ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    How long นานเท่าไรหัวใจไม่หยุดรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro Memory ความทรงจำและคำสัญญา

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 56


    Intro

    Memory ความทรงจำและคำสัญญา



    ----------เมื่อ 10 ปีก่อน--------------
     

    “เชอรีนนนน เชอรีน อยู่ไหนลูก มาช่วยแม่เก็บของทางนี้หน่อยลูก เชอรีนนนนนน”
     

    “ค่า คุณแม่ เก็บตรงไหนอีกคะ รีนเมื่อยไปหมดแล้วนะ”เสียงของสาวน้อยแก้มใสบอกแม่ของเขาอย่างอิดโรย
     

    “ใกล้เสร็จแล้วหล่ะลูก เก็บตุ๊กตาแล้วก็ของเล่นลูกไปใส่หลังกระบะด้วยนะ ถึงเวลาจะได้ไปกัน”เสียงผู้เป็นแม่บอกลูกสาว
     

    คนเล็กผู้เป็นที่รักยิ่งของครอบครัวหรเวชกุล พวกเขากำลังเก็บของกันอย่างขะมักเขม้น เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงพวกเขาต้อง
     

    ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ ก็เพราะ คุณพ่อของเขาได้ไปซื้อบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่โตกว่าบ้านหลังเล็กๆเก่าๆหลังนี้
     

     “คุณแม่ขา  รีนขอไปบอกลาพี่ดิวกับน้าพรได้ไหมคะ”สาวน้อยพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยเล็กน้อย ดิวและเชอรีนเล่น
     

    ด้วยกันมาตั้งแต่เชอรีนจำความได้ เพราะ รั้วบ้านของทั้งสองติดกันและครอบครัวของดิวและเชอรีนก็สนิทกันมาก
     

     ดิวเป็นพี่ชายที่เชอรีนรักมากไม่แพ้พี่ฌาน และ พี่คุณ พี่ชายแท้ๆของเธอที่ต้องไปอยู่กับคุณอาของเธอที่อเมริกาตั้งแต่เด็กๆ
     

    เด็กๆในหมู่บ้านต่างก็ชอบแกล้งเชอรีน เพราะ เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผมยาวแก้มย้วยแถมไม่สู้คนอีกต่างหาก ชอบมาดึง
     

    แก้ม ดึงผมบ้างหล่ะ แกล้งเอาตุ๊กตาเธอไปซ่อน แต่ทุกๆครั้งก็ได้ดิวช่วยไว้เสมอ ไม่แปลกที่สองคนนี้สนิทและผูกพันกันมาก
     

    เธอเดินออกไปมองรั้วบ้านของดิวก่อนจะแง้มเปิดออกอย่างเบามือ
     

    “น้าพรขา น้าพร” เสียงเล็กแหลมตะโกนเรียก น้าพร ผู้เป็นแม่ของดิว น้าพรเป็นคนใจดี ชอบทำขนมให้เชอรีนกินบ่อยๆ จน
     

    เชอรีนติดใจเลยชอบมาเล่นบ้านดิวบ่อยๆ
     

    “อ้าว หนูเชอรีน น้ากะว่าจะไปช่วยเก็บของอยู่เลย หนูไม่อยู่น้าคงเหงาแย่ไม่มีเพื่อนคุย ใครจะคอยมาชิมขนมฝีมือน้าหล่ะ
     

    เนี่ย” น้าพรพูดพร้อมกับลูบหัวเชอรีนอย่างเอ็นดู
     

    “หนูก็คงคิดถึงขนมฝีมือน้าพรมากๆแน่ๆเลย แล้วพี่ดิวอยู่ไหนคะน้าพร”
     

    “อ๋อ เจ้าดิวน่ะเหรอลูก โน่น นั่งอยู่ชิงช้าสวนหลังบ้านตั้งนานแล้ว เห็นซึมๆสงสัยจะไม่อยากให้หนูเชอรีนไปแน่เลย”
     

    “งั้น หนูขอไปลาพี่ดิวนะคะ”
     

    “จ้า น้าขอให้หนูโชคดีนะลูก ว่างๆก็แวะมาเยี่ยมน้ากับเจ้าดิวบ้างนะลูก”น้าพรดึงเชอรีนเข้าไปกอดอย่างอ่อนโยน เชอรีนใช้
     

    มือน้อยๆของเธอกอดตอบอย่างตั้งใจ
     

    “ค่า คุณน้า”
     

    ++สวนหลังบ้าน++
     

    สายลมเย็นพัดผ่านใบหน้าของเด็กชาย เขาที่กำลังนั่งนึกถึงวันก่อนๆที่ได้เล่น ได้คุยกับสาวน้อยข้างบ้านที่เขาแอบชอบเธอ ใช่ เขาแอบ

    ชอบน้องสาวข้างบ้าน สาวน้อยที่มีรอยยิ้มสดใสชวนให้เขายิ้มตามทุกครั้งที่เห็น สาวน้อยที่เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอเขาจึงต้องคอย

    ปกป้องเธอทุกครั้งที่เธอโดนแกล้ง แต่วันนี้เธอกำลังจะย้ายบ้าน ย้ายไปอยู่ไกลจากเขา เขาคงต้องคิดถึงเธอแย่ เขาคงไม่ได้เห็นรอยยิ้ม

    สดใสนั่นอีก คงไม่ได้เห็นแล้ว..............





    สวัสดีทุกๆคนนะคะ ไรท์ตื่นเต้นจัง จะมีคนมาอ่านไหมน๊า ^^ 
    เม้นให้กำลังใจกันด้วยนะคะ ขอบคุณที่หลงมาอ่าน จะทำให้ดีที่สุดนะคะ ^____^
    อย่าลืมมมมม โหวตพี่ดิวกันนะคะ *7 รอติดตามกันด้วยนะ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×