ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความหวังดีของเพื่อน
จอร์นนั่งเฝ้าอัมจนถึงเย็น อัมตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเพื่อนๆ มาปลุกให้กลับบ้าน อัมลูบหน้าผากตัวเองและมองหน้าจอร์น เธอไม่ได้คิดกับ
จอร์นนอกจากคำว่าพี่แน่ๆ แต่จอร์นน่ะสิ คิดกับเธอยังไง
\" น้องอัมครับ ตื่นก็กลับบ้านกันเถอะ \" จอร์นพูดและพยุงให้อัมลุกขึ้น
\" ค่ะ \"
\" อัม ยังรู้สึกปวดหัวอยู่อีกรึป่าว \" ริสาถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
\" ไม่แล้วล่ะ \"
\" หน้าตาเธอยังไม่ค่อยดีขึ้นเลย ถ้าไม่ไหวยังไงพรุ่งนี้ไม่ต้องมาโรงเรียนก็ได้นะ \" กานบอก
\" จ๊ะ \"
\" กลับบ้านกันเถอะค่ะพี่จอร์น \" อัมลุกขึ้นโดยมีจอร์นคอยประคองตัวเอาไว้
เพื่อนเดินไปส่งอัมที่รถ อัมมองหาวินแต่ก็ไม่เจอ \' เขาคงกลับแล้วล่ะ \' อัมคิด โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มที่เธอมองหา กำลัง
มองเธอด้วยความเจ็บปวด จอร์นและอัมกลับบ้าน เพื่อนๆ ของเธอต่างก็แยกย้ายกันกลับ วินเองก็ขับรถกลับบ้านด้วยอารมณ์เย็นชา
เมื่อถึง บ้านเขาก็ขังตัวเองไว้ในห้อง ไม่ออกมาทานข้าว แม้พี่วัลจะเรียกยังไง วินก็ไม่ออกจากห้อง เขามองนาฬิกาเป็นเวลา 4 ทุ่ม 50
วินจึงกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อน
\" ไอนัน มึงไปเจอกูที่บาร์คอนเวย์หน่อยดิ \" วินพูดอารมณ์เสีย
\" เออๆ คิดยังไงถึงไปวะเนี่ย \" นันถาม งง
\" มึงไม่ต้องถาม ไปเจอกูที่นั่นแล้วกัน \" วินวางโทรศัพท์และโทรไปหาเจมส์ต่อ
\" ไอเจมส์ ไปหากูที่บาร์คอนเวย์ตอนนี้ด้วย \"
\" พรุ่งนี้ไปเรียนนะเว้ย แกจะไปทำไมกัน \" เจมส์สงสัยอีกคน
\" กูบอกให้ไปก็ไปเหอะ \" และวินก็โทรหากองเป็นคนต่อไป
\" ไอกอง ไปบาร์คอนเวย์เดี๋ยวนี้เลยนะ \"
\" ป่านนี้เนี่ยนะ \"
\" เออ จะมารึป่าว \" วินถามเสียงดุๆ
\" ไปก็ไป แล้วเจอกัน \" กองรับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขารู้ว่าวินอยู่ในอารมณ์ไหน ส่วนวินก็โทรหากฤษต่อ
\" ไอกฤษ ............. \" ยังไม่ทันที่วินจะพูดจบ กฤษก็พูดขึ้น
\" ชั้นรู้แล้ว แกเล่นตามเพื่อนดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้มันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ \"
\" เออ รู้แล้วก็ดี รีบๆ นะเว้ย \"
\" เออ แล้วเวลาอารมณ์เสีย ก็อย่าเรียกเพื่อนว่า มึง มากๆ นะเว้ย \" กฤษรีบวางโทรศัพท์เพราะกลัววินจะด่าเอา - -\"
