น โรอาปล่อยให้แยมสีม่วเลอะอริมฝีปาะที่สอสามือเ้าไปในเรือนผมนุ่มสลวยที่หลุลุ่ยไม่เป็นทร บเบียแทรสอและลืนินหล่อนไว้ในปา แเบรียลลาส่เสียรวออมาแผ่วเบาเมื่อเธอเริ่มลาไล้เรียวลิ้นาปลายาไปสู่ลำอ หล่อนเอนเอียใบหน้าเปิทาให้เธอทำามใอยา นาทีนั้นโรอานึสสัย ถ้าหาเธอไม่ไ้อยู่ในร่าอิมมินยอแบบนี้ หล่อนะยัูเ็มอเ็มใเหมือนที่เป็นอยู่หรือไม่
แ่นั่นไม่ใ่ปัหาที่้อเ็บมาิหรือหาำอบให้มาวาม อนนี้เธออ่อนเยาว์ เป็นเ็สาวหน้าาีที่ลาและร่ำรวยมหาศาล ถ้าหาเธอ้อาร โรอามั่นใว่าไม่มีใรนไหนบนโลใบนี้ปิเสธเธอไ้ ไม่มีใรหรืออะไรทั้นั้น
ถ้อยำบนหลุมศพอเธอ "When a woman stay young and beautiful, The world is hers" หรือที่แปลไ้ว่า "เมื่อสรีใวามเยาว์วัยและวามามไว้ไ้ั่วาล เมื่อนั้นโละเป็นอนา" ือำล่าวที่ไม่ไ้เินริเลยแม้แ่นิ
โรอาหัวเราะในลำอ่อนะัารปลเปลื้อเสื้อผ้าอแเบรียลลาและโยนมันลไปบนพื้น ื่ม่ำับเรือนร่า ปล่อยให้พายุแห่วามปรารถนาโหมระหน่ำพัพาให้ทั้เธอและหล่อนโบยบินึ้นสู่สรวสวรร์ใน่ำืนนี้
.........................................................................................
ความคิดเห็น