ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ^o^ ความได้เปรียบของรุ่นพี่ ^o^
\" นายปากเหม็น ....... เรียกสั้นๆ ว่านายปากเหม็น \"
เม็ดทรายพูดซ้ำอีกครั้งดังๆ ทุกคนหันมามองที่เธอด้วยสายตางงงวย พี่ดินเริ่มกำหมัดแน่นและเริ่มหน้าแดง อ๊ากกกกกก!! ฉันล่ะไม่อยากจะคิด >.< พี่ไฟเห็นท่าจะไม่ดีจึงรีบเข้ามาดึงพี่ดินออกไป พี่แมนจึงเข้ามารับหน้าที่แทน ท่าทางทุกคนในตอนนี้อ้าปากค้างกับคำว่านายปากเหม็นของเม็ดทราย
\" เธอพูดออกไปแบบนั้นทำไม \"
\" ทำไมชั้นจะพูดไม่ได้ตาล ก็ในเมื่อนายบ้านั่นปากเหม็นจริงๆ \"
\" เธอโกหก เธอพยายามจะหักหน้าที่เค้า \"
\" และมันก็สำเร็จซะด้วย ^-^ \"
\" ทราย! \"
ฉันบ่นเบาๆ เม็ดทรายยอมเงียบและหันไปสนใจสิ่งที่พี่แมนกำลังจะพูด
\" พวกพี่แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว คราวนี้น้องๆ แนะนำกันบ้างนะครับ เชิญน้องแว่นก่อนเลย \"
ผู้หญิงใส่แว่นนั่งข้างหน้าลุกขึ้นและบิดไปบิดมา ฉันขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าหล่อนเป็นอะไร
\" ดิฉัน ทิพวรรณ แก้วสุกข์ เรียกว่าแนนนี่ ก็ได้นะจ๊ะ ^-^ \"
แนนนี่ส่งเสียงหวานหยาด เม็ดทรายและลูกตาลพร้อมใจกันโห่ไล่ - -\" ฉันหัวเราะให้กับท่าทางเพื่อนทั้งสอง หลังจากนั้นทุกคนก็ผลัดกันบอกชื่อ ฉันพยายามจำเพื่อนร่วมคณะให้ได้มากที่สุด แต่มันคงยากเกินไปสำหรับสมองปลาทองอย่างฉัน T-T ไม่นานก็ถึงพวกเราที่ต้องแนะนำตัว
\" ชั้นชื่อ ลูกตาล กรภาอนัน เป็นลูกครึ่งเกาหลี เรียกตาลเฉยๆ ก็ได้ \"
ลูกตาลแนะนำตัว ผู้ชายหลายคนส่งเสียงแซวกันเป็นระรอก เพื่อนฉันจึงได้แต่หน้าแดงและก้มหน้างุดๆ
\" ชั้น เม็ดทราย วรภาพิทยา เรียกทรายนั่นแหละ ...... นายแก้แค้นชั้นช้าไปนะ ตาปากเหม็น \"
เม็ดทรายแนะนำตัวแบบหยิ่งๆ แถมมิวายหันไปกัดพี่ดินอีก ผู้ชายหลายคนมองเธอสายตาปิ๊งๆ แต่มีมีใครกล้าแซว คราวนี้มาถึงตาฉันล่ะ
\" สวัสดี ชั้น แป้งฝุ่น อมรไพจิตร์ เรียกแป้งก็ได้ \"
เงียบ~~ฉี่~~ ไม่มีวี่แววของเสียงแซว ไม่มีสายตาปิ๊งๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแต่เสียงลมกรอกหูฉันหึ่งๆ นี่ฉันไร้เสน่ห์ขนาดนั้นเลยหรอ ฉันสวยไม่พอที่จะทำให้พวกผู้ชายงี่เง่าที่นั่งอยู่หันมามองหรือส่งสายตาปิ๊งๆ ให้เลยใช่มั๊ย โอ้! แม่เจ้า พระองค์ทรงใจร้าย TT^TT
\" แป้งฝุ่น ชื่อน่ารักจัง ^-^ \" ( คนเขียนแอบยิ้มกับตัวเองเล็กน้อย ^o^ )
พี่ไฟตะโกนขึ้นมา ฉันหน้าแดงแปร๊ดด้วยความอาย แต่ไม่นะจอร์ช ตอนนี้ฉันไม่อยากได้สายตาของใครอีกแล้วทั้งนั้น และไม่อยากได้สายตาอาฆาตของผู้หญิงทุกคนที่กำลังมองฉันด้วย มันเสียวสันหลังยังไม่รู้ >,<
ฉันนั่งลงช้าๆ และแย่งผ้าเช็ดหน้ามาจากเม็ดทราย คนอื่นลุกขึ้นแนะนำตัวต่อไป แต่ฉันกลับนั่งก้มหน้าไม่อยากรับฟังชื่อใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้ฉันกำลังดีใจที่พี่ไฟชมฉันน่ะสิ แถมยังมีสายตาอาฆาตแถมพ่วงมาด้วย แต่ช่างเหอะ ยังไงพี่ไฟก็ชมฉัน ชมฉันคนเดียวล่ะ > / / / < ในที่สุดทุกคนก็แนะนำตัวกันครบ พี่แมนออกมาพูดอีกครั้ง ฉันล่ะสงสัยว่าพี่แกไม่คิดจะให้คนอื่นพูดเลยใช่มั๊ย อีตาบ้าไมค์เอ๊ย!!