และแล้วหนุ่มๆ แก๊งค์ 5 MJ ก็ออกมาท่องราตรีตามภาษาคนโสด (น่าจะไม่เกี่ยวนะเนี่ย) วินยัดแบงค์สีเทาๆ ประมาณ 2 - 3 แบงค์ให้คน
ตรวจบัตรหน้าบาร์คอนเวย์ เขาและเพื่อนเขาไปนั่งโต๊ะประจำที่หลบอยู่ในมุมมืด บ๋อยหนุ่มรูปงามแต่ไม่เท่าพวกเขาเดินมาถามอย่าง
สนิทสนม
\" ทำไมวันนี้รวมตัวกันได้ พรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแท้ๆ \" เสียงบ๋อยหนุ่มตะโกนขึ้นเพราะในบาร์มีเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มชวนให้แก้วหูแตก
\" ก็ไอหัวหน้าน่ะสิ มันเกิดอารมร์บูดขึ้นมาซะงั้น \" กองตะโกนตอบ เขาเหล่ตามองวินนิดหน่อย วินได้แต่กระดกเบียร์เข้าปาก
\" แล้วบูดเรื่องอะไรล่ะเนี้ย \" บ๋อยตะโกนถาม
\" ไม่รู้มันเหมือนกัน ตั้งแต่มาก็ยังไม่ได้เล่าอะไรสักคำ \" เจมส์ตะโกนด้วยคน เขากินแต่น้ำอัดลม เพราะกลัวว่าถ้าเมาจะรับมือกับวินไม่ไหว
\" ใครบอกกูจะเล่าให้พวกมึงฟัง กูแค่ชวนมากกินเฉยๆ เว้ย \" วินตะโกนขึ้นมา เขาดูเหมือนจะเมา แต่เปล่าเลย วินคิดว่าเบียร์คือน้ำเปล่า
ด้วยซ้ำ
\" ไอวิน กูบอกให้มึงพูดกับเพื่อนดีๆ ไง \" กฤษตะโกนขึ้น เขาเคี้ยวมันฝรั่งเต็มปาก
\" เออ โทษที \" วินพูดแค่นั้นและกระดกเบียร์เข้าปากต่อ เพื่อนๆ ต่างมองด้วยความเอือมระอา
\" นัน ตามข้ามานี่หน่อยสิ \" บ๋อยพูดกับนัน บ๋อยคนนี้สนิทกับนันเป็นพิเศษ เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆ กัน
\" มีอะไรวะไอแวน \" นันถามขึ้น (ที่แท้ก็ชื่อแวน >_<) แวนพาวินมาคุยในห้องน้ำ
\" เอ็งอยากรู้รึป่าวว่าเพื่อนเอ็งเครียดอะไร \" แวนถามหน้าตาเจ้าเล่ห์
\" เอ็งมีแผนอะไรก็ว่ามา \"
\" เคยได้ยินมั๊ย ว่าคนเมามักจะพูดอะไรที่มาจากใจ \"
\" เอ็งจะให้ข้า .............. \" นันทำตาโต
\" ใช่ ข้าจะให้เอ็ง มอมเหล้า เพื่อนเอ็ง \" แวนทำหน้าตาเหมือนผู้ชนะ (ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย - -\")
\" ถ้าจะมอมเหล้าไอวิน เอ็งคงต้องเอาเหล้าทั้งร้านมรวมกันเลยล่ะ ไอบ้านั่นคอแข็งจะตาย \" นันทำหน้าหนักใจ
\" ร้านข้ามีของดีอยู่หน่า \" (เพิ่งรู้ว่าร้านของคุณแวนนะเนี่ย >.<)
\" แล้วทำไมเอ็งไม่เคยแนะนำพวกข้าเลย \"
\" ของมันแรงเกิน ผู้จัดการเค้าไม่ให้จำหน่ายมั่วๆ \"
\" แล้ววันนี้เอ็งจะเอาออกมาใช้รึไง ไม่กลัวโดนไล่ออกหรอไอแวน \"
\" เชื่อฝีมือข้าเหอะ เอ็งไปนั่งเฉยๆ และเตรียมสั่งแล้วกัน มันมีชื่อว่า ว็อดก้าซาดิส \"
