Memorable Love..ความทรงจำรักครั้งใหม่ของยัยซุปตาร์[sj&snsd]

ลำดับตอนที่ #3 : Memorable Love : Chapter 1

               ณ ตึกสูงแห่งหนึ่งในกรุงโซล บรรยากาศยามค่ำคืน แสง สี เสียงช่างสวยงามยิ่งนัก ผู้คนมากมายเดินไปมาตามท้องถนนอย่างมีความสุข แต่บรรยากาศบนชั้นดาดฟ้าของตึกนี้กลับเต็มไปด้วยความเศร้าและน้ำตา

“ยังไงเรื่องของเรามันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ให้มันจบแค่นี้เถอะนะ” เจสสิก้าฝืนใจพูดกับชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับปาดน้ำตา

“ทำไมล่ะครับ...ในเมื่อเรารักกัน ก็ไม่เห็นจะต้องแคร์อะไรเลย”

“แต่คุณก็เห็นนี่ว่าความรักของเรามันทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากแค่ไหน...คุณไม่แคร์ แต่ฉันแคร์ ฉันเบื่อ ฉันเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้เต็มทีแล้ว เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม รอให้อะไร ๆ มันดีขึ้นก่อนแล้วค่อยมาเริ่มกันใหม่นะ”

พูดจบเจสสิก้าก็กลับหลังหันและจะเดินจากไป...หมับ!!

“ไม่นะครับ ผมไม่ยอม ผมรักคุณมากนะ”...ไม่ทันที่เจสสิก้าจะเดินจากไป ยุนโฮก็คว้าตัวเธอมากอดไว้จากทางด้านหลัง..กว่าเขาและเธอจะได้คบกัน ต้องผ่านอุปสรรคมากมาย เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ หรอก

“ฉันก็รักคุณ...แต่ฉันไม่ไหวแล้วจริง ๆ”

“ทนอีกหน่อยนะครับ เพื่อความรักของเรา” ยุนโฮพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น...เขารู้สึกได้ว่านางฟ้าตัวน้อยของเขากำลังร้องไห้อย่างหนัก เธอไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วเขาเจ็บปวดมากกว่าเธอหลายเท่า

“ขอโทษด้วยนะคะ...ฉันคงทำอย่างที่คุณขอไม่ได้จริง ๆ...ลาก่อน”

เจสสิก้าดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของยุนโฮก่อนจะวิ่งหนีไป...

“คัตตตตตต!!!....ดีมากเลยทั้งคู่ เยี่ยมๆๆ” ผู้กำกับพูดชมไม่ขาดปากขณะที่เจสสิก้าและยุนโฮเดินกลับมาดูการแสดงของตนที่มอนิเตอร์

“ซีนสุดท้ายถ่ายเสร็จแล้ว...ปิดกอง เลี้ยงฉลองได้!!!/ เย้!! โว้วว!” 

            ระยะเวลาสามเดือนในการถ่ายทำละครเรื่องนี้สิ้นสุดลงแล้ว ทีนี้ก็เหลือแต่ตัดต่อและรอละครออนแอร์ ทุกคนก็จะได้ชื่นชมความสำเร็จกันได้เต็มที่...และฉัน เจสสิก้า จอง ก็จะได้ไม่ต้องโดนจับคู่กับคุณพระเอกยุนโฮอีก

“เหนื่อยมั้ยจ๊ะเจส...ดื่มน้ำก่อนนะ” พี่แทยอนพูดพร้อมกับส่งขวดน้ำให้ฉัน...

        พี่แทเป็นผู้จัดการของฉันเอง ถึงจะตัวเล็กและพูดมากไปนิด แต่ก็ดูแลฉันดีมาก ๆ เลยนะ...เสียอย่างเดียว  ชอบรับงานโดยไม่ปรึกษาฉัน แค่พูดเรื่องเงิน พี่แทก็แทบจะตอบตกลงโดยไม่อ่านสัญญาแล้ว

“นิดหน่อยค่ะ แค่นี้สบายมาก”

“นางเอกของผมเก่งแบบนี้นี่เองถึงได้มีแต่คนอยากร่วมงานด้วย”...ฉันล่ะเบื่อนายชองยุนโฮนี่เหลือเกิน ชอบหยอดคำหวานอยู่ได้...บอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าแค่เพื่อน ๆ ก็ยังจะทำกรุ้มกริ่มอยู่อีก เป็นซะอย่างนี้ไงนักข่าวถึงได้ตามจิกเรื่องนี้ไม่เลิก

“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ”

“เย็นนี้คุณเจสอยากทานอะไรพิเศษมั้ยครับ...ผมเป็นเจ้ามือเอง ถือว่าฉลองปิดกล้องละครด้วย”

