ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ^o^ ปฐมนิเทศ ^o^
เช้าวันใหม่ที่สดใส นกร้องจิบๆ เสียงไพเราะ ท้องถนนตอนเช้าครึกครื้นเป็นพิเศษ ฉันกำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจก วันนี้ดูหน้าสดใสเป็นพิเศษ เพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะเป็นสาวมหาลัยเต็มตัวน่ะสิ วันปฐมนิเทศที่ทุกคนต่างรอคอย ชุดนิสิตช่างทำให้ร่างดีๆ ของฉันเด่นขึ้นมาเป็นกองเลยล่ะ >.<
\" พี่แป้ง เสร็จยังเนี้ย ผมต้องไปโรงเรียนเช้าเหมือนกันนะ \"
เรย์ชะโงกหน้าถามฉันหลังบานประตู ฉันหันไปยิ้มให้เขาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าอย่างสดใส
\" พี่จะแต่งสวยไปถึงไหน \"
เรย์เริ่มบ่น ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยนและหันกลับมาหวีผม
\" ถึงพี่จะแต่งยังไงหน้าตาพี่ก็ยังธรรมดา \"
\" นี่ตาเรย์ เงียบไปเลยนะ แกจะมาถากถางพี่หาพระแสงสุริยะอะไรฮึ!! \"
ฉันวีนแตกขึ้นมา หนอยไอน้องบ้า! บังอาจมาว่าฉันอยู่ได้ เรย์ทำหน้าเซ็งๆ ก่อนจะปิดประตูและเดินไปรอข้างล่าง ฉันมองกระจกอีกรอบพร้อมกับติดกิ๊ฟสีฟ้ารูปโดเรม่อนและเดินตามเจ้าเรย์ลงไป
พ่อกับแม่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ ส่วนเรย์กำลังนั่งเล่นกีร์ต้าตัวโปรด ฉันมองน้องชายเซ็งๆ ก่อนจะหันไปสวัสดีพ่อแม่และไม่ลืมที่จะหยิบซาลาเปาติดมือไปด้วย เมื่อเรย์เห็นว่าฉันพร้อมแล้วก็หยิบกุญแจรถและออกไปรอ
\" ใส่นี่ด้วย \"
\" ไม่ใส่ไม่ได้รึไง \"
\" งั้นพี่ก็เดิน \"
\" ใส่ก็ได้ =_= \"
ฉันยอมใส่หมวกกันน็อกรูปร่างประหลาดๆ ที่เรย์ส่งให้และนั่งบนรถ เรย์หันมาบอกให้ฉันเกาะเขาแน่นๆ พร้อมกับออกรถแบบสายฟ้าแลบ โอ้! แม่เจ้า!! นี่มันรถเครื่องหรือจรวดกันแน่ >.< ทำไมตาเรย์ถึงได้ขับรถเร็วขนาดนี้ ฉันกอดเอวเขาไว้แน่น อีกมือก็พยายามจับกระโปรงไม่ให้มันเปิดอ้าโชว์ของสงวนแก่สายตาผู้อื่น
เรย์ใช้เวลาไม่นานในการขับรถ เขาจอดแบบนุ่มนวลแตกต่างจากตอนขับหน้ามหาวิทยาลัยของฉัน สาวๆ แถวนั้นจ้องเรย์ตาเป็นมัน แต่เขากลับส่งสายตาเฉยชาและแสยะยิ้ม เรย์พยักหน้าให้ฉันนิดหน่อยก่อนจะขับรถออกไปรวดเร็วแบบเดิม T-T
ฉันเดินเข้ามหาลัยอย่างเก๊กสวย แต่คนแถวนั้นไม่มีใครหันมามองฉันเลย แป่ว~~ T-T ช่างเศร้าสลดอะไรแบบนี้ ฉันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาเม็ดทรายและลูกตาล แต่ดูเหมือนทั้งสองคนยังไม่มาโรงเรียน ฉันจึงเดินเร็วๆ ไปหาโต๊ะนั่งใต้ต้นไม้
มหาวิทยาลัยที่ฉันสอบเข้าได้ เป็นมหาวิทยาลัยที่อยู่ในระดับปานกลาง ค่าหน่วยกิตไม่แพงเท่ามหาลัยที่กินเงินที่อื่นๆ และเหตุผลสำคัญที่ฉันเข้ามหาลัยที่นี่ก็เพราะฉันรู้ข่าวมาว่าที่นี่มีคนหล่อมากมาย แต่ตอนนี้ยังไม่มีวี่แววเลยซักคน =_= ฉันจึงเริ่มหยิบหนังสือนิยายเล่มเล็กๆ ขึ้นมาอ่านเงียบๆ
\" แป้งฝุ่น!! \"
\" เม็ทราย! ลูกตาล! \"
ฉันหันไปทักทายเพื่อนทั้งสองหน้าตายิ้มแย้ม เม็ทรายดูเปรี้ยวขึ้นกว่าเดิมมาก ส่วนลูกตาลก็ยังคงหวานๆ เหมือนเดิม ทั้งสองโผเข้ากอดฉันโดยไม่คิดถึงร่างอันบอบบางตัวเล็กๆ ที่นั่งอยู่เลย
\" ปล่อยชั้นก่อนสิ หายใจไม่ออกแล้วนะ \"
\" คิดถึงจังเลยแป้งฝุ่น ^-^ \"
\" ไม่เจอตั้งนาน ตัวยังเล็กเหมือนเดิมเลยนะ ไม่เห็นจะสูงเหมือนเม็ดทรายเลย \"
\" แหมลูกตาล เธอก็สูงไม่แพ้ชั้นหรอกย่ะ \"
\" ทั้งสองคนพอเถอะ แล้วก็ปล่อยชั้นได้แล้วเม็ดทราย ลูกตาล \"
ลูกตาลและเม็ดทรายยอมปล่อยฉัน ทั้งสองนั่งลงข้างๆ และเริ่มเล่าเรื่องผจญภัยของแต่ละคนเมื่อตอนปิดเทอม ฉันยิ้มและหัวเราะอย่างสนุกสนาน การที่ได้คุยกับเพื่อนรักมันช่างสดชื่นจริงๆ ฉันนั่งฟังทั้งสองโม้แข่งกันเรื่องแล้วเรื่องเล่าจนถึงเวลาปฐมนิเทศ
\" นี่แป้งรู้รึป่าวว่าเราได้เรียนกลุ่มเดียวกัน \"
\" ทรายรู้ได้ไง ไปดูบอร์ดโรงเรียนมาแล้วหรอ \"
\" อื้ม ชั้นกับตาลฝ่าวงล้อมอำมหิตเมื่อเช้านี้ ดูสิ ผมเสียทรงหมดเลย \"
เม็ดทรายสะบัดผมให้ฉันดู เธอหน้างอเล็กน้อยและหันไปพยักหน้ากับลูกตาล
\" อยากรู้จังว่าคณะเราจะมีคนหล่อเยอะรึป่าว ^-^ \"
\" เธอคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้รึไงทราย \"
\" โธ่ตาล ใครจะคร่ำเคร่งอยู่กับตำรับตำราแบบเธอล่ะ \"
\" อย่าบอกนะว่าตาลยังอ่านหนังสือช่วงปิดเทอมอยู่ \"
ฉันหันไปถามเม็ดทรายงงๆ เม็ดทรายยิ้มร่าส่วนลูกตาลได้แต่พยักหน้าเขิลๆ โอ้เพื่อนคนนี้ ช่างขยันอะไรปานนี้หนอ - -\" ฉันมองนาฬิกาและเร่งให้เพื่อนทั้งสองเดินเข้าหอประชุม เม็ดทรายที่มัวแต่แกล้งลูกตาลเดินไม่ดูทางจนทำให้ชนกับชายคนหนึ่งอย่างจัง มือถือในมือของเขาหล่นกระทบพื้นเสียงดัง แป๊ก!!
