คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10 น้ำแข็งใสกะคุณยายบานชื่น
Chapter 10
น้ำแข็งใสกะคุณยายบานชื่น
Cherreen Talk :
ตอนนี้ฉันกำลังหาวิธีแก้เผ็ดนายหนวดที่เดินลอยหน้าลอยตาใต้ชายคาบ้านคนอื่นสำรวจตรงนั้น ตรงนี้
ยังกะเป็นเจ้าของบ้าน น่าหมั่นไส้ ชิ - * -
“นี่เชอรีน เธอพาฉันเอากระเป๋าไปไว้บนห้องรับรองแขกหน่อยสิ”เขาแบกเป้ใบใหญ่เข้ามาตรงหน้าฉัน
“นี่มันไม่ใช่เรื่องของฉัน นายกลับไปนอนบ้านตัวเองไม่ได้หรอ ฉันดูแลตัวเองได้น่า”ฉันพยายามพูดเพื่อให้
เขาไม่ต้องมาคอยดูแลฉัน
“ถ้าเธอดื้อ ฉันจะโทรไปบอกแม่เธอ”เอาแม่ฉันมาขู่เหรอยะ นายหนวด ฮึ่ยยยย
“เชิญเลยย่ะ ไปฟ้องเลย ไม่กลัวหรอก” ถึงแม่จะหักค่าขนม ลิบของฝากยังไงก็ยังดีกว่าให้
นายนี่มาลอยหน้าลอยตาอยู่ในบ้านของฉัน
“งั้น ฉันก็จะบอกแม่เธอว่า......เธอแอบไปเที่ยวกลางคืน แล้วกินเหล้าจนเมาแอ๋ แถมไม่ยอมกลับบ้านด้วย”
ไอ่หนวดบ้า!!!! กล้าเอาเรื่องนี้มาขู่ฉันได้ไง ฉันจำใจต้องยอมพานายนั่น เดินขึ้นมาบนห้องรับรอง
ถ้าฉันไม่กลัวแม่จะรู้เรื่องที่ฉันโกหกแล้วโกรธ ฉันตะเพิดนายออกไปตั้งนานแล้วย่ะ
“ถึงแล้ว นี่!ห้องรับรอง นายนอนนี่ แล้วอย่ามาลุ่มล่ามห้องฉันนะ”
“แล้วห้องนอนเธออยู่ไหน”เรื่องอะไรฉันจะบอกให้โง่หล่ะ ฉันเดินออกมาจากห้องรับรองนั้น ทิ้งให้นายนั่น
สงสัยอยู่อย่างงั้นหล่ะ
“ระวังนะ ผีหลอกขึ้นมาฉันจะไม่ช่วยเธอเลยแล้วฉันก็จะบอกให้ผีไปหลอกเธอด้วย”เสียงนั่นตะโกน
หลอนหลอนฉันมาจากด้านหลัง
“ห้องฉันอยู่ตรงข้ามห้องรับรองน่ะ”ฉันหันกลับไปพร้อมชี้ไปที่ห้องฝั่งตรงข้ามห้องรับรองซึ่งมันคือ ห้องนอน
ของฉันเอง ฉันไม่น่าเกิดมากลัวสิ่งลี้ลับอย่างนี้เลย นายนั่นหัวเราะกับท่าทีของฉัน อย่าให้ฉันได้เอาคืน
บ้างนะ จะล้างแค้นให้สาสมเลยยยย
“เฮ้อออออ ร้อนจังเลย อยากกินน้ำแข็งใสจังงงง”ฉันนั่งบ่นอยู่บนโซฟที่มีนายดิวนั่งอยู่ข้างๆ
หวังว่านายนั่นจะสนใจฉันบ้างนะ ทำไมไม่หันมาเลยยยย หันมานะ โอมมมม หันมา!!!
