ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เด็ก ม.1 น่ารัก(หัก)จังเลย
หลังจากคนกับไอ้ึคนโกงราคาด้วยวาจาแม่ค้าขายของประเภทใจดี ซื้อฟรี1ฟรี1 แต่มันก็โง่ไม่เอาอีกเซ็ง..วุ้ย!!!
� "กลับมาแล้วหรอหลานยาย^_^"
ด้วยท่าทีสงบเสงียมเรียบร้อยอ่อนหวานของหญิงชราอ่อนหวานคนนี้บ่งบอกให้รู้ว่า้เธอคือกุลสตรีอย่างแน่นอนและกุลสตรีนางนี้ก็คือยายของฉันเองแหละ เหอะ ฉันเคยแนะนำให้ไอ้คนน่าปลาดุกน่าปากซอยว่านี่คือยายฉันมันก็ไม่เชื่อแถมยังบอกว่าถ้านี่ยายฉันหลานสาวทำไมนิสัยอย่างกับนักเลงหัวไม้อย่างงี้ฉันก็เลยใช้เท้าผ่าปากมันซะเลย เหอะๆ ว่าคนอื่นดีนัก ชั่วเอ้ย!!!
� "คร๊า~"
ฉันตอบเสียงใส
� "ดูซิมอมแมมหมดล่ะ ไปอาบน้ำไปลูกไป"^_^
ถ้าเป็นคนอื่นพูดคำนี้กับฉันล่ะก็ ฉันด่ากระจุยเเน่ แต่นี่คือคุณยายที่รักของฉัน อภัยให้ด้ายยยยค่ะ^_^
� ซ่าาาา
คิดว่าฉันเปิดฝักบัวชำระร่างกายอยู่ล่ะซิ NOค่ะNO ฉันกำลังเปิดน้ำล้างดอกดุหลาบสีต่างๆที่ทุกวันจะมีคนให้ฉันมาอย่างคับคั่งอยู่น่ะซิ ที่จริงก็ไม่อยากเก็บไว้ให้ขวางหูขวางตานักหรอกแต่คุณยายน่ะสิบ่นจนฉันหูชาเวลาเอามันไปทิ้งยังกับเทปค้าง เลยต้องเก็บๆไว้จนมันเหี่ยวและเฉาตายถึงจะทิ้งได้ เฮ้อ...เซ็ง
� ครืด ครืด~
เสียงโทรศัพท์ดังทำให้ฉันละสายตาจากกองกุหลาบมามองเบอร์ที่โทรมา
� '081-061-xxxx'
ใครว่ะ? ไม่ยักกะคุ้น
� (หวัดดีฮะ)
� "ฮัลโหล"
� (เอ่อ...ผมเป็นรุ่นน้อง ม.1 ครับ)
อ๋อ...พวกปากยังไม่สิ้นกลิ่น(TEEN)น้ำนมนี่เอง
� "ใครให้้เบอร์มาอ่ะ"
� (อ๋อ...พอดีผมไปส่งงานใบข้อมูลพี่ตกฮะ ผมก็เลย...เอาเบอมาจากนั่น)
� "แล้วมีธุระอะำไรกับฉันมิทราบ"
� (คือ ผมชอบพี่ฮะ คิกๆ เขินจังผมกล้าพูดกับพี่คนแรกเลยนะฮะ)
� "น้องอยากมีฟันแท้ก่อนวัยอันควรไหมจ๊ะ"
ฉันพูดเสียงเย็นยะเยือก
� (ทำไมหรอฮะ พี่รับบริจาคฟันน้ำนมหรอ คิกๆ)
� ผึง!!!
สติขาดแล้วครับท่าน(ความอดทนน้อย)
� "ไอ้เด็กเวรอย่ามาทำไขสือ บิดามึงสิรับบริจาคฟันน้ำนม ฟังดีดีนะ ไอ้เชี้ย ตูหมายถึงจะชกฟันมึงร่วงทั้งปาก โว้ยยย....ไอ้สมอง@#$%&* ปัญญา@#$%&*"
� (พี่ฉลาดจัง ถึงว่า....)