“ไม่ดีกว่าค่ะ...เจสไปรอที่รถนะพี่แท อยากกลับไปพักแล้ว”

“ไหนเมื่อกี๊บอกไม่เหนื่อยมากไง”

“ก็นั่นมันเมื่อกี๊...แต่ตอนนี้เหนื่อยแล้ว”

“แกนี่ยังไงนะ...จะชิ่งหนีคุณยุนโฮทุกทีเลย” พี่แทกระซิบบอกฉัน...ชองยุนโฮรูปหล่อ สุภาพบุรุษขวัญใจสาว ๆ ก็จริง แต่ฉันไม่ชอบนี่นา ดูเขาแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้ เหมือนไม่ค่อยจริงใจเลย

“ถ้าคุณเจสเหนื่อยก็กลับไปพักเถอะครับ...ผมเองก็ว่าจะกลับแล้วเหมือนกัน”

“ดีค่ะ...ไปเร็วพี่แท!!” แล้วฉันก็ลากพี่แทที่กำลังยืนเคลิ้มกับใบหน้าของนายยุนโฮมาขึ้นรถ

“เดี๊ยวสิ!! จะรีบไปไหนเล่า..ยังไม่ได้บอกลาคุณยุนโฮเลย...บ๊ายบายนะคะ!! หวังว่าจะได้ร่วมงานกันอีกค่ะ!”

พี่แทนะพี่แท...เป็นสาวเป็นนาง แสดงออกว่าชอบเขาซะออกนอกหน้าเลย เฮ้อออ

“เล่นตัวนักนะเจสสิก้า...สักวันหนึ่งผมต้องทำให้คุณยอมเป็นของผมให้ได้ ฮึ!”

....................................................

“ไปส่งเจสที่ร้านน้องซอนะพี่แท”...น้องซอหรือซอจูฮยอน เพื่อนสนิทรุ่นน้องของฉันเอง เธอมีร้านกาแฟเล็ก ๆ อยู่ที่ใต้ตึก SM ฉันมักจะไปนั่งคุยกับเธอบ่อย ๆ ถ้าฉันว่างจากงาน

“อ้าว...ไหนบอกว่าอยากกลับไปพักไง”

“เจสก็พูดไปงั้นแหละ...แค่ไม่อยากคุยกับนายยุนโฮนาน ๆ”

“โธ่เอ๊ยยัยเด็กโง่...ยุนโฮเขาออกจะมาดแมนแอนด์เพอร์เฟ็คซะขนาดนั้น แกยังไม่รับรักเขาอีกหรอ”

“ก็ถ้าเขาดีขนาดนั้น ทำไมพี่แทไม่เก็บไว้เองล่ะคะ”

“แกอย่าพูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ได้มั้ยยัยเจสสิก้า...เขาคงจะเอาฉันหรอกนะ TAT”

“จริงด้วย”

“ยัยบ้า!!...ถึงแล้ว รีบ ๆ ลงไปเลยไป”

“ฮ่าๆๆ ขอบคุณนะคะพี่แทยอนคนสวย”...ได้แซวพี่แทแล้วมันมีความสุขจริง ๆ

“เออนี่! พรุ่งนี้เช้าพี่จะไปรับที่บ้านนะ เก้าโมงเช้ามีถ่ายแบบ ตอบเที่ยง ๆ มีอัดรายการ แล้วตอนเย็น ๆ มีงานเปิดตัวน้ำหอมคู่รักนะจ๊ะ”

“โหหห...นี่พี่แทจะไม่ให้เจสพักบ้างเลยหรอ เพิ่งถ่ายละครเสร็จนะคะ”

“เอาน่า...งานมาเงินก็มาด้วย มีแต่ได้กับได้นะจ๊ะน้องสาว” ไม่พ้นเรื่องเงินอีกตามเคย

“ว่าแต่ไอ้น้ำหอมคู่รักเนี่ย ทำไมเขาถึงเลือกเจสล่ะ...ทำไมไม่เชิญคู่รักไป”

“ก็เขาเชิญแกกับคู่ของแกไปไง”

“คู่ของเจส?”...ทำไมหน้าพี่แทถึงได้ดูเจ้าเล่ห์ขนาดนั้น

“ก็พ่อรูปหล่อชองยุนโฮไง เขาจะต้องไปสวมบทคู่รักกับแกในงานนี้”

“ห๊า!! ทำไมพี่แททำแบบนี้ ไม่ถามเจสก่อนหรอว่า..”

