คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Special Event : FRIENDSHIP [1/3]
ระหว่างพล็อตดราม่า เครียด ค้ำคอร์อย่างรุนแรง[ในกรณีของเนมกับมายูริ] และยูริแรงๆ
[กรณีเถ้าแก่กับโยรุอิจิที่เป็นหญิงทั้งคู่] กับอีกอันคือ รั่ว ใสๆ มิตรภาพ
อีกทางคือผสมทั้งสองพล็อตเข้าด้วยกัน ก็กลัวจะอ๊วกทั้งคนแต่งกับคนอ่าน
ยังไงก็ หัวน้อยๆนี้ จะพยายามเข็ญฟิคต่อ
...แต่จะต่อจนจบรึเปล่า ก็ขึ้นอยู่ว่ายังมีใครหลงมาอ่านฟิคข้าน้อยอยู่รึเปล่า -_,-
จั่วหัวเบาๆ ว่าเหตุการณ์พิเศษตอนนี้คือ FRIENDSHIP [มิตรภาพ] จะเป็นระหว่างใครกับใครก็ติดตามดูนะเอ้อ
===============================================================================
“อรุณสวัสดิ์ครับ รองฯ ซาซาคิเบะ”
นักสู้ไร้อันดับนายหนึ่งกล่าวทำความเคารพพร้อมกับโค้งคำนับอย่างนอบน้อมให้กับชายในชุดรองหัวหน้า ที่มองผิวเผินเหมือนใส่สูททับเครื่องแบบยมทูตเสียมากกว่า ทำให้ดูแตกต่างจากรองฯ หน่วยอื่นๆ
แววตาสีเหลืองเหลือบมองกลับไปแวบหนึ่งเป็นเชิงว่ารับรู้ แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
พอมาถึงห้องทำงาน รองซาซาคิเบะก็ทอดกายนั่งประจำโต๊ะทำงานของเขา
มองซ้ายขวา ไม่มีกองเอกสารให้เซ็น ประชุมหัวหน้าก็มีตอนบ่าย หมายความว่าทั้งเช้านี้ ว่าง……
- -+ [ชิ้ง]
รองฯ หน่วยหนึ่งนั่งถูมือไปมา แล้วลุกไปเปิดตู้เก็บของเพื่อเริ่มงานอดิเรกสุดรัก
+++++++++++++++++++++++++++
“อิซาเนะ”
“คะ หวา!”
สาวร่างใหญ่ถึงกับร้องเสียงหลงทันทีที่หันมาเจอหัวหน้าของตนหอบกองเอกสารที่สูงเลยหัวของตนไป แล้ววางลงหน้าเธออย่างแรง
“ช่วยรีบเอาเอกสารพวกนี้ไปให้รองฯ ซาซาคิเบะเซ็นอนุมัติทีค่ะ ^^”
สายตาของอิซาเนะกวาดดูรายละเอียดของเอกสารอย่างรวดเร็ว พร้อมกับแย้งกลับไป
“เดี๋ยวสิคะ นี่มันเอกสารขออนุมัติงบประมาณประจำปีนิคะ นี่ยังไม่ถึงกลางปีเลยจะไม่ไวไปหน่อยรึคะ”
“ไม่ได้หรอกค่ะ มีสายรายงานมาว่าหัวหน้าคุโรซึจิกำลังจะเริ่มงานวิจัยใหม่ ซึ่งคงผลาญงบอย่างมหาศาลแน่ หน่วยเราจึงต้องรีบไปตัดหน้ายังไงล่ะคะ ^^”
เมื่อได้ฟังก็ถึงบางอ้อ แต่หัวหน้าหน่วยที่สี่ไม่วายทิ้งท้ายพูดกำชับอย่างหนักแน่น
“ไม่ว่ายังไง ก็ต้องทำให้รองฯ ซาซาคิเบะเซ็นของหน่วยเราให้ได้นะ อิซาะเนะ “
“ค่ะ”
+++++++++++++++++++++++++
ถ้วยชาแบบตะวันตกทยอยออกมาจากตู้เก็บของทีละชุดๆ แล้วถูกวางเรียงรายเต็มโต๊ะทำงานของซาซาคิเบะที่นั่งมองถ้วยชาพวกนี้อย่างชื่นชม
ใช่แล้ว งานอดิเรกของหัวหน้าหน่วยหนึ่งคือการดื่มด่ำไปกับความเป็นตะวันตกนี่แล… จะเรียกว่าเป็นโอตาคุของนอกคงไม่ผิด
“เช็ดถูซักหน่อยดีกว่า ^^” ชายหนุ่มพูดพลางคว้าผ้าขนหนูชั้นดีมาจากในลิ้นชัก แล้วลงมือถูถ้วยชาแต่ละใบด้วยความทะนุถนอม
โครม!
