ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ค้างคืน!?!
\" ปลาหมึก!! \" ริสาร้องและวิ่งออกไปท่ามกลางความงุนงงของทุกคน
\" นัน เกิดอะไรขึ้น \" อัมและเพชรรีบวิ่งมาที่โต๊ะ นันส่ายหน้าอย่างเดียว เขายัง งง ไม่หาย
\" เดี๋ยวชั้นไปดูริสาเอง \" แล้วนันก็รีบวิ่งออกไป เขาจำห้องนอนของริสาได้ (เพราะได้ยินที่ตกลงกันไว้เหมือนนายวิน)
นันได้ยินเสียงอาเจียนจากในห้องน้ำเมื่อเปิดประตูเข้าไป นันรีบวิ่งเข้าไปหาริสา เธอหน้าซีดหน้าเซียวเพราะเหนื่อยจากการอาเจียน นันเดิน
เข้าไปลูบหลังริสาด้วยความเป็นห่วง
\" ริสา เป็นอะไรมากรึป่าว \"
\" ชั้น ......... อ้วกกกกกกก~~!! \"
\" เอ้า อ้วกออกมาให้หมด \"
\" อ้วกกกกกกกกกก~~!! ........ อ้วกกกกกกกกก~~!! \"
\" ริสาแพ้ปลาหมึกหรอ \" นันถามออกมาเมื่อเห็นริสาตั้งใจอ้วก (ใครจะตั้งใจอ้วกล่ะนายนัน - -\") ริสาได้แค่พยกหน้าและ(ตั้งใจ)อ้วกต่อ
\" แล้วกินเข้าไปทำไมล่ะครับแม่คุณ \" นันถามก่อนที่จะช่วยริสาเช็ดปาก
\" ก็ชั้นไม่รู้นิว่ามันมีปลาหมึกอยู่ด้วย ชั้นลืมบอกนาย \" ริสาตอบเสียงไม่มีแรงและหันไปอ้วกต่อ นันได้ยินจึงใจอ่อน
\" ขอโทษนะที่ให้เธอกินโดยไม่ดู \"
\" ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่ความผิดของนาย ....... อ้วกกกกกกกกกกก~~!!! \"
\" ริสา เป็นอะไรมากมั๊ย \" เพชรวิ่งมาดูริสา ตามด้วยเพื่อนที่เหลือ
\" ก็มากพอสมควร ไอวิน แกช่วยไปเอาน้ำกับน้ำมะนาวมาหน่อยสิ ขอสดๆ นะเว้ย \" นันตอบเพชรแทนริสาและหันไปส่งวิน วินพยักหน้า
ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปเอาของตามด้วยอัม
\" รอแปบนะริสา เดี๋ยวเธอจะดีขึ้นเอง \" นันพูดอย่างอ่อนโยน กองมองหน้าเจมส์นิดนึงเหมือนคิดอะไรบางอย่าง
ไม่ทันถึง 5 นาที วินและอัมรีบวิ่งตาลีตาเหลือกถือน้ำเปล่าและน้ำมะนาวมาให้ นันรีบรับและเอ่ยขอบคุณเพื่อน เขาพาริสามานั่งบนเตียงและ
ไม่ลืมที่จะเลื่อนถังขยะมาไว้ข้างๆ ด้วย นันให้ริสาดื่มน้ำมะนาวในแก้ว
\" ริสา ดื่มให้หมดนะ แล้วเดี๋ยวดื่มน้ำตาม \"
\" มันเปรี้ยวสิ \"
\" ดื่มให้หมด! \" นันพูดอีกครั้งเสียงเรียบแต่แฝงด้วยอำนาจ ริสาจึงรับแก้วจากมือนันและลงมือดื่ม เธอทำหน้าเปรี้ยวสุดขีด (ก็แน่ล่ะ
มะนาวนะ)และตั้งท่าจะอ้วกต่อ แต่แปลก ริสากลับรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรให้ออกมาเลย