“อยากกินก็ไปซื้อสิ บ่นยังงี้จะได้กินไหมหล่ะ” นายนี่ พูดดีๆด้วยก็มากวน ใจเย็นไว้ เชอรีน เย็นไว้
“นายเป็นคนดูแลฉันไม่ใช่เหรอ ก็ต้องไปซื้อมาให้ฉันกินสิ”ฉันพยายามยิ้มหวานหลอกล่อนายนั่น
“อื้ม ก็ได้เอาอะไรหล่ะ” เย้ๆ นายนี่หลงเข้ามาในแผนฉันแล้ววว คราวนี้แหละ ฉันจะแก้เผ็ดนายให้แสบเลย
คอยดูนะ
“เอาน้ำแข็งใสสีชมพูนะ ใส่ทับทิมกรอบ ขนมปัง วุ้นมะพร้าวส่วนนายอยากกินอะไรก็ซื้อมาเลย”
ฉันพูดพร้อมยื่นแบงค์ร้อยให้เขา
“แล้วร้านน้ำแข็งใสของเธออยู่ตรงไหนเหรอ”
“ก็อยู่แถวๆหน้าหมู่บ้านอ่ะ นายหาเอาไม่ยากหรอก”ฮ่าๆๆๆๆ ฉันได้เพียงแอบหัวเราะในใจ
ตั้งแต่ฉันเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านนี้ ยังไม่เคยหาร้านน้ำแข็งใสเจอเลย แล้วนายนี่จะหาเจอได้ยังไง
เสียงสตาร์ทรถออกไป แสดงว่านายนั่นไปแล้วสินะ นายผิดเองนะที่อยากแกล้งฉันก่อนทำไมหล่ะ
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ฮ๊าๆๆๆๆๆ ถึงนายจะขี่รถจนน้ำมันหมด หน้าหมู่บ้านก็คงไม่มีร้านน้ำแข็งใสหรอก”
บึ๋นนนน เอี๊ดดดดดดดดด
เสียงรถนายนั่นนี่ ฉันรีบวิ่งออกไปดูหน้าบ้าน นายนั่นต้องไม่ได้น้ำแข็งใสมาแน่ คราวนี้แหละ !!!!
ฉันจะวีนจนนายนี่ทนไม่ได้แล้วลาออกไปเลย
“เป็นไงหล่ะ ไม่ได้ใช่ไหม นายเป็นคนดูแลประสาอะไร แค่นี้ยังหามาไม่ได้เลย ฉันว่านายไม่เหมาะสม
ที่จะเป็นคนดูแลฉันหรอกนะ!!!!”
“พูดจบยัง......อ๊ะ นี่น้ำแข็งใสสีชมพู ใส่ทับทิมกรอบ ขนมปัง วุ้นมะพร้าว แล้วนี่ เงินทอน 88 บาท”
เขายื่นถุงน้ำแข็งใสสีชมพูหวานเย็นนั่นมาให้ฉัน ห๊ะ!!!นายนี่ไปซื้อน้ำแข็งใสมาได้ยังไง
“นี่ นายไปซื้อน้ำแข็งใสมาได้ไง หน้าหมู่บ้านมันไม้มีร้านน้ำแข็งสักหน่อย!!! นายไปซื้อมาจากไหน”
“ก็หน้าหมู่บ้านไม่มี ขี่รถไปอีกนิดก็มีร้านขายน้ำแข็งใสอยู่ไง แล้วเธอรู้ได้ไงว่า หน้าหมู่บ้านไม่มี
เธอคิด........”
“นี่นาย หยุดนะ เอ่อออ แล้วใครบอกนายว่าฉันจะกินน้ำแข็งใสสีชมพู ฉันสั่งสีเขียวไม่ใช่เหรอย่ะ
ไปเอามาใหม่”ก่อนที่นายนั่นจะรู้แผนร้ายของฉัน ฉันชิ่งตัดบทด้วยการวีนให้นายนั่นออกไปซื้อใหม่
“แต่นี่เธอ ก็เธอเป็นคนบอกเองหนิว่าเอาสีชมพู”นายหนวดเถียงอย่างทันควัน
“บอกตอนไหน นายไปซื้อมาใหม่เลยนะ ถ้าไม่ไปก็ลาออกไปเลยไม่ต้องมาดูแลฉันหรอก”ฉันรู้สึกว่าตอนนี้
ฉันจะเริ่มหมั่นใส้ตัวเองแล้วสิ นายนี่ทำตัวเองเองหนิ ช่วยไม่ได้!!!