\" เอ้ย! ชื่อก็น่ากลัวแล้ว ............. แล้วข้าจะทำตามแผนแระกัน \" นันออกจากห้องน้ำและกลับไปสมทบกับเพื่อนๆ เขานั่งรอแวนเวลา
ตามแผนของแวน
หลังจากที่วินฟาดเบียร์หมดไป 8 ขวด (ซึ่งยังไม่สามารถทำให้คนคอแข็งอย่างวินเมาได้) นันก็ได้รับสัญญาณจากแวน
\" เฮ้ย! ไอแวน ข้าจะสั่งเครื่องดื่ม \" นันตะโกนบอกแวนและกวักมือ แวนเดินมาและขยิบตาให้นันเป็นที่รู้กัน
\" จะรับอะไรดีครับ ทุกท่าน \" แวนทำเสียงล้อเลียน
\" ว็อดก้าซาดิส \" นันเอ่ยเรียบๆ เพื่อนต่างทำหน้า งง
\" ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน! \" แวนพูดและเดินไปเตรียมเครื่องดื่ม
\" ว็อดก้าซาดิสนี่คืออะไรวะ \" วินถามขึ้น เขายังไม่เมาและไม่มีทีท่าว่าจะเมา ^_^\"
\" เครื่องดื่มใหม่ทางร้านนี้ เอ็งลองแล้วจะชอบ \" นันทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ขึ้นมา
\" ว็อดก้าซาดิสมาแล้วคร้าบ \" แวนหน้าระรื่น
\" ไหน เอามาลองสิ \" วินหยิบแก้วและรินเหล้าลงไปจนเต็ม เขายกซดรวดเดียวหมด
\" เอิ๊ก ......... แรงอิบเป๋งเลยว่ะ \" วินสะอึก หน้าของเขาเริ่มแดงขึ้นมานิดหน่อยแล้ว กฤษทำท่าจะหยิบขึ้นมาลองบ้าง แต่ก็โดนนันห้ามไว้
\" ไอกฤษ อันนี่มันของไอวิน แกน่ะกินไฮเนเก้นไปก็แล้วกัน \"
\" อะไรวะ \" กฤษบ่นอุบ กองที่หัวไวที่สุดในแก๊งค์เริ่มรู้ทันนัน กองกระซิบอะไรบางอย่างกับเจมส์ เจมส์พยักหน้าและหันไปกระซิบกับกฤษ
ต่อ(บอกต่อๆ กันไป) นันรู้ว่าเพื่อนเข้าใจแผนก็ยิ้มกริ่ม มีวินคนเดียวเท่านั้นที่ยังนั่งดื่ม ว็อดก้าซาดิส เป็นทองไม่รู้ร้อน
(คล้ายเขาจะขึ้น - -\")
วินดื่ม ว็อดก้าซาดิส เรื่อยๆ โดยมีเพื่อนผู้แสนดีและหวังดีรินให้อยู่เสมอ วินดื่มไม่ทันถึงแก้วที่ 4 ก็คอพับคออ่อน นันจึงเริ่มขบวน
การตามแผนโดนมีกฤษคอยรินเครื่องดื่มให้เรื่อยๆ
\" ไอวิน แกมีเรื่องอะไรไม่สบายใจวะ ถึงได้ชวนพวกชั้นมานั่งนี่ \" คำถามแรกที่นันถาม
\" เอิ๊ก ........ ก็จะเรื่องอะไรล่ะ เรื่องคนหลายใจน่ะสิ ...... เอิ๊ก \" วินท่าทางเมามากขึ้น
\" คนหลายใจ ใครกันวะหลายใจ \" กองถามบ้าง เขาส่งเครื่องดื่มให้วินอีกแก้ว (พาเพื่อนลงเหวกันจริงๆ พระเอกเรา)
\" ก็จะใครล้า ......... เอิ๊ก ......... ก็ยัยอัมไงล่ะ \"
\" อัม อัมหลายใจตรงไหนวะ หรือแกจะหมายถึงไอฝรั่งนั่น \" เจมส์ถามบ้าง
\" ก็เอออ่ะดิ เอิ๊ก ......... เอามาอีกดิวะ \" วินถามหาเครื่องดื่มเมื่อ เมื่อเพื่อนมัวแต่ฟังเพลินจนไม่ริน ว็อดก้าซาดิส ให้เขา
\" เออโทษที แล้วแกจะโกรธทำไมล่ะวะ \" กฤษรินเครื่องดื่มให้วินและถามต่อ
