หญิงสาว *-+-* ซาตาน

ลำดับตอนที่ #4 : ^+^ ... โชคดีหรือโชคร้าย ... ^+^

ปี๊ด  ปิ๊ว  ปี๊ด  ปี๊ด  ปิ๊ว  ปี๊ด  ปิ๊ว  ปี๊ด  ปี๊ด  ปิ๊ว



เสียงของนาฬิกาปลุกดังขึ้นเช้าวันใหม่  ฮานะเอื้อมมือไปปิดและหลับต่อ    …………



ปัง  ปัง  ปัง!





“ฮานะ  นี่เธอตื่นสายอีกแล้วนะ  ไม่ไปโรงเรียนรึยังไง”  ยูตะโกนสุดเสียงทำให้ฮานะสะดุ้งตื่น





“หือ …….. กี่โมงแล้วพี่”  ฮานะงัวเงียตอบ





“7  โมง  50  แล้วไงพี่ถึงมาปลุก  ทำไมยังไม่ตื่นอีก”  ยูยังคงตะโกนเหมือนเดิม





“7  โมง  50  หรอ  อื่มๆ ……. ห๊า!  จะ  8  โมงแล้วนิ  ตายแล้วช้านนนนน”  ฮานะรีบลุกจากเตียงและตะเกียกตะกายเข้าห้องน้ำ  เธอใช้เวลา



อาบน้ำไม่ถึง  5  นาที  ก็รีบออกมาแต่งตัว  เมื่อฮานะลงมาข้างล่างก็เป็นเวลา  8  โมงพอดี





“พี่ยู  ไปโรงเรียนกันเถอะ”  ฮานะพูดเหนื่อยหอบ





“จะมารีบอะไรตอนนี้  ดูสิ  8  โมงแล้วเนี่ย  เห็นมั๊ยเมื่อคืนนอนดึก  ไปโรงเรียนสายเลยนะเรา”





“ขอโทดนะ  ยู  ทำให้ยูเดือดร้อนไปด้วยเลย”  ฮานะกล่าวขอโทดพี่ชายหน้าเศร้า





“ช่างเหอะ  ไปโรงเรียนได้แล้ว  ก่อนที่จะสายมากกว่านี้”  ยู  เดินนำหน้า  ฮานะออกจากบ้านระหว่างทางฮานะทบทวนเรื่องเมื่อคืน  ไม่พูดไม่



จา  และทำหน้า งงๆ  จนทำให้ ยู ผิดสังเกต





“เป็นอะไรไปฮานะ  พี่ไม่โกรธเธอเรื่องเมื่อเช้าแล้วล่ะ  หรือไม่สบาย”  ยู ถามฮานะด้วยความเป็นห่วง





“ป่าวหรอก  หนูแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย  ไม่ได้ไม่สบายหรอก”  ฮานะกลับมาร่าเริงอีกครั้ง





“พี่  หนูขอแวะร้านมินิมาทร์แปบสิ”  ฮานะเดินเข้าไปซื้อช็อกโกแลตกล่องใหญ่





“เธออย่าบอกพี่นะ  ว่าเธอจะไปแลกในงานปาร์ตี้วันนี้”  ยูถามด้วยความตกใจ





“แหมๆ  หนูซื้อช็อกโกแลตก็ต้องคิดว่าหนูจะเอาไปแลกด้วยหรอ”  ตามจริงก็ใช่แหละ





“แล้วพี่ล่ะ  ไม่ซื้อไปมั่งหรอ”  ฮานะหันไปถามพี่ชาย





“เธอก็รู้ว่าพี่ไม่สนผู้หญิง  แต่ก็ไม่ได้สนใจผู้ชายนะ”  ยูรีบพูดเมื่อฮานะมองแปลกๆ





“พี่ยู  วันนี้หนูกลับด้วยนะ”  ฮานะบอกยูเมื่อเดินมาถึงห้องเรียน





“ได้สิ  เดี๋ยวพี่มารับที่ห้อง  ตั้งใจเรียนนะ”  ยู  ส่งฮานะหน้าห้องแล้ว ยู ก็ไปเรียน