\" กิจกรรมต่อไป พี่จะให้น้องๆ เล่นเกมส์ร่วมกับรุ่นพี่นะครับ แต่ก่อนอื่นน้องทุกคนต้องมีพี่รหัสคอยดูแลซะก่อน เผื่อเกิดอุบัติเหตุอะไรพี่รหัสของน้องจะได้รับผิดชอบแทนพี่ ...... ล้อเล่นน่ะครับ เอาล่ะ เชิญน้องเข้าแถวและจับฉลากในกล่องนี้นะครับ \"
ฉันลากลูกตาลและเม็ดทรายลุกขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับเดินเข้าแถวเพื่อจับฉลาก เม็ดทรายพึมพำอยู่หลายรอบว่าขออย่าได้เจอนายปากเหม็น นั่นก็คือพี่ดินนั่นเอง ฉันก็แอบพึมพำกับตัวเองด้วยว่าขอให้ได้พี่คนหล่อๆ แต่สำหรับลูกตาล เธอได้แต่พูดว่าไม่เอาผู้ชาย - -^ พวกฉันเข้าแถวอยู่ประมาณกลางๆ พี่น้ำรีบเดินมาที่พวกฉันและสั่งให้เราขึ้นไปยืนข้างหน้า ฉันทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะทำตามพี่เขา ผลลัพธ์ที่ได้คือสายตาอำมหิตของสาวๆ ทุกคน ฉันแทบจะมุดหัวลงไปในกล่องจับฉลากทีเดียว
\" ทรายจับก่อนเหอะ \"
\" ก็ได้ \"
ฉันสละให้เม็ดทรายจับก่อน เธอเดินออกไปและควานหาอะไรซักอย่างในกล่องอยู่นาน ในที่สุดก็หยิบกระดาษใบสีขาวออกมาแผ่นนึง ลูกตาลสะกิดให้ฉันมองไปทางพี่ดิน พี่เขากำลังยิ้มกับพี่ไฟอย่างเจ้าเล่ห์ ชักมีลางสังเห่าแล้วสิ >.<
\" น้องเม็ดทรายได้พี่รหัสคือ ...... แท๊น!! พี่ดินครับ เย้ๆ ^-^ \"
เม็ดทรายหันขวับไปมองพี่ดิน พี่เขายิ้มอย่างผู้ชนะให้เม็ดทรายและส่งยิ้มเผื่อแผ่มาทางฉันด้วย ลูกตาลหัวเราะอย่างเบิกบานใจจนโดนเม็ดทรายเอ็ดเอา
\" หัวเราะอะไรตาล เพื่อนเธอกำลังจะลงนรกนะ T-T \"
\" สมน้ำหน้า เค้าบอกเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้น ^-^ \"
\" อ๊ายยยยยยยยย~~!! ฉันยิ่งเกลียดนายนั่นเลย TT-TT \"
\" เธอก็จะยิ่งได้พี่ดิน พี่ดิน พี่ดิน และพี่ดิน ^_^ \"
\" 555555 \"
ฉันพลอยหัวเราะไปด้วย เม็ดทรายมองเราสองคนแค้นๆ ก่อนจะเดินคอตกไปหาพี่ดิน เธอชี้หน้าพี่เขาและพูดอะไรไม่รู้ พี่ลมถือกล่องอีกอันมาให้พี่แมน ทุกคนได้รับคำตอบอย่างถ่องแท้ว่าทำไมต้องเปลี่ยน
\" พอดีเจ้าดินมันใส่แต่ชื่อของมันลงไปในกล่องนั้นน่ะครับ มันบอกว่าอยากได้น้องเม็ดทรายเป็นน้องรหัส \"
ฉันถึงบางอ้อทันที ยัยเม็ดทรายโดนแก้แค้นเข้าแล้วมั๊ยล่ะ ฉันยิ้มนิดหน่อยก่อนจะจับฉลากบ้าง
\" น้องแป้งฝุ่นได้ ......... แท๊นแท๊น!! พี่ลมคร้าบ โฮะๆๆๆ ระวังพี่เค้าหน่อยนะน้อง นายนี้อยู่ด้วยแล้วจะรู้สึกหนาวๆ เย็นๆ \"
พี่แมนแซว ฉันผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ได้พี่ไฟ แต่อย่างน้อยก็ยังได้พี่ลมล่ะวะ คนหล่ออีกคนยังเหลือถึงท้อง แต่ทำไมหน้าตาพี่เขาถึงได้เฉยชาขนาดนั้นล่ะนี่พี่เขาพูดได้รึป่าวเนี้ย - -\" ฉันชักกลัวว่าพี่เขาจะเป็นใบ้กระทันหันไปซะแล้วสิ ลูกตาลได้พี่ผู้หญิงที่ชื่อ หลิงหลิง เธอยิ้มอย่างชอบใจที่ได้ตามต้องการ พวกเราทุกคนจึงแยกย้ายกันไปนั่งใกล้พี่รหัสของตัวเอง ฉันเดินไปหาพี่ลมกล้าๆ กลัวๆ พี่เขามองมาที่ฉันนิดหน่อยก่อนจะทำหน้าเฉยเหมือนเดิม T-T
ฉันนั่งลงข้างพี่ลมและเริ่มเขี่ยดิน โดยที่ไม่สนใจกติกาที่พี่โอซังอธิบายเลย บางครั้งก็เหล่ตามองพี่ลมบ้าง แต่พี่เขาก็ยังคงทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิม จะมีการเปิดปากแค่ตอนที่พี่เขายิ้มหรือพูดกับเพื่อนเท่านั้น และเพื่อนที่ว่าก็คือพี่สุดหล่อ 3 คนตระกูลธาตุนั่นเอง เมื่อพี่โอซังอธิบายจบ ฉันก็เงยหน้ารับแก้วน้ำและหลอดมาถือไว้ในมือ โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย แล้วนี่ฉันจะเล่นเกมส์ได้มั๊ยเนี่ย
\" รู้กติกาแล้วใช่มั๊ย \"
โอ้เย่ พี่ลมหันมาคุยกับฉันแล้ว แต่คำพูดพี่เขาช่างเย็นอะไรปานนี้ รู้สึกได้ถึงความหนาวแล้วล่ะ
\" ไม่ทราบค่ะ แป้งไม่ได้ฟัง \"
\" แล้วจะเล่นได้หรอ \"
\" แหะๆ - -* \"
ฉันหัวเราะแห้งๆ พี่ลมยิ้มนิดหน่อยแต่แฝงไปด้วยความเย็นชาเหมือนเดิม เขาลุกขึ้นและสั่งให้ฉันลุกตาม
\" กติกามันมีอยู่ว่า เราสองคนต้องช่วยกันต่อหลอดให้ได้ยาวที่สุด เวลาคือน้ำในแก้วนี้ ใต้แก้วจะมีรูเล็กๆ อยู่ น้ำหมดแก้วเมื่อไหร่เกมส์ต้องหยุดทันที คู่ใครต่อได้ยาวที่สุดเป็นผู้ชนะ จะได้รับของรางวัลจากดาวและเดือนคณะ เธอว่าเกมส์นี้ปัญญาอ่อนมั๊ย \"
พี่ลมอธิบายเรียบๆ และถามฉัน ฉันพยักหน้าหงึกๆ เกมส์นี้มันปัญญาอ่อนจริงๆ แต่ของรางวัลน่าสนใจจัง ^o^ พี่โอซังเดินใส่น้ำในแก้วให้แต่ละคู่ที่วางอยู่บนโต๊ะ เกมส์จะเริ่มทันทีที่ยกแก้วน้ำขึ้น ฉันตั้งท่าอย่างดีแตกต่างจากพี่โยยะที่ทำท่าเฉยๆ เหมือนไม่สนใจในการแข่งขันด้วยซ้ำ