\" เพราะข้าหึงไง พวกเอ็งเข้าใจมั๊ยว่าข้าหึง \" วินพูดด้วยความโกรธและกระดกเครื่องดื่มเข้าปาก เพื่อนๆ ต่างยิ้มกริ่มในคำพูดของวิน
\" แล้วแกจะไปหึงเค้าทำไม แกไม่ได้เป็นอะไรเค้านิ \" กองพูด ทั้งๆ ที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
\" เพราะกูรักอัมไง กูรักเค้า พวกมึงได้ยินมั๊ย วินคนนี้รักอัม \" วินตะโกนดังลั่น คนที่นั่งโต๊ะข้างๆ ต่างหันมามอง
(เพื่อนๆ พากันอาย -_-;)
หลังจากที่วินเปิดเผยความจริงเรียบร้อยแล้ว เพื่อนๆ ก็หยุดมอมเหล้า นันเดินไปขอบคุณแวนสำหรับ ว็อดก้าซาดิส และช่วยกัน
ลากวินกลับบ้านวินเองกลับมานอนที่บ้านโดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าพูดอะไรออกไปบ้าง และแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
เมื่อถึงตอนเช้าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ก็ติดตามกันได้นะคะ ^_^.
//////////////////// =\'๑\'= ///////////////////////// ตอนนี้มีบทไม่เหมาะสมด้วย เด็กๆ ไม่ควรดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์นะคะ
แล้วอีกอย่างดึกๆ ดื่นๆ ก็ไม่ควรออกไปเที่ยวข้างนอกด้วย การกระทำในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้นนะคะ ขอให้ทุกคนอ่านเรื่องนี้อย่างมี
ความสุขค่ะ ขอบคุณนะคะ ^o^
จอร์นนอกจากคำว่าพี่แน่ๆ แต่จอร์นน่ะสิ คิดกับเธอยังไง
\" น้องอัมครับ ตื่นก็กลับบ้านกันเถอะ \" จอร์นพูดและพยุงให้อัมลุกขึ้น
\" ค่ะ \"
\" อัม ยังรู้สึกปวดหัวอยู่อีกรึป่าว \" ริสาถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
\" ไม่แล้วล่ะ \"
\" หน้าตาเธอยังไม่ค่อยดีขึ้นเลย ถ้าไม่ไหวยังไงพรุ่งนี้ไม่ต้องมาโรงเรียนก็ได้นะ \" กานบอก
\" จ๊ะ \"
\" กลับบ้านกันเถอะค่ะพี่จอร์น \" อัมลุกขึ้นโดยมีจอร์นคอยประคองตัวเอาไว้
เพื่อนเดินไปส่งอัมที่รถ อัมมองหาวินแต่ก็ไม่เจอ \' เขาคงกลับแล้วล่ะ \' อัมคิด โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มที่เธอมองหา กำลัง
มองเธอด้วยความเจ็บปวด จอร์นและอัมกลับบ้าน เพื่อนๆ ของเธอต่างก็แยกย้ายกันกลับ วินเองก็ขับรถกลับบ้านด้วยอารมณ์เย็นชา
เมื่อถึง บ้านเขาก็ขังตัวเองไว้ในห้อง ไม่ออกมาทานข้าว แม้พี่วัลจะเรียกยังไง วินก็ไม่ออกจากห้อง เขามองนาฬิกาเป็นเวลา 4 ทุ่ม 50
วินจึงกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อน
\" ไอนัน มึงไปเจอกูที่บาร์คอนเวย์หน่อยดิ \" วินพูดอารมณ์เสีย