“รองหัวหน้าซาซาคิเบะ!”
เฮือก!
อารามตกใจจากประตูที่เปิดออกอย่างแรง พร้อมกับเสียงเรียกดังลั่นของผู้มาใหม่ ถ้วยชาที่เจ้าตัวถืออยู่ก็ลื่นหลุดลงมา
ถ้วยชาเฮเรนด์จากฮังการี….ที่เค้าควักเงินเดือนทั้งปีซื้อมัน ล่วงหล่นลงไปอย่างสโลว์โมชั่น
ฝึบ!
รองหัวหน้าหน่วยหนึ่งสะกิดปลายเท้าหยุดถ้วยชาไม่ให้ตกพื้นได้อย่างเฉียดฉิว พร้อมกับรีบเอามันขึ้นมาวางบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว
“เจ้า! หัดเคาะประตูก่อนสิ! แล้วมีธุระอะไร!” ด้วยความที่ของรักของหวงของตนเกือบได้สังเวยไปกับการมาเยือนของคนตรงหน้า ซาซาคิเบะจึงถามขึ้นอย่างห้วนๆ
ยมทูตที่มานั้นรีบคุกเข้าลงกับพื้นอย่างสำนึกผิด
“ข้าแค่จะมารายงานว่า การประชุมตอนบ่าย จะเลื่อนมาเป็นสายนี้แทนครับ”
“งั้นเรอะ …ถ้าไม่มีอะไรก็ออกไปได้แล้ว”
“ครับ”
หลังจากที่ผู้มาส่งข่าวออกไปจากห้อง ซาซาคิเบะลอบถอนหายใจพลางทยอยเก็บถ้วยชาของเขากลับเข้าที่ ทั้งๆ ที่ชื่นชมยังไม่หนำใจเลยแท้ๆ
ก๊อกๆ
ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น ก่อนที่จะเอ่ยคำใดๆ ผู้มาเยือนคนที่สองของวันนี้ก็ถือวิสาสะเข้ามา
“รองหัวหน้าซาซาคิเบะ ข้าขอรบกวนเวลาท่านสักหน่อยนะคะ”
?!
+++++++++++++++
เอกสารที่สูงเสมอระดับสายตา ถึงจะอยู่ในอ้อมแขนหนาๆ ของอิซาเนะก็ทำให้เจ้าตัวนั้นเดินลำบากไม่น้อย
“ข้ามฟากนู้น ก็ถึงที่ทำงานของรองฯซาซาคิเบะสินะ อ๊ะ!”
อิซาเนะถึงกับอุทาน เมื่อหน้าที่ทำงานที่เธอมองไป มีหญิงสาวผมเปียที่มีเอกสารในอ้อมแขนและมาด้วยจุดประสงค์เดียวกัน
“นั่นรองฯคุโรซึจินี่! จะช้าไม่ได้ซะแล้ว” สาวร่างใหญ่เร่งฝีท้าวขึ้นไปอีก
++++++++++++++++++
ชายหนุ่มเพ่งมองของกำนันที่รองฯสิบสองมอบให้เมื่อครู่ จากนั้นตั้งต้นแกะห่อออก ของที่อยู่ภายในไม่ใช่อะไรแต่เป็นถ้วยชาลายครามเรียบๆ ชุดหนึ่ง
“ถูกใจท่านมั้ยคะ ถ้าเช่นนั้น ท่านช่วยเซ็นอนุมัติงบประมาณเพื่องานวิจัยครั้งนี้ด้วยค่ะ”
สองมือของซาซาคิเบะประคองถ้วยชาขึ้นมาใบหนึ่งแล้วมองอย่างพินิจ
เนียนมากๆ….. แต่ก็ของปลอมแหงๆ หน้างกๆ อย่างหัวหน้าคุโรซึจิไม่ลงทุนทุ่มเงินซื้อของจริงหร้อก….