\" ดื่มน้ำด้วย ให้หมดนะ \" ริสารับแก้วน้ำเปล่าจากนันและดื่มตามลงไป เธอรู้สึกดีขึ้นมาก
\" ดีขึ้นเยอะเลย \"
\" คราวนี้ก็นอนพักซะ \" นันบอกและเริ่มลงมือห่มผ้าให้ริสา เพื่อนๆ ต่างมองกันอย่างมีเลศนัย
\" พวกเธอคอยอยู่กับริสานะ ถ้าเธออ้วกออกมาอีกก็ให้เรียกชั้น \" นันหันไปบอกสาวๆ
\" นายก็อยู่เฝ้าริสาสิ นายคล่องแคล่วดี คงช่วยอะไรได้เยอะกว่าพวกชั้น \" ปรางเริ่มพูด เพชรทำท่าจะแย้งแต่กานห้ามไว้
\" เฝ้าดีๆ นะ อย่าให้เป็นหนักกว่าเดิมแล้วกัน \" กานพูดและลากเพชรออกจากห้อง
\" ฝากด้วยนะ \" อัมพูดสั้นๆ และลากวินกับปรางออกจากห้อง
\" พวกชั้นไปนะ แกอย่าเผลอหลับล่ะ เดี๋ยวริสาอาการกำเริบ \" กองสั่งเสียงเชียบขาดและลากทุกคนออกมา
\" แผนรึป่าววะเนี่ย \" นันพึมพำกับตัวเอง เขาส่ายหน้าช้าๆ และนั่งลงข้างเตียง ใบหน้าขาวใสเหมือนลูกครึ่ง ตากลมที่ตอนนี้ปิดสนิท
จมูกเรียวเล็กได้รูป ปากสีชมพูซีดๆ ที่คงเหนื่อยจากการอ้วกเมื่อกี้ยังน่าดูอยู่ ผมที่นุ่มสลวยและส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ เมื่ออยู่ในห้องแอร์
นันยื่นมือลูบผมริสาเบาๆเขาลูบไปลูบมาอยู่นานจึงตัดสินใจโน้มตัวเข้าไปจูบหน้าผากริสา กลิ่มหอมของแชมพูทำให้นันไม่อยากถอยออก
เขาค่อยๆ เลื่อนหน้าตัวเองลงมาที่จมูกริสาและเลื่อนลงมาที่ปาก นันหยุดนิดนึงและคิด \' จูบดีมั๊ยวะ \' นันมองหน้าริสาที่ห่างเพียงนิด
เดียวเท่านั้น \' ชั้นหลงรักริสางั้นหรอ \' เขาหน้าแดงนิดๆและสำรวจหน้าริสาต่อ อยู่ๆ ริสาก็ลืมตาขึ้น
\" ทำอะไรน่ะ! \" ริสาพยายามตะโกนถาม แต่เธอมีแรงพอที่จะถามเบาๆ เท่านั้น นันไม่ตอบ เขาได้แต่มองริสานิ่งๆ
\" ชั้นถามว่าจะทำอะไร \" ริสาหน้าแดงขึ้น ไม่รู้เพราะความโกรธหรือเพราะความอาย นันยังคงไม่ตอบ กลับยื่นหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิม
\" ปล่อยนะ!! \" ริสาเอามือดันอกนัน เขาจับมือริสาทั้งสองข้างและกดลง
\" ชั้นรักเธอ จูบนะ \" นันพูดขึ้นมาดื้อๆ ริสาหน้าแดงด้วยความอายและตกใจ นันจึงจัดการจูบริสา เขากดปากลงบนปากริสาอย่าง
นุ่มนวล ลิ้นควานหาอะไรไม่รู้อยู่ตั้งนาน ริสาเริ่มรู้ตัวจึงจูบนันตอบ นันลืมตาขึ้นและยิ้มนิดๆ ก่อนที่จะนัวเนียต่อด้วยความยินดีที่ริสาจูบเขา
ตอบ ทั้งสองจูบกันอยู่นานจนกระทั่ง ........
