ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : อุปสรรคของความรัก
เมื่อนันและริสาทำธุระของตัวเองเสร็จ ทั้งคู่ก็ลงมาหาเพื่อนๆ ข้างล่าง วันนี้เป็นวันเดินทางกลับของพวกหนุ่มสาว แต่ละคนจึงแต่งตัวสวย
หล่อเตรียมเดินทางกันอย่างสดใส นันใส่เสื้อเชิตสีขาวแขนยาวกาเกงยีนสีดำ วินใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงขาสั้นแบบเด็ก HipHop เจมส์ใส่เสื้อ
เชิตแขนสั้นสีฟ้ากางเกงยีนขายาว กองใส่เสื้อแขนกุดมีฮูดสีดำกางเกงขายาวสีดำออกเทาๆ กฤษใส่เสื้อยืดแขนยาวสีขาวกางเกงยีนสี
น้ำเงิน ริสาใส่เสื้อยืดเปิดไหล่สีฟ้ากางเกงยีนสี่ส่วน อัมใส่เสื้อขอตุ่นแขนกุดสีเนื้อกางเกงยีนขายาว ปรางใส่เสื้อกล้ามสีเหลืองกางเกงสีดำ
ขายาว เพชรใส่เสื้อแขนกุดสีชมพูกระโปรงสั้นยีน กานใส่เสื้อสายเดี่ยวสีม่วงกระโปรงยาวแบบตุ๊กตาบาร์บี้ นันที่ลงมาข้างล่างก่อนริสาเรียก
ทุกคนมารวมตัวที่ห้องนั่งเล่นเพื่อประกาศเรื่องสำคัญ
\" รอริสาแป๊บนะ พอเธอลงมาชั้นจะบอกเรื่องสำคัญ \"
\" อื่ม \" เพื่อนๆ รับคำ ไม่นานมากริสาก็ลงมาพบทุกคน
\" เอาล่ะ เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วนะ \" นันบอกทันทีที่ริสานั่งลง ทุกคนทำหน้าตาเฉยเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้
ไม่มีแม้แต่อาการตกใจ
\" พวกเธอไม่ตกใจรึไง \" ริสา งง เป็นไก่ตาแตก
\" ไม่ \" กองและเพชรตอบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
\" พวกนายรู้แล้วหรือไง \" นันเองก็ งง ด้วย
\" ใช่ \" คราวนี้กฤษและกานตอบพร้อมกัน
\" พวกเธอ/นายรู้ได้ไง \" เจ้าของเรื่องพร้อมใจกันถาม
\" แกออกจะห่วงริสาขนาดนั้น \" เจมส์ที่นั่งมองตัวอักษรบนเสื้อกองอย่างสนใจพูดขึ้น
\" ส่วนเธอนะริสา เธอไม่เคยยอมให้ผู้ชายคนไหนนอนในห้องด้วยเลยนอกจากคุณพ่อของเธอ \" ปรางบอก นันและริสาได้แต่
พยักหน้าด้วยความเขิล
\" งั้นสิ่งที่พวกเราควรทำตอนนี้ก็คือยินดีให้กับริสาและนันสินะ \" วินตะโกนขึ้นมา ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย
\" เอ้า! ยินดีกับคู่รักอีกคู่ \" อัมลุกขึ้นยื่นมือประสาน \" แหม ที่นี่ช่างศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ทำให้คู่รักเกิดตั้ง 2 คู่แหนะ \" เธอพูดขึ้นอีก ทุกคน
พร้อมใจกันประสาทมือและร้องไชโย นันและริสาถูกเพื่อนๆ คะยั้นคะยอให้หอมแก้มโชว์ คู่ของวินและอัมก็ไม่วายโดยด้วย เมื่อถึงเวลา
สายๆ ทุกคนก็ออกจากบ้านพักและขึ้นเรือเพื่อกลับบ้าน
วันอังคารที่โรงเรียน
เนื่องจากหนุ่มสาวหยุดเรียนวันจันทร์ (เพราะอยู่ที่เกาะ) วันอังคารทั้งสองแก็งค์จึงมีการบ้านเพิ่มเป็นภูเขาหิมาลัย สาวๆ แก็งค์ 5 GL ที่กำลัง
นั่งทำการบ้านวิชาภาษาอังกฤษอยู่ใต้อาคาร 7 ต่างมีหน้าตาเคร่งเครียดกันถ้วนหน้า
\" คำว่า เพื่อนบ้านน่ะเขียนแบบนี้ neighbor ไม่ใช่แบบนี้ neighboor ที่เธอเขียนนะยัยกาน \" ริสานั่งแก้คำผิดให้
เพื่อนอย่างหัวเสีย
\" อ๋า! .... ก็ใครจะไปเก่งเหมือนเธอล่ะจ๊ะ เรียนก็เก่ง แถมยังเป็นลูกครึ่งอีก \"
\" ครึ่งผีครึ่งคนรึป่าวที่เธอจะว่าชั้น \"
\" ไม่ใช่ ใครจะกล้าว่าเธอล่ะ เดี๋ยวอีตานันก็มาจัดการชั้นหรอก \"
\" ทำไปเลยนะ ไม่ต้องพูดมาก \" ริสาหน้าแดงขึ้นมาเมื่อกานแซวเรื่องนัน
\" ทำเป็นเขิล ...... แล้วคำว่าดินเหนียวล่ะเขียนยังไง \" กานถามพร้อมเกาหัว เรื่องภาษาอังกฤษกานขอยอมแพ้คนแรก
\" ก็ fat clay ไงล่ะ ทำไมเธอไม่ยอมให้ชั้นติวอังกฤษให้เนี้ย ฟรีนะย๊ะ \"
\" ไม่เอาล่ะ ตราบที่ชั้นยังมีเธอเป็นเพื่อนอยู่นะ ชั้นจะไม่เรียนอังกฤษเพิ่มเด็ดขาด ถ้าชั้นฉลาดขึ้นมา เธอจะสอนใครล่ะย๊ะ 55555 \"
กานหัวเราะเสียงดัง
