ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ[แก้คำผิดนิดหน่อย]
บทนำ
กริ้งงงง!!!!
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในห้องนอนรก ๆ ของชายหนุ่มคนนึงที่ตอนนี้หลับอย่างเอาเป็นเอาตายแต่เสียงของมันนั้นยังคงดังขึ้นอย่างถี่ยิบ จนชายหนุ่มทนเสียงของมันไม่ไหวจึงรีบ ยื่นมือหาเพื่อปิดมัน
กริ้ก!!
เสียงดับไปแล้วแต่เขายังคงงัวเงียไม่ยอมตื่น จนกระทั่งมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ติ้ดดด!! ติ้ดดด!!
"โอ้ย!! อะไรกันนักกันหนา คนจะหลับจะนอน"
ชายหนุ่มบ่นอย่างหัวเสียและหยิบสมาร์ทโฟนมารับสาย
"ฮัลโหล"
"เฮ้ย!! ไอ้โต้ง แกยังไม่ตื่นอีกหรอว่ะ ลืมแล้วหรือไงว่าวันนี้มีนัดกัน"
"นัดอะไรว่ะ ไม่เห็นรู้เรื่อง??
"ปัดโธ่ วันนี้น่ะ เรามีฉลองกันลืมแล้วหรือไง"
"เออว่ะ จริงด้วย ลืมไปเลยโทษทีเพื่อน เดี๋ยวรีบไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ"
"เออ ๆ เร็ว ๆ เลย อีก 20 นาที พวกสาว ๆ จะมากันแล้ว แค่นี้แหล่ะ"
สิ้นสุดคำสนทนาชายหนุ่มดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็วและรีบไปทำธุระของตนจนเสร็จเขาแต่งตัวสบาย ๆ ออกไป เขาสวมเสื้อคอกลมสีขาวแขนยาวโดยพับ แขนเสื้อขึ้นไปถึงข้อศอก ใส่กางเกงยืนสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาว เรียกได้ว่าเรียบง่ายมาก ๆ เพราะเขาไม่มีเวลาแล้ว
'โต้ง'เป็นชายหนุ่มผิวขาว สูง 170 ซม หน้าตาดี นัยตาคมเข้ม ผมยาวประบ่า โต้งเรียนอยู่มหาลัยปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ พ่อแม่ทำธุรกิจอยู่ต่างประเทศ นาน ๆ กลับมาที โต้งเช่าคอนโดสุดหรูอยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพ ติดกับรถไฟฟ้า ถึงเป็นคอนโดหรูแต่ก็ไม่ต้องลำบากอะไรเลย เพราะทางพ่อแม่ของเขานั้นรับผิดชอบเรื่อง ค่าใช้จ่ายทั้งหมด และส่งเงินมาให้เขาเดือนละ 4 หมื่น โต้งเป็นคนเรียนเก่งมาก ติดระดับท็อปของมหาลัยเลยทีเดียว เขาเป็นคนกวน ๆ หน่อย และออกจะขี้เกียจ ดูได้จากสภาพห้องของเขาเมื่อครู่
ผ่านไป 20 นาที เขาก็มาถึงห้างชื่อดังแห่งหนึ่งที่นัดกับเพื่อน เอาไว้
"เฮ้ย!! ไอ้โต้ง กว่าจะมาถึง ไปให้ข้ารอตั้งนาน"
เพื่อนคนที่ชือ วิทย์ เอ่ยขึ้น เขาเป็นคนที่โทรมาเมื่อครู่นี้
"เออ ขอโทษ ๆ ว่าแต่มาครบกันยัง"
"ครบ ตั้งนานแล้ว เหลือแกคนเดียวนั่นล่ะ อย่าเสียเวลาเลย ไปกันเถอะ"
เขาเดินไปสมทบกับเพื่อนในกลุ่มประมาณ 4-5 คน และไปยังสถานที่ที่ทุกคนต่างนัดไว้
และไม่ช้าทุกคนต่างก็มาถึงร้านอาหารที่นัด ไว้ และพากันสั่งอาหารจนเต็มโต๊ะ ตอนนี้บรรยากาศเต็มไปด้วยความครึกครื้นทุกคนต่างพากันคุยกันอย่างสนุกสนาน
"ที่พวกเรามาฉลองกันในวันนี้ เพราะฉันมีเรื่องนึงอยากจะบอกทุกคนให้ทุก คนรู้กัน"
ชายคนที่ เอส พูดขึ้น จนทำให้ทุกคนต่างหันมาอย่างสนใจ
"พวกเราต่างก็รู้จักกันมาตั้งนาน ตั้งแต่ตอน ม.3 เห็นจะได้ แม้ว่าพวกเราจะแข่งกันมาตั้งหลายอย่าง ตั้งแต่เรื่องการเรียน กีฬา สารพัดอย่าง แต่ก็ยังไม่ค่อยมีใคร เก่งไปกว่าใครเลย"
