ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : การปรากฏตัวของพี่ชาย!!
เวลาสายๆ ของวันอาทิตย์ เด็กสาวผมยาวสลวยนอนอยู่บนเตียงนุ่มๆ อุ่นๆ หน้าตาของเธอเวลานอนช่างจิ้มลิ่มเสียจริง ใบหน้าที่หมดจดยังมี
รอยยิ้มจางๆ จากฝันดีเมื่อคืน
ก๊อกก๊อก~ ก๊อกก๊อก~
\" คุณหนูคะ คุณหนูอัมตื่นได้แล้วนะคะ นี่มัน 10 โมงแล้ว \" เสียงป้าทิพย์ แม่บ้านคนสนิทคนเก่าแก่ของบ้านเรียกอัม
\" อ่ะอือ ................ รู้แล้วค่ะ \" อัมบิดขี้เกียจและลืมตา
\" รีบอาบน้ำและลงไปรับประทานอาหารนะคะ \" อัมไม่ตอบป้าทิพย์ แต่ก็เข้าใจ เธอกำลังทบทวนความฝันเมื่อคืนอยู่ อัมยิ้มนิดๆ ก่อนจะลุก
ขึ้นอาบน้ำ \' เมื่อคืนฝันดีจัง ^^ \' อัมคิด วันนี้เธออยู่บ้าน การแต่งตัวจึงไม่ได้เลิศหรูเหมือนไปข้างนอก อัมใส่เสื้อกล้ามและกางเกง
ขาสั้นและลงไปกินข้าว
\" ลงมาแล้วหรอคะคุณหนู วันนี้หน้าตาสดใสจังนะคะ \" ป้าทิพย์เอ่ยขึ้นและยกชามข้าวต้มกุ้งมาให้อัม
\" สดใสเฉพาะวันนี้หรอคะ \" อัมทำหน้าตาล้อเลียน
\" แหมคุณหนูล่ะก็ สดใสทุกวันล่ะค่ะ แต่ดูเหมือนวันนี้จะสดใสเพราะเรื่องเมื่อคืน รึป่าวคะ \" ป้าทิพย์แซวอัม เธอรักอัมเหมือนลูกเหมือน
หลานจริงๆ
\" ป้าทิพย์ก็ นู๋ไม่พูดด้วยแล้ว กินข้าวต้มดีกว่า \" อัมหน้าแดงและลงมือกินอาหาร ป้าทิพย์มองเธอด้วยความเอ็นดู อัมเองก็รักป้าทิพย์
เหมือนป้าแท้ๆคนหนึ่ง เธอไม่เคยคิดเลยว่าป้าทิพย์เป็นเพียงแม่บ้าน เพราะเธอมีป้าทิพย์คนเดียวที่ดูแลเธอมาโดยตลอด เมื่ออัมกิน
ข้าวต้มเสร็จ เธอก็ออกไปเดินเล่นที่สวนหน้าบ้าน \' ป่านนี้จะทำอะไรอยู่นะ \' อัมคิด เธอกำลังจะเดินไปนั่งชิงช้าใต้ต้นไม้
อัมก็เหลือบไป เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าบ้าน \' ใครกัน มาทำลับๆ ล่อๆ \' อัมคิดและเดินออกไปดู เธอเห็นผู้ชายหน้าตาเหมือน
ฝรั่ง หล่อเหลาทีเดียว กำลังมองเข้าไปในบ้านของอัม
\" คุณมาทำอะไรหน้าบ้านชั้น \" อัมถามเสียงแข็ง
\" อ๊ะ! เอ่อ ................. \" ผู้ชายคนนั้นตกใจที่เห็นอัม เขาดูหน้าตาตื่นทีเดียว
\" ชั้นถามว่ามาทำอะไร ต้องให้เรียกตำรวจมั๊ยคะ \" อัมถามเสียงเย็นชา (บทจะร้ายก็ร้ายสะขนลุกเชียว)
\" ผะ ผม ........... ผมเป็นคน .......... คนของคุณแม่คุณครับ แม่คุณ .......... ให้ผมมาดูแลคุณ \" ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกัก เขากลัวอัม