ริสานอนซบอยู่บนตัวนัน ทั้งสองกำลังหลับสนิท นันถอดเสื้อออกเผยให้เห็นหน้าอกที่เป็นกล้าม เมื่อคืนทั้งสองได้ตกลงอะไรบางอย่างกัน
เรียบร้อยแล้วเช้านี้ก็แค่รอการบอกกล่าวเพื่อนๆ นันได้บอกรักริสาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาเพิ่งรู้ใจตัวเองว่าหลังรักริสาตั้งแต่แรกเจอ
ริสาเองก็รักนันเหมือนกัน
\" ริสา นัน ตื่นกันรึยังเนี่ย \" เสียงกานเรียกทั้งสอง ริสาลืมตาตื่นและเงยหน้ามองนัน \' เท่ห์จัง \' เธอคิดและหน้าแดง ริสาสะกิดนัน
เบาๆ ซึ่งสามารถทำให้เขาตื่นได้
\" มีอะไรหรอ \" นันกระซิบถาม
\" กานมาเรียกแล้ว \" ริสากระซิบตอบ
\" งั้นขอจูบอีกรอบนะ \" นันพูดจบก็ประกบปากเขาลงกับปากริสา ริสาหัวเราะนิดหน่อยก่อนที่จะปล่อยให้นันปฏิบัติต่อ
\" อร่อยจัง \" นันพูดยิ้มๆ และจูบริสาที่หน้าผาก
\" พวกเธอตื่นกันรึยังเนี่ย พวกเราจะกลับกันแล้วนะ \" กานเรียกอีกครั้ง ริสาจึงตะโกนกลับ
\" ตื่นแล้วล่ะ รอแป๊บนะ ขออาบน้ำก่อน \"
\" โอเค งั้นชั้นไปรอข้างล่างนะ บอกอีตานันให้กลับห้องได้แล้ว \" กานบอกและเดินลงข้างล่าง
\" อาบด้วยสิ \" นันบอกริสา เธอหน้าแดงและทุบนันที่ไหล่เบาๆ
\" บ้าหรอ ไปอาบห้องตัวเองเลยนะ \"
\" อยากอาบกับริสานิ \" นันทำเสียงอ้อน
\" ลามก ไปได้แล้ว ไป๊ๆ \" ริสาผลักนัน
\" ก็ได้ๆ แล้วเจอกันข้างล่างนะ จุ๊บ \" นันพูดและหอมแก้มริสาฟอดใหญ่ก่อนที่จะไปอาบน้ำห้องตัวเอง ริสายิ้มและลุกขึ้นอาบน้ำ.
\" นัน เกิดอะไรขึ้น \" อัมและเพชรรีบวิ่งมาที่โต๊ะ นันส่ายหน้าอย่างเดียว เขายัง งง ไม่หาย
\" เดี๋ยวชั้นไปดูริสาเอง \" แล้วนันก็รีบวิ่งออกไป เขาจำห้องนอนของริสาได้ (เพราะได้ยินที่ตกลงกันไว้เหมือนนายวิน)
นันได้ยินเสียงอาเจียนจากในห้องน้ำเมื่อเปิดประตูเข้าไป นันรีบวิ่งเข้าไปหาริสา เธอหน้าซีดหน้าเซียวเพราะเหนื่อยจากการอาเจียน นันเดิน
เข้าไปลูบหลังริสาด้วยความเป็นห่วง
\" ริสา เป็นอะไรมากรึป่าว \"
\" ชั้น ......... อ้วกกกกกกก~~!! \"
\" เอ้า อ้วกออกมาให้หมด \"
\" อ้วกกกกกกกกกก~~!! ........ อ้วกกกกกกกกก~~!! \"
\" ริสาแพ้ปลาหมึกหรอ \" นันถามออกมาเมื่อเห็นริสาตั้งใจอ้วก (ใครจะตั้งใจอ้วกล่ะนายนัน - -\") ริสาได้แค่พยกหน้าและ(ตั้งใจ)อ้วกต่อ
\" แล้วกินเข้าไปทำไมล่ะครับแม่คุณ \" นันถามก่อนที่จะช่วยริสาเช็ดปาก
\" ก็ชั้นไม่รู้นิว่ามันมีปลาหมึกอยู่ด้วย ชั้นลืมบอกนาย \" ริสาตอบเสียงไม่มีแรงและหันไปอ้วกต่อ นันได้ยินจึงใจอ่อน
\" ขอโทษนะที่ให้เธอกินโดยไม่ดู \"
\" ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่ความผิดของนาย ....... อ้วกกกกกกกกกกก~~!!! \"
\" ริสา เป็นอะไรมากมั๊ย \" เพชรวิ่งมาดูริสา ตามด้วยเพื่อนที่เหลือ
\" ก็มากพอสมควร ไอวิน แกช่วยไปเอาน้ำกับน้ำมะนาวมาหน่อยสิ ขอสดๆ นะเว้ย \" นันตอบเพชรแทนริสาและหันไปส่งวิน วินพยักหน้า
ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปเอาของตามด้วยอัม
\" รอแปบนะริสา เดี๋ยวเธอจะดีขึ้นเอง \" นันพูดอย่างอ่อนโยน กองมองหน้าเจมส์นิดนึงเหมือนคิดอะไรบางอย่าง
ไม่ทันถึง 5 นาที วินและอัมรีบวิ่งตาลีตาเหลือกถือน้ำเปล่าและน้ำมะนาวมาให้ นันรีบรับและเอ่ยขอบคุณเพื่อน เขาพาริสามานั่งบนเตียงและ
ไม่ลืมที่จะเลื่อนถังขยะมาไว้ข้างๆ ด้วย นันให้ริสาดื่มน้ำมะนาวในแก้ว
\" ริสา ดื่มให้หมดนะ แล้วเดี๋ยวดื่มน้ำตาม \"
\" มันเปรี้ยวสิ \"
\" ดื่มให้หมด! \" นันพูดอีกครั้งเสียงเรียบแต่แฝงด้วยอำนาจ ริสาจึงรับแก้วจากมือนันและลงมือดื่ม เธอทำหน้าเปรี้ยวสุดขีด (ก็แน่ล่ะ
มะนาวนะ)และตั้งท่าจะอ้วกต่อ แต่แปลก ริสากลับรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรให้ออกมาเลย
\" ดื่มน้ำด้วย ให้หมดนะ \" ริสารับแก้วน้ำเปล่าจากนันและดื่มตามลงไป เธอรู้สึกดีขึ้นมาก
\" ดีขึ้นเยอะเลย \"
\" คราวนี้ก็นอนพักซะ \" นันบอกและเริ่มลงมือห่มผ้าให้ริสา เพื่อนๆ ต่างมองกันอย่างมีเลศนัย
\" พวกเธอคอยอยู่กับริสานะ ถ้าเธออ้วกออกมาอีกก็ให้เรียกชั้น \" นันหันไปบอกสาวๆ
\" นายก็อยู่เฝ้าริสาสิ นายคล่องแคล่วดี คงช่วยอะไรได้เยอะกว่าพวกชั้น \" ปรางเริ่มพูด เพชรทำท่าจะแย้งแต่กานห้ามไว้
\" เฝ้าดีๆ นะ อย่าให้เป็นหนักกว่าเดิมแล้วกัน \" กานพูดและลากเพชรออกจากห้อง
\" ฝากด้วยนะ \" อัมพูดสั้นๆ และลากวินกับปรางออกจากห้อง
\" พวกชั้นไปนะ แกอย่าเผลอหลับล่ะ เดี๋ยวริสาอาการกำเริบ \" กองสั่งเสียงเชียบขาดและลากทุกคนออกมา
\" แผนรึป่าววะเนี่ย \" นันพึมพำกับตัวเอง เขาส่ายหน้าช้าๆ และนั่งลงข้างเตียง ใบหน้าขาวใสเหมือนลูกครึ่ง ตากลมที่ตอนนี้ปิดสนิท
จมูกเรียวเล็กได้รูป ปากสีชมพูซีดๆ ที่คงเหนื่อยจากการอ้วกเมื่อกี้ยังน่าดูอยู่ ผมที่นุ่มสลวยและส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ เมื่ออยู่ในห้องแอร์
นันยื่นมือลูบผมริสาเบาๆเขาลูบไปลูบมาอยู่นานจึงตัดสินใจโน้มตัวเข้าไปจูบหน้าผากริสา กลิ่มหอมของแชมพูทำให้นันไม่อยากถอยออก