\" O_O \" <<< ฉัน
\" !!O_O!! \" <<< ลูกตาล
\" -_-^^ \" <<< ชายคนนั้น และ
\" ^-^ \" <<< เม็ดทราย
เม็ดทรายยิ้มร่าเริงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันรีบลากลูกตาลมาหลบข้างหลังเม็ดทรายทันที ชายคนนั้นมองลงไปยังโทรศัพท์ของตัวเองที่พื้น และมองหน้าเม็ดทรายสลับกันไปมา หน้าเขาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ จนฉันมั่นใจว่าเขาเริ่มโกรธแล้ว
\" นี่เธอ ไม่คิดจะขอโทษชั้นหน่อยหรอ \"
\" ไม่คิด นายเดินไม่ดูเองนี่นา \"
\" เธอนั่นแหละยัยเบ๊อะที่เดินไม่ดู มัวแต่กระดี๊กระด๊าที่ได้เห็นผู้ชายล่ะสิ \"
\" เอ๊ะ! ตาบ้านี่ มาว่าชั้นแบบนี้มันไม่หมาไปหน่อยหรอ \"
\" หรือมันไม่จริงล่ะ ผู้หญิงอาร๊ายไม่มีความเป็นสุภาพสตรีเอาซะเลย \"
\" แล้วนายมันสุภาพบุรุษนักรึไง หัวก็ล้านหยั่งกะหลวงจีนเพิ่งศึกมาจากวัดในป่า หน้าตาหยั่งกะซามูไรเพิ่งถูกแย่งเมีย ปากเหม็นเน่าหยั่งกะถังขยะที่เทศบาลไม่ได้มาเก็บไปดูแลเป็นเวลาเดือนกว่า นิสัยแย่หยั่งกะ ห ม า แท้งลูก แบบนี้มันเรียกสุภาพบุรุษรึไงห๊ะ!!
เม็ดทรายด่ายาว ชานคนนั้นเริ่มหน้าเสีย ฉันเห็นเส้นเลือดเต้นบนใบหน้าเขาตุบๆ ฉันเอื้อมมือไปจับไหล่เม็ดทรายเบาๆ เชิงเตือน แต่ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้วว่าฉันและลูกตาลเป็นเพื่อนเธอและกำลังตกอยู่ในอันตราย T-T
\" เธอ!! ........ \"
\" มีเรื่องอะไรกันดิน ...... แล้วทำไมโทรศัพท์นายไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่แบบนั้น \"
\" นั่นเด่ หน้าตานายก็หยั่งกะลูกตำลึง แถมมีเขี้ยวงอกออกมาด้วยนะ \"
\" ถูกต้องทั้งหมด \"
ชายหนุ่มอีก 3 คนหน้าตาหล่อบาดใจเดินมาถามคนที่ชื่อดิน ฉันมองทั้งหมดตาค้าง ดูเหมือนลูกตาลก็เหมือนกัน แต่เม็ดทรายนี่สิ ดูเหมือนจะไม่รู้สึกร้อนหนาวอะไรกับพวกฉันด้วยเลย เอาแต่ยืนจ้องหน้าคนที่ชื่อดินงับๆ
\" ก็ยัยบ้านี่น่ะสิ ทำโทรศัพท์ชั้นหล่นแล้วไม่ยอมขอโทษ \"
\" ชั้นไม่ได้ทำ นายทำเอง \"
\" ยังจะเถียงอีกหรอ \"
\" อย่าพูด! ..... เหม็นปาก - -* \"
\" ทราย! \"
ฉันรีบเตือนเม็ดทรายเบาๆ ถ้าตอนนี้พวกผู้ชายรุมพวกเรา มีหวังฉันต้องตายตรงนี้แน่ๆ หนุ่มผมส้มยิ้มให้เม็ดทรายขำๆ ก่อนจะกอดคอนายดินและเริ่มพูดกลั้วหัวเราะ
\" ช่างมันเหอะหน่า บ้านนายออกจะรวย ซื้อใหม่อีกซัก 2 - 3 เครื่องก็ได้ \"
\" ชั้นไม่เสียดายหรอกนะ แต่คำว่าขอโทษยังไม่หลุดออกจากปากยัยงั่งนี่เลย \"
\" ใครงั่ง นายสิงั่ง ทั้งงั่งทั้งปากเหม็น แบร่~~ \"
\" เธอนี่ ..... ปล่อยสิวะไอไฟ ชั้นขอเตะผู้หญิงซักทีเหอะ \"
ฉันรีบลากเม็ดทรายออกจากสนามรบ เพราะนายดินตั้งท่าจะกระโดดเข้าเตะเธอ แต่ดูเหมือนเพื่อนฉันคนนี้จะตั้งท่ารับได้อย่างรวดเร็วจริงๆ ฉันหันกลับไปขอโทษแทนเม็ดทรายเมื่อลากเธอออกพ้นรัศมีพวกนั้น พวกผู้ชายเอาแต่หัวเราะ ยกเว้นนายดินคนเดียวที่หน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ
กว่าที่ฉันและลูกตาลจะลากเม็ดทรายเข้าหอประชุมได้ก็แทบแย่ เม็ดทรายเอาแต่แหกปากด่านายดินโดยไม่สนใจสายตาคนรอบข้างเอาซะเลย ฉันจึงต้องจัดการเอาสมุดจดอิสระยัดเข้าปากเม็ดทราย นั่นแหละจึงทำให้เธอหยุดพูดได้ ลูกตาลเลือกที่นั่งให้พวกเรา 3 คนแถวกลางๆ คนในหอประชุมเริ่มเยอะขึ้นแล้ว อีกไม่นานคงมีอาจารย์ขึ้นเวทีและเปิดพิธี