มากจนไม่กล้ามองหน้า
\" คนของคุณแม่ \" อัมน้ำเสียงเย็นลง
\" ครับ คุณแม่คุณฝากจดหมายนี่มาด้วย เพื่อแสดงว่าผมไม่ได้แอบอ้าง \" ชายหนุ่มคนนั้นกล้าพูดมากขึ้นและยื่นซองจดหมายให้อัม
\' อัม แม่ส่งพี่จอร์นไปดูแลลูกแทนแม่นะ พี่เค้าอายุห่างกับลูก 2 ปี พี่จอร์นจะไปเรียนโรงเรียนเดียวกับลูกด้วย พี่เค้าจะเรียน ม.6 อัมมี
อะไรก็ปรึกษาพี่จอร์นได้นะ พี่เค้าเป็นคนที่ไว้ใจได้ พ่อของพี่จอร์นก็คือลุงไมเคิล หุ้นส่วนที่แม่นับถือเหมือนญาติ แม่อยากให้อัมรักพี่
จอร์นเหมือนพี่ชายแท้ๆ นะจ๊ะแม่รู้ว่าอัมเหงา แต่แม่ก็ต้องทำงาน แม่ทำงานเพื่อลูกนะ แม่ก็เลยส่งพี่จอร์นมาเป็นเพื่อนแก้เหงาให้ลูกไง
แล้วแม่จะโทรไปหานะจ๊ะ แม่รักลูกนะอัม \' อัมอ่านจดหมายแม่จบก็เงยหน้ามองชายหนุ่ม \' แม่รักอัมหรอ รักแล้วทำไมไม่โทรหาอัม
บ้างล่ะ \' อัมคิด เธอยิ้มอย่างสุภาพให้จอร์นและเชิญเข้าบ้าน
\" เชิญเข้าบ้านก่อนสิคะพี่จอร์น เราจะได้คุยกัน \"
\" ครับ \" จอร์นรับคำและเดินเข้าบ้าน เขามองหญิงสาวด้วยสายตายากจะอธิบาย
\" คุณหนูคะ พาใครเข้ามาในบ้านคะเนี่ย \" ป้าทิพย์หน้าตาตื่นถามขึ้น
\" ป้าทิพย์คะ นี่คือคุณจอร์นนี่ เขาเป็นคนที่คุณแม่ส่งมาดูแลนู๋ค่ะ \" อัมพูดและยื่นซองจดหมายให้ป้าทิพย์อ่าน
\" ป้าทิพย์ช่วยจัดห้องนอนให้คุณจอร์นนี่ด้วยนะคะ ............. พี่จอร์นเชิญทางนี้ค่ะ \" อัมเดินนำหน้าจอร์นไปห้องรับแขก \' เด็กคนนี้
มารยาทดีจริงๆ \' จอร์นคิดด้วยความชื่นชม
\" แล้วไหนกระเป๋าเสื้อผ้าพี่จอร์นล่ะคะ \" อัมถามเมื่อเธอเห็นเค้ามาตัวเปล่า
\" อยู่ที่โรงแรมครับ เดี๋ยวผมค่อยไปเอา \"
\" คุณแม่ส่งพี่จอร์นให้มาอยู่กับอัมนานแค่ไหนคะ \"
\" จนกว่าท่านจะกลับจากแคนนาดาครับ \"
\" งั้นคงอีกนาน \" อัมพูดน้ำเสียงเศร้าเบาๆ แต่จอร์นได้ยิน เขามองอัมด้วยความสงสาร
\" งั้นพี่จอร์นก็ทำตัวตามสบายนะคะ อยู่นานเท่าไหร่ก็ได้ คิดสะว่าที่นี่เป็นบ้านพี่แล้วกันนะ \" อัมกลับมายิ้มอีกครั้ง
\" ขอบคุณมากนะครับคุณอัม \" จอร์นพูดและยิ้ม รอยยิ้มนี้ช่างจริงใจและอบอุ่นเสียจริง
\" ไปดูห้องนอนก่อนมั๊ยคะ \" อัมลุกขึ้น จอร์นพยักหน้ารับคำอย่างสุภาพ
อัมพาจอร์นเดินขึ้นมาข้างบน ห้องแรกที่เดินผ่าคือห้องนอนของเธอเอง ห้องข้างๆ เป็นห้องโฮมเธียเตอร์ และห้องพระ มีห้องนอนเหลืออยู่
2 ห้องป้าทิพย์จัดห้องนอนห้องใหญ่ให้จอร์น