\" พี่ลมคะ เตรียมพร้อมหน่อยสิคะ \"
\" ไม่จำเป็นหรอก ฉันไม่ชอบเล่นเกมส์ \"
\" แต่ว่ามีของรางวัลด้วยนะคะ \"
\" แป้งฝุ่นอยากได้รึไง \"
\" ( >.< )( _ _ )( >.< )( _ _ ) \"
\" หึหึ เธอตลกดี \"
พี่ลมหัวเราะนิดหน่อยก่อนจะตั้งท่าตามฉัน ดูท่าทางพี่เขาไม่น่ากลัวเหมือนนิสัยเลยนะ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำ เขาหันมองฉันด้วยแววตาเย็นชาอีกครั้ง ฉันจึงยิ้มแก้เก้อและหันกลับไปมองแก้วน้ำของตัวเอง พี่โอซังนับ 1 - 3 เรียบร้อยก็จัดการยกแก้วน้ำของทุกคนขึ้น ฉันรีบเร่งต่อหลอดอย่างลำบาก เพราะหลอดมันมีรู้ที่เล็กมาก จึงทำให้เสียบเข้าไปได้ยาก พี่ลมเสียบอันแล้วอันเล่าก็ไม่ได้ซักที หน้าตาพี่เขาตอนนี้เหมือนคนกำลังคร่ำเคร่งกับข้อสอบ ฉันจึงตั้งใจบ้าง และแล้วความพยายามของเราทั้งสองก็สำเร็จหลอดเริ่มต่อได้ยาวขึ้น ฉันเริ่มรู้ทางและเริ่มชำนาญ เวลาผ่านจนน้ำในแก้วเกือบหมด ฉันเสียบหลอดอันสุดท้ายได้พอดีก่อนน้ำจะไหลหมดแก้ว พี่ลมมองดูผลงานตัวเองก่อนจะเกาหัวและขมวดคิ้ว
\" ไม่คิดว่าฉันจะตั้งใจทำได้ถึงขนาดนี้ \"
\" ทำไมหรอคะ \"
\" คงเพราะอยากให้เธอได้รางวัลล่ะมั้ง หน้าตาเธอหน้าเอ็นดูดี \"
\" > / / / < \"
ฉันหน้าแดงทันที ถึงแม้ว่าคำพูดของพี่ลมจะเย็นชาเต็มที่ก็เถอะ แต่มันก็ทำให้ใจฉันเต้นได้เป็นกลองเชียวล่ะ เสียงของเม็ดทรายและพี่ดินแว่วมาเบาๆ ดูเหมือนทั้งสองจะต่อได้แค่นิดเดียวเท่านั้น คงเพราะมัวแต่ทะเลาะกันล่ะมั้ง ส่วนของลูกตาลและพี่หลิงต่อได้ยาวที่เดียว แต่คงแพ้ฉันล่ะ เพราะฉันต่อได้ยาวมากๆ ต้องขอบคุณพี่ลมจริงๆ
พี่แมนและพี่โอซังเดินมาตรวจความยาวของหลอดทุกคู่ ผมการตัดสินอยู่ในมือของพวกพี่แล้ว ฉันใจเต้นด้วยความระทึก นี่ถ้าฉันชนะล่ะก็จะกระโดดหอมแก้มพี่ลมให้ดูเลยล่ะ พี่ลมยืนกอดอกนิ่งๆ และรอฟังผลการตัดสิน
\" ผู้ชนะหลอดย๊าวยาวคือ ........ แท้นแท๊น!!!!!!!! น้องแป้งฝุ่นและเจ้าลมครับ วู้~~!! \"
ฉันกระโดดดีใจตัวลอย และขอเปลี่ยนคำพูดเมื่อกี้ว่าจะหอมแก้มพี่ลมด้วย ก็เพราะพี่เขาทำหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิมน่ะสิ ดูไม่ดีใจและไม่รู้ดำรู้แดงเอาซะเลย เพื่อนคนอื่นปรบมือให้ฉันดังลั่น พี่น้ำฟ้าและพี่ไฟเดินมาที่ฉันยิ้มแย้ม พี่น้ำฟ้ามอบดอกไม้และกำไลเงินให้ฉัน ส่วนพี่ไฟไม่มีอะไรจะให้ เขากลับเดินมามือเปล่าและมายืนยิ้มอยู่หน้าฉัน หรือว่าพี่ไฟจะจูบฉันนะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ >.<
\" ยินดีด้วยนะแป้งฝุ่น ^-^ \"
\" *_* \"
\" พี่ไม่มีอะไรจะให้หรอก \"
\" แง่บๆๆๆ \"
\" มีแต่ไอนี่ \"
พี่ไฟล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบกล่องเล็กๆ ขึ้นมา วินาทีแรกฉันคิดว่าพี่ไฟจะหมั้นฉัน แต่ไม่หรอกหน่า พี่เขาคงไม่ตาบอดมาหมั้นผู้หญิงธรรมดาอย่างฉันหรอก เมื่อฉันเปิดออกดูก็พบจี้เม็ดเล็กๆ รูปผีเสื้อ ฉันยิ้มขึ้นมาและยิ้มร่าเริง ก่อนจะขอบคุณพี่ไฟเบาๆ
\" ขอบคุณค่ะ \"
\" ไม่เป็นไร มันไม่มีอะไรพิเศษหรอก คนชนะต้องได้ไอนี่อยู่แล้ว \"
ฉันมองจี้ในมือนิดหน่อยและยิ้มให้พี่ลม เขามองหน้าฉันเฉยๆ และหันกลับ =_= นี่ฉันยืนอยู่คนเดียวหรือไง เมื่อการมอบของเสร็จสิ้น พี่แมนก็ปล่อยให้พวกเราเป็นอิสระ ได้เวลาพักเที่ยงพอดี ฉันรอให้เม็ดทรายและลูกตาลเดินมาหาและไปกินข้าวพร้อมกัน แต่ดูเหมือนจะมีมารมาผจญอีกแล้วนะ TToTT
\" เม็ดทราย ลูกตาล แป้งฝุ่น อยู่ก่อนนะ \"
พี่น้ำสั่ง พวกฉันมองหน้ากันงงๆ ก่อนจะยืนรอ ตอนนี้นักศึกษาในหอประชุมเริ่มบางตาลง และในที่สุดก็ไม่มีใครเหลืออยู่นอกจากพวกฉันและพวกพี่อีก 4 คนพี่ดินเดินมาหาพวกฉันและเริ่มมองเม็ดทรายอย่างเจาะจง
\" พวกเธอ 3 คนต้องกินข้าวกับพวกพี่ \"
\" ทำไม \"
\" เพราะพวกเธอคือรุ่นน้อง \"
\" แล้วไง \"
\" รุ่นน้องต้องทำตามคำสั่งรุ่นพี่ \"
\" ไม่เกี่ยว \"
\" แต่ตอนนี้มันเกี่ยว และนี่คือคำสั่ง ถ้าพวกเธอไม่ทำตามจะไม่จบปี 1 \"
\" นายดิน! .... \"
\" กรุณาเรียกพี่ดินด้วย \"
\" ไม่!! \"
\" อยากจบช้าก็เอา \"
\" - -^^^ \"
\" เรียกๆ ไปเหอะทราย T-T \"
ลูกตาลเริ่มเตือน เธอสีหน้าไม่ดีตั้งแต่ที่โดนเรียกให้อยู่ต่อแล้วล่ะ ด้วยความที่เม็ดทรายรักเพื่อนจึงยอมทำตาม
\" พี่ดิน \"
\" น้ำเสียงยังไม่ได้ แต่ก็โอเค ^-^ \"
\" ไปล่ะ \"
\" เจอกันร้านข้าวข้างล่างนะ ถ้าชั้นไม่เจอพวกเธอ มีเรื่องแน่ \"
