ฟิคบารามอส การดำเนินชีวิตชาวป้อมอัศวินหลังจากเรียนจบ

ลำดับตอนที่ #6 : แองจี้&ครี้ด

 

หลังจากที่ทั้งสองเรียนจบจากเอดินเบิร์กครี้ดก็ได้ไปสู่ขอแองจี้ทันที  และทั้งสองก็เปิดบริษัทจัดทำคทา  ธุรกิจของทั้งสองเป็นที่เลื่องลือในเอเดนมากเพราะการันตีโดยเจ้าแม่คทาอย่างแองเจลีน่า ธันเดอร์ นอกจากทางด้านธุรกิจของทั้งจะรุ่งเรืองแล้ว ทางด้านความรักของทั้งคู่ก็รุ่งเรืองด้วยเช่นกัน  และมีลูกสาวด้วยกันคนนึงวัย3เดือนชื่อว่า แคนดี้  ธันเดอร์

"นี่ครี้ดนายไปหยิบขวดนมมาให้ลูกซิ"แองจี้สั่งครี้ด

"เดี๋ยวก่อนของีบหน่อยซัก5นาที"ครี้ดต่อรอง  ก็เลยโดนคทาปราบครี้ดเคาะให้ทีนึง

"โอ้ย ก็ได้"ครี้ดลุกขึ้นจากที่เตียงแล้วเดินไปหยิบขวดนมมาให้ลูกสาว

"อ่ะ  ว่าไงลูกสาวของพ่อ"ครี้ดยื่นขวดนมให้แคนดี้

"แอ้ อ้อ"แคนดี้ไม่พูดเปล่าเอามือฟาดไปที่หัวครี้ดอย่างแรง

"โอ้ย แคนดี้อย่าเอานิสัยแม่แกมาใช้ดิ"ครี้ดโวย

"นี่ไอ้คุณครี้ด มิทราบว่านิสัยของฉันมันไม่ดีตรงไหนยะ"แองจี้โวยบ้าง

"ก็ตรงที่เธอชอบเอาคทาฟาดใส่หัวชาวบ้านชาวช่องเค้าเนี่ย"

"อ้อหรอ"

โป๊ก โป๊ก โป๊ก แองจี้ฟาดคทาใส่หัวครี้ดอย่างไม่ยั้งมือ

"โอ้ยพอแล้วจ้า ที่รักพอแล้ว พอแล้ว"ครี้ดปรับเสียงให้หวานทันที

"เออใช่นี่นายไปคุมการคัดเลือกเนื้อไม้ที่ใช้ทำคทาสิ เห็นว่าบริษัทค้าไม้จากเดมอสส่งมาแล้วอ่ะ"แองจี้พูดถึงเรื่องการงานทันทีที่เพิ่งนึกได้

"เดี๋ยวก่อนไม่ได้หรอ ขอเล่นกับลูกก่อน"

"ไม่ได้ ร้อยวันพันปีฉันไม่เคยเห็นแกมาพิศวาสลูกฉันเลย แหมทีให้ไปทำงานแค่เนี้ยทำมาอยากจะเล่นกับลูก"

"แหมแองจี้คนเราน่ะแสดงความรักออกมาไม่เหมือนกันหรอกนะ"

"จ้าที่รักเอาเป็นว่าฉันไปเลือกเองก็ได้ แต่นายต้องเลี้ยงลูกให้ฉันถ้าลูกเป็นอะไรหรือมีแผลแม้แต่น้อย นายเตรียมหัวนายได้เลยรับรองฉันตีให้นายเป็นเอ๋อตายไปเลย"แองจี้พูดพลางทำสายตาอาฆาตให้ครี้ด ทำให้ครี้ดขนลุกซู่

"คับ คับนายหญิงผมจะดูแลนายน้อยให้ดียิ่งชีวิตเลยขอรับ"ครี้ดพูดแบบประชด

"ไม่ต้องประชดเลย เอางี้ดีกว่าฉันไม่ไว้ใจนายสรุปแล้วนายไปกับฉันดีกว่า"

"ก็ดีเหมือนกัน"

"เอาล่ะนายอุ้มยัยแคนดี้ด้วยเดี๋ยวฉันจะถือขวดนมให้"แองจี้ส่งแคนดี้ให้ครี้ดอุ้ม

"ครี้ด อุ้มดีๆสิเดี๋ยวลูกก็ตกลงไปคอหักตายกันพอดี"แองจี้แว้ดใส่ครี้ด

"แว้ อุแว้"แคนดี้ร้องทันทีเนื่องจากครี้ดอุ้มผิดท่า

"ว้ายครี้ด มานี่ฉันอุ้มเองดีกว่า"แองจี้พูดแล้วก้รีบรับลูกมาอยู่ในอ้อมอกตัวเองทันที

"โอ๋ๆ แคนดี้ลูกไม่เป็นอะไรน้านี่ไงพ่อกับแม่ยังอยู่นี่ทั้งคนน้าลูก"แองจี้ปลอบลูกในขณะนั้นครี้ดก็มองแองจี้อย่างเอ็นดูด้วยความรัก  พลางคิดว่าเค้าคิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกแองจี้

"มองอะไรเล่า ไปกันได้แล้ว"แองจี้พูดขึ้นเมื่อรู้สึกว่าคนตรงหน้ามองนานแล้ว

"จ้า จ้าปะเราไปกันได้แล้ว"ครี้ดพูดแล้วก็ยิ้มอย่างอบอุ่นซึ่งหาได้อยากจากคนๆนี้เพราะโดยปกติจะยิ้มแบบกวนประสาทมากกว่าแล้วทั้งคู่(ลูกด้วย)เป็นสามก็เดินไปทำงานด้วยกันอย่างมีความสุข