\" นี่ห้องพี่จอร์นนะคะ พอจะอยู่ได้มั๊ย \"
\" แค่นี้ก็ใหญ่มากแล้วครับ ขอบคุณมากๆ นะครับ \"
\" ไม่เป็นไร พูดแบบเป็นกันเองก็ได้ค่ะ เรียกอัมเฉยๆ ก็ได้ แล้วก็แทนตัวเองว่าพี่ก็ดีนะคะ \"
\" ครับ .......... พี่ ........... น้องอัม \" จอร์นพูดแบบเขิลๆ
\" งั้นอัมขอตัวนะคะ ถ้าพี่จอร์นจะไปเอากระเป๋าก็บอกอัมนะคะ เดี๋ยวอัมขับรถไปส่ง \"
\" ไม่รบกวนดีกว่า \"
\" ไม่เป็นไรค่ะ บอกอัมนะคะ ห้ามไปเอง \" อัมกำชับและเดินจากไป จอร์นเดินเข้าห้องของตัวเอง เขาสำรวจของต่างๆ ห้องนี้ได้รับการ
ดูแลอย่างดีไม่มีฝุ่นและของทุกอย่างก็ยังใช้ได้ จอร์นนั่งลงบนเตียงและคิดถึงอัม \' ช่างเป็นเด็กที่น่ารักมากจริงๆ นิสัยดีและน่า
เอ็นดู \' เขาดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว เขาเองลืมความรู้สึกหิวไปเลย แต่ตอนนี้ท้องเริ่มร้องแล้วล่ะ
จอร์นเดินลงมาข้างล่าง เขายังไม่ค่อยชินกับเส้นทางในบ้านเท่าไหร่ เพราะบ้านของอัมใหญ่พอสมควร โชคดีที่อัมโผล่มาพอดีตอนที่เขา
กำลังยืนเก้ๆ กังๆอยู่ เพราะไม่รู้จะเดินไปไหน
\" พี่จอร์นลงมาพอดี อัมกำลังจะตามให้ลงมารับประทานอาหารเที่ยง \"
\" พี่กำลังหิวเลยครับ แหะๆ \" จอร์นยิ้มและพูด
\" งั้นไปทานกันเลยนะคะ \" อัมเดินนำหน้าจอร์นไปทานอาหารเที่ยง วันนี้มีกับข้าวน่าทานมากมาย ป้าทิพย์คงกะจะเลี้ยงต้อนรับจอร์นไปใน
ตัวด้วยจอร์นมองหน้าอัมเวลากินข้าว ความชื่นชมในตัวอัมยิ่งเพิ่มมากขึ้น อัมเป็นเด็กที่มีมารยาทดีจริงๆ แม้ขณะกินข้าว
เมื่อกินข้าวเสร็จ อัมก็ชวนจอร์นไปเอากระเป๋าที่โรงแรม
\" จะไปเอากระเป๋าเลยมั๊ยคะ พี่จอร์นจะได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า \"
\" ก็ดีครับ ............. เอ่อน้องอัม พี่ขับรถให้ดีกว่า \" จอร์นอาสา
\" ก็ได้ค่ะ \" อัมยื่นกุญแจรถให้จอร์น ทั้งสองขับรถไปยังโรงแรมระดับ 5 ดาวแห่งหนึ่ง เมื่อถึงโรงแรม จอร์นชวนอัมเข้ามานั่งรอในล็อบบี้
\" น้องอัมรอพี่ที่ล็อบบี้ก็ได้นะครับ \"
\" ไม่เป็นไรค่ะ อัมไปช่วยยกกระเป๋าดีกว่า อัมไว้ใจพี่จอร์น เพราะพี่เป็นคนของคุณแม่ \" อัมยิ้มเหมือนรู้ทันความคิดจอร์น
\" งั้นก็ได้ครับ \" จอร์นและอัมเดินเข้าลิฟท์ โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัวเลยว่ามีชายหนุ่มท่าทางขรึมและเย็นชามองพวกเขาอยู่ด้วยสายตาไม่
พอใจอย่างยิ่ง
\" อัม!! \" ชายหนุ่มกัดฟันกรอด......