ไม่นานเท่าไหร่หอประชุมก็เต็ม นักศึกษาทุกคนนั่งอย่างเรียบร้อย เม็ดทรายยังคงพึมพำด่านายดินอยู่เรื่อยๆ ในที่สุดอาจารย์ก็ขึ้นเวทีและเริ่มพูด ฉันที่ไม่เคยสนใจอยู่แล้วจึงหันไปคุยกับลูกตาลและเม็ทรายสนุกปาก และแล้วอาจารย์ก็พูดจบ ดูเหมือนว่าหน้าที่ต่อไปจะเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่ที่ต้องดูแลรุ่นน้องโดนที่อาจารย์ไม่ยุ่งเกี่ยว ฉันจึงสบายใจและเริ่มมองหารุ่นพี่คณะตัวเอง
หน้าเวทีมีรุ่นพี่ยืนออกันอยู่ 5 กลุ่มใหญ่ แต่ละกลุ่มจะแขวนป้ายที่คอว่าอยู่คณะอะไรกันบ้าง รุ่นพี่บางส่วนเดินมาที่นักศึกษาและแจกป้ายคณะให้ ฉันรับป้ายอันนึงจากรุ่นพี่ผู้หญิงและก้มลงอ่าน \' คณะสถาปัต \' ใช่แล้ว ฉันอยู่คณะสถาปัต เก่งล่ะสิ ฉันก็ว่างั้นแหละ ^o^
\" น้องทุกคนฟังพี่หน่อย \"
เสียงพี่ผู้ชายห้าวๆ ดังขึ้น ทำให้เสียงจ๊อกแจ๊กของปี 1 หยุดเงียบทันที ฉันเงยหน้ามองบนเวทีอย่างตั้งใจฟัง
\" น้องคนที่อยู่คณะวิศวะเดินเข้ากลุ่มของพี่ผู้หญิงผมดำคนนั้นนะ ส่วนคณะนิเทศฯ ก็พี่ผู้ชายใส่แว่นคนนั้น น้องคณะรัฐศาสตร์ไปหาพี่ผู้ชายคนอ้วนๆ ตรงนั้น น้องคณะภาษาศาสตร์ก็มาหาพี่ได้เลย ส่วนคณะสถาปัตก็พี่ผู้ชายผมส้มนั่นแหละ เอาล่ะ แยกย้ายกันเลยน้อง \"
ฉันมองหาพี่ผู้ชายผมส้ม ไหนหว่า ไหนนะ มันอยู่ที่ไหน - -^ อ๊า ..... นั่นไงเจอแล้ว กำลังยืนหันหลังอยู่เลย ฉันรีบคว้าข้อมือของลูกตาลและเม็ดทราย และพาทั้งสองวิ่งไปหาพี่ผมส้มคนนั้น ระหว่างนั้นฉันก็คิดไปด้วยว่ายังมีคนผมส้มอีกหรอนอกจากนายไฟเพื่อนนายดินเมื่อเช้า
\" พี่คะ พวกนู๋อยู่คณะสถาปัตค่ะ \"
\" ครับ รับสมุดบันทึกและไปยืน ...... อ้าว น้อง 3 คนเมื่อเช้าหนิ \"
พี่ผมส้มหันหน้ามาทางพวกเราและชี้หน้า ฉัน ลูกตาลและเม็ดทรายอ้าปากค้างจนแมลงวัลบินเข้าปากไปหลายตัว นั่นมันนายไฟหนุ่มหล่อเพื่อนนายดินหนิ
\" น้องๆ อยู่คณะสถาปัตหรอครับ ดีจังเลยนะ ^-^ \"
\" ไม่ดี ชั้นไม่อยากพกยาดมมามหาลัยทุกวัน - -^ \"
\" นี่ความฝันของชั้นพังทลายลงแล้วหรอ \"
ลูกตาลโวยวายขึ้นมา ฉันและเม็ดทรายหันไปมองเธองงๆ ก่อนจะถามขึ้นพร้อมกัน
\" อะไรตาล! \"
\" ชั้นไม่อยากเรียนโดยที่พะวงเรื่องหนุ่มหล่ออยู่น่ะสิ >< \"
\" ยัยลูกตาล!! \"
ฉันและเม็ดทรายพูดเสียงดุๆ พร้อมกัน นี่เพื่อนฉันเป็นอะไรไปกันหมดเนี้ย แต่เรื่องหนุ่มหล่อมันก็จริงนะ เพราะพี่ไฟ ( เปลี่ยนเป็นเรียกพี่แระ ) หล่อกระชากใจฉันจริงๆ แถมเพื่อนๆ ของพี่เขายังหล่อๆ กันอีกด้วย แม้ว่านายดินจะปากร้ายไปหน่อยก็ตาม >.<
เรา 3 คนเกาะกลุ่มกันทำกิจกรรม พี่ดินและเม็ทรายแยกเขี้ยวใส่กันทันทีที่รู้ว่าทั้งสองต้องเจอกันอีก ฉันต้องคอยดึงเม็ดทรายไว้ตลอด เพราะเธอตั้งท่าจะกระโจนเข้าไปบีบคอพี่ดินอยู่เรื่อย และแล้วการรับสมุดบันทึกก็ผ่านไปอย่างทุกลักทุเล แค่สมุดบันทึกอันเดียว ฉันต้องทำหยั่งกะไปเยี่ยมทหารที่สนามรบ T-T
\" เอาล่ะ พี่ขอแนะนำรุ่นพี่ปี 3 ในคณะสถาปัตทั้งหมดให้น้องๆ รู้จักก่อนนะ หลังจากนั้นพี่ก็จะให้น้องๆ แนะนำตัวเอง แล้วเราจะได้ทำกิจกรรมต่อไปร่วมกัน .....พี่ชื่อ อธิป สมานตนัน เรียกสั้นๆ ว่าพี่แมน เป็นประธานปี 3 ใครมีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะครับ \"
