กลอนจับฉ่าย

ลำดับตอนที่ #1 : Friendship

วันนี้แล้วสินะ ที่ต้องแยกย้ายกันไป พบเจอสิ่งใหม่ในวันข้างหน้า

รู้ไหม นอกจาก รบ.หนึ่งใบที่ได้มา ยังมีมิตรภาพล้ำค่า ที่วันเวลาแถมมาแบบไม่รู้ตัว

เร็วนะเทอว่ามั้ย ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วแบบนี้

เรียน เล่น เผลอแป๊บเดียวหกปี แต่เหมือนว่าเมื่อวานนี้เราเพิ่งเจอกัน 

เทอรู้สึกอย่างไรฉันรู้ เพราะที่เทอรู้สึกอยู่คงเหมือนกับฉัน

ไม่เป็นไรหรอกนะถึงเราจะต้องจากกัน แต่เชื่อสิความเป็นเพื่อนของเรานั้นจะอยู่ข้างกันตลอดไป

ไม่ต้องรีบลุกเหมือนทุกเช้า เสื้อนักเรียนตัวเก่าแขวนข้างฝา

ได้ปิดเทอมก้อดีแล้วนี่นา อุตส่าห์รอเวลานี้มาตั้งหลายปี

แต่ทำไมหัวใจกลับเหงาๆ เสื้อนักเรียนตัวเก่าเปรอะเปื้อนสี

ลายมือใครเป็นใครยังจำได้ดี เมื่อวานนี้เพิ่งละเลงเฮฮาร่ำลากัน

กลายเป็นเช้าที่ว้าเหว่กว่าทุกเช้า เสื้อนักเรียนตัวเก่าเหงาเท่าฉัน

เคยหยอกล้อเล่นสนุกอยู่ทุกวัน กว่าจะรู้ว่าผูกพันก้อวันลา

พรุ่งนี้..จะไม่มีเสียงกริ่งตอน8โมงเช้า ไม่มีเสียงหยอกเย้า ไม่มีข้าวแกงร้านเก่าในโรงอาหาร         

ไม่มีกีฬาสี ไม่มีนิทรรศการ ไม่มีกระดาน ไม่มีการบ้านของใคร(ให้ลอกอีกแล้ว)

คงจะมีแต่คำว่าเพื่อน ที่จะไม่ถูกลบเลือนไม่ว่าวันไหนๆ

วันนี้ วันพรุ่งนี้ และตลอดไป ทุกภาพจะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ

ในห้องเรียนเล็กๆห้องนี้มีสิ่งดีๆซ่อนอยู่

อบอุ่นสดใสไปทุกอณู ฉันเชื่อว่าเทอรู้เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน

สำหรับคนอื่น มันอาจเป็นแค่ห้องเรียนเก่าๆ แต่สำหรับเราความหมายมันมากกว่านั้น

โต๊ะเรียน กระดานดำ รวมเป็นภาพความผูกพัน

จนอยากบอกเทอว่า ห้องเดียวกัน สำคัญเสมอจริงๆ