รอยยิ้มจางๆ จากฝันดีเมื่อคืน
ก๊อกก๊อก~ ก๊อกก๊อก~
\" คุณหนูคะ คุณหนูอัมตื่นได้แล้วนะคะ นี่มัน 10 โมงแล้ว \" เสียงป้าทิพย์ แม่บ้านคนสนิทคนเก่าแก่ของบ้านเรียกอัม
\" อ่ะอือ ................ รู้แล้วค่ะ \" อัมบิดขี้เกียจและลืมตา
\" รีบอาบน้ำและลงไปรับประทานอาหารนะคะ \" อัมไม่ตอบป้าทิพย์ แต่ก็เข้าใจ เธอกำลังทบทวนความฝันเมื่อคืนอยู่ อัมยิ้มนิดๆ ก่อนจะลุก
ขึ้นอาบน้ำ \' เมื่อคืนฝันดีจัง ^^ \' อัมคิด วันนี้เธออยู่บ้าน การแต่งตัวจึงไม่ได้เลิศหรูเหมือนไปข้างนอก อัมใส่เสื้อกล้ามและกางเกง
ขาสั้นและลงไปกินข้าว
\" ลงมาแล้วหรอคะคุณหนู วันนี้หน้าตาสดใสจังนะคะ \" ป้าทิพย์เอ่ยขึ้นและยกชามข้าวต้มกุ้งมาให้อัม
\" สดใสเฉพาะวันนี้หรอคะ \" อัมทำหน้าตาล้อเลียน
\" แหมคุณหนูล่ะก็ สดใสทุกวันล่ะค่ะ แต่ดูเหมือนวันนี้จะสดใสเพราะเรื่องเมื่อคืน รึป่าวคะ \" ป้าทิพย์แซวอัม เธอรักอัมเหมือนลูกเหมือน
หลานจริงๆ
\" ป้าทิพย์ก็ นู๋ไม่พูดด้วยแล้ว กินข้าวต้มดีกว่า \" อัมหน้าแดงและลงมือกินอาหาร ป้าทิพย์มองเธอด้วยความเอ็นดู อัมเองก็รักป้าทิพย์
เหมือนป้าแท้ๆคนหนึ่ง เธอไม่เคยคิดเลยว่าป้าทิพย์เป็นเพียงแม่บ้าน เพราะเธอมีป้าทิพย์คนเดียวที่ดูแลเธอมาโดยตลอด เมื่ออัมกิน
ข้าวต้มเสร็จ เธอก็ออกไปเดินเล่นที่สวนหน้าบ้าน \' ป่านนี้จะทำอะไรอยู่นะ \' อัมคิด เธอกำลังจะเดินไปนั่งชิงช้าใต้ต้นไม้
อัมก็เหลือบไป เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าบ้าน \' ใครกัน มาทำลับๆ ล่อๆ \' อัมคิดและเดินออกไปดู เธอเห็นผู้ชายหน้าตาเหมือน
ฝรั่ง หล่อเหลาทีเดียว กำลังมองเข้าไปในบ้านของอัม
\" คุณมาทำอะไรหน้าบ้านชั้น \" อัมถามเสียงแข็ง
\" อ๊ะ! เอ่อ ................. \" ผู้ชายคนนั้นตกใจที่เห็นอัม เขาดูหน้าตาตื่นทีเดียว
\" ชั้นถามว่ามาทำอะไร ต้องให้เรียกตำรวจมั๊ยคะ \" อัมถามเสียงเย็นชา (บทจะร้ายก็ร้ายสะขนลุกเชียว)
\" ผะ ผม ........... ผมเป็นคน .......... คนของคุณแม่คุณครับ แม่คุณ .......... ให้ผมมาดูแลคุณ \" ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกัก เขากลัวอัม
มากจนไม่กล้ามองหน้า
\" คนของคุณแม่ \" อัมน้ำเสียงเย็นลง
\" ครับ คุณแม่คุณฝากจดหมายนี่มาด้วย เพื่อแสดงว่าผมไม่ได้แอบอ้าง \" ชายหนุ่มคนนั้นกล้าพูดมากขึ้นและยื่นซองจดหมายให้อัม