“ฮานะ  พี่ชายสุดหล่อของเธอมาส่งทุกวันเลยนะ”  ยูมิทักทายฮานะ  วันนี้เธอทำผมสะสวยเชียว





“แน่นอน  เราสองคนรักกันนินา  วันนี้ทำผมสวยจังนะยูมิ”  ฮานะแกล้งยูมิ





“ฮานะ  เธอไม่ได้เอาช็อกโกแลตมาหรอ”  ยูมิถามเมื่อเห็นฮานะมือเปล่า





“จะให้ชั้นเอามาให้ใครล่ะ  เธอก็”  อยู่ในกระเป๋าตะหากล่ะ





“นั่งเรียนทุกคนนั่งที่  วันนี้มีนักเรียนใหม่ที่ย้ายมาจากโรงเรียนซานะ  จะมาเป็นสมาชิกใหม่



ของห้องเรา  ครูขอให้พวกเราช่วยดูแลด้วยนะ”  เสียงอาจารย์ประจำชั้นห้องฮานะเอ่ยขึ้น



พร้อมกับนักเรียนคนใหม่ที่ก้าวเข้ามาในห้อง  เมื่อฮานะเห็นนักเรียนคนใหม่  เธอถึงกับจะกรี๊ด  





“หล่อจังเนอะยูมิ  แต่หน้าคุ้นๆ แหะ”  ฮานะหันไปพูดกับยูมิ  และนึกทบทวน





“สวัสดีครับทุกคน  ผมชื่อ  โยอิจิ  เคียว  จากวันนี้  ผมขอฝากตัวด้วยนะครับ”  เฮ้ย! ……. นั่นมัน  ซาตาน  นินา   แย่แล้ว



ทำไมซาตานมาเรียนที่ห้องเราล่ะ





“เอาล่ะ  เคียว  เค้าบอกว่ามาเรียนที่นี่เพราะตามเพื่อนคนหนึ่งมา  ยูคิมูระ  ฮานะ  เธอจะไม่ยืน



ขึ้นต้อนรับเพื่อนเก่าหน่อยหรอ”  อาจารย์ประจำชั้นกล่าวด้วยความไม่ค่อยพอใจ





‘มาหาชั้นหรอ  ตาบ้า  ทำไมกุเรื่องแบบนี้ล่ะ’  ฮานะคิดอย่างตกใจ



“เอ่อ ….. ดะ  ดีใจจังเลยที่ได้เจอเธอที่นี่ …… เคียว”  ฮานะทักอย่างตะกุกตะกัก





“ฮานะ  เพื่อนเก่าเธอที่ไหนน่ะ  ทำไมชั้นไม่รู้จัก”  ยูมิทำหน้าค้อนใส่ฮานะ



บรรดาสาวๆ ในห้องของฮานะตื่นเต้นกับการมาของซาตานมาก  มีเสียงพึมพำกันทั่วห้องเมื่อรู้



ว่าซาตานตามฮานะมาเรียนที่นี่    “โยอิจิซัง  มานั่งตรงนี้สิ”  สาวๆ ต่างเรียกให้ซาตานนั่ง



ด้วยทั้งนั้น        “เงียบๆ หน่อย  เอ้า … เคียว  เธอไปนั่งข้าง  ฮานะ  นะ  จะได้ปรึกษากัน”





‘กรี๊ด  ทำไมต้องมานั่งข้างชั้นด้วยล่ะ’  ฮานะคิดอย่างตกใจ





“หวัดดี  ยัยตัวเล็กแถวยังไม่เคยโดนจูบ”  ซาตานกระซิบทัก





“นาย  แปรงร่างมารึไงเนี่ย”  ฮานะถามด้วยความไม่พอใจนิดๆ





“อย่าเรียกว่าแปรงร่างเลย  เรียกว่า … ร่างคนดีกว่านะ  ข้า … ชั้นมีทั้งร่างคนและร่างซาตาน”ซาตานอธิบายให้ฮานะฟังอย่างละเอียด





