“ภาพตะวัน” นริศครางออกมาอย่างยินดี เขากอดรัดร่างบางไว้อย่างหวงแหน
“ฉันเป็นห่วงเธอมาก ฉันเจ็บและทรมานเหลือเกินที่เป็น ต้นเหตุให้เธอต้องตกมาอยู่ในสภาพแบบนี้” เขาพึมพำ อย่างสำ นึกที่เป็นต้นเหตุแห่งความยุ่งยากในเวลานี้
“ฉันจะพาเธอออกไปจากที่นี่ให้ได้ เธออย่ากลัวนะ”
ร่างบางนั้นยังสั่นเทาด้วยแรงสะอื้น ความรู้สึกของนริศเหมือนถูกผลักไปจนสุดขอบของความรู้สึก เขาไม่อาจต้านแรงรักเก็บกัก อัดแน่นอยู่ภายใน เขาลูบไล้ใบหน้านั้นอย่างแผ่วเบา ก่อนก้มลงจูบซับน้ำตาบนใบหน้านั้นอย่างอ่อนโยน
“ฉันรักเธอ ได้ยินไหมภาพตะวัน” ร่างบางของเธอสั่นไหวอย่างรุนแรงด้วยสัมผัสอันอ่อนโยนและโหยหานั้น และก่อนที่เรียวปากอุ่นนั้นจะทาบทับบนเรียวปากของเธอ ภาพตะวันก็ผลักเขาอย่างแรง แล้วเธอก็กรีดเสียงออกมาอย่างเจ็บปวด
“คุณเป็นพี่ชายฉันนะ!” ภาพตะวันสะอื้นไห้เหมือนคนสิ้นหวัง มองเขาอย่างหวาดระแวงภายใต้ความมืดมัวนั้น
ปล.นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสนพ.เพื่อนดีเมื่อปี 2547
| ภาพตะวัน | ดาราพิณ | www.mebmarket.com | “ภาพตะวัน” นริศครางออกมาอย่างยินดี เขากอดรัดร่างบางไว้อย่างหวงแหน “ฉันเป็นห่วงเธอมาก ฉันเจ็บและทรมานเหลือเกินที่เป็น ต้นเหตุให้เธอ... | Get it now | |
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น