“นี่เธอ ได้ จะเอาสีอะไรว่ามา”
“สีเขียว อ่ะตังค์ เอาไป”ฉันยื่นเงิน 88 บาทที่ฉันกำอยู่ให้นายนั่นอีกรอบ
“ได้ รอแป๊ปนึง”เฮอะ นายคิดเหรอว่าคนอย่างฉันจะพอแค่นี้ !! รู้จักเชอรีนน้อยไปซะแล้ว
เสียงสตาร์ทรถของนายนั่นดังพอที่จะทำให้ฉันรู้ว่าเขาออกไปแล้ว ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกมีความสุขกับการได้
ทำอะไรอย่างนี้นะ สงสัย ฉันคงหมั่นไส้นายนี่มากเป็นทุนเดิมอยู่แล้วมั้ง
5 นาทีผ่านไป
“อ๊ะ นี่น้ำแข็งใสสีเขียว”มาไวจริงนะพ่อคุณ เขายื่นถุงน้ำแข็งใสสีเขียวครีมโซดามาให้ฉัน
“นี่นาย ทำอย่างนี้ฉันจะกินได้ยังไง ละลายหมดแล้วนะ เฮ่อ ใช้ไม่ได้เลย ไปซื้อมาใหม่เลยนะ”
ฉันเริ่มแผนการก่อสงครามร้าย ฉันบอกแล้วนายอย่ามาทำให้ฉันแค้น รู้จักเชอรีนน้อยไปซะแล้ว
“นี่ เธอ! ถ้าเธออยากกินแบบไม่ละลายก็ไปซื้อเองที่ร้าน โน่น นี่มันน้ำแข็งนะ ละลายแค่นี้เอง
กินๆไปเหอะ อย่าเรื่องมากน่า”
กรี๊ดดดดดดดด นายนี่ว่าฉันงั้นเหรอ เกิดมายังไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าพูดกับอย่างนี้เลยนะ -0-
“นาย พูดยังงี้กับฉันได้ยังไง นายเป็นคนดูแลฉันนะ ฉันให้ทำอะไรก็ต้องทำสิ ถ้ายังงั้น ลาออกไปเลย”
“ขอโทษนะครับ ผมมาเป็นคนดูแลครับ ไม่ใช่คนรับใช้”นายนั่นยอกย้อน สีหน้าถือดีของเขามันทำให้
อารมณ์โกรธของฉันเดือดปุดๆ อยากจะกระโจนเข้าไปกัดคอนายนี่จริงๆ ถ้าไม่ติดที่ว่าไอ่หนวดนี่
กุมความลับที่ฉันเมาแอ๋คืนนั้นไปบอกแม่ฉันนะ
“นายอยากได้เท่าไร”เอาเงินให้ไปเลย ถึงแม้ฉันจะอยู่คนเดียวก็ยอม ดีกว่ามานั่งทะเลาะกับอีตานี่ทุกวัน
“คิดจะเอาเงินฟาดหัวฉันเหรอ เธอคิดผิดนะ”เขาทำหน้าตาเอือมระอาก่อนนี่จะหันหลังแล้วเดินหนีฉันไป
“นายยยยยยย หยุดนะ ฉันบอกให้หยุดไง!!!”ฉันตะโกนอย่างสุดเสียงเพื่อเรียกให้คนตรงหน้า
หันหน้ากลับมาคุยกับฉัน
ปิ๊งงงงงงง ป่องงงงงงงงง
เสียงออดหน้าบ้านทำให้ฉันต้องชะงัก ฉันรีบวิ่งออกไปดูที่ประตูรั้ว เพื่อดูหน้าบุคคลที่เป็นเจ้าของ
เสียงออดนั่น ฉันเห็นผู้หญิงแก่ อายุประมาณ 50 กว่า ตัวไม่เตี้ยและไม่สูงมาก ท่าทางดูใจดีและเป็นมิตร
ยิ้มให้ฉันผ่านรั้วบ้าน ก่อนที่ฉันจะเดินไปเปิดประตูให้คุณยาย