พวกเขาทั้ง 5 คนนั้นมีอะไรหลายอย่างเหมือน ๆ กัน ทั้งเรื่องหน้าตาและนิสัยรวมถึงการเรียนนั้น พวกเขาต่างมีมันสมองอันเป็นเลิศ ติดระดับท็อปของมหาลัย แถมยังมีสาว ๆ ติดพันมากมาย จนกลายเป็นกลุ่มบอยแบนด์ที่หล่อที่สุดใน มหาลัยเลยก็ว่าได้
"ดังนั้นเราควรมาแข่งอะไรที่มันจริง ๆ จัง ๆ กันเถอะ"
"น่าสน ๆ อะไรล่ะ ว่ามาเลย"
ชายที่ชื่อ วิน เอ่ยถามท่าท่างห้าว ๆ
"ทุกคนรู้จักเกมส์ที่ชื่อว่า
'Dungeon World Online' ม่ะ เป็นเกมส์ออนไลน์ชื่อดังในขณะนี้"
"อ๋อ รู้จัก ๆ เห็นว่าคนเล่นกันเยอะเลยนี่ เป็นเกมส์เสมือนจริงใช่มะ"
"ใช่แล้ว นั่นล่ะ ๆ มันเป็นเกมส์แนว MMORPG ที่เสมือนจริงเหมือนกับว่าเรานั่นเข้าไปอยู่ที่ นั่นจริง ๆ เลยล่ะ ให้เรามาแข่งกันว่าใครจะสามารถเป็นราชา ของโลกนั้นก่อนกัน ๆ ใครทำได้ก่อนพวกเราจะนับถือเลย ตกลงมั้ย"
"ก็น่าสนนะ เริ่มกันวันนี้เลยดีมั้ยล่ะ"
ชายที่ชื่อ เรน เอ่ยเสียงเรียบ
"ถ้างั้นพวกเราชนแก้ว เฮ!!"
บรรยากาศแห่งความสนุกยังคงดำเนินต่อไป จนสิ้นสุดลงในเวลา 6 โมงเย็น ทุกคนเดินทางไปร้านขายเกมส์ในห้างสรรพ สินค้าบนชั้นบนสุด เพราะชั้นบนนั้นเป็นโซนขายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ล้วน ๆ เมื่อทุกคนซื้อกันเสร็จจึงแยกย้ายกันกลับเพื่อไปทำภารกิจของตนเอง ก่อนกลับชายที่ชื่อ เอส บอกกับทุกคนว่า
"ห้ามพวกเราร่วมทีมกันเด็ดขาด ให้หาทีมของตนเองและมาแข่งกัน"
นั่นเป็นคำสุดท้ายก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
.......
"อืม อันนี้ต่อกับอันนี้ และก็อันนี้มาเสียบกับตรงนี่"
เสียงของโต้งที่ง่วนอยู่กับการต่ออุปกรณ์ เกมส์อย่างตั้งอกตั้งใจ เขาพลางเช็ดเหงือและยกน่ำอัดลมขึ้นมาดื่มเป็นครั้งคราวเพื่อคลายความเมื่อยล้า
"ในที่สุดก็ต่อเสร็จสักที ถ้ารู้ว่าต่อยากขนาดนี้ รู้งี้ซื้อแบบสำเร็จรูปมาแล้ว เฮ้อ!! ไหนลองอ่านคู่มือหน่อยสิ"
คู่มือ...
1. ท่านสามารถออนไลน์สูงสุดได้แค่แปดชั่วโมงเท่านั้น ถ้าเกินระบบจะออฟไลน์ให้โดยอัตโนมัติเพื่อ ไม่ให้สมองทำงานหนักเกินไป
2.
ต้องเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตหรือ WIFI ในขณะเล่น
3.
ท่านสามารถสมัครไอดีเดียว ต่อหนึ่ง SD card เท่านั้น ถ้าจะสมัครใหม่ต้องเปลี่ยน SD card อย่างเดียว ไม่สามารถลบได้
4.
ถ้ามีไฟสีแดงกระพริบอยู่ แสดงว่าเครื่องนั้นเริ่มมีปัญหา ต้องเปลี่ยนซ่อมโดยด่วน
5.
แนะนำให้เชื่อมต่อ wifi ผ่านสมาร์ทโฟนของท่านเผื่อมีคนติดต่อโทรมาระบบจะเปลี่ยนแปลงเป็นคลื่นความถี่ให้ ท่านที่ออนไลน์อยู่ได้รับรู้
....
"อ่านแค่นี้ก็พอแล้วมั้ง เอาล่ะมาเริ่มกันเลยดีกว่า"
เขาปิดสมุดคู่มือและหยิบเครื่องเกมส์รูปร่าง เหมือนหมวกกันน็อกมาพินิจพิเคราะห์
"เปิดตรงนี้สินะ"
ทันทีที่เขากดปุ่ม ไฟสีเขียวเล็ก ๆ ก็สว่างขึ้นพร้อมกับเสียงของเครื่องทำงาน เข้าใจว่าพร้อมทำงานแล้ว โต้งหยิบมันขึ้นมาใส่ และทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม ๆ
"เอาล่ะ เริ่มต้นออนไลน์"
ทันทีที่กดปุ่มสตาร์ทภาพรอบตัวก็เริ่มพร่ามัว ลงและมีแสงสว่างสีขาวสว่างจ้าเข้ามาแทนที่ และความสนุก จะเริ่มต้นขึ้นจากนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น