\" เอาเข้าไป ระวังเขางอกนะยัยกาน ...... ว่าแต่ว่า คำว่าตุ๊กแกมันเขียนไงหรอ \" เพชรที่เพิ่งว่าเพื่อนไปหยกๆ ถามริสา
ทุกคนหัวเราะพร้อมกัน
\" ก็เขียนว่า wall gecko ไงจ๊ะ \" ทุกคนหันไปมองเจ้าของเสียงก็พบว่าเป็นนันเดินมากับกอง
\" ทำไมมาได้ \" ริสาถามเมื่อนันนั่งลงข้างๆ เธอ ส่วนกองก็เดินไปนั่งข้างๆ เพชรเพื่อก่อความรังควาน
\" ว่างน่ะ เพิ่งเรียนเสร็จ เหนื่อยจัง \" นันทำเสียงอ้อนในประโยคหลัง ปรางทำท่าจะอ้วกแต่ก็หยุดไว้เพราะอัมหยิกเบาๆ
\" แล้วคนอื่นๆ ไปไหนกันหมดหรอ \" อัมถามขึ้น นันยิ้มแบบรู้ทัน
\" ไอเจมส์ไปเอาลูกบาสที่โรงยิมเดี๋ยวตามมา ไอกฤษถูกทำโทษให้ไปขัดถ้วยรางวัล เพราะมันดันไปตะโกนด่าลูกสาวอาจารย์ที่อยู่ ม.2
เข้า ยัยเด็กนั่นก็เลยวิ่งไปฟ้องแม่แบบตูดติดจรวดเชียว ส่วนไอหัวหน้าของอาซ้อน่ะถูกอาจารย์อมรดึงตัวไว้ เพราะมันไม่ยอมไปแก้ข้อสอบ
ที่มันตกเมื่ออาทิตย์ที่แล้วน่ะ อีกสักพักก็คงจะมากันหมดละมั้ง \" นันอธิบายยืดยาว
\" นายอย่าเอานิ้วมาชี้ตรงที่ชั้นกำลังจะเขียนเซ่! \" เสียงเพชรตะหวาดกอง กองหัวเราะเบาๆ และชี้ต่อไปเรื่อยๆ
\" แล้วคาบต่อไปไม่เรียนรึไง \" ปรางถามนัน
\" ไม่อ่ะ ว่างอีก 2 คาบ ..... อาจารย์เค้าลาคลอด ไม่มีคนสอนแทน นี่ก็ไปเอาชีสมาแล้ว \" นันรีบอธิบายต่อเมื่อริสาส่งสายตาน่ากลัวมาให้
\" นึกว่าโดด \" ริสาพึมพำเบาๆ นันยิ้มแบบกลัวๆ และหันไปมองกองที่กำลังหยิบหนังสือมาปิดหัวเพื่อกันกำปั้นของเพชร อยู่ๆ นันก็ทำหน้าไม่
สบายใจขึ้นมาดื้อๆ ริสาที่มองเขาอยู่ตลอดรีบถามขึ้น
\" นันเป็นอะไร ไม่สบายใจอะไรหรอ \"
\" นายฉี่ม่วงรึไง \" ปรางถามติดตลก ทุกคนหัวเราะออกยกเว้นริสาและนัน
\" หรือนายเป็นหมัน \" กานแกล้งบ้าง อัมหยิกกานเบาๆ และบอกว่าทะลึ่ง
\" เธอไปคุยกับชั้นหน่อยได้มั๊ย \" นันพูดขึ้น
\" คุยตรงนี้แหละนะ ชั้นไม่เคยมีความลับกับเพื่อนๆ หรือนันไม่ไว้ใจเพื่อนริสา \"
\" ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ \" นันทำหน้าหนักใจ
\" เอาหน่าไอนัน หลายหัวดีกว่าหัวเดียวนะเว้ย \" กองพูด เพชรพยักหน้าเห็นด้วยและเขกหัวกองที่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน
\" ก็ได้ วันนี้เธอไปบ้านชั้นนะ ชั้นอยากแนะนำเธอให้แม่รู้จัก \" นันพูดหน้าซีด
\" ได้สิ ชั้นก็อยากเจอแม่นันเหมือนกัน \" ริสายิ้มหน้าแดงไม่เหมือนกับนันที่หน้ายิ่งซีด
\" แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิ เธอยังไม่รู้ฤทธิ์แม่ไอนัน \" เจมส์ที่เดินเดาะลูกบาสเดินนำหน้า กฤษเดินถูมือเพราะเมื่อย ส่วนวินเดินหน้าระรื่น
และรีบวิ่งเข้าหาอัมทันที
\" คิดถึงจังเมียจ๋า \" วินกอดอัมโดยไม่แคร์สายตาใคร
โป๊ก!! \" ใครเมียพี่ พูดให้ดีนะ ยังไม่ถึงเวลาย่ะ \" อัมเขกหัววินและพูดเสียงดุ เพื่อนๆ เอือมระอาคู่นี้และหันมาสนใจนันต่อ
\" ทำไมนายพูดแบบนั้น \" ปรางถามเจมส์
\" ก็เพราะแม่ไอนันเกลียดผู้หญิง ท่านไม่เคยให้สาวคนไหนโทรหานันเลย มาหาก็ไม่ได้ แม้จะเป็นน้องสาวหรือพี่สาวของเพื่อนก็ไม่ได้
ไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้แม่ไอนันได้เลยสักคน ถ้าวันเกิดหรือวันวาเลนไทน์ไอนันได้ของขวัญหรือดอกไม้นะ แม่ไอนันทิ้งหมดแหละ
ไม่เคยที่จะได้ชมเกิน 1 วันเลยขนาดหัวหน้าในห้องเอารายงานไปให้ยังโดนแม่ไอนันด่าซะกระเจิงเลยเชียว \" เจมส์ทำหน้าสยอง
\" ทำไมแม่นายถึงได้มหาโหดขนาดนั้นนะ \" กานถามขึ้น
\" เพราะท่านกลัวพวกสาวๆ จะมาปลอกลอกลูกชายท่านนิ ดูซิ พ่อเป็นเจ้าของโรงแรม แม่ก็เป็นศาสตราจารย์และระเบียบจ๋าซะขนาดนั้น
มรดกพันล้านรวยมหาศาลขนาดนี้ ใครๆ ก็ไม่อยากให้เข้าใกล้ \" กฤษอธิบาย
\" ริสา เธอเป็นอะไรไป กลัวหรอ \" นันถามริสาและจับตัว ริสาที่หน้าซีดตอบด้วยความมั่นใจอีกครั้ง
