[SF] One Direction Imagine

ลำดับตอนที่ #16 : [1D's SF] Zayn Imagine - เด็กน้อย ;D

 

"น้าาา นะ นะ ไปเที่ยวกันเถอะ *0*"


คุณเอาเอาหน้าไปถูที่แขนของเซน คล้องแขนแน่น ส่งสายตาอ้อนวอน


"ไม่เอา ช่วงนี้งานเยอะ"


เซนดันหัวคุณออกเบาๆ


"อ่ะ! งานเยอะก็พักผ่อนบ้างสิ อย่าโหมงานหนักให้มันมากไป ไปเที่ยวพักผ่อนกันดีกว่า"


คุณทำตาให้ดูน่าสงสารกว่าเดิม


"ไม่ได้ ใกล้จะทัวรืแล้ว ต้องเตรียมตัวสิ"


"แต่ไซม่อนบอกว่าให้อาทิตย์หยุดพักผ่อนนะ"


คุณอ้างคำพูดไซม่อนที่ให้1Dหยุดหนึ่งอาทิตย์เพื่อพักผ่อนเตรียมตัวทัวร์คอนยาว


"ให้พักก็ต้องพักสิ จะไปเที่ยวให้เหนื่อยทำไม"


เซนเดินเข้าไปในครัว คุณทำหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์เดินนตามไป


"เซนอ่ะ! นายก็รู้นิว่าตัวเองจะมีทัวร์และเราก็จะไม่ได้เจอกันอีกนานจนกว่าทัวร์จะจบ แถมช่วงนี้นายก็ไม่ค่อยว่างฉันต้องไปไหนคนเดียวจนเบื่อจะตายอยู่แล้ว พอนายจะว่างทั้งทีเราไปเที่ยวกันไม่ได้หรอ?"


เซนส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ หยิบนมในตู้เย็นเทใส่แก้วดื่ม


"เบื่อก็ไปเที่ยวห้างสิ ไปช็อปปิ้งซื้ออะไรที่เธออยากได้ บัตรเครดิตฉันก็ยกให้เธออันนึงแล้วไง"


"ไปแล้ว!! แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ฉันไม่อยากได้ของอะไรทั้งนั้นแหละที่ฉันอยากได้ก็คือเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับนาย"


คุณก้มหน้าลงอย่างน้อยใจที่พยายามตื้อเท่าไหร่ก็ไม่ได้ผลซักที


"เป็นอะไรไป?"


เซนจับคางคุณเงยขึ้นสบตาเค้า คุณเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เบ้ปากอย่างงอนๆ


"นี่ อย่างอนสิ.........เฮ้อ~ โอเคๆ ไปเที่ยวก็ไปเที่ยว"


คุณหันขวับมามองหน้าเซนทันที ในที่สุดงอนแล้วก็ได้ผล!!


"จริงๆนะ อย่าหลอกให้ดีใจแล้วบอกไม่ไปนะ!"


"จริงสิ- - ว่าแต่เธออยากไปเที่ยวไหน?"


"อืมม ไปที่ไหนดีนะ...............อ้อ!  ไปที่นี่กัน!"




1 อาทิตย์ต่อมา



หนุ่มๆใน1Dแยกย้ายกันไปเที่ยว พักผ่อนอยู่บ้าน บางคนก็ไปหาครอบครัว แต่ตอนนี้เซน มาลิคกำลังอยู่กับคุณ


"ห้ะ! นี่ตกลงเธอพาชั้นมาเดินขึ้นเขาหรอเนี่ย!!!"


เซนร้องโวยวายขึ้นมาทันที หลังจากที่พาคุณมายังสถานที่ที่คุณบอกทางมา


"ก็ใช่ไง ฉันได้ยินมาว่าวิวที่นี่สวยมากกเลย เราขึ้นไปตั้งแคมป์ข้างบนกัน><"


คุณพูดจบก็จับมือเซนเตรียมพร้อมที่จะลากเซนให้เดินขึ้นไปด้วยกัน


"โหยย ไม่เอาๆฉันไม่อยากขึ้นอ่ะ ฉันทำงานเยอะแล้วมันเหนื่อยนะยังต้องมาขึ้นเขาอีกหรอ?"


เซนรั้งมือคุณไว้ คุณหันกลับมาทำหน้ายักษ์ใส่เขา


"ไม่เหนื่อยหรอกน่า~ แค่นี้จิ๊บๆหน้าหนวดอย่างนายชิวๆอยู่แล้วละ"


"มันเกี่ยวอะไรกับหนวดของฉัน-*-"


คุณไม่ฟังเค้าพูดลากมือเค้าเดินตามไปทันที




1 ชั่วโมง 30 นาที ผ่านไป


"ว้ากกกกก ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้ว้าาาT0T"


คุณทรุดนั่งร้องโวยวาย เซนที่เดินนำหน้าคุณอยู่หันมามอง


"บอกแล้วว่าขึ้นเขามันเหนื่อยก็ไม่เชื่อ เป็นไงล่ะ จิ๊บๆ -___-"


เซนล้อเลียนคำพูดคุณ คุณมองค้อนเขาทันที


"ใครมันจะไปรู้ล่ะว่ามันจะเหนื่อยขนาดนี้ ยังไม่เคยขึ้นเขาสักครั้ง ดูขาสิมันล้าไปหมดแล้วTT"


คุณลูบคลำๆนวดขาของตัวเอง


"มีแรงบ่นก็ต้องมีแรงเดินต่อ ตามมาเร็วเดี๊ยวมันจะมืดซะก่อนนะ"


"ไม่อาววว ไม่ขึ้นไปแล้ว กลับเถอะ ไม่ไหวแล้วT^T"


คุณงอแงอยากจะกลับ เซนทำหน้าเอือมน้อยๆ ทั้งๆที่คุณเป็นคนดึงดันบังคับเค้าให้ขึ้นมาแท้ๆ แต่กลับเป็นคุณที่ร้องไห้อยากกลับ


"มานี่มา...."