พี่ดินขู่ก่อนจะปล่อยให้พวกเราลงไปกินข้าว เม็ดทรายกระทืบเท้าปึงปังและหน้าตาบูดบึ้ง ฉันสิยิ้มนิดๆ ด้วยซ้ำที่ได้อยู่กินข้าวกับพี่ไฟ ..... เอ หรือจะเป็นพี่ลมหว่าแต่ยังไงก็ช่างเหอะ เอาเป็นทั้งสองคน ..... ไม่นะ ทั้งสี่คนเลยล่ะกัน >< ฉันล่ะชอบจริงๆ พวกพี่ตระกูลธาตุ ถ้าให้ดีน่าจะเป็นทาสแบบนี้มากกว่านะ
\" แป้ง เธอลืมผ้าเช็ดหน้ารึป่าว \"
ลูกตาลหันมาถามฉัน ฉันจึงนึกได้ว่า ใช่แล้ว ฉันลืมผ้าเช็ดหน้าตั้งไว้บนเก้าอี้นี่หว่า รีบไปเอาดีก่าก่อนที่หนุ่มคนไหนจะหยิบไป ฉันบอกให้เม็ดทรายและลูกตาลรออยู่ข้างนอกส่วนฉันก็ใส่เกียร์หมาวิ่งกลับไปเอาผ้าเช็ดหน้า อ๋า~~ พวกพี่เค้ายังไม่ไปกันเลย ไม่เป็นไรหรอก แค่เข้าไปเอาของแปบเดียวเอง ว่าแล้วฉันก็ย่องเข้าไปอย่างเบาที่สุด แฮ่~~ ก็คนมันกลัวนี่หว่า เอาเป็นว่าฉันย่องเข้าไปเงียบๆ ล่ะกันนะ
\" เฮ้อ! คนไปหมดซะที กูล่ะเบื่อเก๊กสุภาพบุรุษ \"
\" โด่ไอไฟ ถ้าใครมาเห็นมึงในสภาพนี้นะ มีหวังเรตติ้งมึงตกแน่ \"
\" ช่างเหอะวะดิน ยังไงก็ต้องทำ \"
\" มึงจะห่วงเรตติ้งทำไมวะ แค่นี้สาวๆ ก็ติดเต็มแล้ว \"
\" ไม่ได้ดิ ถ้ากูมีตำแหน่งเท่ห์ ก็ก็หาสาวสวยๆ ขึ้นเตียงได้ง่ายหน่อย \"
\" ระวังเอดส์ แ ด ก นะเว้ย \"
\" ไอลมปากเสีย!! \"
\" แต่ที่ไอลมพูดมันก็จริงนะเว้ย อีกอย่าง ระวังไอจู๋ของแกจะช้ำด้วย 55555 \"
\" ไอ้เชี้ยน้ำ แกอยากโดนใช่มั๊ย!! ........ แป้งฝุ่น \"
ฉันตาค้างกับภาพที่เห็น ยังมีบทสนทนาเมื่อกี้ที่ดังกลับไปกลับมาในโสตประสาทหูฉันอีก นี่มันอะไรกัน พี่ไฟเสื้อหลุดลุ่ยออกจากกางเกง ในปากคาบบุหรี่เอาไว้อีกมือถือขวดเบียร์อยู่ ส่วนพี่คนอื่นต่างก็มีบุหรี่กันถ้วนหน้า รวมทั้งพี่ลมด้วย ฉันสับสนจนเกือบจะเป็นลมลงตรงนั้น แต่โชคดีที่ยังพอมีสติอยู่ ฉันรีบหันหลังกลับและออกวิ่งทันที พี่ไฟรีบวิ่งตามฉันมาและกระชากข้อมือของฉันอย่างแรง
\" หยุด!! \"
\" พะ ..... พี่ไฟ \"
\" ไม่ต้องมาเรียกชั้น เธอต้องปิดปากให้สนิท ห้ามบอกใครเรื่องนี้ \"
\" ..... ค่ะ ..... ไม่บอกใคร ..... ทั้งนั้น \"
\" ไม่เชื่อ!! \"
พี่ไฟตะคอกใส่ฉันเสียงดัง จนพวกเพื่อนของเขาวิ่งออกมาดู ฉันยืนสั่นด้วยความกลัว น้ำตากำลังจะไหลออกมาด้วยนะ
\" ไอไฟ มึงจะปล่อยแป้งฝุ่นไปไม่ได้นะเว้ย \"
\" แน่นอน กูไม่ปล่อยยัยงั่งนี้ไปหรอก \"
\" แล้วมึงจะทำไง \"
\" ทำแบบนี้ไง \"
ว่าแล้วพี่ไฟก็จูบฉัน อ๊ากกกกกกกกก~~!! ฉันพยายามสะบัดและดิ้น แต่ยิ่งดิ้นพี่ไฟก็ยิ่งจูบฉันแรงขึ้น จนตอนนี้น้ำตาไหลเป็นทาง พี่ไฟลดแรงจูบลง แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยฉัน ฉันหยุดดิ้น มือไม้อ่อน แต่ฉันไม่ได้ระทวยนะ แค่เสียใจและไม่รู้จะทำไงดี ในที่สุดพี่ไฟก็ถอนริมฝีปากออก เขามองปากฉันนิดหน่อยก่อนจะเอื้อมมือมาจับฉันปัดมือพี่เขาออกอย่างเร็ว ทำให้พี่ไฟจับไหล่ฉันแน่น และเลื่อนหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ ฉัน
\" ถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้ เธอไม่ตายดีแน่ \"
\" แล้วจะให้ชั้นทำไง \"
\" เธอทำตัวตามปกตินั่นแหละ เพียงแต่เวลากลับบ้านเธอต้องกลับกับชั้น เวลาชั้นจะไปไหนเธอก็ต้องไปกับชั้น เอาง่ายๆ เวลานอกเหนือจากอยู่ที่มหาลัย เธอต้องอยู่กับชั้นด้วยเพื่อให้ชั้นแน่ใจว่าเธอจะไม่ปากสว่าง \"
\" จะให้ชั้นนอนบ้านพี่ด้วยมั๊ยล่ะ จะได้รู้กันทุกฝีก้าว \"
\" ไม่ต้อง เธอไม่มีเสน่ห์พอจะทำให้น้องชายชั้นตื่น \"
\" > / / / < \"
\" ไปได้แล้ว อย่าลืมที่ชั้นบอกล่ะ ไม่งั้นเธอไม่ตายดีแน่ๆ ไม่ได้ขู่นะจ๊ะ \"
พี่ไฟพูดเยาะเย้ยก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ฉันรีบสะบัดตัวเองออกมาจากพี่ไฟและรีบวิ่งออกมาหาเพื่อน
\" ทำไมช้าจังล่ะนานะ \"
\" เอ่อ ..... ชั้นคุยกับพี่ลมอยู่น่ะตาล \"
\" แล้วทำไมตาแดงจัง เหมือนคนร้องไห้เลย \"
\" ไม่มีอะไร ไม่มีหรอก แค่นิ้วจิ้มตาตัวเอง \"
\" งั้นไปกินข้าวกันเถอะ ชั้นหิวจะแย่แล้ว \"
โชคดีของฉันที่เม็ดทรายยอมเปลี่ยนเรื่อง พวกเรา 3 คนจึงรีบเดินลงไปกินข้าวข้างล่าง ฉันเดินก้มหน้าตลอดทาง ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ ทำไมเทพบุตรจึงกลายเป็นซาตานไปได้ ทำไมฉันต้องเสียจูบแรกแบบนี้ แล้วทำไมฉันต้องเจ็บใจขนาดนี้ด้วย คิดไปคิดมาน้ำตาก็พาลจะไหลอีกครั้ง แต่ฉันจะร้องไห้ให้ลูกตาลและเม็ดทรายเห็นไม่ได้ เพราะงั้นฉันต้องเข้มแข็ง ฉันต้องกระฉากหน้ากากคนเลวๆ พรรค์นั้นให้ได้ ฉันต้องทำให้ได้
To Be Con . . . . . . . . . .