\" ชั้นไม่กลัวหรอก ริสาต้องมัดใจแม่นันให้ได้ \"
ตอนเย็นนันโทรบอกที่บ้านว่าเขาจะกลับเอง ให้เพิ่มสำหรับอาหารบนโต๊ะด้วย ตอนแรกแม่นันก็คะยั้ยคะยอจะรู้ให้ได้ว่าเขาจะพาใครมาทาน
ข้าวที่บ้านแต่นันก็บ่ายเบี่ยงและบอกเดี๋ยวก็รู้เอง แม่เขาจึงยอมให้กลับเองและสั่งแม่บ้าน วินอาสาไปส่งนันและริสาเพราะอัมเป็นห่วง กลัว
ริสาไม่มีกำลังใจคู่ของอัมไม่มีปัญหาเพราะพี่วัลชอบอัมมาก พี่วัลบอกอัมน่ารักและไม่เรื่องมาก แถมยังเป็นแม่บ้านแม่เรือนอีก ริสานั่งนิ่ง
ตลอดทางกลับบ้านนันเธอภาวนาในใจของให้เรื่องผ่านไปด้วยดี อัมรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนจึงถามขึ้น
\" เธอไม่เป็นอะไรนะ ริสา \"
\" ไม่หรอก ถ้าชั้นอยากคบนัน ชั้นก็ต้องกล้าสิจริงมั๊ย เรื่องอื่นชั้นยังกล้ามาแล้วเลย นี่เรื่องความรัก ทำไมชั้นจะไม่กล้า \" ริสาตอบเสียง
มั่นใจ อัมจึงรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง
\" ไม่ต้องกลัวนะ ชั้นไม่เลิกกับเธอแน่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอคือคนแรกและคนสุดท้ายที่ชั้นรัก \" นันกุมมือริสาแน่น
เธอรู้สึกมั่นใจขึ้นมาเยอะ
\" ถึงแล้ว พวกเรารออยู่หน้าบ้านแล้วกัน เผื่อมีอะไรเกิดขึ้น กันไว้ดีกว่าแก้ \" วินพูด ทั้งสองพยักหน้าเข้าใจและลงจากรถ
เมื่อประตูรั้วเปิดออก ริสาถึงกับตาค้าง บ้านของนันใหญ่มาก ถ้าเรียกว่าบ้านคงไม่เหมาะ ควรจะเรียกว่าคฤหัสถ์ด้วยซ้ำ ขนาดเธอว่าบ้าน
ของเธอใหญ่แล้ว ยังเทียบกับบ้านนันไม่ติดซักนิดเดียว หน้าบ้านมีน้ำพุตั้งตระหง่านอยู่ สวนบ้านนันเทียบเท่ากับครึ่งของสนามฟุตบอลได้
ตัวบ้านมี 4 ชั้นและกว้างมาก หน้าบ้านมีรูปปั้นสิงโตอยู่ 2 ตัวซ้ายขวา สระว่ายน้ำเท่ากับของสโมสรระดับประเทศ นี่น่ะหรอที่เรียกว่าบ้าน
\" นี่ริสานะพี่เอื้อง เป็นแฟนผม เธอจะมาเป็นคุณหนูของบ้านนี้ ส่วนนี่ก็พี่เอื้อง พี่เลี้ยงนันเอง \" นันแนะนำพี่เลี้ยงให้ริสารู้จัก
เธอจึงต้องตื่นจากฝัน
\" สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ \" ริสายกมือไหว้อย่างนอบน้อม เอื้องรับไหว้อย่างตกใจ หลอ่นรู้สึกถูกชะตากับริสา
อย่างบอกไม่ถูก
\" เข้าบ้านเหอะ คุณแม่จะรอ \" นันจับมือริสาให้กระชับขึ้นและพาเข้าบ้าน ภายในบ้านตกแต่งแบบบ้านไทย ส่วนมากจะไม่มีเก้าอี้ มีแต่แคร่
และหมอนเหมือนคนสมัยก่อนมากกว่า ริสากำลังสำรวจเพลินๆ เธอก็ต้องสะดุ้งสุดตัว
\" ลูกนัน ลูกพาผู้หญิงคนนี้มาทำอะไร แล้วทำไมต้องจับมือกันด้วย! \" แม่นันตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นลูกชายตัวเอง เธอใส่ชุดผ้าไหม
ทั้งตัว ผมยาวสีดำที่มัดแน่น แว่นตาที่บอกถึงยี่ห้อคุณครูระเบียบ ริสามองแล้วรู้สึกหนาวไปถึงสันหลังทีเดียว เธอไม่รอช้ารีบปล่อยมือจาก
นันและยกมือไหว้ทันที
\" สวัสดีค่ะคุณน้า หนูชื่อริสาค่ะ เป็นเพื่อนของนัน หนูขอรบกวนด้วยนะคะ \" ริสาพูดเสียงเรียบ เธอท่องในใจตลอดเวลาว่ายังมีนัน
\" ใครน้าเธอ ชั้นไม่ได้เป็นน้องแม่เธอซักหน่อย แล้วเธอชื่ออะไรใครอยากจะรู้ \" แม่นันพูดเสียงเย็น ริสารู้สึกว่าหน้าเธอกำลังระเบิด
\" แต่ซักวันหนึ่งคุณน้าก็ต้องทราบชื่อหนู เพราะนันคงเอ่ยให้คุณน้าได้ยินบ่อยๆ \" ริสาพยายามพูดเสียงเรียบอีกครั้ง แม่นันอึ้งเล็กน้อยกับคำ
พูดของเธอ \' กล้าเหมือนกันแฮะผู้หญิงคนนี้ แบบนี้สิถึงจะสนุก \' หล่อนคิดและตีหน้าตาย
\" ทำไมลูกชายชั้นต้องพูดถึงผู้หญิงอย่างเธอ จับมือกับผู้ชายในบ้านของเขา แล้วยังมาสำรวจของในบ้านอีก เธอเป็นโจรหรือยังไง \"
\" ขอโทษค่ะที่สำรวจบ้าน หนูไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้นเลยแม่แต่น้อย และต้องขอโทษด้วยที่จับมือนัน แต่ถ้าหนูไม่ทำแบบนั้น หนูคงหายใจ
