ยิ้มไว้น่ะ.....โลกนี้ไม่สิ้นหวัง

วันที่ทุกอย่างได้เปลี่ยนไป.....มันเริ่มจากตรงไหนกัน?
ใช่....ทุกอย่างมันน่าจะเริ่มจากวันนั้น.....

กริ่งๆๆๆๆเสียงของนาฬิกาปลุกดังขึ้น
"ฮ่าว....รู้แล้วๆๆๆ"
ปึก!ไม่รอช้าเลยใช้สันมือทุบนาฬิกาที่วางอยู่ข้างตัวทันที
"ต้องรีบไปตื่นแล้วสิ....มีเรียนช่วงเช้_โอย!"
เมย์ลุกขึ้นมาขณะที่ยังงุนเงียแล้วกำลังเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อจะล้างหน้าล้างตาให้ตาสว่างแต่ดันไปชนเข้ากำแพงที่ถัดไปอีกนิดเดียวก็จะถึงห้องน้ำแล้ว
"อูย....เจ็บ..แบบนี้คงไม่ต้องล้างหน้าแล้วมั้ง"
_____________________________________
เมย์รีบเดินลงมาจากชั้น2ซึ่งเป็นหอพักของมหาลัยที่พึงมาอยู่แค่ไม่กี่วัน แล้วตอนนี้เมย์ก็ได้เป็นนักศึกษาปี1แบบเต็มตัว แล้วจะใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก 
คาบเช้าเป็นอังกฤษ....คาบต่อไป.....
"กรี๊ด!!!"
แล้วจู่ๆก็มีเสียงร้องของใครคนหนึ่งดังขึ้น ทำเอาเมย์ที่กำลังเปิดดูตารางเรียนจากในไอโฟนสะดุ้ง
"ใครร้องกัน!?"
พอเมย์หันไปตามต้นเสียงก็เห็นคนบางกลุ่มกำลังวิ่งผ่านมาทางที่เมย์ยืนอยู่
เอ่?อะไร?ทำไมถึงวิ่งหนีกัน?
คนที่วิ่งผ่านไปล้วนเป็นนักศึกษาของมหาลัยที่เดียวกับเมย์รวมไปถึงคนที่อาศัยอยู่ระแวกนั้นด้วย
"เมย์!!"
"พี่พี?"
"มัวยืนทำอะไรอยู่!?ไปเร็ว!!"
พีวิ่งเข้าคว้ามือเมย์แล้วออกตัววิ่งสุดกำลัง
"พี่พีทำไมต้องวิ่งด้วย?"
"เอาเถอะน่า!ยังไงตอนนี้รีบวิ่งหนีก่อน!?"
"เอ่...อืม"
ในตอนที่วิ่งหนีอยู่นั้นเมย์ได้เหลือบหันไปมองข้างหลัง.....
ภาพที่เห็นในวันนั้น...จนถึงตอนนี้ก็ยังคงจดจำอยู่ในสมอง...ซึ่งไม่อาจที่จะ....ลบมันไปได้เลย