คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Event 6 ยุทธการขัดขวางเจ้าหนี้ : (ตัดสินใจ) ดาหน้าทวง
“หุ่นพอฟัดพอเหวี่ยงกะคุณโยรุอิจิเลยแฮะ -///////-“
ใช่ซะทีไหน อุราฮาร่า คิทสึเกะ จะอุตริคิดเช่นนั้นได้อย่างไร - -“
เริ่มใหม่ๆ
หลังจากที่อ้าปากหุบปากด้วยความตะลึงอยู่หน้ากระจกอยู่นาน เมื่อตั้งสติได้ชายหนุ่ม เอ้ย หญิงสาวครุ่นคิดถึงสาเหตุอย่างรวดเร็ว ทว่าเมื่อกายกลายเป็นหญิงเช่นนี้ไม่ได้เปลี่ยนแค่ภายนอก แต่ภายในอย่างระบบฮอร์โมนต่างๆ ก็เปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันไปด้วย ทำให้สมองของเธอตอนนี้มึนตื้อไปหมด
……….คงไม่ใช่เพราะยาของหัวหน้าซุยฟงหรอกนะ…………ประเด็นแรกที่ผุดขึ้นมาในก็ถูกตัดไปอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าตั้งใจเล่นงานเขาจริง ตอนให้ยานี่มา คงไม่เล่นตัวถึงขนาดนี้
………อย่างหัวหน้าซุยฟง คงไม่ต้องใช้วิธีแบบนี้ น่าจะเล่นงานกันซึ่งหน้ากันเลยก็ย่อมได้ คงเป็นแผนของคนอื่น……….
………แต่ใครกันล่ะ…………….
สายตาของหญิงสาวเหลือบไปเห็นขวดยาเจ้าปัญหาที่หยิบติดมือเข้ามาในห้องตอนไหนก็มิทราบ
…หือ?....
ทันใดที่ได้พิจารณาขวดยานี้ใกล้ๆ ความทรงจำบางอย่างได้แวบเข้ามาในหัว
Event 6 ยุทธการขัดขวางเจ้าหนี้ : (ตัดสินใจ) ดาหน้าทวง
……………………
…………………….
“…เฮ้ คิทสึเกะ”
เด็กสาวท่าทางแก่นแก้วผู้ดำรงรองฯ หน่วยสิบสองอยู่ในขณะนั้นร้องเรียกหัวหน้าของตนให้หันมา
“ครับ? คุณฮิโยริ”
“ขวดพวกนั้นมาจากไหนน่ะ” ฮิโยริเอ่ยพลางชี้มือไปทางขวดโหลกองใหญ่
“อ๋อ…นั่นน่ะ เป็นขวดโหลรุ่นใหม่ที่ผลิตมาเพื่อใช้ในกองวิทยาการฯ สั่งทำเป็นพิเศษ ทนต่อฤทธิ์กัดก่อนของสารเคมีที่จะถูกบรรจุในขวดยานี่ อีกทั้งทนต่อแรงกระแทกภายนอก ตกกี่ครั้งก็ไม่แตก เว้นแต่คุณจะจงใจฟาดมันเท่านั้นแหล่ะ……”
ตัดมาปัจจุบัน
หญิงสาวตัดสินใจยันตัวลุกขึ้นยืนแล้วถือขวดยาให้สูงเหนือคิ้วตน จากนั้นทำการปล่อยให้ขวดตกลงมา
เกิดเสียงตุบเบาๆ พร้อมกับขวดยาที่ยังอยู่ในสภาพดีกลิ้งออกจากจุดที่มันตกเล็กน้อย
………..ไม่แตก………….
…ขวดยาใบนี้…เป็นของที่ใช้ในกองวิทยาการฯ ไม่ผิดแน่…..
………ถ้างั้นยานี่ก็………….
ความทรงจำเมื่อครั้นเจ้าตัวอยู่กองวิทยาการก็หลั่งไหลเข้ามาอีกรอบ
…….
….
“คิทสึเกกก่! เจ้าผีหน้าบัวลอยน้ำขิงปรุงยาอะไรแปลกๆ อีกแล้ว!!”
ประโยคเมื่อคู่ทำเอาคนในกองฯ หันมามองเป็นตาเดียว
“คุณฮิโยริ เสียงดังในกองวิจัยไม่ดีนะครับ^ ^”
แม้จะถูกดุ แต่เจ้าตัวก็ยังคงพูดต่อด้วยเสียงดังกว่าเดิม
“หนวกหู! ข้าอุตส่าห์มาเตือน ระวังตัวไว้เลย เดี๋ยวเจ้าก็กลายเป็นหนูทดลองของหมอนั่นเข้าหรอก!”