“คุณยายมาทำอะไรคะ”ฉันถามคุณยายอย่างเป็นมิตร
“อ๋อ นี่คุณหนูเชอรีน ใช่ไหมคะ คือแม่ของหนูจ้างให้ยายมาคอยดูแลหนูอ่ะจ้ะ คอยทำกับข้าวแล้ว
ทำความสะอาดบ้านด้วยจ้ะ ยายชื่อชื่นนะจ้ะ เรียกสั้นๆว่า ‘ยายชื่น’ ก็ได้จ่ะ”ฉันยิ้มตอบคุณยายก่อนที่
จะพาคุณยายเข้ามาในบ้าน โดยที่นายหนวดปลาหมึกนั่นยังคงยืนดูเหตุการ์ณที่ข้างๆประตูรั้ว
ฉันพาคุณยายเดินเข้ามาข้างในจนถึงห้องนั่งเล่น
“อ่าว คุณหนูทำไมเอาน้ำแข็งใสไว้บนโต๊ะยังงี้หล่ะคะ ละลายหกใส่หมดเลย”คุณยายพูดพร้อมจะเดินไปเก็บ
ถุงน้ำแข็งใสสีเขียว แต่ก่อนที่คุณยายจะก้มลงเก็บก็มีถือใหญ่ของใครบางคนหยิบไปก่อน
“ผมเก็บเองครับคุณยาย ผมซื้อมาผิดครับ คุณหนูเลยไม่กินมันเลยละลายอย่างที่เห็น” นายดิวก้มลงเก็บถุง
น้ำแข็งใสก่อนที่จะประชดประชันฉันด้วยน้ำเสียงนั่น คำพูดของนายหนวดทำให้คุณยายหันมามองหน้าฉัน
“ไม่ใช่นะคะคุณยาย รีนกินอิ่มแล้วน่ะคะ พอดีได้ยินเสียงออด เดินออกไปมันเลยละลาย”ฉันหัวเราะกลบ
เกลื่อนความผิดที่มี ก่อนที่ยายจะเข้าใจผิดก่อนว่าฉันเป็นเด็กที่เอาแต่ใจ
“เอ้า แล้วพ่อหนุ่มคนนี้เป็นใครกันจ๊ะ”
“อ่อ เค้าเป็น”
“ผมเป็นคนคอยดูแลคุณหนูเชอรีนเหมือนกันครับ”นายนั่นชิ่งตัดหน้าตอบคำถามคุณยายก่อนฉัน
กลัวหล่ะสิว่าฉันจะป้ายสีนาย ฮึ! นายนั่นพูดก่อนจะเดินเข้าไปในครัว เพื่อเอาถุงน้ำแข็งใสในมือไปทิ้ง
“คุณหนูขา งั้นยายเริ่มงานเลยนะคะ”คุณยายชื่นพูดพร้อมยิ้มชื่นมื่นกลับมาให้ฉัน
“คุณยายไม่ต้องเรียกหนูว่า คุณหนู หรอกนะคะ เรียกว่า เชอรีนก็พอ หนูไม่ชอบคำว่าคุณหนูมันฟังดูแล้ว
ขัดหูจังเลยค่ะ”จริงๆนะ ฉันไม่อยากให้ใครเรียกฉันว่า คุณหนู ยังงั้นยังงี้ฉันรู้สึกไม่ชอบยังไงไม่รู้
“ค่ะ คุณหนู เอ้ย!! หนูเชอรีน ยายชื่นรับทราบ”
——เพื่อดางดวงนั้นที่ฝันที่อยากเป็น เพื่อดาวดวงนั้นและฝันคงไม่ไกลลล——
แหม เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์คุณยายที่อินเทรนด์จริงๆนะเนี่ย ยายชื่นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกดรับสาย
“ฮ่า!!! ว่ายังไงนะ ไอ่ป่วนถูกรถชนนนนน โอ่ยยยย ยายจะเป็นลม แล้วเป็นอะไรมากไหม”ยายพูดด้วย
เสียงสั่น เพราะความตื่นตระหนก เสียงยายดังมากพอที่จะทำให้คนที่อยู่ในครัววิ่งออกมาด้วยความตกใจ
