ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 :: ข้อแตกต่างระหว่างฉัน...และ...เค้า
มาดูข้อแตกต่างระหว่างฉันกะเค้าดีกว่านะ....
ฉันสูงกว่าเค้า  -  แต่เค้าเตี้ยกว่าฉัน
ฉันเรียนได้เกรด 3.79  -  แต่เค้าเรียนได้เกรด  4.00
ฉันมีผิวคล้ำนิดหน่อย  -  แต่เค้ามีผิวขาว < เอ๊ะ ! หรือว่าซีดเหมือนศพนะ >
ฉันเป็นแค่นักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง  -  แต่เค้าเป็นถึงหัวหน้าห้อง และเป็นรองประธาน มัธยม...อีกน่ะ
ฉันป๊อบแค่ในห้องเรียน และก็พวกพี่ ๆ ม.ปลาย  -  แต่เค้าป๊อบทั้งโรงเรียน
ฉันมีเพื่อนสนิท  6  คน  -  แต่เค้ามี  8  คน < หล่อ+เก่งที่สุด >
ฉันไม่หัวเราะกะมุกตื้น ๆ  -  แต่เค้าหัวเราะกะมุกตื้น ๆ
ฉันชอบเค้า  -  แต่เค้าชอบเพื่อนฉัน < รึปล่าว??? ไม่รุน้าาา >
ฉันร่าเริง  -  แต่เค้าเย็นชาาาามั่ก ๆ
ฉันชอบเล่นฟุตบอล  -  แต่เค้าไม่ชอบให้ฉันเล่นบอล
ฉันไม่ชอบเอาใบเช็คชื่อไปส่ง < แต่ก็ต้องไป เพราะเค้า... >  -  แต่เค้าชอบให้ฉันเอาใบเช็คชื่อไปส่ง
ฉันซุ่มซ่าม  -  แต่เค้าเพอร์เฟ็ค
ฉันชอบตกใจ  -  แต่เค้าก็ชอบแกล้งฉัน
ฉันมองเค้า  -  แต่เค้าไม่เคยมองฉัน
ฉันอินโนเซ้นท์เรื่องความรัก  -  แต่เค้าไร้เดียงสาเรื่องผู้หญิง
ฉันขี้แย พร้อมที่จะร้องไห้ตลอดเวลา  -  แต่เค้าเข้มแข็ง และคอยปลอบใจเมื่อฉันร้องไห้
ฉันหลบหน้าเค้า เมื่อตอนที่รู้ว่าชอบเค้าเข้าแล้ว  -  แต่เค้าวิ่งตามฉัน และถามว่าเพราะอะไร ?
ฉันส่งยิ้มให้เค้า เมื่อตอนเค้าก้มหน้า  -  แต่เค้าเงยหน้า เมื่อตอนที่ฉันหุบยิ้ม
ฉันวิ่งหนีเค้า  -  แต่เค้าวิ่งตาม
ฉันหลบหน้าเค้า  -  แต่เค้ากลับเสนอหน้ามาให้ฉันเห็น
ฉันหัวใจเต้นรัว เมื่อเจอหน้าเค้า  -  แต่เค้าเป็นอย่างไร เมื่อเจอหน้าฉันก้ไม่รู้
ฉันชอบเค้าแบบ...  -  เค้าชอบฉันแบบ...