พี่ผู้ชายหน้าตาหน่อมแน๊มแนะนำตัว ฉันยิ้มๆ ให้ลูกตาลและเม็ทรายนิดหน่อยก่อนจะสนใจพี่คนต่อไป
\" พี่ชื่อ มันทนา อนุประไตย เป็นรองประธานปี 3 เรียกโอซังก็ได้ครับ \"
พี่ผู้ชายตัวเล็กๆ แนะนำ ฉันเริ่มสังเกตว่าคณะนี้มีแต่ผู้ชาย - -\" อาจเป็นเพราะคณะสถาปัตมีแต่ผู้ชายเรียนด้วยล่ะมั้ง
\" พี่ชื่อ น้ำฟ้า ธนะสุนทร เป็นดาวคณะจ๊ะ \"
ฉันนั่งมองพี่ผู้หญิงคนที่กำลังแนะนำตัวตาค้าง เธอช่างสวยหยั่งกะนางฟ้าเหลือเกิน ผิวขาวละเอียดจนฉันอยากจะลุกไปขูดหวย หน้าใสปิ๊งๆ หยั่งกะล้างด้วยเพชรโอ๊ย!! ไม่ว่าจะมองยังไงคุณเธอก็สวยหยาดไปเลย ฉันล่ะอิจฉา >,< เหมาะแล้วล่ะที่เธอได้รับตำแหน่งดาวคณะ หลังจากนั้นพี่คนอื่นๆ ก็แนะนำตัวกัน ซึ่งนั่นไม่ค่อยเป็นที่น่าสนใจของฉันเท่าไหร่ เพราะส่วนมากจะเป็นผู้ชายซะมากกว่า เม็ดทรายน่ะสิที่ออกจะตั้งหน้าตั้งตาสนใจ ส่วนลูกตาลก็เอาแต่มองพวกพี่ๆ และก้มหน้าเขิลซะเอง และแล้วกลุ่มพี่ไฟก็ถึงเวลาแนะนำตัว ฉันรีบกลับมาสนใจข้างหน้าต่อทันที
\" สวัสดีครับ ...... เอ่อ ...... ขอผมพูดก่อนนะครับแล้วค่อยกรี๊ด \"
พี่ไฟยกมือห้ามสาวๆ ที่ตั้งใจส่งเสียงกรี๊ด ทั้งรุ่นพี่ปี 3 และรุ่นน้องปี 1 ฉันลองมองรอบตัวก็เห็นผู้หญิงกลุ่มใหญ่ประมาณ 9 - 10 คนก้มหน้าก้มตากรี๊ดให้พี่ไฟอยู่ นี่พวกเธอรับ\' ทานนกหวีดกันเป็นอาหารมื้อหลักรึไงเนี่ย - -^^
\" พี่ชื่อ กรวิทย์ มหาอนันไตรธิคุณ ชื่อเล่นก็ไฟ นะครับ เป็นเดือนคณะ เอาล่ะครับ กรี๊ดได้แล้ว ^-^ \"
พี่ไฟพูดติดตลก คราวนี้เสียงกรี๊ดดังขึ้นมาอีกรอบอย่างถล่มทลาย ฉันเห็นเม็ดทรายนั่งทำหน้างอและยกมืออุดหู ลูกตาลได้แต่หลับหูหลับตาและก้มหน้า
\" ผมชื่อ อานนท์ เทพสกุล เรียกพี่น้ำนะครับ ใครเครียดและมีปัญหาไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ปรึกษาผมคนนี้ได้นะครับ ผมจะเป็นทั้งโถส้วมและอ่างล้างหน้าในเวลาเดียวกันครับ คติของผมคือ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ขอให้รู้ไว้ ผมคือคนของคุณ ^-^ \"
พี่น้ำเรียกเสียงกรี๊ดได้อีกรอบ ฉันหัวเราะไปกับทุกคน ดูเหมือนเม็ดทรายจะยิ้มได้นิดหน่อยแล้วล่ะ ส่วนลูกตาลก็เอาแต่ยิ้มหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
\" ผมชื่อ เชษฐกมล ทิพยจินตนา ชื่อเล่นลม \"
โอ้แม้เจ้า พี่ลมคนนี้เสียงเย็นชาเหลือเกิน เขาไม่ยิ้ม ไม่พูดอะไรอีกนอกเหนือจากชื่อตัวเอง มีคนกรี๊ดนิดหน่อยเพราะพี่เขาหล่อบาดตาเหมือนกัน ฉันสังเกตเห็นว่าพี่ลมทำท่าอุดหูด้วย เม็ดทรายสะกิดฉันเร็วๆ และกระซิบข้างหู
\" แป้ง เธอมีผ้าเช็ดหน้ามั๊ย ฝากถามไปถึงลูกตาลด้วยนะ \"
\" ทำไมหรอ เธอจะเอาไปทำอะไร \"
\" นั่นน่ะสิ ทรายจะเอาผ้าเช็ดหน้าไปทำอะไร \"
\" จะเอามาปิดจมูก กลัวทนกลิ่นปากนายนั่นไม่ไหว เป็นลมตายไปซะก่อน \"
\" เอานี่ - -^^ \"
ฉันยื่นผ้าเช็ดหน้าลายแบ๊ดๆ สีฟ้าให้เม็ดทราย เธอรีบเอามาปิดจมูกไว้ทันที ...... เพื่อนฉัน =_=
\" ผม นนทวุฒ อำไพธนจินดา เรียกสั้นๆ ว่า ....... \"
\" นายปากเหม็น!! \"
ไม่ทันที่พี่ดินจะพูดจบ เม็ดทรายก็ตะโกนแทรกขึ้นมา ฉันและลูกตาลรีบก้มหน้าหลบทันที สงสัยงานนี้พวกฉันไม่รอดแน่ๆ TT^TT. ( เอามาให้อ่านกันเรียกน้ำย่อยก่อน ตอนต่อไปก็รอหน่อยนะคะ )
To Be Con . . . . . . . . . .
