ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic bleach] Jamakke no Shinigami

    ลำดับตอนที่ #9 : Event 9 : บทสรุป(เพื่อเริ่มต้น) ของการขัดขวางเจ้าหนี้ : เดิมพันของคนทั้งสาม

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 54


    “หัวหน้าซุยฟง จะไปไหนรึครับ” นายประตูผู้เฝ้าอยู่หน้าที่ทำการหน่วยสองเอ่ยถามหัวหน้าของตนอย่างเสียงดังฟังชัด

    “เดินเล่น” หญิงร่างเล็กในเสื้อคลุมหัวหน้าตอบกลับมาสั้นๆ ชัดๆ ไม่แพ้กัน

     ……..ฮึ่ม เจ้าโอมาเอดะ คิดว่าข้าจะเชื่อที่เจ้าเล่ามารึไง………

    ………พ่อค้าบ้าง คนรับใช้บ้าง พิรุธเห็นๆ  ………

    ซุยฟงคิดพลางขยับเสื้อให้กระชับเข้าเพื่อเตรียมใช้ก้าวพริบตา เป้าหมายที่เธอจะไปนั้นไม่ใช่ที่ไหน

    …… น้ำยาแปลงเพศ …..ของแปลกๆ เทือกนี้ จะมาจากไหนได้นอกจาก กองวิทยาการน่ะ ไม่มีอีกแล้ว….

    แอบแวะไปดูสักหน่อย คงไม่เสียหายอะไร…….

     

    Event 9 : บทสรุป(เพื่อเริ่มต้น) ของการขัดขวางเจ้าหนี้ : เดิมพันของคนทั้งสาม

    “โอ๋ อย่าร้องๆ นะ”

    “แงๆ ฮือๆ ”

    หญิงร่างสูงแทบจะจนปัญญาที่จะทำให้เด็กหยุดร้อง  ทำยังไงล่ะทีนี้….- -

     “นี่ๆ ถ้าเจ้าไม่หยุดร้อง เกิดหัวหน้าอุโนะฮานะหงุดหงิดเสียงเจ้าขึ้นมาล่ะน่าดู - -+

    “ฮึก!

    เด็กน้อยในอ้อมแขนของอิซาเนะหยุดร้องทันทีที่เอ่ยนามหัวหน้าอุโนะฮานะออกมา - -

    “ฮึ่ม! ถึงจะเป็นเด็ก แค่ได้ยินชื่อหัวหน้าก็ยอมเชื่อฟังแต่โดยดี เด็กคนนี้คือฮานะทาโร่ไม่ผิดแน่ๆ”

    อิซาเนะพูดกับตัวเองพร้อมกับละสายตาจาก มินิฮานะทาโร่ไปที่เด็กอีกสองคนที่กำลังหลับสนิท

    คนหนึ่งเป็นเด็กผู้ชายหน้าเรียบๆ อีกคนเป็นเด็กผู้หญิง แถมที่ผมของเธอยังไว้เปียเล็กๆ ด้วย

    ………เด็กผู้ชายยังไม่แน่ใจนักว่าใคร แต่เด็กผู้หญิงเนี่ย สงสัยจะเป็นรองฯคุโรซึจิ เนม …..

    เฮือก!

     

    บรรยากาศมาคุ เริ่มคุกคามทุกชีวิตภายในห้องรับแขกชั่วคราวของกองวิทยาการ  และจะทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น - -

    หากแต่หัวหน้าหน่วยสี่ที่นั่งอยู่นั่นไม่พูดขึ้นมาเสียก่อน

    “ขอลำดับเหตุการณ์เมื่อครู่ก่อนนะคะ…..

    “ผู้ที่อ้างชื่อว่าเป็นคุณอุราฮาร่าได้ลอบเข้ามาที่นี่ แล้วก็เกิดระเบิดสีดำพร้อมควันปริศนา ทำให้มีผู้เคราะห์ร้ายทันที 3 คนคือ

    อันดับเจ็ดยามาดะ ฮานะทาโร่ จากหน่วยสี่ รองฯคุโรซึจิ เนม จากหน่วย 12 กับนักวิจัยของกองวิทยาการจากหน่วยเดียวกัน

    พวกท่านที่อยู่ที่นี่จึงตกเป็นผู้ต้องสงสัย….

    “คนจากหน่วยของข้าโดนทำร้ายตั้ง 2 คน ข้าเนี่ยนะผู้ต้องสงสัย!” มายูริที่ทนเงียบได้ไม่นานก็แย้งขึ้น

    “ไม่แน่ว่าท่านอาจจะเตรียมการที่ว่าไว้ลอบทำร้ายหน่วยข้าตอนมาตรวจสอบก็ได้นิคะ”

    “เฮอะ! งั้นเจ้าเองก็น่าสงสัยเหมือนกัน อุโนะฮานะ เล่นบุกมากองวิทยาการได้จังหวะพอดีเลยนิ”

    ถูกอีกฝ่ายเหน็บมาโต้งๆ อุโนะฮานะได้แต่ยิ้มด้วยมุมปากอย่างเคืองๆ เล็กน้อย

    “งั้นจะรวมข้าด้วยก็ได้  เอาเช่นนี้ก็แล้วกันค่ะ….