ฉันคิดถึงเค้า  -  แต่เค้าคิดถึงฉันบ้างรึปล่าวก็ไม่รู้
ฉันแทบจะบ้า  เมื่อเค้าหายตัวไปโดยไม่รู้สาเหตุ  -  แต่เมื่อเค้ากลับมา  ยังทำหน้าระรื่น แล้วบอกว่า ไม่ต้องสนใจ
ฉันเจ็บที่ใจจี๊ด ๆ เมื่อเค้าโดนรุมต่อย  -  แต่เค้ากลับบอกว่า  ไม่ต้องห่วง
ฉันตามไปหาเค้าที่ที่เค้าโดนรุม  -  เค้าโดนรุม  แต่กลับเดินมาหาฉันทั้ง ๆ ที่ยังเจ็บอยู่
ฉันร้องไห้ มีน้ำตาไหลลงเป็นทาง  -  แต่เค้ากลับปาดน้ำตาให้ฉันแล้วบอกว่าอย่าร้องไห้
ฉันปวดใจ เวลาที่เห็นเค้าอยู่กับคนอื่น  -  แต่เค้ากลับมองข้ามฉัน เหมือนไม่มีอะไร
ฉันไม่อยากให้เค้าเจ็บอีก เลยไปท้าต่อย + ตบ กะโรงเรียนคู่อริ  -  แต่เค้ากลับมาห้ามไม่ให้ฉันไป
ฉันแอบหนีเรียน เขียนใบลาบอกครูว่าไม่สบายอยู่ห้องพยาบาล แต่จริง ๆ แล้วไปให้เค้ารุม
-  แต่เค้าแอบตามฉันมา โดยไม่ให้ฉันรู้ตัว และว่าฉันต่าง ๆ นานาว่าทำอะไรโง่ ๆ ลงไป
ฉันร้องไห้ทุกคืนตั้งแต่วันนั้น  -  แต่เค้ายิ้มแย้มแจ่มใสมากกว่าเดิม และคุยกะฉันน้อยลง
ฉันอยู่ในสภาพโทรมสุด ๆ ตั้งแต่ที่โดนรุม  -  แต่เค้ากลับสบายดี และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ฉันหันมาตั้งใจเรียน  -  แต่เค้ากลับทำตัวแย่ลง
ฉันไม่ตั้งใจเรียน  -  แต่เค้ากลับบอกให้ฉันตั้งใจเรียน
ฉันอยากคุยกะเค้า  -  แต่เค้าบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าฉันอีก
ฉันร้องไห้อีกครั้ง เพราะเค้า แต่ไม่ใช่ที่เค้าไม่อยากเห็นหน้าฉัน แต่ฉันเห็นเค้าเจ็บ
  -  เค้าเมินฉันและประกาศว่าอยาก
มีแฟน  0_0
ฉันเจ็บที่ใจ ที่เค้าประกาศอย่างนั้น  -  แต่เค้ากลับเตรียมฉลองต้อนรับแฟนของเค้า
ฉันอยากจะไปเรียนต่างประเทศให้มันลืมเค้าให้ได้  -  แฟนใหม่ของเค้า คือ เพื่อนสนิทของฉัน
ฉันน่าจะเชื่อแม่ตั้งแต่ขึ้น ม.ต้น ว่าควรไปเรียนต่างประเทศ แต่เพราะเค้า ฉันจึงไม่ไป 
-  แต่เค้าตอนนี้กลับมีความสุขกับเพื่อนฉัน
ฉันปวดใจสุด ๆ ที่ต้องทนนั่งฟังเพื่อนนั่งสาธยายความดีของเค้า  -  แต่เค้ากลับดีอกดีใจที่เล่าเรื่องเค้าให้ฉันฟัง
ฉันดีใจสุด ๆ เมื่อเค้าอยากจะสนิทกะฉันเหมือนเดิม  -  แต่เค้ากลับเอาแต่พูดถึงแฟนใหม่เค้า เมื่ออยู่กะฉัน