…….อีกอย่าง…ถ้าขืนเซ็นอนุมัติงบไป คนทั้งเซเรเทย์จะเอาอะไรกิน……………..
“เฮอะ แค่ถ้วยชาชุดเดียว จะมาให้ข้าเซ็นอนุมัติงบประมาณตั้งมากขนาดนั้น เห็นทีจะไม่ได้หรอกนะ”
ความไม่พอใจฉายออกมาทางใบหน้าของเนมในช่วงขณะหนึ่ง ก่อนที่จะปรับเป็นปกติ
“….ทางนี้คงลำบากแย่ค่ะถ้าท่านปฏิเสธ “
อึ๊ก!
ปลายนิ้วของรองหัวหน้าหน่วยที่หนึ่งเกิดอาการชาขึ้นโดยฉับพลัน แถมยังเริ่มรามไปยังส่วนอื่นๆ ทำให้เจ้าตัวนั้นคิดอย่างตื่นตระหนก
………..ขยับตัวไม่ได้…..
“จ…เจ้าทำอะไรข้าน่ะ”
“เผอิญว่าถ้วยชาเมื่อครู่ ถูกฉาบยาชาไว้น่ะค่ะ” เนมตอบอย่างเสียงเย็นพร้อมกลับล้วงมือเอาพู่กันสำเร็จรูป[เขียนได้เลยไม่ต้องฝนหมึก]ออกมาแล้วจับยัดใส่มือที่ไร้เรี่ยวแรงของรองฯซาซาคิเบะ
“เป็นคำสั่งของท่านมายูริ ให้ท่านเซ็นให้ได้ …อย่าโกรธกันเลยนะคะ”
“ฮึ่ม…!” เสียงคำรามเล็ดลอดไรฟันที่กัดกันแน่นของซาซาคิเบะ เขาจะมาเข้าตาจนด้วยเรื่องแค่นี้เองรึ!
“หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ! รองหัวหน้าคุโรซึจิ!”
สาวหน้านิ่งปลายตาไปมองต้นเสียง
“วิถีพันธนาการที่ 63 ซาโจ ซาบาคุ!”
พอสิ้นคำก็บังเกิดสายโซ่เรืองแสงสีทองพุ่งออกจากปลายมือของรองหัวหน้าหน่วยสี่ หมายจะเข้ารัดรองหัวหน้าสาวอีกคน
โครม!
แต่ผู้ตกเป็นเป้าการโจมตีนั้นพุ่งหลบหนีได้ทัน แต่แลกกับการต้องผละออกจากตัวประกัน[?] อิซาเนะจึงถือโอกาสเข้าช่วย
“อิซาเนะ! ข้างหลัง!”
สาวร่างใหญ่รีบโน้มตัวกระโดดลงไปข้างๆ เพื่อหลบชุดลูกเตะที่หมายช่วงหัวตนไว้ ทำให้พื้นห้องทำงานของซาซาคิเบะรับเคราะห์ไปเต็มๆ
โครม!
โต๊ะพัง
โครม!
ฝ้าแตก
โครม!
ผนังร้าว
โครม!
ชุดเก้าอี้รับแขกกลายเป็นสองเสี่ยง
โครม!
กระนั้นสองสาวยังคงสู้ต่อไปอย่างไม่ลดละ โดยไม่สนใจรองหัวหน้าสูงไวที่นั่งหมดแรงอยู่ - -“ ด้วยฤทธิ์ยาเขาจึงไม่อาจห้ามศึกครั้งนี้ได้ และไม่อาจปกป้องตู้ที่เต็มไปด้วยคอลเลกชั่นถ้วยชาสุดหวงแหนของเค้าได้เช่นกัน
==================================
2/3 กำลังจะมา....
ความคิดเห็น