    หญิงสาวก้าวไปทางที่อิซาเนะนั่งอยู่ แล้วอุ้มมินิฮานะทาโร่มานั่งบนตักเพื่อประกอบการพูด - -

    “การรักษาพวกเขาทั้งสามให้กลับคืนมาในสภาพเดิม ถ้ามอบหมายให้คนใดคนหนึ่งรับผิดชอบทั้งหมด เช่น ให้ข้ารักษาทั้งที่เป็นผู้ต้องสงสัยเช่นนี้ ข้าก็ไม่สบายใจ”

    “งั้น ใครรักษาได้ ก็เป็นผู้บริสุทธิ์ เอาไหมคะ”

    ?!

    เครื่องหมายคำถามปรากฏบนใบหน้าของทุกคน แต่สตรีผมบลอนด์ที่นั่งนิ่งอยู่นานแล้วก็ถึงทีแย้งบ้าง

    “เห็นทีสำหรับผม แค่กลายเป็นผู้บริสุทธิ์คงจะยังไม่พอนะครับ  คงต้องมีการชดใช้อะไรบ้าง

    อุโนะฮานะจึงหันไปทาง[หญิง]อุราฮาร่าที่เป็นต้นเสียง แล้วพูดต่อไปว่า

    “งั้นกรณีของคุณ เอ่อ..ที่อ้างตัวว่าเป็นคุณอุราฮาร่า ถ้ารักษาพวกเขาได้ ข้าจะยอมเชื่อคุณแล้วก็จะใช้หนี้ที่ติดอยู่ พร้อมกับดอกเบี้ยและค่าทำขวัญด้วย หรือถ้าคุณต้องการเอาผิดคนที่ทำให้คุณอยู่ในสภาพเช่นนี้ ข้าก็พร้อมที่จะสืบหาให้ค่ะ”

    “จุ๊ๆๆ อะไรๆ ก็ยกให้เจ้าอุราฮาร่า แล้วถ้าเป็นข้าที่รักษาพวกมันหาย…..จะได้อะไรจากเจ้าบ้างล่ะ อุโนะฮานะ”

    หลังจากที่หัวหน้านักวิจัยสติเฟื่องพูดขึ้นมาบ้าง หัวหน้าหน่วยสี่นั่งคิดอยู่ประเดี๋ยวเพื่อหาคำตอบ

    “แล้วหัวหน้าคุโรซึจิ อยากได้อะไรจากข้าล่ะคะ?

    ประโยคที่หลุดออกมาสร้างความพอใจแก่มายูรินัก จนถึงกับยิ้มกว้างเห็นฟันทุกซี่ตามแบบฉบับ  หนำซ้ำยังยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ อุโนะฮานะแล้วพูดใส่อย่างเย้ยหยัน

    “จากนี้ไป…. หน่วยสี่ของเจ้า อย่า ได้ มา รา วี หน่วยสิบสองข้าอีก!

    หัวหน้าหน่วยสี่ยิ้มรับบางๆ ซึ่งสวนทางกับ(สาว)อุราฮาร่าที่รีบเอ่ยขึ้นมา

    “ไม่มั่นใจไปหน่อยเรอะครับ คุณคุโรซึจิ”

    อีกฝ่ายเหมือนจะนึกอะไรดีๆ ออกมาได้ นอกจากจะพูดโต้กลับไป ยังไปท้าทางอุราฮาร่าเข้าให้

    “ก็ใช่นะซิ เจ้ากับข้าจะมาพนันกันมั้ยล่ะ อุราฮาร่า”

     

    “ถ้าอย่างเจ้าแพ้ล่ะก็ ช่วยอยู่ในสภาพแม่หญิงอย่างนี้ไปซักเดือนสองเดือนซะสิ  ฮี่ๆๆ”

    หน้าเนียนสวยขึ้นสีอย่างรวดเร็ว แค่ไม่ถึงวันที่เขา[เธอ]มีสภาพแบบนี้ก็มีเรื่องวุ่นไม่หยุดไม่หย่อน

    “ แล้วถ้าสองเดือน   = =;;

    แค่คิดก็อยากร้องไห้ แต่สาวอุราฮาร่าก็ไว้มาดไม่แสดงอาการใดๆ อีกทั้งยังขบคิดอย่างฉับไวแล้วโต้กลับมา

     

     “ถ้าตรงข้ามกันล่ะก็…..ขอให้คุณคุโรซึจิพักงานการวิจัยแล้วไปใช้ชีวิตปกติที่โลกมนุษย์สักเดือนสองเดือนนะครับ - -+

     

    ทำเอาทุกคนเงียบไปพักหนึ่งเพื่อใคร่ครวญเงื่อนไขที่แสนธรรมดา แต่กลับสาหัสนักเ มื่อมาใช้กับ คุโรซึจิ มายูริ ผู้ซึ่งบ้าการทดลอง+กับทำตัวแปลกประหลาดเป็นชีวิตจิตใจ

    เฮือก!