          มันทรมานนะ  นายรู้รึปล่าว ว่าตั้งแต่วันนั้น ที่นายเมินเฉยใส่ฉัน ฉันก็ร้องไห้ และเจ็บที่ใจลึก ๆ ทุกวัน
      ใจของฉันไม่อยากทนต่อไปอีกแล้วนะ  ฉันอยากจะให้นายรู้ซะที่  แต่ก็กลัวนายเมินฉัน
        แต่แล้วฉันก็ต้องทนต่อไป
ฉันคุยกะเค้าเหมือนเดิมได้แล้ว  -  แต่เค้าก็ยังพูดถึงเพื่อนฉันเหมือนเดิม
ฉันตกใจ เมื่อมีพี่ผู้ชาย ม.ปลาย 2 คนมาบอกว่าชอบฉันตั้งแต่เข้าเรียนที่นี่วันแรกตอนปฐมนิเทศน์
คนนึงอยู่วงดุริยางค์ของโรงเรียน เป็นถึงประธานเชียวนา
แต่อีกคนสอบพาสข้ามชั้นได้อีกแน่ะ  -  แต่เค้ากลับแอบฟังที่พี่เค้าบอกฉัน 
 
แล้วเข้าไปตะลุมบอลพี่ทั้ง 2 จนเจ็บ
เมื่อฉันถามว่าทำไม  -  แต่เค้ากลับไม่ตอบ
ฉันก็เลยบอกเพื่อนสนิททุกคนให้รู้เรื่องที่มีพี่ 2 คนมาบอกชอบฉัน และลงความเห็น
ว่าควรชอบพี่ที่เป็นประธานวงโยฯ
และฉันก็เลยอยากจะลองคบกะพี่เค้าดู ก็เลยตกลง  -  แต่เค้ากลับห้ามฉันไม่ให้คบกะพี่เค้า
ฉันคบกะพี่โอมแล้วก็รู้สึกดีอ่านะ แต่ก็ไม่อยากทำร้ายพี่โอมแล้ว เพราะพี่โอมเป็นคนดีจริง ๆ
พี่โอมดูแลฉันทุกอย่าง  แม้พี่โอมไม่ค่อยจะมีเวลาว่างเท่าไร เพราะต้องซ้อมดุริยางค์ทุกวัน 
แต่ก็ยังอุตส่าห์หาเวลามาดูแลฉัน  ฉันมันเลวจริง ๆ ที่ทำให้คนดี ๆ อย่างพี่โอมมาชอบฉัน  ฉันไม่อยาก
เอาพี่โอมมาเป็นเครื่องมือให้ฉันลืมเค้าคนนั้นอีก  -  ตั้งแต่ฉันตกลงคบกะพี่โอม
เค้าก็เลิกกะเพื่อนฉันทันที  และแถม
ไม่มา รร. หลายวันอีกต่างหาก  พอกลับมาคราวนี้ดูซูบลงไปเยอะเลยนะ ส่วนเพื่อนฉันก็เอาแต่ร้องไห้
เค้าเจอฉันตาม ทางเดินเมื่อไรเป็นอันต้องหลบหน้า 
และเป็นอีกครั้งที่ฉันถามเค้าว่าทำไม ถึงเป็นแบบนี้  -  แต่เค้ากลับไม่สนใจฉัน แล้วเดินไปท่าทางเหม่อลอย 
    ฉันพยายามคิดให้ออก  ว่าเพราะอะไรถึงทำให้เค้าเป็นอย่างนั้น  แต่ก็คิดไม่ออกซะที
  เอ๊ะ ! รึว่าเป็นเพราะเพื่อนฉัน
หลายวันต่อมา เค้าก้หยุดเรียนอีก ฉันก็เลยไปหาเค้าที่บ้าน  แม่เค้าบอกว่า เค้าไม่สบาย 
ฉันเลยเสียใจที่ว่าทำไม 
เค้าถึงปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้  รู้สึกว่าเค้ามีน้องสาวด้วยนะ น้องเค้าบอกว่า
เค้าร้องไห้ทุกคืนเลย แต่ว่า...ทำไมหล่ะ
ฉันเลยขออนุญาตแม่ของเค้า เข้าไปเยี่ยมเค้า...