“แล้วทำไมซาตานต้องทำแบบนี้ด้วย”  ฮานะถามอย่างสงสัย





“อย่าเรียกว่าซาตานสิ  อยู่ที่โรงเรียนให้เรียกว่า  เคียว”  ซาตานจ้องตาฮานะ  จนทำให้ฮานะรู้สึกแปลกๆ  ใจเต้นนิดๆ





“ชั้นก็มาติดตามเธอ  และเพื่อปฏิบัติงานได้อย่างสะดวกไง”  เคียวอธิบายให้ฮานะฟัง





“ลงทุนขนาดนั้นเชียว  จะอะไรนักหนาเนี่ย”  ฮานะทำหน้ามุ่ย





“เพื่อจูบแรกที่ชั้นจะได้จากเธอไง  555”  เคียวหัวเราะอย่างสะใจ  ดูไป  นายนี่ก็ดีบ้างครั้งนะ







ออดดดดดด  ออดดดดดด ……..



เมื่อออดหมดคาบแรก  คาบสองจนถึงคาบสุดท้ายก็จะเป็นปาร์ตี้สารภาพ  ฮานะตื่นเต้นมากจนทำให้เคียวจับได้





“เธอเอาของมาให้นายนั่นด้วยใช่มั๊ย”  เคียวถามขึ้น





“ใช่  อีกอย่างนะ  เค้าชื่อยามาโมโตะ  ไม่ใช่นายนั่น”  ฮานะแก้ไขคำพูดของเคียว





“โยอิจิคุง … ชั้นให้”  หญิงสาวห้อง C  ยื่นกล่องช็อกโกแลให้เคียว  ข่าวเรื่องเคียวเร็วจัง





“ขอบใจ  แต่ชั้นไม่ชอบกินของหวาน  เลือดเดินไม่ดี”  เคียวปฏิเสธหน้าตาย  ทำให้หญิงสาวคนนั้นต้องรีบวิ่งหนีไป  





“ทำไมนายถึงปฏิเสธแบบนั้นล่ะ  ใจร้ายมากเลย”  ฮานะต่อว่าด้วยสีหน้าสงสารหญิงคนนั้น





“ก็ชั้นไม่ชอบจริงๆ นิ  เธอไม่เอาช็อกโกแลตไปให้นายยามาโมโตะล่ะ”  เคียวเตือนฮานะ





“งั้นเดี๋ยวชั้นมานะ  นายห้ามไปไหนล่ะ”  ฮานะกำชับเคียวให้อยู่ตรงนั้นขณะที่ฮานะกำลังเดินหายามาโมโตะอยู่  ฮานะก็เจอ  ยู





“ฮานะ  มีคนบอกพี่ว่า  เพื่อนผู้ชายย้ายโรงเรียนมาตามเธองั้นหรอ”  หว่า!  ยูรู้เรื่องนี้เร็วจัง





“อื่ม .. เพื่อนเก่าน่ะ  ยู”  ฮานะพยายามหลบตา  ยู





“แล้วนี่จะไปไหน  ทำไมเดินคนเดียว”  ยู  ถามเพราะเป็นห่วง





“จะไปหายูมิ  ไปก่อนนะยู  เจอกันตอนเย็น”  ฮานะปล่อยให้  ยู  ยืนอยู่คนเดียว



เคียวเองก็ไปหายามาโมโตะเช่นกัน  ตอนนี้เคียวได้กลับมาร่างซาตานแล้ว  และมีอีกาอยู่ด้วย





“นายท่าน  คนนี้น่ะหรอยามาโมโตะ”  อีกาพูดกับนายของมัน





“ใช่แล้ว  คาเมนิ  คนนี้แหละ”  เคียวมองยามาโมโตะด้วยสายตาแปลกๆ





“นั่นไง  แม่สาวน้อยตัวเล็ก”  คาเมนิบอกเคียว





“เอ่อ ….. คาซาวะคุง  ชั้น …. ชั้นให้”  ฮานะยื่นกล่องช็อกโกแลตให้ยามาโมโตะ.