สาวหล่อสุดเท่กะนายเรียนเก่งสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 :: อีตาบ้า...ขี้เก๊กที่สุด

\" แม่คะ หนูสอบเข้าโรงเรียนที่เกาหลีได้แล้วค่ะแม่ พ่อจะดีใจมั้ยคะแม่ \"



\" ต้องดีใจอยู่แล้วจ้ะ พ่อเค้าอยู่บนสวรรค์ เค้าก็จะคอยคุ้มครอง คอยปลอบใจลูกนะจ๊ะ



มียอง ลูกก็ออกจะเรียนเก่ง อย่าเสียความมั่นใจสิลูก \"



\" ค่ะแม่ หนูจะเข้มแข็ง หนูจะต้องมีเพื่อนที่ดีให้เยอะ ๆ เลยค่ะ \"



     เพล้ง !!!



\" แม่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ไม่นะคะแม่เป็นอะไรคะ อย่าเป็นอะไรนะคะ \"



  สักพักแม่ก็ดีขึ้น แต่หน้ายังซีดอยู่เลย แม่ปฏิเสธเสียงแข็งเลย ฉันก็เลยไม่รู้จะทำยังไง



ก็เลยได้แต่ให้แม่ดมยาดม แล้วก็กินยาพักผ่อน



\" แม่คะ แม่กินยาแล้วก็นอนพักผ่อนนะคะ จะได้หายไว ๆ นะคะ หนูไปอ่านหนังสือนะ \"



        ฉัน  ริวสึกิ  มิคุ หรือ ริวมียอง ฉันเป็นชาวลูกครึ่งญี่ปุ่น - เกาหลี พ่อฉันเป็นคนเกาหลี



  ส่วนแม่เป็นคนญี่ปุ่น พ่อฉันตายไปเมื่อ 4 ปีก่อน ด้วยโรดมะเร็ง ฉันก็เลยย้ายมาอยู่ที่ญี่ปุ่นกับแม่



  แม่ก็เลยเป็นความหวังเดียวของฉัน ในสายตาฉัน แม่เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง อดทน มุมานะ ไม่เคยเสียใจ



  กับเรื่องเล็กน้อย ฉันดีใจมากที่มีแม่แบบนี้ ฉันจะเป็นแบบแม่ให้ได้



            2 เดือนผ่านไป



\" แม่คะ หนูไปนะคะ หนูจะมาเยี่ยมแม่บ่อย ๆ นะคะ ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ \"  ว่าแล้วฉันก็ปล่อยโฮออกมาทันที



\" มียองจ๊ะ หนูจะต้องเข้มแข็งนะ ไปอยู่ที่นั่น อย่าร้องไห้บ่อยนักนะจ๊ะ เดี๋ยวจะกลายเป็นเด็กขี้แย \"



\" ค่ะ แม่ หนูจะเข้มแข็ง ไม่ร้องไห้ ถ้าไม่จำเป็นค่ะ \"



\" ดีมากจ้ะ อย่างนี้สิถึงจะสมกับเป็นลูกแม่หน่อย เดินทางดี ๆ นะ มีเพื่อนเยอะ ๆ ล่ะ มาเยี่ยมแม่



บ่อย ๆ นะ แม่รักลูกจ้ะ \"



\" หนูก็รักแม่ค่ะ  ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยล่ะ หนูไปนะคะ \"



\" จ้ะ แล้วเจอกันนะจ๊ะ \"



  หลังจากร่ำลากับแม่แล้ว ก็เดินไปที่จุดเข้าสนามบิน เพื่อไปขึ้นเครื่อง ลงที่เกาหลี แล้วฉันก็ขึ้นเครื่อง



ไปเกาหลี



      พรึ่บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



\" ช่วยด้วยค่ะ มีคนเป็นลมตรงนี้ \"



ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ......................................