ทำไมห้องถึงเละเทะขนาดนี้  กระจกแตกเลือดไหลด้วย ฉันรีบถลาเข้าไปหาเค้า
  -  เค้ามองหน้าฉันงง ๆ แต่ก็ไม่สบตา
ฉันนะ  เค้ารีบจัดห้อง แต่ฉันบอกว่าไม่เป็นไร เค้าก็เลยหยุดจัดห้อง
นายนอนลงเข้าไปได้ยังไงเนี่ย  เป็นฉันนะ ให้นอนนอกบ้านยังจะดีซะกว่า
เอ้า ! เข้าเรื่อง  ฉันถามด้วยคำถามแรกว่า  ทำไมถึงเป็นอย่างนี้  -  เค้าไม่ตอบ
ฉัน...นายอยากมีแฟนใช่มั้ย  -  หงึก ๆ เค้าพยักหน้า
ฉัน...นายชอบเพื่อนฉันใช่มั้ย  -  เค้าส่ายหน้า
ฉัน...ทำไมถึงเลิกกะเพื่อนฉัน  -  เค้า...ไม่ได้ชอบ
ฉัน...รู้ตัวว่าผิดใช่มั้ย  -  หงึก ๆ
ฉัน...ชอบใครอยู่ใช่มั้ย  -  หงึก ๆ
ฉัน...ใคร  -  ไม่ตอบ
ฉัน...ใคร !!!  -  ไม่ตอบ
ฉัน...งั้นฉันกลับหล่ะ  -  ไม่สนใจ
ฉันลาแม่ของเค้าและน้องสาวของเค้าเรียบร้อยแล้วก็กำลังจะเลี้ยวออกจากบ้านของเค้า 
แต่เค้ากลับวิ่งออกมาด้วยเท้าเปล่า  มันหนาวนะ นายไม่หนาวหรอ
เค้าบอกฉันว่า 
อย่าไป...อย่าไปเลยนะ
0_0 ;
เป็นคุณ  คุณคิดอย่างไร ?????????????????????????
                            0_0_0_0_0_0_0_____________________________0_0_0_0_0_0_0_0
ฉันสูงกว่าเค้า  -  แต่เค้าเตี้ยกว่าฉัน
ฉันเรียนได้เกรด 3.79  -  แต่เค้าเรียนได้เกรด  4.00
ฉันมีผิวคล้ำนิดหน่อย  -  แต่เค้ามีผิวขาว < เอ๊ะ ! หรือว่าซีดเหมือนศพนะ >
ฉันเป็นแค่นักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง  -  แต่เค้าเป็นถึงหัวหน้าห้อง และเป็นรองประธาน มัธยม...อีกน่ะ
ฉันป๊อบแค่ในห้องเรียน และก็พวกพี่ ๆ ม.ปลาย  -  แต่เค้าป๊อบทั้งโรงเรียน
ฉันมีเพื่อนสนิท  6  คน  -  แต่เค้ามี  8  คน < หล่อ+เก่งที่สุด >
ฉันไม่หัวเราะกะมุกตื้น ๆ  -  แต่เค้าหัวเราะกะมุกตื้น ๆ
ฉันชอบเค้า  -  แต่เค้าชอบเพื่อนฉัน < รึปล่าว??? ไม่รุน้าาา >
ฉันร่าเริง  -  แต่เค้าเย็นชาาาามั่ก ๆ
ฉันชอบเล่นฟุตบอล  -  แต่เค้าไม่ชอบให้ฉันเล่นบอล
ฉันไม่ชอบเอาใบเช็คชื่อไปส่ง < แต่ก็ต้องไป เพราะเค้า... >  -  แต่เค้าชอบให้ฉันเอาใบเช็คชื่อไปส่ง
ฉันซุ่มซ่าม  -  แต่เค้าเพอร์เฟ็ค
ฉันชอบตกใจ  -  แต่เค้าก็ชอบแกล้งฉัน
ฉันมองเค้า  -  แต่เค้าไม่เคยมองฉัน
ฉันอินโนเซ้นท์เรื่องความรัก  -  แต่เค้าไร้เดียงสาเรื่องผู้หญิง
ฉันขี้แย พร้อมที่จะร้องไห้ตลอดเวลา  -  แต่เค้าเข้มแข็ง และคอยปลอบใจเมื่อฉันร้องไห้
ฉันหลบหน้าเค้า เมื่อตอนที่รู้ว่าชอบเค้าเข้าแล้ว  -  แต่เค้าวิ่งตามฉัน และถามว่าเพราะอะไร ?