“ถ้าข้าจะทดลอง…ข้าคงให้เกียรติเจ้าคนแรกเลยล่ะ….” ตัวต้นเหตุเอ่ยแทรกเข้ามาอย่างเหมาะเจาะ และทันทีที่เจ้าตัวย่างกายเข้ามาทุกคนในห้องต่างหลีกทางให้
“ว่าไงนะ!”
ขณะที่จะเกิดการแขวะกันอยู่นั่นเอง อุราฮาร่าในตอนนั้นก็เอ่ยตัดหน้าก่อน
“คุณคุโรซึจิ ที่คุณฮิโยริพูด….”
ไม่ทันจะเอ่ยจบ คนตรงหน้าก็ชูขวดโหลใส ภายในบรรจุของเหลวไม่สีให้ดูพร้อมกับเอ่ย
“ถ้าหมายถึงนี่….ข้าแค่เห็นเจ้าอากอนผสมสารเคมีเล่น เลยช่วยๆ กันจนได้เจ้านี่ออกมา….”
“…ยานี่น่ะ ใครกินลงไปจะกลายเป็นผู้หญิงด้วย…” เด็กชายที่เดินตามมายูริมาพูดเสริม
“รีบบอกไปทำไมน่ะ อากอน ข้ากำลังอยากให้รองฯ ซากุรางิเป็นหนูทดลองซักหน่อย……”
“….แต่ว่าจะเอาไปทิ้งอยู่ เพราะยานี่ออกฤทธิ์ช้าเหลือเกิน ไม่ทันใจข้าเลย….”ไม่ทันจะต่อให้จบประโยค ก็มีมือๆ หนึ่งมาจับคอเสื้อมายูริไว้
“พูดงี้ก็สวยเซ่! จะให้กินยาที่ทำให้เป็นหญิงเข้าไป ทั้งที่ข้าเป็นหญิงอยู่แล้ว มันหมายความว่าไง เจ้าหน้าผี!!!”
ฮิโยริร้องลั่น แต่คนถูกด่ามีหรือจะสะทกสะท้าน มายูริจึงแกะมือฮิโยริออกพร้อมกับพูดสวนกลับมา
“คนที่แยกไม่ออกว่าไหนข้างหน้า ไหนข้างหลัง….หยั่งกับไม้กระดานเช่นเจ้า เนี่ยนะ…ผู้หญิง…..”
=[]=!!!!!
เหตุการณ์ต่อจากนั้นขอให้นึกเอาเสีย (อ่าว)
ตัดกลับมาปัจจุบันอีกครา
…..ที่มาของยานี่ ก็มาจาก กองวิทยาการสินะ…..
“ฮะๆๆ”
คนในห้องหัวเราะเบาๆ ด้วยความสะใจในความประมาทของตน
….ช่วยไม่ได้แฮะ…..
อุราฮาร่าคิดพลางล้วงเอาใบเสร็จที่เรียกเก็บกับทางโซล โซไซตี้ขึ้นมาดู
…….อา… เพื่อให้ผมทวงหนี้ไม่สำเร็จ ลงทุนกันขนาดนี้เชียว - -“…..
เหอะ แต่ผมก็ไปอยู่ดี ในสภาพนี้นี่ล่ะ เป็นไงเป็นกัน - -v …………
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่สามารถขัดขวางการประกอบชีพของเขาหรือเธอได้ ขณะที่คนอื่นๆ ในบ้านยังอยู่ในห้วงนิทรา หญิงสาวจึงลุกไปแต่งตัวเสียใหม่อย่างเงียบๆ (ไปขุดเสื้อโยรุอิจิมาใส่) เมื่อเสร็จจากการจัดเส้นผมของตนที่ตอนนี้ถูกรวบมัดอย่างเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะออกเดินทางก็ไม่ลืมสวมชุดลบแรงดันวิญญาณของตนคลุมตัวอีกที
……..ไหนๆ พอไปทวงหนี้ที่หน่วยหนึ่งแล้ว ก็แวะไปเอาเรื่องคุณคุโรซึจิซักหน่อย บังอาจเอาของในกองวิทยาการมาขายให้คนนอกง่ายๆ…..
ทางกองวิทยาการ
ขณะที่ทุกคนกำลังง่วนอยู่กับการเก็บข้าวของเตรียมเลิกงานกันอยู่นั่นเอง
“อากอน~~จัง ง~~ อย่าลืมปิดสวิตช์อุปกรณ์ทางนู้นนะตัวห์~~” สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์หน้าตาประหลาดเล็กน้อย ทว่าเป็นถึงนักวิจัยแถวหน้าของกองวิทยาการ เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดัดจริตทำเอาคนถูกเรียกรีบหันมาตอบทันที
“เรียบร้อยแล้วน่า อย่ามาทำเหมือนข้าเป็นมือสมัครเล่นสิ ว่าแต่ประโยคชวนขนลุกเมื่อครู่นี่มัน….เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า ฮิโยสุ….”