\" เออๆ คิดยังไงถึงไปวะเนี่ย \" นันถาม งง
\" มึงไม่ต้องถาม ไปเจอกูที่นั่นแล้วกัน \" วินวางโทรศัพท์และโทรไปหาเจมส์ต่อ
\" ไอเจมส์ ไปหากูที่บาร์คอนเวย์ตอนนี้ด้วย \"
\" พรุ่งนี้ไปเรียนนะเว้ย แกจะไปทำไมกัน \" เจมส์สงสัยอีกคน
\" กูบอกให้ไปก็ไปเหอะ \" และวินก็โทรหากองเป็นคนต่อไป
\" ไอกอง ไปบาร์คอนเวย์เดี๋ยวนี้เลยนะ \"
\" ป่านนี้เนี่ยนะ \"
\" เออ จะมารึป่าว \" วินถามเสียงดุๆ
\" ไปก็ไป แล้วเจอกัน \" กองรับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขารู้ว่าวินอยู่ในอารมณ์ไหน ส่วนวินก็โทรหากฤษต่อ
\" ไอกฤษ ............. \" ยังไม่ทันที่วินจะพูดจบ กฤษก็พูดขึ้น
\" ชั้นรู้แล้ว แกเล่นตามเพื่อนดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้มันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ \"
\" เออ รู้แล้วก็ดี รีบๆ นะเว้ย \"
\" เออ แล้วเวลาอารมณ์เสีย ก็อย่าเรียกเพื่อนว่า มึง มากๆ นะเว้ย \" กฤษรีบวางโทรศัพท์เพราะกลัววินจะด่าเอา - -\"
และแล้วหนุ่มๆ แก๊งค์ 5 MJ ก็ออกมาท่องราตรีตามภาษาคนโสด (น่าจะไม่เกี่ยวนะเนี่ย) วินยัดแบงค์สีเทาๆ ประมาณ 2 - 3 แบงค์ให้คน
ตรวจบัตรหน้าบาร์คอนเวย์ เขาและเพื่อนเขาไปนั่งโต๊ะประจำที่หลบอยู่ในมุมมืด บ๋อยหนุ่มรูปงามแต่ไม่เท่าพวกเขาเดินมาถามอย่าง
สนิทสนม
\" ทำไมวันนี้รวมตัวกันได้ พรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแท้ๆ \" เสียงบ๋อยหนุ่มตะโกนขึ้นเพราะในบาร์มีเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มชวนให้แก้วหูแตก
\" ก็ไอหัวหน้าน่ะสิ มันเกิดอารมร์บูดขึ้นมาซะงั้น \" กองตะโกนตอบ เขาเหล่ตามองวินนิดหน่อย วินได้แต่กระดกเบียร์เข้าปาก
\" แล้วบูดเรื่องอะไรล่ะเนี้ย \" บ๋อยตะโกนถาม
\" ไม่รู้มันเหมือนกัน ตั้งแต่มาก็ยังไม่ได้เล่าอะไรสักคำ \" เจมส์ตะโกนด้วยคน เขากินแต่น้ำอัดลม เพราะกลัวว่าถ้าเมาจะรับมือกับวินไม่ไหว
\" ใครบอกกูจะเล่าให้พวกมึงฟัง กูแค่ชวนมากกินเฉยๆ เว้ย \" วินตะโกนขึ้นมา เขาดูเหมือนจะเมา แต่เปล่าเลย วินคิดว่าเบียร์คือน้ำเปล่า
ด้วยซ้ำ
\" ไอวิน กูบอกให้มึงพูดกับเพื่อนดีๆ ไง \" กฤษตะโกนขึ้น เขาเคี้ยวมันฝรั่งเต็มปาก
\" เออ โทษที \" วินพูดแค่นั้นและกระดกเบียร์เข้าปากต่อ เพื่อนๆ ต่างมองด้วยความเอือมระอา
\" นัน ตามข้ามานี่หน่อยสิ \" บ๋อยพูดกับนัน บ๋อยคนนี้สนิทกับนันเป็นพิเศษ เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆ กัน
\" มีอะไรวะไอแวน \" นันถามขึ้น (ที่แท้ก็ชื่อแวน >_<) แวนพาวินมาคุยในห้องน้ำ
\" เอ็งอยากรู้รึป่าวว่าเพื่อนเอ็งเครียดอะไร \" แวนถามหน้าตาเจ้าเล่ห์
\" เอ็งมีแผนอะไรก็ว่ามา \"
\" เคยได้ยินมั๊ย ว่าคนเมามักจะพูดอะไรที่มาจากใจ \"
\" เอ็งจะให้ข้า .............. \" นันทำตาโต
\" ใช่ ข้าจะให้เอ็ง มอมเหล้า เพื่อนเอ็ง \" แวนทำหน้าตาเหมือนผู้ชนะ (ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย - -\")
\" ถ้าจะมอมเหล้าไอวิน เอ็งคงต้องเอาเหล้าทั้งร้านมรวมกันเลยล่ะ ไอบ้านั่นคอแข็งจะตาย \" นันทำหน้าหนักใจ
\" ร้านข้ามีของดีอยู่หน่า \" (เพิ่งรู้ว่าร้านของคุณแวนนะเนี่ย >.<)
\" แล้วทำไมเอ็งไม่เคยแนะนำพวกข้าเลย \"
\" ของมันแรงเกิน ผู้จัดการเค้าไม่ให้จำหน่ายมั่วๆ \"
\" แล้ววันนี้เอ็งจะเอาออกมาใช้รึไง ไม่กลัวโดนไล่ออกหรอไอแวน \"
\" เชื่อฝีมือข้าเหอะ เอ็งไปนั่งเฉยๆ และเตรียมสั่งแล้วกัน มันมีชื่อว่า ว็อดก้าซาดิส \"
\" เอ้ย! ชื่อก็น่ากลัวแล้ว ............. แล้วข้าจะทำตามแผนแระกัน \" นันออกจากห้องน้ำและกลับไปสมทบกับเพื่อนๆ เขานั่งรอแวนเวลา
ตามแผนของแวน
หลังจากที่วินฟาดเบียร์หมดไป 8 ขวด (ซึ่งยังไม่สามารถทำให้คนคอแข็งอย่างวินเมาได้) นันก็ได้รับสัญญาณจากแวน
\" เฮ้ย! ไอแวน ข้าจะสั่งเครื่องดื่ม \" นันตะโกนบอกแวนและกวักมือ แวนเดินมาและขยิบตาให้นันเป็นที่รู้กัน
\" จะรับอะไรดีครับ ทุกท่าน \" แวนทำเสียงล้อเลียน
\" ว็อดก้าซาดิส \" นันเอ่ยเรียบๆ เพื่อนต่างทำหน้า งง
\" ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน! \" แวนพูดและเดินไปเตรียมเครื่องดื่ม
\" ว็อดก้าซาดิสนี่คืออะไรวะ \" วินถามขึ้น เขายังไม่เมาและไม่มีทีท่าว่าจะเมา ^_^\"
\" เครื่องดื่มใหม่ทางร้านนี้ เอ็งลองแล้วจะชอบ \" นันทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ขึ้นมา
\" ว็อดก้าซาดิสมาแล้วคร้าบ \" แวนหน้าระรื่น
\" ไหน เอามาลองสิ \" วินหยิบแก้วและรินเหล้าลงไปจนเต็ม เขายกซดรวดเดียวหมด
\" เอิ๊ก ......... แรงอิบเป๋งเลยว่ะ \" วินสะอึก หน้าของเขาเริ่มแดงขึ้นมานิดหน่อยแล้ว กฤษทำท่าจะหยิบขึ้นมาลองบ้าง แต่ก็โดนนันห้ามไว้
\" ไอกฤษ อันนี่มันของไอวิน แกน่ะกินไฮเนเก้นไปก็แล้วกัน \"
\" อะไรวะ \" กฤษบ่นอุบ กองที่หัวไวที่สุดในแก๊งค์เริ่มรู้ทันนัน กองกระซิบอะไรบางอย่างกับเจมส์ เจมส์พยักหน้าและหันไปกระซิบกับกฤษ