ฉันส่งยิ้มให้เค้า เมื่อตอนเค้าก้มหน้า  -  แต่เค้าเงยหน้า เมื่อตอนที่ฉันหุบยิ้ม
ฉันวิ่งหนีเค้า  -  แต่เค้าวิ่งตาม
ฉันหลบหน้าเค้า  -  แต่เค้ากลับเสนอหน้ามาให้ฉันเห็น
ฉันหัวใจเต้นรัว เมื่อเจอหน้าเค้า  -  แต่เค้าเป็นอย่างไร เมื่อเจอหน้าฉันก้ไม่รู้
ฉันชอบเค้าแบบ...  -  เค้าชอบฉันแบบ...
ฉันคิดถึงเค้า  -  แต่เค้าคิดถึงฉันบ้างรึปล่าวก็ไม่รู้
ฉันแทบจะบ้า  เมื่อเค้าหายตัวไปโดยไม่รู้สาเหตุ  -  แต่เมื่อเค้ากลับมา  ยังทำหน้าระรื่น แล้วบอกว่า ไม่ต้องสนใจ
ฉันเจ็บที่ใจจี๊ด ๆ เมื่อเค้าโดนรุมต่อย  -  แต่เค้ากลับบอกว่า  ไม่ต้องห่วง
ฉันตามไปหาเค้าที่ที่เค้าโดนรุม  -  เค้าโดนรุม  แต่กลับเดินมาหาฉันทั้ง ๆ ที่ยังเจ็บอยู่
ฉันร้องไห้ มีน้ำตาไหลลงเป็นทาง  -  แต่เค้ากลับปาดน้ำตาให้ฉันแล้วบอกว่าอย่าร้องไห้
ฉันปวดใจ เวลาที่เห็นเค้าอยู่กับคนอื่น  -  แต่เค้ากลับมองข้ามฉัน เหมือนไม่มีอะไร
ฉันไม่อยากให้เค้าเจ็บอีก เลยไปท้าต่อย + ตบ กะโรงเรียนคู่อริ  -  แต่เค้ากลับมาห้ามไม่ให้ฉันไป
ฉันแอบหนีเรียน เขียนใบลาบอกครูว่าไม่สบายอยู่ห้องพยาบาล แต่จริง ๆ แล้วไปให้เค้ารุม
-  แต่เค้าแอบตามฉันมา โดยไม่ให้ฉันรู้ตัว และว่าฉันต่าง ๆ นานาว่าทำอะไรโง่ ๆ ลงไป
ฉันร้องไห้ทุกคืนตั้งแต่วันนั้น  -  แต่เค้ายิ้มแย้มแจ่มใสมากกว่าเดิม และคุยกะฉันน้อยลง
ฉันอยู่ในสภาพโทรมสุด ๆ ตั้งแต่ที่โดนรุม  -  แต่เค้ากลับสบายดี และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ฉันหันมาตั้งใจเรียน  -  แต่เค้ากลับทำตัวแย่ลง
ฉันไม่ตั้งใจเรียน  -  แต่เค้ากลับบอกให้ฉันตั้งใจเรียน
ฉันอยากคุยกะเค้า  -  แต่เค้าบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าฉันอีก
ฉันร้องไห้อีกครั้ง เพราะเค้า แต่ไม่ใช่ที่เค้าไม่อยากเห็นหน้าฉัน แต่ฉันเห็นเค้าเจ็บ
  -  เค้าเมินฉันและประกาศว่าอยาก
มีแฟน  0_0
ฉันเจ็บที่ใจ ที่เค้าประกาศอย่างนั้น  -  แต่เค้ากลับเตรียมฉลองต้อนรับแฟนของเค้า