หายคอไม่สะดวกเท่าที่ควร นันให้กำลังใจหนูผ่านทางไออุ่นของมือค่ะ \" ริสาตอบชัดเจน เอื้องเกือบจะร้องด้วยความดีใจ นี่ริสาเป็นผู้หญิง
คนแรกที่กล้าต่อปากต่อคำกับแม่นัน แม่นันเองก็อึ้งไม่ใช่น้อย
\" ไปคุยกันที่โต๊ะเถอะครับ ผมหิวแล้ว \" นันรีบห้ามทัพขึ้นมา แม่นันเชิดหน้าใส่ริสาและเดินนำไปที่โต๊ะทานอาหาร ริสาถอนหายใจนิด
หน่อยก่อนจะเดินตามนัน
ที่โต๊ะอาหารริสาเจอพ่อนัน พี่ชายและพี่สาว มีผู้หญิงอีกคนที่นันบอกว่าเป็นลูกของอาแต่อาศัยอยู่ที่บ้านด้วย เธอน่าจะเรียนอยู่ ม.3 จาก
การสำรวจของริสา หน้าตาสวยทีเดียว แต่ไม่มีสำมาคาระวะและเหมือนไม่ชอบหน้าริสาด้วย พี่ชายนันคนโตชื่อนนท์ เป็นชายร่าง
สูงเพรียวเหมือนนัน นนท์สูงกว่านันมาก แม้ว่านันจะสูงมากแล้วก็ตาม ผิวขาวกว่านันนิดหน่อย ผมรากไทรสีน้ำตาลทอง หน้าตาเข้าขั้นว่า
หล่อมาก พี่สาวคนรองของนันชื่อน้ำ ตัวเล็กน่ารัก ผมยาวประบ่าและซอย สีผมแดงทำให้น้ำดูเป็นสาวเปรี้ยว น้ำจัดเป็นผู้หญิงที่สวย
และน่ารักมาก สาวอีกคนที่เป็นญาติของนันชื่อกวาง ตัวสูงเกือบเท่าริสา ผมยาวสีน้ำตาล ตาคมคิ้วเข้ม ผิวสีชมพูน่าอิจฉา
(ทั้งๆ ที่ผิวริสาน่าอิจฉาที่สุดในสายตาทุกคน) กวางเป็นคนสวยในสายตาริสาเช่นกันริสายกมือไหว้ทุกคนบนโต๊ะอาหาร พ่อนันยิ้มอย่างอ่อน
โยน นนท์และน้ำพยักหน้าอย่างต้อนรับ มีแต่กวางที่หน้าเชิดและไม่ยอมไหว้ริสา
\" ตามสบายนะลูก \" พ่อนันบอกริสา เธอยิ้มอย่างดีใจและหุบลงทันทีที่เห็นสายตาของแม่นัน
\" ลูกเต้าใคร \" นี่คือคำถามที่ริสารอ แม่ของนันก็เหมือนแม่จอมหวงสมบัติทุกคนนั้นแหละ
\" คุณพ่อหนูเป็นฑูตของประเทศอิตาลีค่ะ คุณแม่เป็นด็อกเตอร์ \" ทุกคนบนโต๊ะอาหารตกใจเล็กน้อยกับฐานะของริสา ไม่ธรรมดาจริงๆ
ทุกคนคิดแบบนี้
\" เธอเรียนที่เดียวกับตานันหรือ \" แม่นันถามต่อ คงเพราะเห็นเครื่องแบบนักเรียนของริสาเหมือนของนัน
\" ค่ะ \"
\" เป็นลูกคนเดียวหรอริสา \" พ่อนันถามบ้าง ริสายิ้มและตอบว่า ค่ะ เหมือนเดิม
\" งานคุณแม่ยากมั๊ย พี่ก็อยากเป็นด็อกเตอร์ \" น้ำถามริสาบ้าง เธอดูเอ็นดูริสามาก อาจเป็นเพราะริสามีสัมมาคาระวะ
\" ริสาว่าน่าจะยากนะคะ คุณแม่ทำงานหนักตลอด ถ้าพี่น้ำสนใจริสาจะบอกคุณแม่ให้ \"
\" ขอบใจจ๊ะ \" น้ำยิ้ม
\" งั้นริสาก็ต้องเก่งภาษาอังกฤษสิ พ่อเป็นถึงฑูต \" นนท์ถามบ้าง
\" ค่ะ ริสาเป็นลูกครึ่งอิตาลี \"
\" ก็แค่ฑูต \" นั่นคือคำพูดแรกที่ออกมาจากปากกวาง ริสามองเรียบๆ และยิ้ม
\" แล้วพ่อกวางทำงานอะไรล่ะจ๊ะ \"
\" นักบิน \"
\" เท่ห์จัง แม่เป็นแอโฮสเตรสหรอ \"
\" อืม \"
\" คงสวยสินะ กวางสวยเหมือนแม่แน่ๆ เลย \" ริสายิ้ม กวางมองหน้าริสาอย่างหมั่นไส้และกระแทกช้อนกับจาน
\" มีมารยาทหน่อยกวาง \" นันเตือนเสียงดุ กวางมองค้อนตอนนี้น้ำตาเธอเริ่มคลอแล้ว
\" เธอรู้จักนันได้ยังไง \" แม่นันถามขึ้น ริสาอึ้งนิดนึงและหันไปมองหน้านัน ทุกคนบนโต๊ะต้องการฟังคำตอบของริสากันทุกคน
\" หนูและนันเป็นศัตรูกันค่ะ แต่หนูแพ้ความดีและความเป็นสุภาพบุรุษของนัน นันทำให้หนูอบอุ่นเวลาอยู่ด้วย รู้สึกว่าปลอดภัยทุกที่ที่มี
เขา นันไม่เคยทำให้หนูคิดว่านันฉวยโอกาส ถ้ามีอะไรที่ล่วงเกินไปนั่นก็คือความเต็มใจของหนูเอง นันเป็นผู้ชายคนแรกที่หนูอยากอยู่ด้วย
ตลอดเวลา ริสารักนันค่ะ \" ริสาพูดเสียงมั่นคงและจริงจัง แม่นันมองเธอด้วยแววตาชื่นชมนิดนึงก่อนจะเปลี่ยนเป็นสายตาเย็นชา พ่อ
นนท์และน้ำต่างยินดีต้อนรับและยอมรับริสาอย่างเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว มีแต่กวางที่ยังคงทำหน้าเครียดแค้นริสาอยู่ ริสาอบากรู้จริงๆ
ว่ากวางเป็นอะไร.