เม็ดทรายพูดซ้ำอีกครั้งดังๆ ทุกคนหันมามองที่เธอด้วยสายตางงงวย พี่ดินเริ่มกำหมัดแน่นและเริ่มหน้าแดง อ๊ากกกกกก!! ฉันล่ะไม่อยากจะคิด >.< พี่ไฟเห็นท่าจะไม่ดีจึงรีบเข้ามาดึงพี่ดินออกไป พี่แมนจึงเข้ามารับหน้าที่แทน ท่าทางทุกคนในตอนนี้อ้าปากค้างกับคำว่านายปากเหม็นของเม็ดทราย
\" เธอพูดออกไปแบบนั้นทำไม \"
\" ทำไมชั้นจะพูดไม่ได้ตาล ก็ในเมื่อนายบ้านั่นปากเหม็นจริงๆ \"
\" เธอโกหก เธอพยายามจะหักหน้าที่เค้า \"
\" และมันก็สำเร็จซะด้วย ^-^ \"
\" ทราย! \"
ฉันบ่นเบาๆ เม็ดทรายยอมเงียบและหันไปสนใจสิ่งที่พี่แมนกำลังจะพูด
\" พวกพี่แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว คราวนี้น้องๆ แนะนำกันบ้างนะครับ เชิญน้องแว่นก่อนเลย \"
ผู้หญิงใส่แว่นนั่งข้างหน้าลุกขึ้นและบิดไปบิดมา ฉันขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าหล่อนเป็นอะไร
\" ดิฉัน ทิพวรรณ แก้วสุกข์ เรียกว่าแนนนี่ ก็ได้นะจ๊ะ ^-^ \"
แนนนี่ส่งเสียงหวานหยาด เม็ดทรายและลูกตาลพร้อมใจกันโห่ไล่ - -\" ฉันหัวเราะให้กับท่าทางเพื่อนทั้งสอง หลังจากนั้นทุกคนก็ผลัดกันบอกชื่อ ฉันพยายามจำเพื่อนร่วมคณะให้ได้มากที่สุด แต่มันคงยากเกินไปสำหรับสมองปลาทองอย่างฉัน T-T ไม่นานก็ถึงพวกเราที่ต้องแนะนำตัว
\" ชั้นชื่อ ลูกตาล กรภาอนัน เป็นลูกครึ่งเกาหลี เรียกตาลเฉยๆ ก็ได้ \"
ลูกตาลแนะนำตัว ผู้ชายหลายคนส่งเสียงแซวกันเป็นระรอก เพื่อนฉันจึงได้แต่หน้าแดงและก้มหน้างุดๆ
\" ชั้น เม็ดทราย วรภาพิทยา เรียกทรายนั่นแหละ ...... นายแก้แค้นชั้นช้าไปนะ ตาปากเหม็น \"
เม็ดทรายแนะนำตัวแบบหยิ่งๆ แถมมิวายหันไปกัดพี่ดินอีก ผู้ชายหลายคนมองเธอสายตาปิ๊งๆ แต่มีมีใครกล้าแซว คราวนี้มาถึงตาฉันล่ะ
\" สวัสดี ชั้น แป้งฝุ่น อมรไพจิตร์ เรียกแป้งก็ได้ \"
เงียบ~~ฉี่~~ ไม่มีวี่แววของเสียงแซว ไม่มีสายตาปิ๊งๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแต่เสียงลมกรอกหูฉันหึ่งๆ นี่ฉันไร้เสน่ห์ขนาดนั้นเลยหรอ ฉันสวยไม่พอที่จะทำให้พวกผู้ชายงี่เง่าที่นั่งอยู่หันมามองหรือส่งสายตาปิ๊งๆ ให้เลยใช่มั๊ย โอ้! แม่เจ้า พระองค์ทรงใจร้าย TT^TT
\" แป้งฝุ่น ชื่อน่ารักจัง ^-^ \" ( คนเขียนแอบยิ้มกับตัวเองเล็กน้อย ^o^ )
พี่ไฟตะโกนขึ้นมา ฉันหน้าแดงแปร๊ดด้วยความอาย แต่ไม่นะจอร์ช ตอนนี้ฉันไม่อยากได้สายตาของใครอีกแล้วทั้งนั้น และไม่อยากได้สายตาอาฆาตของผู้หญิงทุกคนที่กำลังมองฉันด้วย มันเสียวสันหลังยังไม่รู้ >,<
ฉันนั่งลงช้าๆ และแย่งผ้าเช็ดหน้ามาจากเม็ดทราย คนอื่นลุกขึ้นแนะนำตัวต่อไป แต่ฉันกลับนั่งก้มหน้าไม่อยากรับฟังชื่อใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้ฉันกำลังดีใจที่พี่ไฟชมฉันน่ะสิ แถมยังมีสายตาอาฆาตแถมพ่วงมาด้วย แต่ช่างเหอะ ยังไงพี่ไฟก็ชมฉัน ชมฉันคนเดียวล่ะ > / / / < ในที่สุดทุกคนก็แนะนำตัวกันครบ พี่แมนออกมาพูดอีกครั้ง ฉันล่ะสงสัยว่าพี่แกไม่คิดจะให้คนอื่นพูดเลยใช่มั๊ย อีตาบ้าไมค์เอ๊ย!!