ฉันอยากจะไปเรียนต่างประเทศให้มันลืมเค้าให้ได้  -  แฟนใหม่ของเค้า คือ เพื่อนสนิทของฉัน
ฉันน่าจะเชื่อแม่ตั้งแต่ขึ้น ม.ต้น ว่าควรไปเรียนต่างประเทศ แต่เพราะเค้า ฉันจึงไม่ไป 
-  แต่เค้าตอนนี้กลับมีความสุขกับเพื่อนฉัน
ฉันปวดใจสุด ๆ ที่ต้องทนนั่งฟังเพื่อนนั่งสาธยายความดีของเค้า  -  แต่เค้ากลับดีอกดีใจที่เล่าเรื่องเค้าให้ฉันฟัง
ฉันดีใจสุด ๆ เมื่อเค้าอยากจะสนิทกะฉันเหมือนเดิม  -  แต่เค้ากลับเอาแต่พูดถึงแฟนใหม่เค้า เมื่ออยู่กะฉัน
          มันทรมานนะ  นายรู้รึปล่าว ว่าตั้งแต่วันนั้น ที่นายเมินเฉยใส่ฉัน ฉันก็ร้องไห้ และเจ็บที่ใจลึก ๆ ทุกวัน
      ใจของฉันไม่อยากทนต่อไปอีกแล้วนะ  ฉันอยากจะให้นายรู้ซะที่  แต่ก็กลัวนายเมินฉัน
        แต่แล้วฉันก็ต้องทนต่อไป
ฉันคุยกะเค้าเหมือนเดิมได้แล้ว  -  แต่เค้าก็ยังพูดถึงเพื่อนฉันเหมือนเดิม
ฉันตกใจ เมื่อมีพี่ผู้ชาย ม.ปลาย 2 คนมาบอกว่าชอบฉันตั้งแต่เข้าเรียนที่นี่วันแรกตอนปฐมนิเทศน์
คนนึงอยู่วงดุริยางค์ของโรงเรียน เป็นถึงประธานเชียวนา
แต่อีกคนสอบพาสข้ามชั้นได้อีกแน่ะ  -  แต่เค้ากลับแอบฟังที่พี่เค้าบอกฉัน 
 
แล้วเข้าไปตะลุมบอลพี่ทั้ง 2 จนเจ็บ
เมื่อฉันถามว่าทำไม  -  แต่เค้ากลับไม่ตอบ
ฉันก็เลยบอกเพื่อนสนิททุกคนให้รู้เรื่องที่มีพี่ 2 คนมาบอกชอบฉัน และลงความเห็น
ว่าควรชอบพี่ที่เป็นประธานวงโยฯ
และฉันก็เลยอยากจะลองคบกะพี่เค้าดู ก็เลยตกลง  -  แต่เค้ากลับห้ามฉันไม่ให้คบกะพี่เค้า
ฉันคบกะพี่โอมแล้วก็รู้สึกดีอ่านะ แต่ก็ไม่อยากทำร้ายพี่โอมแล้ว เพราะพี่โอมเป็นคนดีจริง ๆ
พี่โอมดูแลฉันทุกอย่าง  แม้พี่โอมไม่ค่อยจะมีเวลาว่างเท่าไร เพราะต้องซ้อมดุริยางค์ทุกวัน 
แต่ก็ยังอุตส่าห์หาเวลามาดูแลฉัน  ฉันมันเลวจริง ๆ ที่ทำให้คนดี ๆ อย่างพี่โอมมาชอบฉัน  ฉันไม่อยาก
เอาพี่โอมมาเป็นเครื่องมือให้ฉันลืมเค้าคนนั้นอีก  -  ตั้งแต่ฉันตกลงคบกะพี่โอม
เค้าก็เลิกกะเพื่อนฉันทันที  และแถม