หล่อเตรียมเดินทางกันอย่างสดใส นันใส่เสื้อเชิตสีขาวแขนยาวกาเกงยีนสีดำ วินใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงขาสั้นแบบเด็ก HipHop เจมส์ใส่เสื้อ
เชิตแขนสั้นสีฟ้ากางเกงยีนขายาว กองใส่เสื้อแขนกุดมีฮูดสีดำกางเกงขายาวสีดำออกเทาๆ กฤษใส่เสื้อยืดแขนยาวสีขาวกางเกงยีนสี
น้ำเงิน ริสาใส่เสื้อยืดเปิดไหล่สีฟ้ากางเกงยีนสี่ส่วน อัมใส่เสื้อขอตุ่นแขนกุดสีเนื้อกางเกงยีนขายาว ปรางใส่เสื้อกล้ามสีเหลืองกางเกงสีดำ
ขายาว เพชรใส่เสื้อแขนกุดสีชมพูกระโปรงสั้นยีน กานใส่เสื้อสายเดี่ยวสีม่วงกระโปรงยาวแบบตุ๊กตาบาร์บี้ นันที่ลงมาข้างล่างก่อนริสาเรียก
ทุกคนมารวมตัวที่ห้องนั่งเล่นเพื่อประกาศเรื่องสำคัญ
\" รอริสาแป๊บนะ พอเธอลงมาชั้นจะบอกเรื่องสำคัญ \"
\" อื่ม \" เพื่อนๆ รับคำ ไม่นานมากริสาก็ลงมาพบทุกคน
\" เอาล่ะ เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วนะ \" นันบอกทันทีที่ริสานั่งลง ทุกคนทำหน้าตาเฉยเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้
ไม่มีแม้แต่อาการตกใจ
\" พวกเธอไม่ตกใจรึไง \" ริสา งง เป็นไก่ตาแตก
\" ไม่ \" กองและเพชรตอบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
\" พวกนายรู้แล้วหรือไง \" นันเองก็ งง ด้วย
\" ใช่ \" คราวนี้กฤษและกานตอบพร้อมกัน
\" พวกเธอ/นายรู้ได้ไง \" เจ้าของเรื่องพร้อมใจกันถาม
\" แกออกจะห่วงริสาขนาดนั้น \" เจมส์ที่นั่งมองตัวอักษรบนเสื้อกองอย่างสนใจพูดขึ้น
\" ส่วนเธอนะริสา เธอไม่เคยยอมให้ผู้ชายคนไหนนอนในห้องด้วยเลยนอกจากคุณพ่อของเธอ \" ปรางบอก นันและริสาได้แต่
พยักหน้าด้วยความเขิล
\" งั้นสิ่งที่พวกเราควรทำตอนนี้ก็คือยินดีให้กับริสาและนันสินะ \" วินตะโกนขึ้นมา ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย
\" เอ้า! ยินดีกับคู่รักอีกคู่ \" อัมลุกขึ้นยื่นมือประสาน \" แหม ที่นี่ช่างศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ทำให้คู่รักเกิดตั้ง 2 คู่แหนะ \" เธอพูดขึ้นอีก ทุกคน
พร้อมใจกันประสาทมือและร้องไชโย นันและริสาถูกเพื่อนๆ คะยั้นคะยอให้หอมแก้มโชว์ คู่ของวินและอัมก็ไม่วายโดยด้วย เมื่อถึงเวลา
สายๆ ทุกคนก็ออกจากบ้านพักและขึ้นเรือเพื่อกลับบ้าน
วันอังคารที่โรงเรียน
เนื่องจากหนุ่มสาวหยุดเรียนวันจันทร์ (เพราะอยู่ที่เกาะ) วันอังคารทั้งสองแก็งค์จึงมีการบ้านเพิ่มเป็นภูเขาหิมาลัย สาวๆ แก็งค์ 5 GL ที่กำลัง
นั่งทำการบ้านวิชาภาษาอังกฤษอยู่ใต้อาคาร 7 ต่างมีหน้าตาเคร่งเครียดกันถ้วนหน้า
\" คำว่า เพื่อนบ้านน่ะเขียนแบบนี้ neighbor ไม่ใช่แบบนี้ neighboor ที่เธอเขียนนะยัยกาน \" ริสานั่งแก้คำผิดให้
เพื่อนอย่างหัวเสีย
\" อ๋า! .... ก็ใครจะไปเก่งเหมือนเธอล่ะจ๊ะ เรียนก็เก่ง แถมยังเป็นลูกครึ่งอีก \"
\" ครึ่งผีครึ่งคนรึป่าวที่เธอจะว่าชั้น \"
\" ไม่ใช่ ใครจะกล้าว่าเธอล่ะ เดี๋ยวอีตานันก็มาจัดการชั้นหรอก \"
\" ทำไปเลยนะ ไม่ต้องพูดมาก \" ริสาหน้าแดงขึ้นมาเมื่อกานแซวเรื่องนัน
\" ทำเป็นเขิล ...... แล้วคำว่าดินเหนียวล่ะเขียนยังไง \" กานถามพร้อมเกาหัว เรื่องภาษาอังกฤษกานขอยอมแพ้คนแรก
\" ก็ fat clay ไงล่ะ ทำไมเธอไม่ยอมให้ชั้นติวอังกฤษให้เนี้ย ฟรีนะย๊ะ \"
\" ไม่เอาล่ะ ตราบที่ชั้นยังมีเธอเป็นเพื่อนอยู่นะ ชั้นจะไม่เรียนอังกฤษเพิ่มเด็ดขาด ถ้าชั้นฉลาดขึ้นมา เธอจะสอนใครล่ะย๊ะ 55555 \"
กานหัวเราะเสียงดัง
\" เอาเข้าไป ระวังเขางอกนะยัยกาน ...... ว่าแต่ว่า คำว่าตุ๊กแกมันเขียนไงหรอ \" เพชรที่เพิ่งว่าเพื่อนไปหยกๆ ถามริสา
ทุกคนหัวเราะพร้อมกัน
\" ก็เขียนว่า wall gecko ไงจ๊ะ \" ทุกคนหันไปมองเจ้าของเสียงก็พบว่าเป็นนันเดินมากับกอง