\" กิจกรรมต่อไป พี่จะให้น้องๆ เล่นเกมส์ร่วมกับรุ่นพี่นะครับ แต่ก่อนอื่นน้องทุกคนต้องมีพี่รหัสคอยดูแลซะก่อน เผื่อเกิดอุบัติเหตุอะไรพี่รหัสของน้องจะได้รับผิดชอบแทนพี่ ...... ล้อเล่นน่ะครับ เอาล่ะ เชิญน้องเข้าแถวและจับฉลากในกล่องนี้นะครับ \"
ฉันลากลูกตาลและเม็ดทรายลุกขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับเดินเข้าแถวเพื่อจับฉลาก เม็ดทรายพึมพำอยู่หลายรอบว่าขออย่าได้เจอนายปากเหม็น นั่นก็คือพี่ดินนั่นเอง ฉันก็แอบพึมพำกับตัวเองด้วยว่าขอให้ได้พี่คนหล่อๆ แต่สำหรับลูกตาล เธอได้แต่พูดว่าไม่เอาผู้ชาย - -^ พวกฉันเข้าแถวอยู่ประมาณกลางๆ พี่น้ำรีบเดินมาที่พวกฉันและสั่งให้เราขึ้นไปยืนข้างหน้า ฉันทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะทำตามพี่เขา ผลลัพธ์ที่ได้คือสายตาอำมหิตของสาวๆ ทุกคน ฉันแทบจะมุดหัวลงไปในกล่องจับฉลากทีเดียว
\" ทรายจับก่อนเหอะ \"
\" ก็ได้ \"
ฉันสละให้เม็ดทรายจับก่อน เธอเดินออกไปและควานหาอะไรซักอย่างในกล่องอยู่นาน ในที่สุดก็หยิบกระดาษใบสีขาวออกมาแผ่นนึง ลูกตาลสะกิดให้ฉันมองไปทางพี่ดิน พี่เขากำลังยิ้มกับพี่ไฟอย่างเจ้าเล่ห์ ชักมีลางสังเห่าแล้วสิ >.<
\" น้องเม็ดทรายได้พี่รหัสคือ ...... แท๊น!! พี่ดินครับ เย้ๆ ^-^ \"
เม็ดทรายหันขวับไปมองพี่ดิน พี่เขายิ้มอย่างผู้ชนะให้เม็ดทรายและส่งยิ้มเผื่อแผ่มาทางฉันด้วย ลูกตาลหัวเราะอย่างเบิกบานใจจนโดนเม็ดทรายเอ็ดเอา
\" หัวเราะอะไรตาล เพื่อนเธอกำลังจะลงนรกนะ T-T \"
\" สมน้ำหน้า เค้าบอกเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้น ^-^ \"
\" อ๊ายยยยยยยยย~~!! ฉันยิ่งเกลียดนายนั่นเลย TT-TT \"
\" เธอก็จะยิ่งได้พี่ดิน พี่ดิน พี่ดิน และพี่ดิน ^_^ \"
\" 555555 \"
ฉันพลอยหัวเราะไปด้วย เม็ดทรายมองเราสองคนแค้นๆ ก่อนจะเดินคอตกไปหาพี่ดิน เธอชี้หน้าพี่เขาและพูดอะไรไม่รู้ พี่ลมถือกล่องอีกอันมาให้พี่แมน ทุกคนได้รับคำตอบอย่างถ่องแท้ว่าทำไมต้องเปลี่ยน
\" พอดีเจ้าดินมันใส่แต่ชื่อของมันลงไปในกล่องนั้นน่ะครับ มันบอกว่าอยากได้น้องเม็ดทรายเป็นน้องรหัส \"
ฉันถึงบางอ้อทันที ยัยเม็ดทรายโดนแก้แค้นเข้าแล้วมั๊ยล่ะ ฉันยิ้มนิดหน่อยก่อนจะจับฉลากบ้าง
\" น้องแป้งฝุ่นได้ ......... แท๊นแท๊น!! พี่ลมคร้าบ โฮะๆๆๆ ระวังพี่เค้าหน่อยนะน้อง นายนี้อยู่ด้วยแล้วจะรู้สึกหนาวๆ เย็นๆ \"
พี่แมนแซว ฉันผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ได้พี่ไฟ แต่อย่างน้อยก็ยังได้พี่ลมล่ะวะ คนหล่ออีกคนยังเหลือถึงท้อง แต่ทำไมหน้าตาพี่เขาถึงได้เฉยชาขนาดนั้นล่ะนี่พี่เขาพูดได้รึป่าวเนี้ย - -\" ฉันชักกลัวว่าพี่เขาจะเป็นใบ้กระทันหันไปซะแล้วสิ ลูกตาลได้พี่ผู้หญิงที่ชื่อ หลิงหลิง เธอยิ้มอย่างชอบใจที่ได้ตามต้องการ พวกเราทุกคนจึงแยกย้ายกันไปนั่งใกล้พี่รหัสของตัวเอง ฉันเดินไปหาพี่ลมกล้าๆ กลัวๆ พี่เขามองมาที่ฉันนิดหน่อยก่อนจะทำหน้าเฉยเหมือนเดิม T-T
ฉันนั่งลงข้างพี่ลมและเริ่มเขี่ยดิน โดยที่ไม่สนใจกติกาที่พี่โอซังอธิบายเลย บางครั้งก็เหล่ตามองพี่ลมบ้าง แต่พี่เขาก็ยังคงทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิม จะมีการเปิดปากแค่ตอนที่พี่เขายิ้มหรือพูดกับเพื่อนเท่านั้น และเพื่อนที่ว่าก็คือพี่สุดหล่อ 3 คนตระกูลธาตุนั่นเอง เมื่อพี่โอซังอธิบายจบ ฉันก็เงยหน้ารับแก้วน้ำและหลอดมาถือไว้ในมือ โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย แล้วนี่ฉันจะเล่นเกมส์ได้มั๊ยเนี่ย
\" รู้กติกาแล้วใช่มั๊ย \"
โอ้เย่ พี่ลมหันมาคุยกับฉันแล้ว แต่คำพูดพี่เขาช่างเย็นอะไรปานนี้ รู้สึกได้ถึงความหนาวแล้วล่ะ
\" ไม่ทราบค่ะ แป้งไม่ได้ฟัง \"
\" แล้วจะเล่นได้หรอ \"
\" แหะๆ - -* \"
ฉันหัวเราะแห้งๆ พี่ลมยิ้มนิดหน่อยแต่แฝงไปด้วยความเย็นชาเหมือนเดิม เขาลุกขึ้นและสั่งให้ฉันลุกตาม
\" กติกามันมีอยู่ว่า เราสองคนต้องช่วยกันต่อหลอดให้ได้ยาวที่สุด เวลาคือน้ำในแก้วนี้ ใต้แก้วจะมีรูเล็กๆ อยู่ น้ำหมดแก้วเมื่อไหร่เกมส์ต้องหยุดทันที คู่ใครต่อได้ยาวที่สุดเป็นผู้ชนะ จะได้รับของรางวัลจากดาวและเดือนคณะ เธอว่าเกมส์นี้ปัญญาอ่อนมั๊ย \"
พี่ลมอธิบายเรียบๆ และถามฉัน ฉันพยักหน้าหงึกๆ เกมส์นี้มันปัญญาอ่อนจริงๆ แต่ของรางวัลน่าสนใจจัง ^o^ พี่โอซังเดินใส่น้ำในแก้วให้แต่ละคู่ที่วางอยู่บนโต๊ะ เกมส์จะเริ่มทันทีที่ยกแก้วน้ำขึ้น ฉันตั้งท่าอย่างดีแตกต่างจากพี่โยยะที่ทำท่าเฉยๆ เหมือนไม่สนใจในการแข่งขันด้วยซ้ำ