� "D-o-g"
ฉันตะโกนคำนี้ดังๆผ่านโทรศัพท์และตัดสายทิ้งทันที ปัด...โธ่้้เว้ย น่าเบื่อ ตื้ออยู่ได้"
� ครืด ครืด~"
ฉันมองโทรศะพท์อย่างโกรธสุดๆ ที่ยังเห็นเบอร์เดิมมันยังเจือกโทรมา
� ติ๊ด~
ฉันตัดสายทิ้งก่อนปิดเครื่องถอดซิมทิ้ง เหอะ หนอยๆๆๆๆพวกเด็กมารยาทไร้การอบรมหัดเหล่หญิงตั้งแต่ฟันน้ำนมยังร่วงไม่หมดปาก
� "เบลล์มีคนมาหาแน่ะ"เสียงยายฉันตะโกนมาบอก
� "ค่ะ"
ใครมาว่ะคนยิ่งเครียดๆอยู่ เดี๋ยวก็วีนแตกซะหรอก!!!
� "หวัดดีฮะ"
ใครว่ะเสียงคุ้นๆ ฉันเกาหัวแหรหๆอย่างงงๆ
� "มีธุระอะไร"
� "เอ่อ พอดีผมมีปัญหากับพี่นิดหน่อยคร้าบบบ"
�"ว่ามา"
� "พี่พอจะจำเสียงผมไดไหมฮะ"
อ๋อ ไอ้เวรตะไลนี่เองอะโธ่~ แต่ว่าเจอตัวเป็นๆก็น่ารักใช่เล่นนี่หว่า~ ชักจะมีไอเดียบรรเจิดแล้วสิ
คุยกันหน่อย
หว่า~ จบซะล่ะ เลยไม่ทันรู้กันพอดีว่านางเอกตัวร้ายของเรามีแผนอะไรบรรเจิด เฮ้อ...แล้วเด็กนั่นจะเป็ยไงมั่งเนี่ย เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปติดตามชมตอนต่อไปค่ะ
� "กลับมาแล้วหรอหลานยาย^_^"
ด้วยท่าทีสงบเสงียมเรียบร้อยอ่อนหวานของหญิงชราอ่อนหวานคนนี้บ่งบอกให้รู้ว่า้เธอคือกุลสตรีอย่างแน่นอนและกุลสตรีนางนี้ก็คือยายของฉันเองแหละ เหอะ ฉันเคยแนะนำให้ไอ้คนน่าปลาดุกน่าปากซอยว่านี่คือยายฉันมันก็ไม่เชื่อแถมยังบอกว่าถ้านี่ยายฉันหลานสาวทำไมนิสัยอย่างกับนักเลงหัวไม้อย่างงี้ฉันก็เลยใช้เท้าผ่าปากมันซะเลย เหอะๆ ว่าคนอื่นดีนัก ชั่วเอ้ย!!!