\" ทำไมมาได้ \" ริสาถามเมื่อนันนั่งลงข้างๆ เธอ ส่วนกองก็เดินไปนั่งข้างๆ เพชรเพื่อก่อความรังควาน
\" ว่างน่ะ เพิ่งเรียนเสร็จ เหนื่อยจัง \" นันทำเสียงอ้อนในประโยคหลัง ปรางทำท่าจะอ้วกแต่ก็หยุดไว้เพราะอัมหยิกเบาๆ
\" แล้วคนอื่นๆ ไปไหนกันหมดหรอ \" อัมถามขึ้น นันยิ้มแบบรู้ทัน
\" ไอเจมส์ไปเอาลูกบาสที่โรงยิมเดี๋ยวตามมา ไอกฤษถูกทำโทษให้ไปขัดถ้วยรางวัล เพราะมันดันไปตะโกนด่าลูกสาวอาจารย์ที่อยู่ ม.2
เข้า ยัยเด็กนั่นก็เลยวิ่งไปฟ้องแม่แบบตูดติดจรวดเชียว ส่วนไอหัวหน้าของอาซ้อน่ะถูกอาจารย์อมรดึงตัวไว้ เพราะมันไม่ยอมไปแก้ข้อสอบ
ที่มันตกเมื่ออาทิตย์ที่แล้วน่ะ อีกสักพักก็คงจะมากันหมดละมั้ง \" นันอธิบายยืดยาว
\" นายอย่าเอานิ้วมาชี้ตรงที่ชั้นกำลังจะเขียนเซ่! \" เสียงเพชรตะหวาดกอง กองหัวเราะเบาๆ และชี้ต่อไปเรื่อยๆ
\" แล้วคาบต่อไปไม่เรียนรึไง \" ปรางถามนัน
\" ไม่อ่ะ ว่างอีก 2 คาบ ..... อาจารย์เค้าลาคลอด ไม่มีคนสอนแทน นี่ก็ไปเอาชีสมาแล้ว \" นันรีบอธิบายต่อเมื่อริสาส่งสายตาน่ากลัวมาให้
\" นึกว่าโดด \" ริสาพึมพำเบาๆ นันยิ้มแบบกลัวๆ และหันไปมองกองที่กำลังหยิบหนังสือมาปิดหัวเพื่อกันกำปั้นของเพชร อยู่ๆ นันก็ทำหน้าไม่
สบายใจขึ้นมาดื้อๆ ริสาที่มองเขาอยู่ตลอดรีบถามขึ้น
\" นันเป็นอะไร ไม่สบายใจอะไรหรอ \"
\" นายฉี่ม่วงรึไง \" ปรางถามติดตลก ทุกคนหัวเราะออกยกเว้นริสาและนัน
\" หรือนายเป็นหมัน \" กานแกล้งบ้าง อัมหยิกกานเบาๆ และบอกว่าทะลึ่ง
\" เธอไปคุยกับชั้นหน่อยได้มั๊ย \" นันพูดขึ้น
\" คุยตรงนี้แหละนะ ชั้นไม่เคยมีความลับกับเพื่อนๆ หรือนันไม่ไว้ใจเพื่อนริสา \"
\" ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ \" นันทำหน้าหนักใจ
\" เอาหน่าไอนัน หลายหัวดีกว่าหัวเดียวนะเว้ย \" กองพูด เพชรพยักหน้าเห็นด้วยและเขกหัวกองที่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน
\" ก็ได้ วันนี้เธอไปบ้านชั้นนะ ชั้นอยากแนะนำเธอให้แม่รู้จัก \" นันพูดหน้าซีด
\" ได้สิ ชั้นก็อยากเจอแม่นันเหมือนกัน \" ริสายิ้มหน้าแดงไม่เหมือนกับนันที่หน้ายิ่งซีด
\" แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิ เธอยังไม่รู้ฤทธิ์แม่ไอนัน \" เจมส์ที่เดินเดาะลูกบาสเดินนำหน้า กฤษเดินถูมือเพราะเมื่อย ส่วนวินเดินหน้าระรื่น
และรีบวิ่งเข้าหาอัมทันที
\" คิดถึงจังเมียจ๋า \" วินกอดอัมโดยไม่แคร์สายตาใคร
โป๊ก!! \" ใครเมียพี่ พูดให้ดีนะ ยังไม่ถึงเวลาย่ะ \" อัมเขกหัววินและพูดเสียงดุ เพื่อนๆ เอือมระอาคู่นี้และหันมาสนใจนันต่อ
\" ทำไมนายพูดแบบนั้น \" ปรางถามเจมส์
\" ก็เพราะแม่ไอนันเกลียดผู้หญิง ท่านไม่เคยให้สาวคนไหนโทรหานันเลย มาหาก็ไม่ได้ แม้จะเป็นน้องสาวหรือพี่สาวของเพื่อนก็ไม่ได้
ไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้แม่ไอนันได้เลยสักคน ถ้าวันเกิดหรือวันวาเลนไทน์ไอนันได้ของขวัญหรือดอกไม้นะ แม่ไอนันทิ้งหมดแหละ
ไม่เคยที่จะได้ชมเกิน 1 วันเลยขนาดหัวหน้าในห้องเอารายงานไปให้ยังโดนแม่ไอนันด่าซะกระเจิงเลยเชียว \" เจมส์ทำหน้าสยอง
\" ทำไมแม่นายถึงได้มหาโหดขนาดนั้นนะ \" กานถามขึ้น
\" เพราะท่านกลัวพวกสาวๆ จะมาปลอกลอกลูกชายท่านนิ ดูซิ พ่อเป็นเจ้าของโรงแรม แม่ก็เป็นศาสตราจารย์และระเบียบจ๋าซะขนาดนั้น
มรดกพันล้านรวยมหาศาลขนาดนี้ ใครๆ ก็ไม่อยากให้เข้าใกล้ \" กฤษอธิบาย
\" ริสา เธอเป็นอะไรไป กลัวหรอ \" นันถามริสาและจับตัว ริสาที่หน้าซีดตอบด้วยความมั่นใจอีกครั้ง
\" ชั้นไม่กลัวหรอก ริสาต้องมัดใจแม่นันให้ได้ \"
