คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 (100%)
ปัง! ปัง! ปัง!
"ตื่นได้แล้วลูก สายแล้วนะ" แม่เคาะประตูแรงมากจนฉันตื่น แต่ฉันก็นอนต่อ ฮ่าๆๆ
".............."
ปัง! ปัง! ปัง!
"ถ้ายังไม่ตื่นงั้นแม่บอกให้ฟรุตตี้ไปโรงเรียนเลยนะ แล้วบอกครูว่าลูโดดเรียนโอเคมั้ย" โอ้โห! แม่โหดค่ะ
"0.0 ค่า... รีบไปเดี๋ยวนี้ละค่ะ" ฉันลุกรี้ลุกรนตื่นแล้วรีบไปอาบน้ำ ทำไมแม่ต้องขู่กันด้วยนะ บอกดีๆไม่ได้รึไงกัน (บอกดีๆฉันก็ไม่เคยตื่นหรอก ฮ่าๆๆ) แลนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันตื่นสาย =_=" ฉันก็ไม่ได้นอนดึกนี่นา ก็แค่ 5 ทุ่มครึ่งอ่ะ ก็เหมือนคนอื่นๆเค้าอ่ะ สงสัยเมื่อคืนฉันจะฝันค้าง อิอิ ^0^ ตั้งแต่ที่ฉันได้เจอพี่เบ็นท์นักร้องนำวง Chilly Cold ที่งาน ซู่ซ่าบ้าบิ่น วันนั้นละ ฉับเก็บมาฝันทุกคืนเลย คนอะไรก็ไม่รู้น่ารักมากมาย หล่อก็หล่อ ใครได้เป็นแฟนนะโชคดีมากๆเลยล่ะ (แต่ฉันขอโสด อิอิ)
อ้าว! นี้ฉันอาบน้ำนานยังเนี่ยมัวแต่เพ้อถึงพี่เบ็นท์อยู่ได้ ยัยฟรุตตี้รอฉันตายเลย ฉันรีบอาบน้ำด้วยความเร็ว 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และแต่งตัวด้วยความเร็ว 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (เวอร์ไปๆ) พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบวิ่งลงมาที่ชั้นล่าง แต่ปรากฏว่า ยัยฟรุตตี้ไปโรงเรียนซะแล้ว โดยที่ไม่รอฉันเลย เห้อ! แล้วทีนี้ฉันจะไปโรงเรียนยังไงดีละเนี่ย นั่งรถไปโรงเรียนเองก็ไม่เป็น รถแม่ก็เสียเอาไปซ่อมอยู่ เซงๆๆ ~.~
"แม่ แล้วหนูจะไปโรงเรียนยังไงล่ะค่ะ"
"เอาอย่างนี้ แม่ให้ต้าร์มารับละกัน ตอนนี้ต้าร์คงยังไม่ไปโรงเรียนหรอก"
"หา!" ทำไมต้องเป็นหมอนี้ด้วยนะ ฉันกับหมอนี้ยิ่งไม่ถูกกันอยู่ด้วย แล้วยังให้มานั่งรถคันเดียวกันเนี่ยนะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก
"หาทำไม หรือว่าจะไม่ไปเรียนแม่จะได้บอกครูว่าลูกโดดเรียนไม่ไปเรียน"
"ค่ะ ก็ได้ค่ะ" ฉันต้องไปกับหมอนี้จริงๆหรอเนี่ย เอาวะเป็นไงเป็นกันแต่ฉันจะพยายามไม่พูดกับหมอนี้เด็ดขาด พูดด้วยทีไรกวนประสาทฉันทุกที
คุยกันมาตั้งนานฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ฉันชื่อเฟรชชี่ สาวน้อยน่ารัก สดใส เป็นมิตรกับทุกคน และที่สำคัญที่สุดคือ สวยมากๆเลยล่ะ หุหุ ^.^ ส่วนเพื่อนฉันคนที่ชื่อ
ฟรุตตี้ เป็นคนที่ร่าเริง สดใส ได้ตลอดทั้งวัน ถ้าให้ยิ้มได้ทั้งวัน มันก็ยิ้มได้เลยล่ะ และอีกคน คนที่ชื่อต้าร์ เป็นเพื่อนบ้านอยู่หมู่บ้านเดียวกัน อยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่อยู่คนละห้อง เราไม่ถูกกันอย่างมาก เจอหน้ากันกี่ครั้งไม่เคยเลยที่จะคุยกันดีๆต้องทะเลาะกันทุกครั้ง นั่งโม้มาตั้งนานต้าร์มารับแล้ว
"แม่หนูไปแล้วนะ สวัสดีค่ะ"
"เออ ขับรถดีๆละ"
"นี่ยัยเฟรชชี่จะขึ้นรถได้ยังจะยืนรอใครมาตอนรับละ" นั่นไง มาถึงก็หาเรื่องซะและ
"รู้แล้วยะ" ฉันตอบแบบไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แล้วค่อยเดินไปขึ้นรถ
"ตื่นสายอีกแล้วละซิ เธอนี้ประจำเลย แม่เธอเล่าให้ฉันฟังบ่อยๆ ฮ่าๆๆ"
"แล้วไงละ ตื่นสายแล้วทำไม"
"ก็ไม่ทำไม" นี้ถ้าไม่กวนฉันสักวันสงสัยคงจะลงไปชักดิ้นชักงอกับพื้นแล้วมั้ง
"ฉันขอนั่งเงียบๆได้มั้ย นายหยุดพูดก่อนได้ป่ะต้องใช้สมาธิ"
"อืมๆ ไม่กวนก็ได้"
ที่จริงฉันว่าน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้วนะ
"อ้าวนี่ จะถึงโรงเรียนแล้ว"
"รู้แล้วน่า ไม่โง่ซะหน่อย"
"จ้า ฉลาดจริงจริ๊ง แม่คุณ"
แน่นอนค่ะ ^0^ โฮะๆ
ความคิดเห็น