� "คร๊า~"
ฉันตอบเสียงใส
� "ดูซิมอมแมมหมดล่ะ ไปอาบน้ำไปลูกไป"^_^
ถ้าเป็นคนอื่นพูดคำนี้กับฉันล่ะก็ ฉันด่ากระจุยเเน่ แต่นี่คือคุณยายที่รักของฉัน อภัยให้ด้ายยยยค่ะ^_^
� ซ่าาาา
คิดว่าฉันเปิดฝักบัวชำระร่างกายอยู่ล่ะซิ NOค่ะNO ฉันกำลังเปิดน้ำล้างดอกดุหลาบสีต่างๆที่ทุกวันจะมีคนให้ฉันมาอย่างคับคั่งอยู่น่ะซิ ที่จริงก็ไม่อยากเก็บไว้ให้ขวางหูขวางตานักหรอกแต่คุณยายน่ะสิบ่นจนฉันหูชาเวลาเอามันไปทิ้งยังกับเทปค้าง เลยต้องเก็บๆไว้จนมันเหี่ยวและเฉาตายถึงจะทิ้งได้ เฮ้อ...เซ็ง
� ครืด ครืด~
เสียงโทรศัพท์ดังทำให้ฉันละสายตาจากกองกุหลาบมามองเบอร์ที่โทรมา
� '081-061-xxxx'
ใครว่ะ? ไม่ยักกะคุ้น
� (หวัดดีฮะ)
� "ฮัลโหล"
� (เอ่อ...ผมเป็นรุ่นน้อง ม.1 ครับ)
อ๋อ...พวกปากยังไม่สิ้นกลิ่น(TEEN)น้ำนมนี่เอง
� "ใครให้้เบอร์มาอ่ะ"
� (อ๋อ...พอดีผมไปส่งงานใบข้อมูลพี่ตกฮะ ผมก็เลย...เอาเบอมาจากนั่น)
� "แล้วมีธุระอะำไรกับฉันมิทราบ"
� (คือ ผมชอบพี่ฮะ คิกๆ เขินจังผมกล้าพูดกับพี่คนแรกเลยนะฮะ)
� "น้องอยากมีฟันแท้ก่อนวัยอันควรไหมจ๊ะ"
ฉันพูดเสียงเย็นยะเยือก
� (ทำไมหรอฮะ พี่รับบริจาคฟันน้ำนมหรอ คิกๆ)
� ผึง!!!
สติขาดแล้วครับท่าน(ความอดทนน้อย)
� "ไอ้เด็กเวรอย่ามาทำไขสือ บิดามึงสิรับบริจาคฟันน้ำนม ฟังดีดีนะ ไอ้เชี้ย ตูหมายถึงจะชกฟันมึงร่วงทั้งปาก โว้ยยย....ไอ้สมอง@#$%&* ปัญญา@#$%&*"
� (พี่ฉลาดจัง ถึงว่า....)
� "D-o-g"
ฉันตะโกนคำนี้ดังๆผ่านโทรศัพท์และตัดสายทิ้งทันที ปัด...โธ่้้เว้ย น่าเบื่อ ตื้ออยู่ได้"
� ครืด ครืด~"
ฉันมองโทรศะพท์อย่างโกรธสุดๆ ที่ยังเห็นเบอร์เดิมมันยังเจือกโทรมา
� ติ๊ด~
ฉันตัดสายทิ้งก่อนปิดเครื่องถอดซิมทิ้ง เหอะ หนอยๆๆๆๆพวกเด็กมารยาทไร้การอบรมหัดเหล่หญิงตั้งแต่ฟันน้ำนมยังร่วงไม่หมดปาก
� "เบลล์มีคนมาหาแน่ะ"เสียงยายฉันตะโกนมาบอก
� "ค่ะ"
ใครมาว่ะคนยิ่งเครียดๆอยู่ เดี๋ยวก็วีนแตกซะหรอก!!!
� "หวัดดีฮะ"
ใครว่ะเสียงคุ้นๆ ฉันเกาหัวแหรหๆอย่างงงๆ
� "มีธุระอะไร"
� "เอ่อ พอดีผมมีปัญหากับพี่นิดหน่อยคร้าบบบ"
�"ว่ามา"
� "พี่พอจะจำเสียงผมไดไหมฮะ"
อ๋อ ไอ้เวรตะไลนี่เองอะโธ่~ แต่ว่าเจอตัวเป็นๆก็น่ารักใช่เล่นนี่หว่า~ ชักจะมีไอเดียบรรเจิดแล้วสิ
คุยกันหน่อย
หว่า~ จบซะล่ะ เลยไม่ทันรู้กันพอดีว่านางเอกตัวร้ายของเรามีแผนอะไรบรรเจิด เฮ้อ...แล้วเด็กนั่นจะเป็ยไงมั่งเนี่ย เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปติดตามชมตอนต่อไปค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น