สนามบินกรุงโซล



\"  เฮ้อ!! 2  ชั่วโมงที่แสนสบาย ต่อจากนี้ฉันจะต้องมีชีวิตที่สด...ใส... \"



ฉันเลือกจะไปนอนที่บ้านของพ่อ ซึ่งเป็นเรือนหอของพ่อและแม่ ดีใจจางงงเยยยยยยยย



\" โอ้ย ! \"   ฉันร้องขึ้น เพราะมีคนชนฉัน



\" โอ้ย ! นี่เธอเดินประสาอะไรเนี่ย เกะกะขวางทางเดินคนอื่นเค้า เห็นมั้ยเสื้อของฉันเปื้อนไปหมดแล้...ว...ว...ว...\"



หนอย ฮึ่ม... อีตาบ้านี่  ว่าฉันเกะกะขวางทางคนอื่นหรอ ฉันไม่ยอมให้นายว่าฉัน



ฝ่ายเดียวหรอก  แล้วฉันก็เงยหน้าขึ้นมา ทำไมอีตานั่นจ้องฉันใหญ่เลยอ่ะ ?



\" ๒๓๔ู฿๕๖๗๘๙,฿๔๓+๑๒๓฿ \"    ฉันลืมตัวไปเลยด่าตานั่นเป็นภาษาญี่ปุ่น แหะ ๆ โทษที



\" นี่เธอพูดภาษาอไรของเธออ่ะ \"   ตานั่นพูดขึ้น จะว่าไป อีตานั่นก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย



เอ้ย ! ไม่ใช่ฉันจะต้องด่านายนั่นซะหน่อยแล้ว



\" นี่นาย เดินให้มันดี ๆ หน่อยได้ไหมไม่ใช่ลุกลี้ลุกลน วิ่งมาชนฉัน แล้วก็มาว่าฉัน  ฉันไม่ยอมให้นายว่าฉันฝ่ายเดียวหรอก



แล้วเรื่องเสื้อนายน่ะ ฉันขอโทษ ฉันมีคุณธรรมพอย่ะ ! ที่จะกล่าวขอโทษกับผู้อื่นไม่เหมือนบางคน \"



\" เอ้า ! ก็เธอเดินมาชนฉันเอ...ง..ง...ง  อืมม์ ๆ ฉัน  ขอโทษ  ก็ได้ ที่เดินมาชนเธอ \"



\" หึ หึ หึ นึกว่าเป็นด่าคนอื่น ที่แท้ก็พูดได้นี่นา  แต่กว่าจะยอมขอโทษฉัน ปล่อยให้ฉันรอจนรากแทบจะงอกแน่ะ \"



\" ฮึ่ม!!! นี่เธอ....\"



\" มีอะไร จะด่าฉันอีกรึไงห๊ะ \"



\" อ๊ะ ! ปล่าวสักหน่อย เอ่อ...แล้วเธอชื่อ\'ไรอ่ะ \"



\" นายมีความจำเป็นอะไร  ฉันถึงจะต้องบอกชื่อนายฮึ  แบร่ แบร่ แบร่ \"   ฉันแลบลิ้นใส่ สะใจเป็นบ้าเลยอ่ะ



ฮ่า ฮ่า  แล้วฉันก็เดินออกจากตรงนั้นทันที



\" ฮึ่ม !!! นี่เธอ.....ฝากไว้ก่อนเถอะยัยบ้า \"   นายนั่นตะโกนไล่หลังฉันมา  ฉันก็เลยตอบกลับไปว่า



\" ที่ฝากไว้น่ะ รีบมาเอานะ อีตาขี้เก๊ก \"   ฉันตะโกนกลับมาแบบนั้น ก็ทำให้นายนั่นอึ้งอย่างเดียว



แล้วเราก็ตกเป็นเป้าสายตาประชาชี น่าอายจัง



เพราะอีตาบ้านั่นแท้ ๆ



ฉันไม่ยอมหรอก ถ้าเจอกันคราวหน้านะ



จะเอาคืนนายอย่างสาสมเลยทีเดียว



อีตาบ้า...จอมขี้เก๊ก



สาธุ ขอให้ฉันได้เอาคืนนายเถอะ เพี้ยง....



อีตาบ้า...



อีตาขี้เก๊ก...



นายปากร้ายมากนะฉันขอบอก...



เจอนายคราวเนี้ย นายทำฉันแสบมากนะ...นายขี้เก๊ก



นาย...มันมาพร้อมกับความซวย ซวย ซวย



เลยทำให้ฉันพลอยซวยไปด้วย



อีตาบ้า...







                  -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*







หวัดดีค่ะ  จะรีบมา อัพ ตอนที่  2 ไว ๆ นะคะ



เข้ามาอ่าน และขอความกรุณานะคะ



ช่วยโหวตแล้วก็เข้ามาอ่าน มาก ๆ



นะคะ