คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2
แสแอนบ่ายสาส่อเ้าไปในระท่อมหลัเล็ ทำให้ร่าเล็ในุแ่านยับัว้าๆ อย่าปวเมื่อยามัว ่อนะ่อยๆ ลืมามาอย่ายาลำบา ลำอแห้อย่าระหายน้ำ่อนะพยายามยับัวให้ลุึ้นนั่อย่าทรมาน
“ปวหัว”
วามรู้สึบออย่านั้น ่อนที่เ้าัวะยับอีรั้ และ็้อสะุ้ใเมื่อมีโ่นาให่ล้อาเธอไว้ับอะไรบาอย่า ึ้เธอยัมอไม่เห็น แทฮยอไม่รอ้าที่ะมอามสายโ่พร้อมึสายโ่ให้ึึ้นนั่นทำให้เธอรู้ว่าถูผู้ายนนั่นล่ามเธอไว้ับาเีย ผู้ายที่ับัวเธอมาาารเินแบบเมื่อืนนี้
“เาเป็นใรัน ้อารอะไรันแน่” แทฮยอพึมพำับัวเออย่าหวาลัว อาารหนัหัว็อยู่พร้อมับระหายน้ำ สายาหวานวามอหาน้ำที่พอะื่มไ้ แ่ลับพบเพียว่าเปล่าอห้อเท่านั้น นัวเล็ถอนหายใอย่าสิ้นหวั
“้อหนี” นัวเล็บอับัวเอเ่นนั้น ่อนะพยายามยับร่าที่อ่อนแรให้ลุึ้น และเพราะฤทธิ์ยานอนหลับยัไม่หมี ทำให้ร่าเล็ล้มลไปนอนบนเียหมสภาพอย่าเหนื่อยๆ
แ่่อนที่ร่าเล็ะทันไ้ทำอะไรั่ใิ ประูห้อ็เปิเ้ามาอย่าไม่มีมารยาท แทฮยอหันมามอนเปิประูอย่ามีวามหวัว่าะมีนมา่วยเธอ แ่เมื่อเห็นายหนุ่มร่าสูนเมื่อืนที่มีหนวเรารุรัเ็มใบหน้านไม่สามารถเห็นใบหน้าที่แท้ริไ้ ็ทำให้เธอหมหวั อีทั้น้ำในถัที่ายหนุ่มถือมามันเหมือนบอับเธอว่าายหนุ่มไม่ไ้เอามาให้เธออาบน้ำอนเ้าแน่
โรม!
ำอบอยู่รหน้าไม่้อให้ิมา เมื่อน้ำในถัที่ถูหิ้วมาถูสาเ็มัวร่าเล็นเธอสะุ้ใและลุึ้นนั่อย่ารวเร็ว
“ทำบ้าอะไรอนายหา” แทฮยอร้อว่าายหนุ่มรหน้า่อนะ เ็น้ำออาวาหวานที่ายแววไม่พอใออมา แ่น้ำบาส่วนมัน็พอ่วยทำให้เธอระหายน้ำไ้
“ื่นอล้วหรอ ันิว่าเธอยัไม่ื่น” ำถามยียวนพร้อมสายามุับ้อเรือนายร่าเล็รหน้าอย่ารัเีย เมื่อน้ำสัมผัสับุแ่านสีาวที่บอบบานแนบเนื้อเผยให้เห็นเนินอันุแ่านนน่าสัมผัส
“ันื่นนานแล้วาบ้า แล้วนาย็ไม่มีสิทธิ์มาทำับันอย่านี้นะ” แทฮยอ่อว่าายหนุ่มที่มอเธออย่ารัเีย้วยวามโมโห ร่าเล็เริ่มสั่นนิๆ ้วยวามหนาวเย็น
“ันมีสิทธิ์ที่ะทำอะไรับเธอไ้ิมแท” เสียลอไรฟันออมาอย่าโรธแ้น พร้อมมือหนาบีบานรหน้าอย่าไม่ปรานี แทฮยอพลัมือายหนุ่มอออย่ารวเร็วเ่นัน แ่ว่ามือหนาลับับาเธอไว้แน่นอย่าับีมหนีบที่พร้อมะบีบเธอให้แหลสลายามือ
“ปล่อย ันเ็บ” แทฮยอบอพร้อมน้ำาไหลออมา้วยวามเ็บปว อุมอร่าเล็ที่สั่นสะท้าน้วยสายาเย็นา่อนะโน้มใบหน้าเ้าใล้นรหน้ามาึ้น
"นี่มันแ่เริ่ม้นิมแท" ระิบบออย่าเยือเย็น ่อนะผลัใบหน้าามไปให้พ้นหน้าัวเอ แทฮยอล้มไปามแรผลั มือบาับาัวเอยัเ็บปว สายาหวานมอายหนุ่มอย่าโรธแ้นที่ายหนุ่มรหน้าไม่บอเหุผลหรืออะไรับเธอเลย
“นายทำอย่านี้ทำไม นายเป็นใรันแน่ หรือว่านาย้อารเิน่าไถ่” ำถามที่ออาปาอวบอิ่มยาวเป็นุ อุสบับวาหวานที่มอเาอย่าไม่ยอมแพ้ ่อนะหัวเราะออมาอย่าไม่เรในรหน้าที่มอเาอย่าหวาลัว
“เรีย่าไถ่อย่านั้นหรอ? ฮึ...นอย่าันมีเินมาพอแล้วิมแทและนอย่าเธอไม่มี่าแม้แ่เศษเินอัน้วย้ำไป” ำพูที่น่าเ็บใอายแปลหน้าทำให้แทฮยอำมือแน่นอย่าเ็บใ ่อนะถามในสิ่ที่เธออยารู้พร้อมสายาหวานมอายหนุ่มรหน้าวาลุเราวาวอย่าุเียว
“นาย้อารอะไรันแน่?” ำถามอายัวเล็รหน้าทำให้แววาายหนุ่มวาวโรน์่อนะเินเ้ามาใล้นัวเล็มาึ้น พร้อมระาร่าเล็ลุึ้นมาิอแร่อย่าไม่ไยี
20%
ความคิดเห็น