“เค้าแค่อยากมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกะเพื่อนร่วมงานดูอ่า~~” แต่ตอนนี้ข้ารู้สึกตาข้ามันมัวๆ ชอบกล…” ฮิโยสุพูดเสร็จก็เอื้อมมือไปจับนอตที่อยู่ข้างหัวอันกลมและใหญ่ผิดรูปผิดร่าง จากนั้นออกแรงขันนอตนั้นส่งผลให้ลูกตาข้างหนึ่งของเจ้าของเด้งหลุดออกมาหล่นใส่มืออีกข้างพอดี
“เอ่อ คุณอากอน คุณฮิโยสุ….”
เสียงจากผู้มาใหม่ต้องขาดช่วงลงเมื่อได้มาทันเห็นช็อตเด็ด….
เมื่อฮิโยสุนำมือที่ถือลูกตาเมื่อครู่โยนเข้าปาก แล้วอมๆ ดูดๆ อยู่สักพักหนึ่งก่อนที่คายออกมาแล้วรีบใส่มันกลับเข้าที่
“ชัดแจ๋ว ^ ^”
- -“
“เหมือนเจ้าจะเมาสารเคมีมากไปป่าวฮิโยสุ ไปพักหน่อยเหอะ” อากอนพูดพลางตบหลังเพื่อร่วมงานเบาๆ เชิงไล่ให้ไปพักแล้วหันมาประจันหน้ากับผู้มาใหม่ที่ยังอ้าปากค้างอยู่
“เจ้าน่าจะชินได้แล้วนะ แล้วมีธุระอะไรล่ะ ริน”
ชาย(หรือหญิงนี่ล่ะ ไม่แน่ใจ)ที่รออยู่จึงหุบปากลงโดยไว พร้อมกับรีบแจ้งข่าวสำคัญให้ทราบ ทำเอาคนทั่วบริเวณที่ได้ยินแตกตื่นกันถ้วนหน้า
ที่ไหนสักแห่งของเซเรเทย์
เมื่อประตูมิติถูกเปิดออก ร่างในชุดคลุมสีดำกระโจนออกมาอย่างเร่งรีบจนไม่อาจมีใครสังเกตเห็นได้ ยกเว้น(ผู้สูงอายุ)สองคนอันได้แก่
หัวหน้ายามาโมโตะ : “โฮ่ ยังกล้ามาอีก หวังว่าหัวหน้าอุโนะฮานะจะต้อนรับอย่างดีนะ…”
หัวหน้าอุโนะฮานะ : “ดำเนินการตามแผนขั้นต่อไปเลยดีกว่า ^ ^”
ซวบๆ
สตรีในชุดคลุมสีดำอาศัยความมืดในขณะนั้นอำพลางตัว บวกกับใช้ก้าวพริบตาไปยังที่ทำการหน่วยหนึ่งโดยเร็ว แน่นอนว่าเจ้าตัวไม่อยากให้คนรู้จักได้เห็นสภาพนี้เป็นแน่
ตัดไปที่กองวิทยาการฯ อีกครั้งในเวลาเดียวกัน
“ว่าไงนะ!!!”
เสียงร้องลั่นของยมทูตหลายๆ ตนที่อยู่ในกองฯ ดังขึ้นพร้อมๆ กัน
“อะไรกัน ถ้าเป็นอย่างที่พูดจริง ต้องรีบแจ้งหัวหน้าแล้ว…”
“นั่นไง หัวหน้ามาพอดี”
“…เอะอะกันจริง มีเรื่องอะไรอีก ห๊ะ?” มายูริพูดห้วนๆ ด้วยความหงุดหงิด เพราะมันควรจะเป็นเวลาที่เขาจะเข้านอนได้แล้ว ไม่งั้นจะไม่ดีต่อสุขภาพผิว - -“
“ข้าพึ่งได้รับแจ้งมาเมื่อครู่ว่า….หน่วยสี่จะมาตรวจสอบพร้อมกับประเมินกองวิทยาการตอนนี้ค่ะ….”
เมื่อได้ฟังคำตอบจากรองฯของตน ก็ทำเอาหัวหน้าหน่วยสิบสองคนปัจจุบันยัวะจัดขึ้นไปอีก
“มาอะไรดึกดื่นอย่างนี้ กะจะไม่ให้ข้าตั้งตัวได้ทันเลยสินะ ได้! คืนนี้พวกเจ้าไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกันเลยยย! “
และแล้วทั้งกองก็อลหม่านกับการเตรียมตัวรับการประเมินที่มาดั่งสายฟ้าฟาดของหน่วยสี่….
ความคิดเห็น