\" พี่แป้ง เสร็จยังเนี้ย ผมต้องไปโรงเรียนเช้าเหมือนกันนะ \"
เรย์ชะโงกหน้าถามฉันหลังบานประตู ฉันหันไปยิ้มให้เขาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าอย่างสดใส
\" พี่จะแต่งสวยไปถึงไหน \"
เรย์เริ่มบ่น ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยนและหันกลับมาหวีผม
\" ถึงพี่จะแต่งยังไงหน้าตาพี่ก็ยังธรรมดา \"
\" นี่ตาเรย์ เงียบไปเลยนะ แกจะมาถากถางพี่หาพระแสงสุริยะอะไรฮึ!! \"
ฉันวีนแตกขึ้นมา หนอยไอน้องบ้า! บังอาจมาว่าฉันอยู่ได้ เรย์ทำหน้าเซ็งๆ ก่อนจะปิดประตูและเดินไปรอข้างล่าง ฉันมองกระจกอีกรอบพร้อมกับติดกิ๊ฟสีฟ้ารูปโดเรม่อนและเดินตามเจ้าเรย์ลงไป
พ่อกับแม่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ ส่วนเรย์กำลังนั่งเล่นกีร์ต้าตัวโปรด ฉันมองน้องชายเซ็งๆ ก่อนจะหันไปสวัสดีพ่อแม่และไม่ลืมที่จะหยิบซาลาเปาติดมือไปด้วย เมื่อเรย์เห็นว่าฉันพร้อมแล้วก็หยิบกุญแจรถและออกไปรอ
\" ใส่นี่ด้วย \"
\" ไม่ใส่ไม่ได้รึไง \"
\" งั้นพี่ก็เดิน \"
\" ใส่ก็ได้ =_= \"
ฉันยอมใส่หมวกกันน็อกรูปร่างประหลาดๆ ที่เรย์ส่งให้และนั่งบนรถ เรย์หันมาบอกให้ฉันเกาะเขาแน่นๆ พร้อมกับออกรถแบบสายฟ้าแลบ โอ้! แม่เจ้า!! นี่มันรถเครื่องหรือจรวดกันแน่ >.< ทำไมตาเรย์ถึงได้ขับรถเร็วขนาดนี้ ฉันกอดเอวเขาไว้แน่น อีกมือก็พยายามจับกระโปรงไม่ให้มันเปิดอ้าโชว์ของสงวนแก่สายตาผู้อื่น
เรย์ใช้เวลาไม่นานในการขับรถ เขาจอดแบบนุ่มนวลแตกต่างจากตอนขับหน้ามหาวิทยาลัยของฉัน สาวๆ แถวนั้นจ้องเรย์ตาเป็นมัน แต่เขากลับส่งสายตาเฉยชาและแสยะยิ้ม เรย์พยักหน้าให้ฉันนิดหน่อยก่อนจะขับรถออกไปรวดเร็วแบบเดิม T-T
ฉันเดินเข้ามหาลัยอย่างเก๊กสวย แต่คนแถวนั้นไม่มีใครหันมามองฉันเลย แป่ว~~ T-T ช่างเศร้าสลดอะไรแบบนี้ ฉันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาเม็ดทรายและลูกตาล แต่ดูเหมือนทั้งสองคนยังไม่มาโรงเรียน ฉันจึงเดินเร็วๆ ไปหาโต๊ะนั่งใต้ต้นไม้
มหาวิทยาลัยที่ฉันสอบเข้าได้ เป็นมหาวิทยาลัยที่อยู่ในระดับปานกลาง ค่าหน่วยกิตไม่แพงเท่ามหาลัยที่กินเงินที่อื่นๆ และเหตุผลสำคัญที่ฉันเข้ามหาลัยที่นี่ก็เพราะฉันรู้ข่าวมาว่าที่นี่มีคนหล่อมากมาย แต่ตอนนี้ยังไม่มีวี่แววเลยซักคน =_= ฉันจึงเริ่มหยิบหนังสือนิยายเล่มเล็กๆ ขึ้นมาอ่านเงียบๆ
\" แป้งฝุ่น!! \"
\" เม็ทราย! ลูกตาล! \"
ฉันหันไปทักทายเพื่อนทั้งสองหน้าตายิ้มแย้ม เม็ทรายดูเปรี้ยวขึ้นกว่าเดิมมาก ส่วนลูกตาลก็ยังคงหวานๆ เหมือนเดิม ทั้งสองโผเข้ากอดฉันโดยไม่คิดถึงร่างอันบอบบางตัวเล็กๆ ที่นั่งอยู่เลย
\" ปล่อยชั้นก่อนสิ หายใจไม่ออกแล้วนะ \"
\" คิดถึงจังเลยแป้งฝุ่น ^-^ \"
\" ไม่เจอตั้งนาน ตัวยังเล็กเหมือนเดิมเลยนะ ไม่เห็นจะสูงเหมือนเม็ดทรายเลย \"
\" แหมลูกตาล เธอก็สูงไม่แพ้ชั้นหรอกย่ะ \"
\" ทั้งสองคนพอเถอะ แล้วก็ปล่อยชั้นได้แล้วเม็ดทราย ลูกตาล \"
ลูกตาลและเม็ดทรายยอมปล่อยฉัน ทั้งสองนั่งลงข้างๆ และเริ่มเล่าเรื่องผจญภัยของแต่ละคนเมื่อตอนปิดเทอม ฉันยิ้มและหัวเราะอย่างสนุกสนาน การที่ได้คุยกับเพื่อนรักมันช่างสดชื่นจริงๆ ฉันนั่งฟังทั้งสองโม้แข่งกันเรื่องแล้วเรื่องเล่าจนถึงเวลาปฐมนิเทศ
\" นี่แป้งรู้รึป่าวว่าเราได้เรียนกลุ่มเดียวกัน \"
\" ทรายรู้ได้ไง ไปดูบอร์ดโรงเรียนมาแล้วหรอ \"
\" อื้ม ชั้นกับตาลฝ่าวงล้อมอำมหิตเมื่อเช้านี้ ดูสิ ผมเสียทรงหมดเลย \"
เม็ดทรายสะบัดผมให้ฉันดู เธอหน้างอเล็กน้อยและหันไปพยักหน้ากับลูกตาล
\" อยากรู้จังว่าคณะเราจะมีคนหล่อเยอะรึป่าว ^-^ \"
\" เธอคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้รึไงทราย \"
\" โธ่ตาล ใครจะคร่ำเคร่งอยู่กับตำรับตำราแบบเธอล่ะ \"
\" อย่าบอกนะว่าตาลยังอ่านหนังสือช่วงปิดเทอมอยู่ \"
ฉันหันไปถามเม็ดทรายงงๆ เม็ดทรายยิ้มร่าส่วนลูกตาลได้แต่พยักหน้าเขิลๆ โอ้เพื่อนคนนี้ ช่างขยันอะไรปานนี้หนอ - -\" ฉันมองนาฬิกาและเร่งให้เพื่อนทั้งสองเดินเข้าหอประชุม เม็ดทรายที่มัวแต่แกล้งลูกตาลเดินไม่ดูทางจนทำให้ชนกับชายคนหนึ่งอย่างจัง มือถือในมือของเขาหล่นกระทบพื้นเสียงดัง แป๊ก!!