    อิซาเนะกลืนน้ำลายเสียงดังอย่างไม่ได้ตั้งใจ

    …..อย่างหัวหน้าคุโรซึจิเนี่ยนะ - -……………

     

    หน้ากากส่วนที่เป็นคิ้วยู้เข้าหากัน พร้อมกับเสียงที่รอดออกมาจากไรฟัน

     “ไปใช้ชีวิตอยู่บนโลกมนุษย์เยี่ยงเจ้ารึ เอางั้นก็ได้”

     

    “เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะเจ้าคะ^^  อุโนะฮานะรีบสรุปเรื่อง

    “ถ้าไม่มีอะไรก็ส่งยัยนั่นมาให้ข้ารักษาก่อน” 

    สาวร่างใหญ่เกิดอาการลังเลที่จะส่งเด็กน้อยในอ้อมแขนให้นักวิจัยวิปลาศ จึงเหลือบไปมองหัวหน้าของตนเชิงขอคำสั่ง หัวหน้าหน่วยสิบสองเห็นดังนั้นก็เริ่มหงุดหงิด และเริ่มแสยะเขี้ยวขู่

    “ส่งมาซะทีซิแฮ่..

    [แง้] ข้ากลัวแล้ว อย่าหลอกกันเลย T^T

     

     “ช้าก่อนค่ะ”

    เสียงห้ามของหัวหน้าอุโนะฮานะ ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันแย้งอะไร เจ้าตัวก็พูดต่ออย่างรวดเร็ว

     “เพื่อไม่ให้ได้เปรียบเสียเปรียบ ข้าจะส่งเด็กสามคนนี้ไปอยู่บนโลกมนุษย์สักพัก”

    ?!!

    “ถ้าขืนยังอยู่ที่นี่ ในไม่ช้าเรื่องนี้คงแพร่งพรายออกไป แล้วสิบสามหน่วยพิทักษ์คงถึงคราวุ่นวายแน่ค่ะ….

     ….ที่สำคัญอย่าลืมสิว่าท่านยังเป็นผู้ต้องสงสัย รึท่าน…. สงสัยในวิธีการของข้า…. ^^

    ถึงสีหน้าจะยิ้มแย้ม แต่ด้วยแรงดันวิญญาณที่ปล่อยออกมา อีกผ่ายได้แต่บ่นอุบ

    “มันวุ่นวายตั้งแต่เจ้ามาระรานหน่วยข้านั่นแหล่ะ เร็ตสึ =A=*

    …^ ^  ก่อนที่หน่วยสอดแนม รึคนจากหน่วยอื่นๆ จะมา ข้าของให้พวกเราแยกย้ายกันไปแต่เพียงเท่านี้

    กำหนดการคือห้าวันหลังจากนี้ที่ร้านคุณอุราฮาร่านะคะ”

    สิ้นคำ อิซาเนะพร้อมกับเด็กๆ ในอ้อมแขนก็ถลาออกจากห้องนั้นเป็นคนแรก ตามด้วยอุราฮาร่าที่ท่าทางยังไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ก็โดนอุโนะฮานะเดินจี้แกมผลักให้ตนเดินต่อ

     

     

    คิกๆ

    หัวหน้าหน่วยที่ 12 หันควับไปหาที่มาของเสียง เขาสาบาญได้ว่าเสียงหัวเราะเบาๆ เมื่อครู่

     

    มาจากหัวหน้าหน่วยที่ 4 ที่พึ่งจากไปไม่ผิดแน่ - -…..

    เหลือเพียงชาย ดูแก่ๆ แลโรคจิต = =  ถูกทิ้งไว้ในห้อง สำหรับเค้าแล้ววันนี้เป็นมหาซวยนัก ทั้งห้องวิจัยที่พังเป็นแถบๆ ตอนเนมสู้กับอุราฮาร่า แล้วจะยังอุบัติเหตุบ้าบอคอแตกนั่น ทำให้เค้าเสียรองหัวหน้า กับนักวิจัยมือหนึ่งไปพร้อมๆ กัน  เจ้าตัวได้แต่บ่นกับตัวเองดังๆ

    “ให้มันได้อย่างนี้สิเฟ้ย”

    ++++++
    อู้นานเลยข้อย =w= ตอนต่อไปก็คงอู้นานกว่านี้ =3=
    แต่จะแบ่งเป็นตอนย่อยๆ ให้หน่วยอื่นๆ ที่ไม่ค่อยมีใครแต่ง =w=
    [ฟิคเราเน้นของแรร์]
    อยากได้แรร์แบบไหน ก็โพสมาได้ แต่ถ้าเป็นวายนั้น ค่อนข้างจะเกินความสามารถ =w="
    [ยูริ ไม่แน่]
    ทำนองนี้ล่ะ me///บินหนี


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×