\' อัม แม่ส่งพี่จอร์นไปดูแลลูกแทนแม่นะ พี่เค้าอายุห่างกับลูก 2 ปี พี่จอร์นจะไปเรียนโรงเรียนเดียวกับลูกด้วย พี่เค้าจะเรียน ม.6 อัมมี
อะไรก็ปรึกษาพี่จอร์นได้นะ พี่เค้าเป็นคนที่ไว้ใจได้ พ่อของพี่จอร์นก็คือลุงไมเคิล หุ้นส่วนที่แม่นับถือเหมือนญาติ แม่อยากให้อัมรักพี่
จอร์นเหมือนพี่ชายแท้ๆ นะจ๊ะแม่รู้ว่าอัมเหงา แต่แม่ก็ต้องทำงาน แม่ทำงานเพื่อลูกนะ แม่ก็เลยส่งพี่จอร์นมาเป็นเพื่อนแก้เหงาให้ลูกไง
แล้วแม่จะโทรไปหานะจ๊ะ แม่รักลูกนะอัม \' อัมอ่านจดหมายแม่จบก็เงยหน้ามองชายหนุ่ม \' แม่รักอัมหรอ รักแล้วทำไมไม่โทรหาอัม
บ้างล่ะ \' อัมคิด เธอยิ้มอย่างสุภาพให้จอร์นและเชิญเข้าบ้าน
\" เชิญเข้าบ้านก่อนสิคะพี่จอร์น เราจะได้คุยกัน \"
\" ครับ \" จอร์นรับคำและเดินเข้าบ้าน เขามองหญิงสาวด้วยสายตายากจะอธิบาย
\" คุณหนูคะ พาใครเข้ามาในบ้านคะเนี่ย \" ป้าทิพย์หน้าตาตื่นถามขึ้น
\" ป้าทิพย์คะ นี่คือคุณจอร์นนี่ เขาเป็นคนที่คุณแม่ส่งมาดูแลนู๋ค่ะ \" อัมพูดและยื่นซองจดหมายให้ป้าทิพย์อ่าน
\" ป้าทิพย์ช่วยจัดห้องนอนให้คุณจอร์นนี่ด้วยนะคะ ............. พี่จอร์นเชิญทางนี้ค่ะ \" อัมเดินนำหน้าจอร์นไปห้องรับแขก \' เด็กคนนี้
มารยาทดีจริงๆ \' จอร์นคิดด้วยความชื่นชม
\" แล้วไหนกระเป๋าเสื้อผ้าพี่จอร์นล่ะคะ \" อัมถามเมื่อเธอเห็นเค้ามาตัวเปล่า
\" อยู่ที่โรงแรมครับ เดี๋ยวผมค่อยไปเอา \"
\" คุณแม่ส่งพี่จอร์นให้มาอยู่กับอัมนานแค่ไหนคะ \"
\" จนกว่าท่านจะกลับจากแคนนาดาครับ \"
\" งั้นคงอีกนาน \" อัมพูดน้ำเสียงเศร้าเบาๆ แต่จอร์นได้ยิน เขามองอัมด้วยความสงสาร
\" งั้นพี่จอร์นก็ทำตัวตามสบายนะคะ อยู่นานเท่าไหร่ก็ได้ คิดสะว่าที่นี่เป็นบ้านพี่แล้วกันนะ \" อัมกลับมายิ้มอีกครั้ง
\" ขอบคุณมากนะครับคุณอัม \" จอร์นพูดและยิ้ม รอยยิ้มนี้ช่างจริงใจและอบอุ่นเสียจริง
\" ไปดูห้องนอนก่อนมั๊ยคะ \" อัมลุกขึ้น จอร์นพยักหน้ารับคำอย่างสุภาพ
อัมพาจอร์นเดินขึ้นมาข้างบน ห้องแรกที่เดินผ่าคือห้องนอนของเธอเอง ห้องข้างๆ เป็นห้องโฮมเธียเตอร์ และห้องพระ มีห้องนอนเหลืออยู่
2 ห้องป้าทิพย์จัดห้องนอนห้องใหญ่ให้จอร์น
\" นี่ห้องพี่จอร์นนะคะ พอจะอยู่ได้มั๊ย \"
\" แค่นี้ก็ใหญ่มากแล้วครับ ขอบคุณมากๆ นะครับ \"