\" O_O \" <<< ฉัน
\" !!O_O!! \" <<< ลูกตาล
\" -_-^^ \" <<< ชายคนนั้น และ
\" ^-^ \" <<< เม็ดทราย
เม็ดทรายยิ้มร่าเริงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันรีบลากลูกตาลมาหลบข้างหลังเม็ดทรายทันที ชายคนนั้นมองลงไปยังโทรศัพท์ของตัวเองที่พื้น และมองหน้าเม็ดทรายสลับกันไปมา หน้าเขาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ จนฉันมั่นใจว่าเขาเริ่มโกรธแล้ว
\" นี่เธอ ไม่คิดจะขอโทษชั้นหน่อยหรอ \"
\" ไม่คิด นายเดินไม่ดูเองนี่นา \"
\" เธอนั่นแหละยัยเบ๊อะที่เดินไม่ดู มัวแต่กระดี๊กระด๊าที่ได้เห็นผู้ชายล่ะสิ \"
\" เอ๊ะ! ตาบ้านี่ มาว่าชั้นแบบนี้มันไม่หมาไปหน่อยหรอ \"
\" หรือมันไม่จริงล่ะ ผู้หญิงอาร๊ายไม่มีความเป็นสุภาพสตรีเอาซะเลย \"
\" แล้วนายมันสุภาพบุรุษนักรึไง หัวก็ล้านหยั่งกะหลวงจีนเพิ่งศึกมาจากวัดในป่า หน้าตาหยั่งกะซามูไรเพิ่งถูกแย่งเมีย ปากเหม็นเน่าหยั่งกะถังขยะที่เทศบาลไม่ได้มาเก็บไปดูแลเป็นเวลาเดือนกว่า นิสัยแย่หยั่งกะ ห ม า แท้งลูก แบบนี้มันเรียกสุภาพบุรุษรึไงห๊ะ!!
เม็ดทรายด่ายาว ชานคนนั้นเริ่มหน้าเสีย ฉันเห็นเส้นเลือดเต้นบนใบหน้าเขาตุบๆ ฉันเอื้อมมือไปจับไหล่เม็ดทรายเบาๆ เชิงเตือน แต่ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้วว่าฉันและลูกตาลเป็นเพื่อนเธอและกำลังตกอยู่ในอันตราย T-T
\" เธอ!! ........ \"
\" มีเรื่องอะไรกันดิน ...... แล้วทำไมโทรศัพท์นายไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่แบบนั้น \"
\" นั่นเด่ หน้าตานายก็หยั่งกะลูกตำลึง แถมมีเขี้ยวงอกออกมาด้วยนะ \"
\" ถูกต้องทั้งหมด \"
ชายหนุ่มอีก 3 คนหน้าตาหล่อบาดใจเดินมาถามคนที่ชื่อดิน ฉันมองทั้งหมดตาค้าง ดูเหมือนลูกตาลก็เหมือนกัน แต่เม็ดทรายนี่สิ ดูเหมือนจะไม่รู้สึกร้อนหนาวอะไรกับพวกฉันด้วยเลย เอาแต่ยืนจ้องหน้าคนที่ชื่อดินงับๆ
\" ก็ยัยบ้านี่น่ะสิ ทำโทรศัพท์ชั้นหล่นแล้วไม่ยอมขอโทษ \"
\" ชั้นไม่ได้ทำ นายทำเอง \"
\" ยังจะเถียงอีกหรอ \"
\" อย่าพูด! ..... เหม็นปาก - -* \"
\" ทราย! \"
ฉันรีบเตือนเม็ดทรายเบาๆ ถ้าตอนนี้พวกผู้ชายรุมพวกเรา มีหวังฉันต้องตายตรงนี้แน่ๆ หนุ่มผมส้มยิ้มให้เม็ดทรายขำๆ ก่อนจะกอดคอนายดินและเริ่มพูดกลั้วหัวเราะ
\" ช่างมันเหอะหน่า บ้านนายออกจะรวย ซื้อใหม่อีกซัก 2 - 3 เครื่องก็ได้ \"
\" ชั้นไม่เสียดายหรอกนะ แต่คำว่าขอโทษยังไม่หลุดออกจากปากยัยงั่งนี่เลย \"
\" ใครงั่ง นายสิงั่ง ทั้งงั่งทั้งปากเหม็น แบร่~~ \"
\" เธอนี่ ..... ปล่อยสิวะไอไฟ ชั้นขอเตะผู้หญิงซักทีเหอะ \"
ฉันรีบลากเม็ดทรายออกจากสนามรบ เพราะนายดินตั้งท่าจะกระโดดเข้าเตะเธอ แต่ดูเหมือนเพื่อนฉันคนนี้จะตั้งท่ารับได้อย่างรวดเร็วจริงๆ ฉันหันกลับไปขอโทษแทนเม็ดทรายเมื่อลากเธอออกพ้นรัศมีพวกนั้น พวกผู้ชายเอาแต่หัวเราะ ยกเว้นนายดินคนเดียวที่หน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ
กว่าที่ฉันและลูกตาลจะลากเม็ดทรายเข้าหอประชุมได้ก็แทบแย่ เม็ดทรายเอาแต่แหกปากด่านายดินโดยไม่สนใจสายตาคนรอบข้างเอาซะเลย ฉันจึงต้องจัดการเอาสมุดจดอิสระยัดเข้าปากเม็ดทราย นั่นแหละจึงทำให้เธอหยุดพูดได้ ลูกตาลเลือกที่นั่งให้พวกเรา 3 คนแถวกลางๆ คนในหอประชุมเริ่มเยอะขึ้นแล้ว อีกไม่นานคงมีอาจารย์ขึ้นเวทีและเปิดพิธี