เขาค่อยๆ เลื่อนหน้าตัวเองลงมาที่จมูกริสาและเลื่อนลงมาที่ปาก นันหยุดนิดนึงและคิด \' จูบดีมั๊ยวะ \' นันมองหน้าริสาที่ห่างเพียงนิด
เดียวเท่านั้น \' ชั้นหลงรักริสางั้นหรอ \' เขาหน้าแดงนิดๆและสำรวจหน้าริสาต่อ อยู่ๆ ริสาก็ลืมตาขึ้น
\" ทำอะไรน่ะ! \" ริสาพยายามตะโกนถาม แต่เธอมีแรงพอที่จะถามเบาๆ เท่านั้น นันไม่ตอบ เขาได้แต่มองริสานิ่งๆ
\" ชั้นถามว่าจะทำอะไร \" ริสาหน้าแดงขึ้น ไม่รู้เพราะความโกรธหรือเพราะความอาย นันยังคงไม่ตอบ กลับยื่นหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิม
\" ปล่อยนะ!! \" ริสาเอามือดันอกนัน เขาจับมือริสาทั้งสองข้างและกดลง
\" ชั้นรักเธอ จูบนะ \" นันพูดขึ้นมาดื้อๆ ริสาหน้าแดงด้วยความอายและตกใจ นันจึงจัดการจูบริสา เขากดปากลงบนปากริสาอย่าง
นุ่มนวล ลิ้นควานหาอะไรไม่รู้อยู่ตั้งนาน ริสาเริ่มรู้ตัวจึงจูบนันตอบ นันลืมตาขึ้นและยิ้มนิดๆ ก่อนที่จะนัวเนียต่อด้วยความยินดีที่ริสาจูบเขา
ตอบ ทั้งสองจูบกันอยู่นานจนกระทั่ง ........
ริสานอนซบอยู่บนตัวนัน ทั้งสองกำลังหลับสนิท นันถอดเสื้อออกเผยให้เห็นหน้าอกที่เป็นกล้าม เมื่อคืนทั้งสองได้ตกลงอะไรบางอย่างกัน
เรียบร้อยแล้วเช้านี้ก็แค่รอการบอกกล่าวเพื่อนๆ นันได้บอกรักริสาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาเพิ่งรู้ใจตัวเองว่าหลังรักริสาตั้งแต่แรกเจอ
ริสาเองก็รักนันเหมือนกัน
\" ริสา นัน ตื่นกันรึยังเนี่ย \" เสียงกานเรียกทั้งสอง ริสาลืมตาตื่นและเงยหน้ามองนัน \' เท่ห์จัง \' เธอคิดและหน้าแดง ริสาสะกิดนัน
เบาๆ ซึ่งสามารถทำให้เขาตื่นได้
\" มีอะไรหรอ \" นันกระซิบถาม
\" กานมาเรียกแล้ว \" ริสากระซิบตอบ
\" งั้นขอจูบอีกรอบนะ \" นันพูดจบก็ประกบปากเขาลงกับปากริสา ริสาหัวเราะนิดหน่อยก่อนที่จะปล่อยให้นันปฏิบัติต่อ
\" อร่อยจัง \" นันพูดยิ้มๆ และจูบริสาที่หน้าผาก
\" พวกเธอตื่นกันรึยังเนี่ย พวกเราจะกลับกันแล้วนะ \" กานเรียกอีกครั้ง ริสาจึงตะโกนกลับ
\" ตื่นแล้วล่ะ รอแป๊บนะ ขออาบน้ำก่อน \"
\" โอเค งั้นชั้นไปรอข้างล่างนะ บอกอีตานันให้กลับห้องได้แล้ว \" กานบอกและเดินลงข้างล่าง
\" อาบด้วยสิ \" นันบอกริสา เธอหน้าแดงและทุบนันที่ไหล่เบาๆ
\" บ้าหรอ ไปอาบห้องตัวเองเลยนะ \"
\" อยากอาบกับริสานิ \" นันทำเสียงอ้อน
\" ลามก ไปได้แล้ว ไป๊ๆ \" ริสาผลักนัน
\" ก็ได้ๆ แล้วเจอกันข้างล่างนะ จุ๊บ \" นันพูดและหอมแก้มริสาฟอดใหญ่ก่อนที่จะไปอาบน้ำห้องตัวเอง ริสายิ้มและลุกขึ้นอาบน้ำ.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น