\" ไม่เป็นไร พูดแบบเป็นกันเองก็ได้ค่ะ เรียกอัมเฉยๆ ก็ได้ แล้วก็แทนตัวเองว่าพี่ก็ดีนะคะ \"
\" ครับ .......... พี่ ........... น้องอัม \" จอร์นพูดแบบเขิลๆ
\" งั้นอัมขอตัวนะคะ ถ้าพี่จอร์นจะไปเอากระเป๋าก็บอกอัมนะคะ เดี๋ยวอัมขับรถไปส่ง \"
\" ไม่รบกวนดีกว่า \"
\" ไม่เป็นไรค่ะ บอกอัมนะคะ ห้ามไปเอง \" อัมกำชับและเดินจากไป จอร์นเดินเข้าห้องของตัวเอง เขาสำรวจของต่างๆ ห้องนี้ได้รับการ
ดูแลอย่างดีไม่มีฝุ่นและของทุกอย่างก็ยังใช้ได้ จอร์นนั่งลงบนเตียงและคิดถึงอัม \' ช่างเป็นเด็กที่น่ารักมากจริงๆ นิสัยดีและน่า
เอ็นดู \' เขาดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว เขาเองลืมความรู้สึกหิวไปเลย แต่ตอนนี้ท้องเริ่มร้องแล้วล่ะ
จอร์นเดินลงมาข้างล่าง เขายังไม่ค่อยชินกับเส้นทางในบ้านเท่าไหร่ เพราะบ้านของอัมใหญ่พอสมควร โชคดีที่อัมโผล่มาพอดีตอนที่เขา
กำลังยืนเก้ๆ กังๆอยู่ เพราะไม่รู้จะเดินไปไหน
\" พี่จอร์นลงมาพอดี อัมกำลังจะตามให้ลงมารับประทานอาหารเที่ยง \"
\" พี่กำลังหิวเลยครับ แหะๆ \" จอร์นยิ้มและพูด
\" งั้นไปทานกันเลยนะคะ \" อัมเดินนำหน้าจอร์นไปทานอาหารเที่ยง วันนี้มีกับข้าวน่าทานมากมาย ป้าทิพย์คงกะจะเลี้ยงต้อนรับจอร์นไปใน
ตัวด้วยจอร์นมองหน้าอัมเวลากินข้าว ความชื่นชมในตัวอัมยิ่งเพิ่มมากขึ้น อัมเป็นเด็กที่มีมารยาทดีจริงๆ แม้ขณะกินข้าว
เมื่อกินข้าวเสร็จ อัมก็ชวนจอร์นไปเอากระเป๋าที่โรงแรม
\" จะไปเอากระเป๋าเลยมั๊ยคะ พี่จอร์นจะได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า \"
\" ก็ดีครับ ............. เอ่อน้องอัม พี่ขับรถให้ดีกว่า \" จอร์นอาสา
\" ก็ได้ค่ะ \" อัมยื่นกุญแจรถให้จอร์น ทั้งสองขับรถไปยังโรงแรมระดับ 5 ดาวแห่งหนึ่ง เมื่อถึงโรงแรม จอร์นชวนอัมเข้ามานั่งรอในล็อบบี้
\" น้องอัมรอพี่ที่ล็อบบี้ก็ได้นะครับ \"
\" ไม่เป็นไรค่ะ อัมไปช่วยยกกระเป๋าดีกว่า อัมไว้ใจพี่จอร์น เพราะพี่เป็นคนของคุณแม่ \" อัมยิ้มเหมือนรู้ทันความคิดจอร์น
\" งั้นก็ได้ครับ \" จอร์นและอัมเดินเข้าลิฟท์ โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัวเลยว่ามีชายหนุ่มท่าทางขรึมและเย็นชามองพวกเขาอยู่ด้วยสายตาไม่
พอใจอย่างยิ่ง
\" อัม!! \" ชายหนุ่มกัดฟันกรอด......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น