คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
" เาำลัมา อีไม่นาน….
รีบหนีไปะ! …"
มืออนาสั่นเทา้วยวามลัว วาเหลือโพล้อมอัวอัษรที่ถูเียนึ้นอย่าเร่รีบ้วยลายมือทีุ่้นาอหล่อนมาทั้ีวิ ราบหมึยัไม่ทันแห้ี มันิึมลบนนิ้วมือผอม ๆ อหล่อน วามลัวืบลานเาะินหัวในแทบะอาเียนออมา…
่วเวลานี้ ือวามเลวร้าย มืบอไรุ้หมาย …
สัมผู้วิเศษอยู่ในวามมืมิอีรั้…
อมมารลับมาแล้ว….
เาลับมาเรืออำนาอีรั้…ยุสมัยที่เยรุ่นเรื่อแปรเปลี่ยนไปเป็นวามมืำ ผู้เสพวามายลับมา พวเาเป็น่ารับใ้ที่สื่อสัย์ และพร้อมที่ะทำามบัาอลอมื
นาสะอึและเ็บปว ลิ่นอวามาย และวามเลวทรามลอยอบอวลห้อโโรโโสแห่นี้ที่หล่อนใ้เป็นที่หลบภัย หาแ่วาอนาแ็ร้าว นาไม่มีเวลาอี่อไปแล้ว ารโมีรั้่อนทำให้นาสูเสียลูสาวและลูเยให้ับวามรุนแรอสราม นาไม่แม้แ่ะมีเวลาที่ะร่ำไห้ มือผอมแห้่อย ๆ ล้วหยิบไม้ายาสิทธิ์ มน์าถาอหล่อนะทิ้ร่อรอย แ่หล่อนไม่สนใมันไม่ หล่อนะไม่อยู่ที่นี่อี่อไปแล้ว
เปลวไฟสีเียวลามเลียแผ่นระาษใบนั้น มันลุโนเหมือนหัวใอหล่อน นาบอับัวเอว่าะไม่มีทายอมแพ้ให้ับวามเลวร้าย นาะไม่ยอมเป็นเหยื่ออี่อไป…
ผ้าสีน้ำาลเ้มถูโยนเ้าไปในเปลอเ็ทารน้อยที่ำลันอนหลับใหลไม่รู้เรื่อ ใบหน้าอเ็ายาวสะอาบริสุทธิ์ใสเสียนทำให้นาหัวใระุไหว หลานายือทุสิ่ทุอย่าที่่หลเหลือ เาเป็นวามีามที่พ่อับแม่อเายืนหยัปป้อแม้ในวินาทีสุท้าย….
และนาะ้อปป้อหลานายเพียนเียวอนาให้ไ้…
“ู่วว….”
นา่อย ๆ ปลอบเ็น้อยที่ส่เสียเล็น้อยเมื่อเาำลัถูรบวนารนอนอันแสนหวาน ใบหน้าอนาอ่่อนแสลยามเอื้อยเอ่ยเพลล่อมเ็แผ่วเบาและนุ่มนวล ไม่นานเ็าย็หลับไปอีรั้ นา่อย ๆ อุ้มทารน้อยไว้แนบอใ้ผ้าสะอาห่อายและมัเ็ายไว้แนบัว เสื้อลุ่มะ่วยป้อันและทำให้เ็ายอุ่นสบาย นายับผ้าปัป้อเ็ายาวามหนาวเย็น
ไม่มีเวลาเหลืออี่อไป นาไม่แม้แ่ะวยหยิบสิ่ใิัวไปไ้ ที่นี่ะลายเป็นเพียวามทรำเท่านั้น แม่มสูวัยสูลมหายใ นาเร้นายออาประูไม้ผุพั วาอนาแน่วแน่ มุ่หมายไปยัสถานที่เพียแห่เียวเท่านั้นที่นาะสามารถวาใไ้…
อทไว้นะหลานยาย…
หลานะ้อเ้มแ็เหมือนแม่อหลาน
เท็ี้ ท็อส์ ลูปิน…
.
.
.
.
.
.
Talk
ฝาิามเรื่อใหม่อูเลีย้วยนะะ
บรรยาาศอาะมืมนสัหน่อย…แ่รับรอว่าะไม่ปวับแน่ ๆ ่ะ
ูเลียเป็นสุนิยมเสมอมา…แ่อยาลอเียนอะไรทีู่แปลใหม่บ้า
เอาใ่วย้วยนะะ ฮือ ทนไม่ไหว อแอบมาลบทนำ่อนนะะ แ่ะเริ่มลเนื้อเรื่อา ันายันบ่ะ
ความคิดเห็น