“ฝันดีนะจ๊ะน้องรัก บ๊ายบาย เจอกันพรุ่งนี้จ้า”

“เดี๊ยวสิพี่แท!! พี่แท!”...ให้ตายเหอะ!! นอกจากงานจะเยอะแล้วยังต้องไปเจอนายยุนโฮอีกหรอเนี่ย นักข่าวได้เขียนข่าวกันสนุกมือแน่เลย ฮือๆๆๆ

“เป็นอะไรคะพี่เจส หน้างอมาเชียว” น้องซอถามหลังจากที่ฉันเข้าไปนั่งหมดอาลัยตายอยากในร้าน...ดีนะที่ร้านใกล้ปิดแล้วเลยไม่มีคน ไม่งั้นล่ะเสียภาพพจน์ซุปตาร์แย่เลย

“ขอเดาว่าไม่ใช่เรื่องงานก็เรื่องข่าว”

“เดาถูกตลอดเลยนะคะคุณโจว”...

          โจวคยูฮยอน เพื่อนสนิทฉันตั้งแต่สมัยเรียน ฉลาดเป็นกรด รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องหัวใจของตัวเอง คึคึคึ...มันคอยวนเวียนไปรับไปส่งน้องซอทุกวัน มาช่วยที่ร้านบ่อยกว่าทำงานที่บริษัทมันซะอีก แต่ทั้งสองคนก็ยังคงยืนยันว่าไม่ได้เป็นแฟนกัน

“ฉันไม่เข้าใจเธอเลยเจส...ในเมื่อไม่มีความสุขแล้วยังจะทนเป็นมันอยู่ทำไมไอ้ดาราเนี่ย”

“พี่คยูคะ...พูดแรงไปรึเปล่า”

“ฉันเข้าใจนะว่ามันเป็นความฝันของเธอ แต่ถ้ามันทำให้ทุกข์ขนาดนี้ มันก็คงจะเป็นฝันร้ายแล้วแหละ”

   ถูกของมันเนอะ...ทำไมฉันต้องทนด้วย

“คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ หน้าตาดูซีเรียสเชียว”...พี่ยุนอา พี่สาวของฉันเอง เรามีกันอยู่แค่สองคนพี่น้องทั้น ตั้งแต่คุณพ่อกับคุณแม่เสียไป ก็มีพี่ยุนอาเนี่ยแหละที่ดูแลฉันมาตลอด

“เรื่องทั่วไปน่ะค่ะพี่ยุน ตามสบายนะคะ เดี๋ยวซอไปเก็บของก่อน”

“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอนะเจส...พี่ช่วยนะครับน้องซอ!” คยูกระซิบบอกฉันก่อนจะตามน้องซอเข้าไปในหลังร้าน...ที่ต้องบอกพี่ยุนว่าไม่มีอะไรเป็นเพราะพี่ยุนอยากให้ฉันเป็นดารา เธอจะได้ไม่น้อยหน้าเพื่อน ๆ ไฮโซของเธอ ถ้าพี่ยุนรู้ว่าฉันอยากเลิกล่ะก็...วีนบ้านแตกแน่ ๆ

“ไม่มีอะไรแน่นะเจส ทำไมดูแปลก ๆ”

“อย่าไปสนใจเลยค่ะ เรากลับบ้านกันดีกว่า พรุ่งนี้เจสมีงานแต่เช้าเลย”

“จริงด้วย..เมื่อกี๊แทยอนเพิ่งโทรบอกพี่...ไม่ได้การและ น้องพี่จะต้องรีบกลับไปพักผ่อน จะปล่อยให้หน้าโทรมไปทำงานไม่ได้...แทยอนบอกว่าวันนี้เจสถ่ายละครทั้งวันเลย เดี๋ยวกลับไปต้องขัดตัว นวดหน้ากันเซ็ทใหญ่ แล้วก็
บลาๆๆๆๆ”

“ค่า”...นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ฉันเบื่อการเป็นดารา

.......................................................

        ก๊อก ก๊อก ก๊อก...เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่ประตูห้องของเจสสิก้าและยุนอา  สองพี่น้องพักอยู่ที่คอนโดหรูใจกลางกรุงโซล และเสียงเคาะประตูตอนเช้า ๆ แบบนี้ก็มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้นแหละ

“ยัยเจสเสร็จรึยัง เช้านี้มีถ่ายแบบนะ” คิมแทยอนถามขึ้นทันทีที่ยุนนอาเปิดประตู...เรื่องงานและเรื่องเงิน คิมแทไม่เคยช้าอยู่แล้ว

“อ้าว...นี่ยัยเจสไม่ได้ออกไปกับแกตั้งแต่หกโมงเช้าแล้วหรอ”

“หกโมงเช้า! บ้าแล้ว ใครจะตื่นมาทำงานอะไรตอนเช้าขนาดนั้น”

“จริง ๆ นะ...ฉันได้ยินเสียงยัยเจสออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่เชื่อไปดูในห้องนอนสิ ไม่มีคนอยู่แล้ว”

    ...จริงด้วย...ในห้องนอนไม่มี ห้องน้ำ ห้องครัวก็ไม่มี...