ไม่นานเท่าไหร่หอประชุมก็เต็ม นักศึกษาทุกคนนั่งอย่างเรียบร้อย เม็ดทรายยังคงพึมพำด่านายดินอยู่เรื่อยๆ ในที่สุดอาจารย์ก็ขึ้นเวทีและเริ่มพูด ฉันที่ไม่เคยสนใจอยู่แล้วจึงหันไปคุยกับลูกตาลและเม็ทรายสนุกปาก และแล้วอาจารย์ก็พูดจบ ดูเหมือนว่าหน้าที่ต่อไปจะเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่ที่ต้องดูแลรุ่นน้องโดนที่อาจารย์ไม่ยุ่งเกี่ยว ฉันจึงสบายใจและเริ่มมองหารุ่นพี่คณะตัวเอง
หน้าเวทีมีรุ่นพี่ยืนออกันอยู่ 5 กลุ่มใหญ่ แต่ละกลุ่มจะแขวนป้ายที่คอว่าอยู่คณะอะไรกันบ้าง รุ่นพี่บางส่วนเดินมาที่นักศึกษาและแจกป้ายคณะให้ ฉันรับป้ายอันนึงจากรุ่นพี่ผู้หญิงและก้มลงอ่าน \' คณะสถาปัต \' ใช่แล้ว ฉันอยู่คณะสถาปัต เก่งล่ะสิ ฉันก็ว่างั้นแหละ ^o^
\" น้องทุกคนฟังพี่หน่อย \"
เสียงพี่ผู้ชายห้าวๆ ดังขึ้น ทำให้เสียงจ๊อกแจ๊กของปี 1 หยุดเงียบทันที ฉันเงยหน้ามองบนเวทีอย่างตั้งใจฟัง
\" น้องคนที่อยู่คณะวิศวะเดินเข้ากลุ่มของพี่ผู้หญิงผมดำคนนั้นนะ ส่วนคณะนิเทศฯ ก็พี่ผู้ชายใส่แว่นคนนั้น น้องคณะรัฐศาสตร์ไปหาพี่ผู้ชายคนอ้วนๆ ตรงนั้น น้องคณะภาษาศาสตร์ก็มาหาพี่ได้เลย ส่วนคณะสถาปัตก็พี่ผู้ชายผมส้มนั่นแหละ เอาล่ะ แยกย้ายกันเลยน้อง \"
ฉันมองหาพี่ผู้ชายผมส้ม ไหนหว่า ไหนนะ มันอยู่ที่ไหน - -^ อ๊า ..... นั่นไงเจอแล้ว กำลังยืนหันหลังอยู่เลย ฉันรีบคว้าข้อมือของลูกตาลและเม็ดทราย และพาทั้งสองวิ่งไปหาพี่ผมส้มคนนั้น ระหว่างนั้นฉันก็คิดไปด้วยว่ายังมีคนผมส้มอีกหรอนอกจากนายไฟเพื่อนนายดินเมื่อเช้า
\" พี่คะ พวกนู๋อยู่คณะสถาปัตค่ะ \"
\" ครับ รับสมุดบันทึกและไปยืน ...... อ้าว น้อง 3 คนเมื่อเช้าหนิ \"
พี่ผมส้มหันหน้ามาทางพวกเราและชี้หน้า ฉัน ลูกตาลและเม็ดทรายอ้าปากค้างจนแมลงวัลบินเข้าปากไปหลายตัว นั่นมันนายไฟหนุ่มหล่อเพื่อนนายดินหนิ
\" น้องๆ อยู่คณะสถาปัตหรอครับ ดีจังเลยนะ ^-^ \"
\" ไม่ดี ชั้นไม่อยากพกยาดมมามหาลัยทุกวัน - -^ \"
\" นี่ความฝันของชั้นพังทลายลงแล้วหรอ \"
ลูกตาลโวยวายขึ้นมา ฉันและเม็ดทรายหันไปมองเธองงๆ ก่อนจะถามขึ้นพร้อมกัน
\" อะไรตาล! \"
\" ชั้นไม่อยากเรียนโดยที่พะวงเรื่องหนุ่มหล่ออยู่น่ะสิ >< \"
\" ยัยลูกตาล!! \"
ฉันและเม็ดทรายพูดเสียงดุๆ พร้อมกัน นี่เพื่อนฉันเป็นอะไรไปกันหมดเนี้ย แต่เรื่องหนุ่มหล่อมันก็จริงนะ เพราะพี่ไฟ ( เปลี่ยนเป็นเรียกพี่แระ ) หล่อกระชากใจฉันจริงๆ แถมเพื่อนๆ ของพี่เขายังหล่อๆ กันอีกด้วย แม้ว่านายดินจะปากร้ายไปหน่อยก็ตาม >.<
เรา 3 คนเกาะกลุ่มกันทำกิจกรรม พี่ดินและเม็ทรายแยกเขี้ยวใส่กันทันทีที่รู้ว่าทั้งสองต้องเจอกันอีก ฉันต้องคอยดึงเม็ดทรายไว้ตลอด เพราะเธอตั้งท่าจะกระโจนเข้าไปบีบคอพี่ดินอยู่เรื่อย และแล้วการรับสมุดบันทึกก็ผ่านไปอย่างทุกลักทุเล แค่สมุดบันทึกอันเดียว ฉันต้องทำหยั่งกะไปเยี่ยมทหารที่สนามรบ T-T
\" เอาล่ะ พี่ขอแนะนำรุ่นพี่ปี 3 ในคณะสถาปัตทั้งหมดให้น้องๆ รู้จักก่อนนะ หลังจากนั้นพี่ก็จะให้น้องๆ แนะนำตัวเอง แล้วเราจะได้ทำกิจกรรมต่อไปร่วมกัน .....พี่ชื่อ อธิป สมานตนัน เรียกสั้นๆ ว่าพี่แมน เป็นประธานปี 3 ใครมีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะครับ \"