ไม่มา รร. หลายวันอีกต่างหาก  พอกลับมาคราวนี้ดูซูบลงไปเยอะเลยนะ ส่วนเพื่อนฉันก็เอาแต่ร้องไห้
เค้าเจอฉันตาม ทางเดินเมื่อไรเป็นอันต้องหลบหน้า 
และเป็นอีกครั้งที่ฉันถามเค้าว่าทำไม ถึงเป็นแบบนี้  -  แต่เค้ากลับไม่สนใจฉัน แล้วเดินไปท่าทางเหม่อลอย 
    ฉันพยายามคิดให้ออก  ว่าเพราะอะไรถึงทำให้เค้าเป็นอย่างนั้น  แต่ก็คิดไม่ออกซะที
  เอ๊ะ ! รึว่าเป็นเพราะเพื่อนฉัน
หลายวันต่อมา เค้าก้หยุดเรียนอีก ฉันก็เลยไปหาเค้าที่บ้าน  แม่เค้าบอกว่า เค้าไม่สบาย 
ฉันเลยเสียใจที่ว่าทำไม 
เค้าถึงปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้  รู้สึกว่าเค้ามีน้องสาวด้วยนะ น้องเค้าบอกว่า
เค้าร้องไห้ทุกคืนเลย แต่ว่า...ทำไมหล่ะ
ฉันเลยขออนุญาตแม่ของเค้า เข้าไปเยี่ยมเค้า...
ทำไมห้องถึงเละเทะขนาดนี้  กระจกแตกเลือดไหลด้วย ฉันรีบถลาเข้าไปหาเค้า
  -  เค้ามองหน้าฉันงง ๆ แต่ก็ไม่สบตา
ฉันนะ  เค้ารีบจัดห้อง แต่ฉันบอกว่าไม่เป็นไร เค้าก็เลยหยุดจัดห้อง
นายนอนลงเข้าไปได้ยังไงเนี่ย  เป็นฉันนะ ให้นอนนอกบ้านยังจะดีซะกว่า
เอ้า ! เข้าเรื่อง  ฉันถามด้วยคำถามแรกว่า  ทำไมถึงเป็นอย่างนี้  -  เค้าไม่ตอบ
ฉัน...นายอยากมีแฟนใช่มั้ย  -  หงึก ๆ เค้าพยักหน้า
ฉัน...นายชอบเพื่อนฉันใช่มั้ย  -  เค้าส่ายหน้า
ฉัน...ทำไมถึงเลิกกะเพื่อนฉัน  -  เค้า...ไม่ได้ชอบ
ฉัน...รู้ตัวว่าผิดใช่มั้ย  -  หงึก ๆ
ฉัน...ชอบใครอยู่ใช่มั้ย  -  หงึก ๆ
ฉัน...ใคร  -  ไม่ตอบ
ฉัน...ใคร !!!  -  ไม่ตอบ
ฉัน...งั้นฉันกลับหล่ะ  -  ไม่สนใจ
ฉันลาแม่ของเค้าและน้องสาวของเค้าเรียบร้อยแล้วก็กำลังจะเลี้ยวออกจากบ้านของเค้า 
แต่เค้ากลับวิ่งออกมาด้วยเท้าเปล่า  มันหนาวนะ นายไม่หนาวหรอ
เค้าบอกฉันว่า 
อย่าไป...อย่าไปเลยนะ
0_0 ;
เป็นคุณ  คุณคิดอย่างไร ?????????????????????????
                            0_0_0_0_0_0_0_____________________________0_0_0_0_0_0_0_0
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น