“ทำไงดีล่ะแทยอน...แจ้งความมั้ย”

“อย่าเพิ่งตีโพยตีพายสิ...บางทียัยเจสอาจจะไปที่ร้านน้องซอก็ได้”

“งั้นเรารีบไปที่นั่นกันเถอะ”...ว่าแล้วทั้งสองสาวก็รีบบึ่งรถไปที่ร้านกาแฟทันที

...............................................

“พี่เจสไม่ได้มาที่นี่นะคะ”...ซอฮยอนตอบคำถามของแทยอนและยุนอาที่ตอนนี้กำลังจะสติแตกแล้ว

“ตายๆๆๆ...วันนี้มีหลายงานซะด้วย ถ้ายัยเจสมาไม่ทัน คิมแทซวยแน่ๆ”

“นี่ยัยเตี้ย...น้องฉันหายไปนะ ยังจะมาห่วงเรื่องงานอยู่อีก...โธ่เอ๊ยเจสสิก้า ไปตกระกำลำบากที่ไหนก็ไม่รู้ ฮือๆ”

“ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะพี่แท พี่ยุน...พี่เจสอาจจะไปหาพี่คยูก็ได้ เดี๋ยวซอโทรถามให้นะคะ”

ตื๊ดดด...ตื๊ดดดด

“พี่คยู”

“พี่เจสอยู่กับพี่รึเปล่าคะ?”

“ค่ะ...ค่ะ”

“ว่าไงซอ...ยัยเจสอยู่กับนายคยูใช่มั้ย” แทยอนถามขึ้นทันทีหลังจากซอฮยอนคุยเสร็จ

“เปล่าค่ะ...พี่เจสไม่ได้ไปหาพี่คยู”

“ฮือๆๆ...แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะ”

“ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะพี่ยุนอา...มีใครโทรหาพี่เจสรึยังคะ”

“จริงสิ! ทำไมโง่แบบนี้เนี่ยยัยแทยอนเอ๊ย”...ไม่รอช้า คิมแทยอนรีบต่อสายถึงเจสสิก้าทันที

....................................

         วู้ววว....ธรรมชาติมันช่างสวยงามจริง ๆ เลย ภูเขาจ๋ารออีกหน่อยนะ เดี๋ยวเจสสิก้าคนนี้จะไปหาถึงที่เลย!!...งงล่ะสิว่าฉันมาทำอะไรที่ภูเขา เมื่อคืนฉันนั่งคิดถึงคำพูดของคยูทั้งคืน...แล้วก็ตัดสินใจได้ว่าฉันจะลองหลบไปที่สงบ ๆ ซักพัก ถ้าวงการบันเทิงมันใช่สำหรับฉันจริง ๆ ฉันก็คงจะอยากกลับไปเองแหละ

ครืดดดด...ครืดดดด ใครโทรมาเนี่ย

“สวัสดีค่ะ”

(ยัยเจส!! แกอยู่ไหนเนี่ย กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ รู้มั้ยคนเขาเป็นห่วง บลาๆๆๆ)...พี่แทยอนนั่นเอง หูแทบดับเลยฉัน

“เจสขอโทษค่ะพี่แท แต่เจสคงจะไม่กลับไปตอนนี้”

(ทำไมล่ะ! แล้วเรื่องงานจะทำยังไง)...ว่าแล้วต้องห่วงเรื่องนี้

“พี่แทก็ยกเลิกงานเจสช่วงสองสามวันนี้ไปก่อนละกัน ถ้าเขาเรียกค่าเสียหายพี่ก็เบิกจากบัญชีเจสได้เลย”

(จะบ้าหรอยัยเจส..ทำแบบนั้นก็เสียเครดิตกันทั้งคู่เลย....เอามานี่ฉันพูดเอง!”...เสียงพี่ยุนอานี่นา

(เจส!! เจสอยู่ไหนเนี่ย พี่เป็นห่วงมากรู้มั้ย)

“เจสไม่เป็นอะไรหรอกค่ะพี่ยุน..ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ขอเวลาสักสองสามวันแล้วเจสจะกลับไปเอง”

(แต่ว่า..)

“ขอโทษนะคะพี่ยุน...เจสรักพี่นะคะ”....ปิดเครื่องเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องตอบคำถามอีก สามวันต่อจากนี้ไปฉันจะเป็นแค่เจสสิก้า ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มาจากอเมริกาแล้วมาเที่ยวที่เกาหลีละกันนะ

โอ๊ยยย...ทำไมแสงไฟรถคันหน้ามันถึงได้สว่างขนาดนี้นะ ยังกะขับย้อนศรมาอย่างนั้นแหละ...เฮ้ยยย!!!

“กรี๊ดดดดด!!!”