ต่อ(บอกต่อๆ กันไป) นันรู้ว่าเพื่อนเข้าใจแผนก็ยิ้มกริ่ม มีวินคนเดียวเท่านั้นที่ยังนั่งดื่ม ว็อดก้าซาดิส เป็นทองไม่รู้ร้อน
(คล้ายเขาจะขึ้น - -\")
วินดื่ม ว็อดก้าซาดิส เรื่อยๆ โดยมีเพื่อนผู้แสนดีและหวังดีรินให้อยู่เสมอ วินดื่มไม่ทันถึงแก้วที่ 4 ก็คอพับคออ่อน นันจึงเริ่มขบวน
การตามแผนโดนมีกฤษคอยรินเครื่องดื่มให้เรื่อยๆ
\" ไอวิน แกมีเรื่องอะไรไม่สบายใจวะ ถึงได้ชวนพวกชั้นมานั่งนี่ \" คำถามแรกที่นันถาม
\" เอิ๊ก ........ ก็จะเรื่องอะไรล่ะ เรื่องคนหลายใจน่ะสิ ...... เอิ๊ก \" วินท่าทางเมามากขึ้น
\" คนหลายใจ ใครกันวะหลายใจ \" กองถามบ้าง เขาส่งเครื่องดื่มให้วินอีกแก้ว (พาเพื่อนลงเหวกันจริงๆ พระเอกเรา)
\" ก็จะใครล้า ......... เอิ๊ก ......... ก็ยัยอัมไงล่ะ \"
\" อัม อัมหลายใจตรงไหนวะ หรือแกจะหมายถึงไอฝรั่งนั่น \" เจมส์ถามบ้าง
\" ก็เอออ่ะดิ เอิ๊ก ......... เอามาอีกดิวะ \" วินถามหาเครื่องดื่มเมื่อ เมื่อเพื่อนมัวแต่ฟังเพลินจนไม่ริน ว็อดก้าซาดิส ให้เขา
\" เออโทษที แล้วแกจะโกรธทำไมล่ะวะ \" กฤษรินเครื่องดื่มให้วินและถามต่อ
\" เพราะข้าหึงไง พวกเอ็งเข้าใจมั๊ยว่าข้าหึง \" วินพูดด้วยความโกรธและกระดกเครื่องดื่มเข้าปาก เพื่อนๆ ต่างยิ้มกริ่มในคำพูดของวิน
\" แล้วแกจะไปหึงเค้าทำไม แกไม่ได้เป็นอะไรเค้านิ \" กองพูด ทั้งๆ ที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
\" เพราะกูรักอัมไง กูรักเค้า พวกมึงได้ยินมั๊ย วินคนนี้รักอัม \" วินตะโกนดังลั่น คนที่นั่งโต๊ะข้างๆ ต่างหันมามอง
(เพื่อนๆ พากันอาย -_-;)
หลังจากที่วินเปิดเผยความจริงเรียบร้อยแล้ว เพื่อนๆ ก็หยุดมอมเหล้า นันเดินไปขอบคุณแวนสำหรับ ว็อดก้าซาดิส และช่วยกัน
ลากวินกลับบ้านวินเองกลับมานอนที่บ้านโดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าพูดอะไรออกไปบ้าง และแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
เมื่อถึงตอนเช้าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ก็ติดตามกันได้นะคะ ^_^.
//////////////////// =\'๑\'= ///////////////////////// ตอนนี้มีบทไม่เหมาะสมด้วย เด็กๆ ไม่ควรดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์นะคะ
แล้วอีกอย่างดึกๆ ดื่นๆ ก็ไม่ควรออกไปเที่ยวข้างนอกด้วย การกระทำในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้นนะคะ ขอให้ทุกคนอ่านเรื่องนี้อย่างมี
ความสุขค่ะ ขอบคุณนะคะ ^o^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น