ฉันกับนายหนวดมองหน้ากันแวบนึง ก่อนที่จะฟังคุณยายคุยโทรศัพท์อย่างตั้งใจ
“ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ยายจะทำยังไงดีหล่ะเนี่ย พระคุ้มครองนะลูก ป่วนเอ้ยไม่น่าเลย”เสียงของคุณยาย
ดูเศร้า ร่างเล็กของยายทรุดลงนั่งบนโซฟา
“งั้นยายขอคุยกับเจ้านายก่อนนะลูกแล้วยายจะโทรบอกอีกที” ยายวางหูโทรศัพท์ก่อนที่จะมองหน้าฉันด้วย
น้ำตาที่คลอเต็มทั้งสองตา
“คุณยายเป็นอะไรค่ะ/ครับ”ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ฉันกับปีศาจปลาหมึกนั่นปรี่ไปถามคุณยายพร้อมกัน
“หลานยายที่อยู่บ้านนอกน่ะลูก ถูกรถชนตอนนี้อาการ เป็นตายเท่ากัน ฮึกๆๆ”น้ำตาไหลรินอาบสองแก้ม
ของคุณยาย ฉันก็อดที่จะสงสารคุณยายไม่ได้
“แล้ว ยายจะทำยังไงต่อครับ”นายนั่นชิงบทถามยายก่อนที่ฉันจะเปิดปากถามเพียงไม่กี่วินาที น่าหมั่นไส้ -*-
แต่นี้ไม่ใช่เวลาหมั่นไส้ใครนะเชอรีน เป็นห่วงคุณยายก่อน
“ยาย รับปากกับแม่ของหนูเชอรีนไว้แล้วว่าจะดูแลหนู แล้วคุณหญิงก็ได้ให้เงินทั้งหมดกับยายไว้แล้ว
แล้วเงินทั้งหมดนั่น ยายก็เอาไปไถ่ที่นาหมดแล้ว ถ้ายายจะไปดูแลหลานก็คงไม่ได้ ยาย ฮือๆเสียใจ”
คุณยายคงจะลำบากใจในเมื่อรับเงินทั้งหมดไปแล้ว แต่กลับไม่ได้ดูแลฉัน
“คุณยายขา ไม่เป็นไรค่ะ ช่างมันเถอะ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ชีวิตของหลานยาย
เชอรีนอยู่ที่นี่ดูแลตัวเองได้ ยังไงก็มีนายนี่อยู่อีกคน”ฉันชี้ไปทางนายหนวดที่ตอนนี้ดูเป็นห่วงคุณยาย
ไม่แพ้กัน
“จะดีหรอจ๊ะ แต่ยายรับเงินไปหมด ยายคงจะไม่มีปัญญาใช้คืนคุณหญิงง่ายแน่”ยายยังคงกังวลกับ
เงินทั้งหมดที่รับมาจากแม่ฉัน
“เชอรีนจะยังไม่บอกแม่นะคะคุณยาย คุณยายไม่ต้องห่วง รีบไปดูหลานนะคะคุณยาย”ฉันจับมือคุณยาย
คุณยายพยักหน้าทีนึง ก่อนที่จะน้ำตาไหลอีกรอบ
“งั้น เชอรีนเรียกแท็กซี่ให้นะคะ นี่นายดิวเรียกแท็กซี่มาให้คุณยายหน่อยสิ”ฉันหันไปทางนายหนวดนั่น
ก่อนที่เขาจะทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
ตอนนี้ ฉันและคุณยาย เดินออกมารอแท็กซี่ที่หน้าบ้าน โดยมีนายดิวถือกระเป๋าเสื้อผ้าของคุณยาย
ยืนอยู่ข้างๆ
“นั่นไงแท็กซี่มาพอดีเลย” แท็กซี่สี่ชมพูกำลังชะลอที่จะจอด