ตอนเย็นนันโทรบอกที่บ้านว่าเขาจะกลับเอง ให้เพิ่มสำหรับอาหารบนโต๊ะด้วย ตอนแรกแม่นันก็คะยั้ยคะยอจะรู้ให้ได้ว่าเขาจะพาใครมาทาน
ข้าวที่บ้านแต่นันก็บ่ายเบี่ยงและบอกเดี๋ยวก็รู้เอง แม่เขาจึงยอมให้กลับเองและสั่งแม่บ้าน วินอาสาไปส่งนันและริสาเพราะอัมเป็นห่วง กลัว
ริสาไม่มีกำลังใจคู่ของอัมไม่มีปัญหาเพราะพี่วัลชอบอัมมาก พี่วัลบอกอัมน่ารักและไม่เรื่องมาก แถมยังเป็นแม่บ้านแม่เรือนอีก ริสานั่งนิ่ง
ตลอดทางกลับบ้านนันเธอภาวนาในใจของให้เรื่องผ่านไปด้วยดี อัมรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนจึงถามขึ้น
\" เธอไม่เป็นอะไรนะ ริสา \"
\" ไม่หรอก ถ้าชั้นอยากคบนัน ชั้นก็ต้องกล้าสิจริงมั๊ย เรื่องอื่นชั้นยังกล้ามาแล้วเลย นี่เรื่องความรัก ทำไมชั้นจะไม่กล้า \" ริสาตอบเสียง
มั่นใจ อัมจึงรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง
\" ไม่ต้องกลัวนะ ชั้นไม่เลิกกับเธอแน่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอคือคนแรกและคนสุดท้ายที่ชั้นรัก \" นันกุมมือริสาแน่น
เธอรู้สึกมั่นใจขึ้นมาเยอะ
\" ถึงแล้ว พวกเรารออยู่หน้าบ้านแล้วกัน เผื่อมีอะไรเกิดขึ้น กันไว้ดีกว่าแก้ \" วินพูด ทั้งสองพยักหน้าเข้าใจและลงจากรถ
เมื่อประตูรั้วเปิดออก ริสาถึงกับตาค้าง บ้านของนันใหญ่มาก ถ้าเรียกว่าบ้านคงไม่เหมาะ ควรจะเรียกว่าคฤหัสถ์ด้วยซ้ำ ขนาดเธอว่าบ้าน
ของเธอใหญ่แล้ว ยังเทียบกับบ้านนันไม่ติดซักนิดเดียว หน้าบ้านมีน้ำพุตั้งตระหง่านอยู่ สวนบ้านนันเทียบเท่ากับครึ่งของสนามฟุตบอลได้
ตัวบ้านมี 4 ชั้นและกว้างมาก หน้าบ้านมีรูปปั้นสิงโตอยู่ 2 ตัวซ้ายขวา สระว่ายน้ำเท่ากับของสโมสรระดับประเทศ นี่น่ะหรอที่เรียกว่าบ้าน
\" นี่ริสานะพี่เอื้อง เป็นแฟนผม เธอจะมาเป็นคุณหนูของบ้านนี้ ส่วนนี่ก็พี่เอื้อง พี่เลี้ยงนันเอง \" นันแนะนำพี่เลี้ยงให้ริสารู้จัก
เธอจึงต้องตื่นจากฝัน
\" สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ \" ริสายกมือไหว้อย่างนอบน้อม เอื้องรับไหว้อย่างตกใจ หลอ่นรู้สึกถูกชะตากับริสา
อย่างบอกไม่ถูก
\" เข้าบ้านเหอะ คุณแม่จะรอ \" นันจับมือริสาให้กระชับขึ้นและพาเข้าบ้าน ภายในบ้านตกแต่งแบบบ้านไทย ส่วนมากจะไม่มีเก้าอี้ มีแต่แคร่
และหมอนเหมือนคนสมัยก่อนมากกว่า ริสากำลังสำรวจเพลินๆ เธอก็ต้องสะดุ้งสุดตัว
\" ลูกนัน ลูกพาผู้หญิงคนนี้มาทำอะไร แล้วทำไมต้องจับมือกันด้วย! \" แม่นันตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นลูกชายตัวเอง เธอใส่ชุดผ้าไหม
ทั้งตัว ผมยาวสีดำที่มัดแน่น แว่นตาที่บอกถึงยี่ห้อคุณครูระเบียบ ริสามองแล้วรู้สึกหนาวไปถึงสันหลังทีเดียว เธอไม่รอช้ารีบปล่อยมือจาก
นันและยกมือไหว้ทันที
\" สวัสดีค่ะคุณน้า หนูชื่อริสาค่ะ เป็นเพื่อนของนัน หนูขอรบกวนด้วยนะคะ \" ริสาพูดเสียงเรียบ เธอท่องในใจตลอดเวลาว่ายังมีนัน
\" ใครน้าเธอ ชั้นไม่ได้เป็นน้องแม่เธอซักหน่อย แล้วเธอชื่ออะไรใครอยากจะรู้ \" แม่นันพูดเสียงเย็น ริสารู้สึกว่าหน้าเธอกำลังระเบิด
\" แต่ซักวันหนึ่งคุณน้าก็ต้องทราบชื่อหนู เพราะนันคงเอ่ยให้คุณน้าได้ยินบ่อยๆ \" ริสาพยายามพูดเสียงเรียบอีกครั้ง แม่นันอึ้งเล็กน้อยกับคำ
พูดของเธอ \' กล้าเหมือนกันแฮะผู้หญิงคนนี้ แบบนี้สิถึงจะสนุก \' หล่อนคิดและตีหน้าตาย
\" ทำไมลูกชายชั้นต้องพูดถึงผู้หญิงอย่างเธอ จับมือกับผู้ชายในบ้านของเขา แล้วยังมาสำรวจของในบ้านอีก เธอเป็นโจรหรือยังไง \"
\" ขอโทษค่ะที่สำรวจบ้าน หนูไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้นเลยแม่แต่น้อย และต้องขอโทษด้วยที่จับมือนัน แต่ถ้าหนูไม่ทำแบบนั้น หนูคงหายใจ