ปีที่5

"แม่คะ พ่อแอบมีเมียน้อย"แคนดี้เด็กสาววัยประมาณ4ขวบผมสีทองตาสีน้ำตาลวิ่งมาบอกแม่แองจี้ด้วยความเร็วแสง

"หรอลูกพวกมันอยู่ไหน"แองจี้พูดอย่างหงุดหงิดและเน้นคำว่าพวกมันอย่างเต็มที่

"ตามมาเลยคะแม่"แคนดี้วิ่งนำหน้าแองจี้โดยมีแองจี้วิ่งตามไปติดๆ  ซึ่งสถานที่ที่แคนดี้พามานั้นคือร้านขายเหล้าโดยมีครี้ดนั่งดื่มเหล้ากับกอดไหล่สาวอยู่ที่ร้านนั้น

"ไอ้ครี้ด!!!!!!"แองจี้ตะโกนลั่น ทำให้ครี้ดต้องหันไปทันที

"อะ อะ แองจี้"ครี้ดพูดอย่างตะกุกตะกักแล้วรีบผลักผู้หญิงผู้มีผมสีฟ้าและนัยน์ตาสีฟ้าออกทันที

"เธอเป็นใครน่ะ"ยัยผู้หญิงที่ครี้ดนั่งกอดพูด

"ไอ้ครี้ดบอกมันไปดิว่าฉันเป็นใคร"แองจี้พูดแบบฟิวซ์ขาดแล้วในมือมีคทาคู่ใจที่กำลังควงอยู่อย่างชำนาญ

"ธะ ธะ เธอคือภรรยาของฉัน"ครี้ดตอบอย่างทุลักทุเล

"อ้าวพี่ครี้ดคะ ไหนพี่บอกว่าพี่ยังไม่มีเมียไงคะ"ยัยเมียน้อยถามครี้ด

"ไอ้ครี้ดแกกล้ามากเลยนะ  แกคบกับฉันมาตั้งหลายปีแล้วนะยังหน้าด้านบอกว่าไม่มีอีก"แองจี้พูดพลางน้ำตาเริ่มไหล

"อะ แองจี้ฉันขอโทษ"ครี้ดพูดพลางวิ่งไปหาแองจี้แต่.............

โป๊ก โป๊ก โป๊ก โป๊ก !!!!!!!!!!!!!!!!!!

"เอาเลยแองจี้ตีฉันให้ตายไปเลยถ้าหากว่าทำจะให้เธอหายโกรธได้"ครี้ดพูดพลางกอดแองจี้ไว้แน่น(ไม่อายสายตาประชาชีที่เค้ามุงดูอยู่เล้ย)

"ไม่แคนดี้กลับ นับแต่นี้ต่อไปลูกไม่มีพ่อที่ชื่อว่าครี้ดอีกจำไว้"แองจี้พูดแล้วก็สะบัดตัวอย่างสุดแรงออกจากครี้ดพลางดึงมือแคนดี้ให้ตามไป

"ทำไมคะแม่ ทำไมมีพ่อแล้วล่ะคะแม่อย่าร้องไห้สิ"แคนดี้ถามแองจี้พลางปลอบด้วยเมื่อเห็นแม่ตัวเองร้องไห้

"พ่อเค้าไม่รักเราแล้วลูก อึก เราก็อย่าไปรักเค้าสิ อึก"แองจี้พูดไปร้องไห้ไปพร้อมกับคว้าลูกเข้ามากอด

"ไม่ต้องถามแล้วลูก เราจะไปเอดินเบิร์กกัน"แองจี้พูดขัดแคนดี้เอาไว้ก่อน

"ไปจัดกระเป๋ากันลูก ปะ"แองจี้พูด

"ค่ะ"แคนดี้ตอบ

เมื่อจัดกระเป๋าเสร็จแองจี้ก็พอลูกขึ้นเกวียนทันที

"แม่คะแล้วพ่อล่ะ"แคนดี้ถามอย่างใสซื่อเรียกน้ำตาคนเป็นแม่ได้อีกครั้ง

"แคนดี้ลูกแม่บอกแล้วใช่ไหมว่าพ่อเค้าไม่รักเราแล้ว  เค้าก็อยู่กับเมียใหม่สิลูก"แองจี้พูดแล้วยิ้มทั้งน้ำตา

 "แล้วแม่จะไปเอดินเบิร์กทำไม"แคนดี้ถามพลางเช็ดน้ำตาให้แม่ตัวเอง

"ไปหาเพื่อนของแม่  แม่ว่าเพื่อนของแม่สามารถที่จะช่วยแม่ได้"แองจี้พูดแล้วก็ยิ้ม

ถัดมาทางด้านครี้ด ซึ่งหลังจากที่ไล่ยัยเมียน้อยไปแล้วก็รีบวิ่งตามแองจี้มาแต่ก็ไม่ทันเพราะแองจี้ได้ไปแล้ว ทิ้งเอาไว้แต่ใบหย่าพร้อมกับมีลายเซ็นของแองจี้อยู่แต่ยังไม่มีลายเซ็นของครี้ด  เมื่อครี้ดเห็นเลยยิ่งทำให้ตัวเองยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่จึงรีบจัดกระเป๋าออกเดินทางเช่นกัน  เพราะนึกขึ้นได้ว่านี่คือปีที่5ที่ต้องนัดไปเจอเพื่อน ซึ่งครี้ดคิดว่าแองจี้น่าจะไปที่นั่นเนื่องจากพวกเพื่อนๆของเธอไป และเธอก็ต้องไปหาเพื่อนของเธอเช่นกัน  เมื่อครี้ดคิดเสร็จก็รีบออกเดินทางไปเอดินเบิร์กทันที