\" พี่ลมคะ เตรียมพร้อมหน่อยสิคะ \"
\" ไม่จำเป็นหรอก ฉันไม่ชอบเล่นเกมส์ \"
\" แต่ว่ามีของรางวัลด้วยนะคะ \"
\" แป้งฝุ่นอยากได้รึไง \"
\" ( >.< )( _ _ )( >.< )( _ _ ) \"
\" หึหึ เธอตลกดี \"
พี่ลมหัวเราะนิดหน่อยก่อนจะตั้งท่าตามฉัน ดูท่าทางพี่เขาไม่น่ากลัวเหมือนนิสัยเลยนะ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำ เขาหันมองฉันด้วยแววตาเย็นชาอีกครั้ง ฉันจึงยิ้มแก้เก้อและหันกลับไปมองแก้วน้ำของตัวเอง พี่โอซังนับ 1 - 3 เรียบร้อยก็จัดการยกแก้วน้ำของทุกคนขึ้น ฉันรีบเร่งต่อหลอดอย่างลำบาก เพราะหลอดมันมีรู้ที่เล็กมาก จึงทำให้เสียบเข้าไปได้ยาก พี่ลมเสียบอันแล้วอันเล่าก็ไม่ได้ซักที หน้าตาพี่เขาตอนนี้เหมือนคนกำลังคร่ำเคร่งกับข้อสอบ ฉันจึงตั้งใจบ้าง และแล้วความพยายามของเราทั้งสองก็สำเร็จหลอดเริ่มต่อได้ยาวขึ้น ฉันเริ่มรู้ทางและเริ่มชำนาญ เวลาผ่านจนน้ำในแก้วเกือบหมด ฉันเสียบหลอดอันสุดท้ายได้พอดีก่อนน้ำจะไหลหมดแก้ว พี่ลมมองดูผลงานตัวเองก่อนจะเกาหัวและขมวดคิ้ว
\" ไม่คิดว่าฉันจะตั้งใจทำได้ถึงขนาดนี้ \"
\" ทำไมหรอคะ \"
\" คงเพราะอยากให้เธอได้รางวัลล่ะมั้ง หน้าตาเธอหน้าเอ็นดูดี \"
\" > / / / < \"
ฉันหน้าแดงทันที ถึงแม้ว่าคำพูดของพี่ลมจะเย็นชาเต็มที่ก็เถอะ แต่มันก็ทำให้ใจฉันเต้นได้เป็นกลองเชียวล่ะ เสียงของเม็ดทรายและพี่ดินแว่วมาเบาๆ ดูเหมือนทั้งสองจะต่อได้แค่นิดเดียวเท่านั้น คงเพราะมัวแต่ทะเลาะกันล่ะมั้ง ส่วนของลูกตาลและพี่หลิงต่อได้ยาวที่เดียว แต่คงแพ้ฉันล่ะ เพราะฉันต่อได้ยาวมากๆ ต้องขอบคุณพี่ลมจริงๆ
พี่แมนและพี่โอซังเดินมาตรวจความยาวของหลอดทุกคู่ ผมการตัดสินอยู่ในมือของพวกพี่แล้ว ฉันใจเต้นด้วยความระทึก นี่ถ้าฉันชนะล่ะก็จะกระโดดหอมแก้มพี่ลมให้ดูเลยล่ะ พี่ลมยืนกอดอกนิ่งๆ และรอฟังผลการตัดสิน
\" ผู้ชนะหลอดย๊าวยาวคือ ........ แท้นแท๊น!!!!!!!! น้องแป้งฝุ่นและเจ้าลมครับ วู้~~!! \"
ฉันกระโดดดีใจตัวลอย และขอเปลี่ยนคำพูดเมื่อกี้ว่าจะหอมแก้มพี่ลมด้วย ก็เพราะพี่เขาทำหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิมน่ะสิ ดูไม่ดีใจและไม่รู้ดำรู้แดงเอาซะเลย เพื่อนคนอื่นปรบมือให้ฉันดังลั่น พี่น้ำฟ้าและพี่ไฟเดินมาที่ฉันยิ้มแย้ม พี่น้ำฟ้ามอบดอกไม้และกำไลเงินให้ฉัน ส่วนพี่ไฟไม่มีอะไรจะให้ เขากลับเดินมามือเปล่าและมายืนยิ้มอยู่หน้าฉัน หรือว่าพี่ไฟจะจูบฉันนะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ >.<
\" ยินดีด้วยนะแป้งฝุ่น ^-^ \"
\" *_* \"
\" พี่ไม่มีอะไรจะให้หรอก \"
\" แง่บๆๆๆ \"
\" มีแต่ไอนี่ \"
พี่ไฟล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบกล่องเล็กๆ ขึ้นมา วินาทีแรกฉันคิดว่าพี่ไฟจะหมั้นฉัน แต่ไม่หรอกหน่า พี่เขาคงไม่ตาบอดมาหมั้นผู้หญิงธรรมดาอย่างฉันหรอก เมื่อฉันเปิดออกดูก็พบจี้เม็ดเล็กๆ รูปผีเสื้อ ฉันยิ้มขึ้นมาและยิ้มร่าเริง ก่อนจะขอบคุณพี่ไฟเบาๆ
\" ขอบคุณค่ะ \"
\" ไม่เป็นไร มันไม่มีอะไรพิเศษหรอก คนชนะต้องได้ไอนี่อยู่แล้ว \"
ฉันมองจี้ในมือนิดหน่อยและยิ้มให้พี่ลม เขามองหน้าฉันเฉยๆ และหันกลับ =_= นี่ฉันยืนอยู่คนเดียวหรือไง เมื่อการมอบของเสร็จสิ้น พี่แมนก็ปล่อยให้พวกเราเป็นอิสระ ได้เวลาพักเที่ยงพอดี ฉันรอให้เม็ดทรายและลูกตาลเดินมาหาและไปกินข้าวพร้อมกัน แต่ดูเหมือนจะมีมารมาผจญอีกแล้วนะ TToTT
\" เม็ดทราย ลูกตาล แป้งฝุ่น อยู่ก่อนนะ \"
พี่น้ำสั่ง พวกฉันมองหน้ากันงงๆ ก่อนจะยืนรอ ตอนนี้นักศึกษาในหอประชุมเริ่มบางตาลง และในที่สุดก็ไม่มีใครเหลืออยู่นอกจากพวกฉันและพวกพี่อีก 4 คนพี่ดินเดินมาหาพวกฉันและเริ่มมองเม็ดทรายอย่างเจาะจง
\" พวกเธอ 3 คนต้องกินข้าวกับพวกพี่ \"
\" ทำไม \"
\" เพราะพวกเธอคือรุ่นน้อง \"
\" แล้วไง \"
\" รุ่นน้องต้องทำตามคำสั่งรุ่นพี่ \"
\" ไม่เกี่ยว \"
\" แต่ตอนนี้มันเกี่ยว และนี่คือคำสั่ง ถ้าพวกเธอไม่ทำตามจะไม่จบปี 1 \"
\" นายดิน! .... \"
\" กรุณาเรียกพี่ดินด้วย \"
\" ไม่!! \"
\" อยากจบช้าก็เอา \"
\" - -^^^ \"
\" เรียกๆ ไปเหอะทราย T-T \"
ลูกตาลเริ่มเตือน เธอสีหน้าไม่ดีตั้งแต่ที่โดนเรียกให้อยู่ต่อแล้วล่ะ ด้วยความที่เม็ดทรายรักเพื่อนจึงยอมทำตาม
\" พี่ดิน \"
\" น้ำเสียงยังไม่ได้ แต่ก็โอเค ^-^ \"
\" ไปล่ะ \"
\" เจอกันร้านข้าวข้างล่างนะ ถ้าชั้นไม่เจอพวกเธอ มีเรื่องแน่ \"