“คุณยาย นี่ค่ะ เงินเอาไว้เป็นค่ารถนะ”ฉันยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้คุณยายไว้ใช้
“หนูเชอรีน ยายไม่รู้จะตอบแทนหนูยังไงดี ถ้าไม่รังเกียจคนบ้านนอกอย่างยาย ยายขอกอดหนูได้ไหมลูก”
ฉันไม่รอช้า โผเข้ากอดคุณยาย คุณยายกอดฉันแน่น รู้สึกดีจัง ถึงแม้ว่าฉันกับคุณยายจะเพิ่งรู้จักกันแค่
ไม่กี่ชั่วโมง แต่ฉันรู้สึกดี สงสัยฉันจะถูกชะตากับคุณยายหล่ะมั้ง ไม่เหมือนกับบางคน - -
“ยายไปก่อนนะลูก”ยายพูดก่อนที่จะเข้าไปนั่งในแท็กซี่
“ยายโชคดีนะครับ”
“พ่อหนุ่ม ดูแลหนูเชอรีนดีๆนะลูก”ยายพูดฝากฝังฉันไว้กับอีตาหนวดนั่น ยายขา เชอรีนดูแลตัวเองได้น่า
“ครับ คุณยาย”นายดิวตอบรับคุณยายด้วยเสียงหนักแน่น
“หนูเชอรีน ขอบใจมากๆนะลูก ยายสัญญาว่ายายจะกลับมาตอบแทนหนู”คุณยายโบกมือลาฉันกับนายดิว
รถแท็กซี่สีชมพูเริ่มเคลื่อนออกไป คุณยายโบกมือลาฉันจนสุดตา ฉันเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับบุคคล
น่าหมั่นไส้ ฉันยังจำได้ว่าฉันยังทะเลาะกับนายนี่เรื่องน้ำแข็งใสอยู่ ชิ!!!!
“นี่เธอ งั้นวันนี้ฉันจะโทรไปลางานแล้วกันนะ เธอจะได้มีเพื่อนคืนนี้”
“ไม่จำเป็นย่ะ ถึงไม่มีนายฉันก็อยู่ได้”ฉันปฎิเสธนายนั่นที่อาสาจะอยู่เป็นเพื่อนฉันในเวลาที่เขาจะ
ไปทำงานที่คลับ
“เธอออออออไม่กลัวเหรออ กุ๊กกุ๊กกู๋ๆๆ OwO”เสียงเห่ามาของนายนั่นทำให้ฉันหลอนเบาๆ ฮือๆๆ
ฉันไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวน๊า ไม่เอาหรอก ยังไงมีนายนี่ก็อุ่นใจกว่า นี่ฉันเผลอคิดอะไรออกไปหนิ : (
ฉันไม่ได้ตอบอะไรนายนั่น เพียงแต่เดินเข้าไปในบ้าน ด้วยความรู้สึกแปลกๆ
ยังไงฉันก็ไม่ลืมหรอกนะว่านายทำฉันไว้แสบขนาดไหน OoO
ลืมกันยังนะ ลืมรีนดิวยังค้า ไรท์คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกกกกกกกกก
ไรท์อยากแต่งๆ อยากอัพเร็ว คืนนี้ก็ว่าจะแต่งต่อ อิอิ
ไรท์ขอบคุณทุกคนที่คอยติดตาม ไรท์อาจจะไม่ค่อยมีเวลาน๊าช่วงนี้ แต่เค้าจะตั้งใจทำนะ 
ยังไง ฝากติดตามด้วยนะ กำลังสนุกเลย ไรท์รับรอง คืนนี้จะเกิดไรขึ้นน๊า *0*
ฝากที่สุดดดดดดด *49307 วีคนี้ออก2 น๊า ไม่อยากให้พี่ดิวไปนะ ต้องสู้ๆ
ความคิดเห็น