หายคอไม่สะดวกเท่าที่ควร นันให้กำลังใจหนูผ่านทางไออุ่นของมือค่ะ \" ริสาตอบชัดเจน เอื้องเกือบจะร้องด้วยความดีใจ นี่ริสาเป็นผู้หญิง
คนแรกที่กล้าต่อปากต่อคำกับแม่นัน แม่นันเองก็อึ้งไม่ใช่น้อย
\" ไปคุยกันที่โต๊ะเถอะครับ ผมหิวแล้ว \" นันรีบห้ามทัพขึ้นมา แม่นันเชิดหน้าใส่ริสาและเดินนำไปที่โต๊ะทานอาหาร ริสาถอนหายใจนิด
หน่อยก่อนจะเดินตามนัน
ที่โต๊ะอาหารริสาเจอพ่อนัน พี่ชายและพี่สาว มีผู้หญิงอีกคนที่นันบอกว่าเป็นลูกของอาแต่อาศัยอยู่ที่บ้านด้วย เธอน่าจะเรียนอยู่ ม.3 จาก
การสำรวจของริสา หน้าตาสวยทีเดียว แต่ไม่มีสำมาคาระวะและเหมือนไม่ชอบหน้าริสาด้วย พี่ชายนันคนโตชื่อนนท์ เป็นชายร่าง
สูงเพรียวเหมือนนัน นนท์สูงกว่านันมาก แม้ว่านันจะสูงมากแล้วก็ตาม ผิวขาวกว่านันนิดหน่อย ผมรากไทรสีน้ำตาลทอง หน้าตาเข้าขั้นว่า
หล่อมาก พี่สาวคนรองของนันชื่อน้ำ ตัวเล็กน่ารัก ผมยาวประบ่าและซอย สีผมแดงทำให้น้ำดูเป็นสาวเปรี้ยว น้ำจัดเป็นผู้หญิงที่สวย
และน่ารักมาก สาวอีกคนที่เป็นญาติของนันชื่อกวาง ตัวสูงเกือบเท่าริสา ผมยาวสีน้ำตาล ตาคมคิ้วเข้ม ผิวสีชมพูน่าอิจฉา
(ทั้งๆ ที่ผิวริสาน่าอิจฉาที่สุดในสายตาทุกคน) กวางเป็นคนสวยในสายตาริสาเช่นกันริสายกมือไหว้ทุกคนบนโต๊ะอาหาร พ่อนันยิ้มอย่างอ่อน
โยน นนท์และน้ำพยักหน้าอย่างต้อนรับ มีแต่กวางที่หน้าเชิดและไม่ยอมไหว้ริสา
\" ตามสบายนะลูก \" พ่อนันบอกริสา เธอยิ้มอย่างดีใจและหุบลงทันทีที่เห็นสายตาของแม่นัน
\" ลูกเต้าใคร \" นี่คือคำถามที่ริสารอ แม่ของนันก็เหมือนแม่จอมหวงสมบัติทุกคนนั้นแหละ
\" คุณพ่อหนูเป็นฑูตของประเทศอิตาลีค่ะ คุณแม่เป็นด็อกเตอร์ \" ทุกคนบนโต๊ะอาหารตกใจเล็กน้อยกับฐานะของริสา ไม่ธรรมดาจริงๆ
ทุกคนคิดแบบนี้
\" เธอเรียนที่เดียวกับตานันหรือ \" แม่นันถามต่อ คงเพราะเห็นเครื่องแบบนักเรียนของริสาเหมือนของนัน
\" ค่ะ \"
\" เป็นลูกคนเดียวหรอริสา \" พ่อนันถามบ้าง ริสายิ้มและตอบว่า ค่ะ เหมือนเดิม
\" งานคุณแม่ยากมั๊ย พี่ก็อยากเป็นด็อกเตอร์ \" น้ำถามริสาบ้าง เธอดูเอ็นดูริสามาก อาจเป็นเพราะริสามีสัมมาคาระวะ
\" ริสาว่าน่าจะยากนะคะ คุณแม่ทำงานหนักตลอด ถ้าพี่น้ำสนใจริสาจะบอกคุณแม่ให้ \"
\" ขอบใจจ๊ะ \" น้ำยิ้ม
\" งั้นริสาก็ต้องเก่งภาษาอังกฤษสิ พ่อเป็นถึงฑูต \" นนท์ถามบ้าง
\" ค่ะ ริสาเป็นลูกครึ่งอิตาลี \"
\" ก็แค่ฑูต \" นั่นคือคำพูดแรกที่ออกมาจากปากกวาง ริสามองเรียบๆ และยิ้ม
\" แล้วพ่อกวางทำงานอะไรล่ะจ๊ะ \"
\" นักบิน \"
\" เท่ห์จัง แม่เป็นแอโฮสเตรสหรอ \"
\" อืม \"
\" คงสวยสินะ กวางสวยเหมือนแม่แน่ๆ เลย \" ริสายิ้ม กวางมองหน้าริสาอย่างหมั่นไส้และกระแทกช้อนกับจาน
\" มีมารยาทหน่อยกวาง \" นันเตือนเสียงดุ กวางมองค้อนตอนนี้น้ำตาเธอเริ่มคลอแล้ว
\" เธอรู้จักนันได้ยังไง \" แม่นันถามขึ้น ริสาอึ้งนิดนึงและหันไปมองหน้านัน ทุกคนบนโต๊ะต้องการฟังคำตอบของริสากันทุกคน
\" หนูและนันเป็นศัตรูกันค่ะ แต่หนูแพ้ความดีและความเป็นสุภาพบุรุษของนัน นันทำให้หนูอบอุ่นเวลาอยู่ด้วย รู้สึกว่าปลอดภัยทุกที่ที่มี
เขา นันไม่เคยทำให้หนูคิดว่านันฉวยโอกาส ถ้ามีอะไรที่ล่วงเกินไปนั่นก็คือความเต็มใจของหนูเอง นันเป็นผู้ชายคนแรกที่หนูอยากอยู่ด้วย
ตลอดเวลา ริสารักนันค่ะ \" ริสาพูดเสียงมั่นคงและจริงจัง แม่นันมองเธอด้วยแววตาชื่นชมนิดนึงก่อนจะเปลี่ยนเป็นสายตาเย็นชา พ่อ
นนท์และน้ำต่างยินดีต้อนรับและยอมรับริสาอย่างเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว มีแต่กวางที่ยังคงทำหน้าเครียดแค้นริสาอยู่ ริสาอบากรู้จริงๆ
ว่ากวางเป็นอะไร.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น