พี่ดินขู่ก่อนจะปล่อยให้พวกเราลงไปกินข้าว เม็ดทรายกระทืบเท้าปึงปังและหน้าตาบูดบึ้ง ฉันสิยิ้มนิดๆ ด้วยซ้ำที่ได้อยู่กินข้าวกับพี่ไฟ ..... เอ หรือจะเป็นพี่ลมหว่าแต่ยังไงก็ช่างเหอะ เอาเป็นทั้งสองคน ..... ไม่นะ ทั้งสี่คนเลยล่ะกัน >< ฉันล่ะชอบจริงๆ พวกพี่ตระกูลธาตุ ถ้าให้ดีน่าจะเป็นทาสแบบนี้มากกว่านะ
\" แป้ง เธอลืมผ้าเช็ดหน้ารึป่าว \"
ลูกตาลหันมาถามฉัน ฉันจึงนึกได้ว่า ใช่แล้ว ฉันลืมผ้าเช็ดหน้าตั้งไว้บนเก้าอี้นี่หว่า รีบไปเอาดีก่าก่อนที่หนุ่มคนไหนจะหยิบไป ฉันบอกให้เม็ดทรายและลูกตาลรออยู่ข้างนอกส่วนฉันก็ใส่เกียร์หมาวิ่งกลับไปเอาผ้าเช็ดหน้า อ๋า~~ พวกพี่เค้ายังไม่ไปกันเลย ไม่เป็นไรหรอก แค่เข้าไปเอาของแปบเดียวเอง ว่าแล้วฉันก็ย่องเข้าไปอย่างเบาที่สุด แฮ่~~ ก็คนมันกลัวนี่หว่า เอาเป็นว่าฉันย่องเข้าไปเงียบๆ ล่ะกันนะ
\" เฮ้อ! คนไปหมดซะที กูล่ะเบื่อเก๊กสุภาพบุรุษ \"
\" โด่ไอไฟ ถ้าใครมาเห็นมึงในสภาพนี้นะ มีหวังเรตติ้งมึงตกแน่ \"
\" ช่างเหอะวะดิน ยังไงก็ต้องทำ \"
\" มึงจะห่วงเรตติ้งทำไมวะ แค่นี้สาวๆ ก็ติดเต็มแล้ว \"
\" ไม่ได้ดิ ถ้ากูมีตำแหน่งเท่ห์ ก็ก็หาสาวสวยๆ ขึ้นเตียงได้ง่ายหน่อย \"
\" ระวังเอดส์ แ ด ก นะเว้ย \"
\" ไอลมปากเสีย!! \"
\" แต่ที่ไอลมพูดมันก็จริงนะเว้ย อีกอย่าง ระวังไอจู๋ของแกจะช้ำด้วย 55555 \"
\" ไอ้เชี้ยน้ำ แกอยากโดนใช่มั๊ย!! ........ แป้งฝุ่น \"
ฉันตาค้างกับภาพที่เห็น ยังมีบทสนทนาเมื่อกี้ที่ดังกลับไปกลับมาในโสตประสาทหูฉันอีก นี่มันอะไรกัน พี่ไฟเสื้อหลุดลุ่ยออกจากกางเกง ในปากคาบบุหรี่เอาไว้อีกมือถือขวดเบียร์อยู่ ส่วนพี่คนอื่นต่างก็มีบุหรี่กันถ้วนหน้า รวมทั้งพี่ลมด้วย ฉันสับสนจนเกือบจะเป็นลมลงตรงนั้น แต่โชคดีที่ยังพอมีสติอยู่ ฉันรีบหันหลังกลับและออกวิ่งทันที พี่ไฟรีบวิ่งตามฉันมาและกระชากข้อมือของฉันอย่างแรง
\" หยุด!! \"
\" พะ ..... พี่ไฟ \"
\" ไม่ต้องมาเรียกชั้น เธอต้องปิดปากให้สนิท ห้ามบอกใครเรื่องนี้ \"
\" ..... ค่ะ ..... ไม่บอกใคร ..... ทั้งนั้น \"
\" ไม่เชื่อ!! \"
พี่ไฟตะคอกใส่ฉันเสียงดัง จนพวกเพื่อนของเขาวิ่งออกมาดู ฉันยืนสั่นด้วยความกลัว น้ำตากำลังจะไหลออกมาด้วยนะ
\" ไอไฟ มึงจะปล่อยแป้งฝุ่นไปไม่ได้นะเว้ย \"
\" แน่นอน กูไม่ปล่อยยัยงั่งนี้ไปหรอก \"
\" แล้วมึงจะทำไง \"
\" ทำแบบนี้ไง \"
ว่าแล้วพี่ไฟก็จูบฉัน อ๊ากกกกกกกกก~~!! ฉันพยายามสะบัดและดิ้น แต่ยิ่งดิ้นพี่ไฟก็ยิ่งจูบฉันแรงขึ้น จนตอนนี้น้ำตาไหลเป็นทาง พี่ไฟลดแรงจูบลง แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยฉัน ฉันหยุดดิ้น มือไม้อ่อน แต่ฉันไม่ได้ระทวยนะ แค่เสียใจและไม่รู้จะทำไงดี ในที่สุดพี่ไฟก็ถอนริมฝีปากออก เขามองปากฉันนิดหน่อยก่อนจะเอื้อมมือมาจับฉันปัดมือพี่เขาออกอย่างเร็ว ทำให้พี่ไฟจับไหล่ฉันแน่น และเลื่อนหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ ฉัน
\" ถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้ เธอไม่ตายดีแน่ \"
\" แล้วจะให้ชั้นทำไง \"
\" เธอทำตัวตามปกตินั่นแหละ เพียงแต่เวลากลับบ้านเธอต้องกลับกับชั้น เวลาชั้นจะไปไหนเธอก็ต้องไปกับชั้น เอาง่ายๆ เวลานอกเหนือจากอยู่ที่มหาลัย เธอต้องอยู่กับชั้นด้วยเพื่อให้ชั้นแน่ใจว่าเธอจะไม่ปากสว่าง \"
\" จะให้ชั้นนอนบ้านพี่ด้วยมั๊ยล่ะ จะได้รู้กันทุกฝีก้าว \"
\" ไม่ต้อง เธอไม่มีเสน่ห์พอจะทำให้น้องชายชั้นตื่น \"
\" > / / / < \"
\" ไปได้แล้ว อย่าลืมที่ชั้นบอกล่ะ ไม่งั้นเธอไม่ตายดีแน่ๆ ไม่ได้ขู่นะจ๊ะ \"
พี่ไฟพูดเยาะเย้ยก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ฉันรีบสะบัดตัวเองออกมาจากพี่ไฟและรีบวิ่งออกมาหาเพื่อน
\" ทำไมช้าจังล่ะนานะ \"
\" เอ่อ ..... ชั้นคุยกับพี่ลมอยู่น่ะตาล \"
\" แล้วทำไมตาแดงจัง เหมือนคนร้องไห้เลย \"
\" ไม่มีอะไร ไม่มีหรอก แค่นิ้วจิ้มตาตัวเอง \"
\" งั้นไปกินข้าวกันเถอะ ชั้นหิวจะแย่แล้ว \"
โชคดีของฉันที่เม็ดทรายยอมเปลี่ยนเรื่อง พวกเรา 3 คนจึงรีบเดินลงไปกินข้าวข้างล่าง ฉันเดินก้มหน้าตลอดทาง ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ ทำไมเทพบุตรจึงกลายเป็นซาตานไปได้ ทำไมฉันต้องเสียจูบแรกแบบนี้ แล้วทำไมฉันต้องเจ็บใจขนาดนี้ด้วย คิดไปคิดมาน้ำตาก็พาลจะไหลอีกครั้ง แต่ฉันจะร้องไห้ให้ลูกตาลและเม็ดทรายเห็นไม่ได้ เพราะงั้นฉันต้องเข้มแข็ง ฉันต้องกระฉากหน้ากากคนเลวๆ พรรค์นั้นให้ได้ ฉันต้องทำให้ได้
To Be Con . . . . . . . . . .
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น