เซนนั่งยองๆหันหลังเข้าหาคุณ คุณมองเค้าอย่างงงๆ


"อะไร?"


"ขึ้นมาสิ ขาล้าไปไม่ไหวไม่ใช่รึไง?"


"(.///.)"


คุณขึ้นหลังเซน เขาแบกคุณเดินขึ้นเขาไป จนกระทั่งถึงจุดชมวิวที่จะตั้งแคมป์ เขาวางคุณลง เช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นบนหน้าผากเยอะมากออก

ตอนนี้ดวงอาทิตย์กำลังจะตก ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีส้มเข้มจนเกือบแดง 
คุณมองเห็ตทิวเขามากมาย มันเป้นภาพที่สวยงามจนเกินบรรยาย


คุณหันไปมองหน้าเซน ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งเป้นสัน กับบรรยากาศยามเย้นที่งดงาม มันทำให้ดูหล่อสุดๆไปเลย! หัวใจคุณเต้นแรงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ คุณขยับเข้าไปกอดเซน


"หืม?"


"กอดหน่อยได้ไหม?"


"นึกยังไงอยากกอดกันขึ้นมาเนี่ย?"


"ไม่รู้สิ ฉันกำลังรู้สึกว่าตัวเองโชคดีสุดๆไปเลย มีแฟนที่หล่อโครตๆและเป็นที่หมายปองของสาวๆทั่วโลกอีกตะหาก"


เซนอมยิ้มกับคำพูดตรงๆจริงใจของคุณ เค้าเอามือลูบหัวคุณเบาๆ


"ฉันว่าฉันควรจะเป็นคนพูดมากกว่านะ ฉันน่ะที่โชคดี"


"ไม่ๆ ฉันคิดว่าไม่เลย ฉันทำตัวอย่างกับเด็ก งอแง ขี้งอน ไม่รู้จักโตสักที นายน่าจะโชคร้ายมากกว่านะ (_ _)"


คุณก้มหน้างุด นึกถึงข้อบกพร่องนิสัยของตนเองที่ใครๆก็เหนื่อยใจ


"งั้นก็มันคงเป็นโชคดีในโชคร้ายสินะ เพราะถึงเธอจะทำตัวไม่น่ารักเลย แต่ฉันก็หลงรักเธอเข้าเต็มๆ"


แก้มคุณขึ้นสีเล็กน้อยจากคำพูดของเขา


"นายไม่เหนื่อยบ้างรอที่เป็นแฟนกับฉัน ที่ต้องคอยง้อคอยตามใจ (-///-)"


"ไม่เหนื่อยหรอก กลับกัน ฉันชอบนะตอนเธองอนมันน่ารักดี"


เซนหยิกแก้มคุณเบาๆ


"อยากให้รู้ไว้นะ ยัยเด็กบ๋อง! การมีเธออยู่ข้างๆกันให้รักทุกวัน นั้นคือสิ่งที่ฉันต้องการที่สุดแล้ว"


เซนเลื่อนริมฝีปากมากประทับเบาๆที่หน้าผากของคุณ สัมผัสเบาๆนี้ทำให้แก้มของคุณร้อนผ่่าวกับหัวใจที่เต้นโครมครามอย่างกับจะหลุดออกมา


"ไป! ต่อกัน :D"


"ต่ออะไร? -"-"


คุณถามไปอย่างงงๆ


"ดูสิกำลังจะมืดได้ที่แล้ว บรรยากาศกำลังโรแมนติค เรามาสร้างเหตุการณ์ที่ประทับใจกันเถอะ!"


เซนขยิบตาให้กับคุณ คุณรู้ทันทีว่าเค้าคิดอะไร ตอนนี้หน้าของคุณคงจะแดงลามจากแก้มไปทั่วทั้งหน้าล่ะ


"บะ บะ บ้า!! เต้นท์ยังไม่ได้กางเลย >< " (ห่วงสถานที่?-0-)


"ไม่ต้องการหรอก จะได้แนบชิดอิงแอบติดธรรมชาติไง :D"


เซนสาวเท้าเข้ามาใกล้คุณ คุณถอยห่างไปข้างหลังทีละก้าว


"ไม่เอาย่ะ! ไม่อ๊าววว><"


ขณะที่คุณกำลังจะหันหลังวิ่งหนี ก็ถูกเกี่ยวเอวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาทันที


"จับตัวได้แล้ว จะเคี้ยวให้หายแสบเลยคอยดู หึหึ"


เซนช้อนตัวคุณอุ้มไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไปทำอะไร ก็มโนกันต่อละกัน! :D









ไรท์เตอร์โลกสวย


ปล้ำลู. NC แปลของไนออลตอนที่แล้ว อยากบอกว่าแปลได้กากจริงๆ [เพิ่งรู้เรอะ!!] คำผิดเยอะมากกกกกกกกก เพราะง่วงมากตอนแปล T^T #เนื้อเรื่องก้งง แต่อย่าสนใจเลยเนอะสนุกตรงNCก็พอ 5555555