พี่ผู้ชายหน้าตาหน่อมแน๊มแนะนำตัว ฉันยิ้มๆ ให้ลูกตาลและเม็ทรายนิดหน่อยก่อนจะสนใจพี่คนต่อไป
\" พี่ชื่อ มันทนา อนุประไตย เป็นรองประธานปี 3 เรียกโอซังก็ได้ครับ \"
พี่ผู้ชายตัวเล็กๆ แนะนำ ฉันเริ่มสังเกตว่าคณะนี้มีแต่ผู้ชาย - -\" อาจเป็นเพราะคณะสถาปัตมีแต่ผู้ชายเรียนด้วยล่ะมั้ง
\" พี่ชื่อ น้ำฟ้า ธนะสุนทร เป็นดาวคณะจ๊ะ \"
ฉันนั่งมองพี่ผู้หญิงคนที่กำลังแนะนำตัวตาค้าง เธอช่างสวยหยั่งกะนางฟ้าเหลือเกิน ผิวขาวละเอียดจนฉันอยากจะลุกไปขูดหวย หน้าใสปิ๊งๆ หยั่งกะล้างด้วยเพชรโอ๊ย!! ไม่ว่าจะมองยังไงคุณเธอก็สวยหยาดไปเลย ฉันล่ะอิจฉา >,< เหมาะแล้วล่ะที่เธอได้รับตำแหน่งดาวคณะ หลังจากนั้นพี่คนอื่นๆ ก็แนะนำตัวกัน ซึ่งนั่นไม่ค่อยเป็นที่น่าสนใจของฉันเท่าไหร่ เพราะส่วนมากจะเป็นผู้ชายซะมากกว่า เม็ดทรายน่ะสิที่ออกจะตั้งหน้าตั้งตาสนใจ ส่วนลูกตาลก็เอาแต่มองพวกพี่ๆ และก้มหน้าเขิลซะเอง และแล้วกลุ่มพี่ไฟก็ถึงเวลาแนะนำตัว ฉันรีบกลับมาสนใจข้างหน้าต่อทันที
\" สวัสดีครับ ...... เอ่อ ...... ขอผมพูดก่อนนะครับแล้วค่อยกรี๊ด \"
พี่ไฟยกมือห้ามสาวๆ ที่ตั้งใจส่งเสียงกรี๊ด ทั้งรุ่นพี่ปี 3 และรุ่นน้องปี 1 ฉันลองมองรอบตัวก็เห็นผู้หญิงกลุ่มใหญ่ประมาณ 9 - 10 คนก้มหน้าก้มตากรี๊ดให้พี่ไฟอยู่ นี่พวกเธอรับ\' ทานนกหวีดกันเป็นอาหารมื้อหลักรึไงเนี่ย - -^^
\" พี่ชื่อ กรวิทย์ มหาอนันไตรธิคุณ ชื่อเล่นก็ไฟ นะครับ เป็นเดือนคณะ เอาล่ะครับ กรี๊ดได้แล้ว ^-^ \"
พี่ไฟพูดติดตลก คราวนี้เสียงกรี๊ดดังขึ้นมาอีกรอบอย่างถล่มทลาย ฉันเห็นเม็ดทรายนั่งทำหน้างอและยกมืออุดหู ลูกตาลได้แต่หลับหูหลับตาและก้มหน้า
\" ผมชื่อ อานนท์ เทพสกุล เรียกพี่น้ำนะครับ ใครเครียดและมีปัญหาไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ปรึกษาผมคนนี้ได้นะครับ ผมจะเป็นทั้งโถส้วมและอ่างล้างหน้าในเวลาเดียวกันครับ คติของผมคือ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ขอให้รู้ไว้ ผมคือคนของคุณ ^-^ \"
พี่น้ำเรียกเสียงกรี๊ดได้อีกรอบ ฉันหัวเราะไปกับทุกคน ดูเหมือนเม็ดทรายจะยิ้มได้นิดหน่อยแล้วล่ะ ส่วนลูกตาลก็เอาแต่ยิ้มหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
\" ผมชื่อ เชษฐกมล ทิพยจินตนา ชื่อเล่นลม \"
โอ้แม้เจ้า พี่ลมคนนี้เสียงเย็นชาเหลือเกิน เขาไม่ยิ้ม ไม่พูดอะไรอีกนอกเหนือจากชื่อตัวเอง มีคนกรี๊ดนิดหน่อยเพราะพี่เขาหล่อบาดตาเหมือนกัน ฉันสังเกตเห็นว่าพี่ลมทำท่าอุดหูด้วย เม็ดทรายสะกิดฉันเร็วๆ และกระซิบข้างหู
\" แป้ง เธอมีผ้าเช็ดหน้ามั๊ย ฝากถามไปถึงลูกตาลด้วยนะ \"
\" ทำไมหรอ เธอจะเอาไปทำอะไร \"
\" นั่นน่ะสิ ทรายจะเอาผ้าเช็ดหน้าไปทำอะไร \"
\" จะเอามาปิดจมูก กลัวทนกลิ่นปากนายนั่นไม่ไหว เป็นลมตายไปซะก่อน \"
\" เอานี่ - -^^ \"
ฉันยื่นผ้าเช็ดหน้าลายแบ๊ดๆ สีฟ้าให้เม็ดทราย เธอรีบเอามาปิดจมูกไว้ทันที ...... เพื่อนฉัน =_=
\" ผม นนทวุฒ อำไพธนจินดา เรียกสั้นๆ ว่า ....... \"
\" นายปากเหม็น!! \"
ไม่ทันที่พี่ดินจะพูดจบ เม็ดทรายก็ตะโกนแทรกขึ้นมา ฉันและลูกตาลรีบก้มหน้าหลบทันที สงสัยงานนี้พวกฉันไม่รอดแน่ๆ TT^TT. ( เอามาให้อ่านกันเรียกน้ำย่อยก่อน ตอนต่อไปก็รอหน่อยนะคะ )
To Be Con . . . . . . . . . .
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น