ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : #I'm not the only one l short fic 1#
เรื่อนี้ไม่เียวเรื่อหลันะ่ะ เป็นฟิสั้นเน้ออ ั้นฟิหลัน๊า~
" นายให้สัาับันไว้ว่าะมีันนเียว นายลืมสัาอเราแล้วหรอ ยอแ นายลืมมันไปแล้วหรอ "
หลายเือน่อนน
" ะไปทำานแล้วหรอ " นัวเล็ว่า หันไปผูไทให้นรหน้า
" ใ่นะสิ้ " แบอมยิ้ม
" ุ้บบ " นัวเล็เย่
" นายนี้มันริๆๆเล่ย " แบอมยี้ผมนัวเล็
" ฮยอ หัวผมยุ่หมแล้วว " -3-
" ถึหัวยุ่นาย็ยัน่ารัในสายาฮยออยู่ีน๊า"
" ฮยออ่าาา >< "
" ทำเป็นเินน ืนนี้เ้ะโนนะ "
" ฮยอ ทะลึ่้า -.,- "
ฟอ ~~~ ( ฟอให่สะใไหมล่ะ -0- )
" ไปเล่ยย ไปทำานเล่ยยน่ะ " ันนัวโว่าไปที่ประู
" ั้นฮยอไป่อนนนะ "
" รับบ รีบับมานะรับบ "
หลัาที่แบอมออไปทำาน
" ฮัลโหล "
" ว่าไ แบอมไปทำานแล้วหรอ "
" ใ่ ไปเมื่อี้นะ "
" เ้ะันเ้าไปหา "
" โอเ บาย "
ยอแวาสายาปลายสายทันที ยอแะมีนมาหาที่ห้อแบบนี้แทบทุวัน ึ้แบอมนโ่ไม่รู้อะไรเล่ย
๊อๆ ๆ
ยอแที่ำลันั่อยู่โทรทัศน์อยู่ หันไปทาประู นปลายสายเมื่อี้มาถึแล้วล่ะมั่ ึเินไปเปิประู
" อ้าวว แบอมฮยอ " ยอแทำหน้าใเล็น้อยเมื่อเห็นนรหน้าไม่ใ่ปลายสายที่นพึ่ะวาไปเมื่อไม่ี่นาที
" ใอะไร ฮยอแ่ลืมเอสารหน่ะ " แบอมเินเ้ามา่อนะรไปที่โ๊ทำานให้ห้อนอน
" อ๋ออ " ยอแเินามเ้าไปในห้อ
แบอมที่ำลัหาเอสารที่นลืมไว้ ทำให้นัวเล็ที่ยืนอยู่หน้าห้อนอนัวล ว่านปลายสายอเาเมื่อะมาเอับแบอมหรือป่าวว
" อ่า เอแล้ว อยู่นี้เอ " แบอมหยิบเอสารึ้นมา และเินออมาาห้อนอน
ยอแสะุ้ หันไปทาแบอม
" เอแล้วหรอรับ "
" อ่า ั้นฮยอไปทำาน่อนนนะ " แบอมเินไปที่ประู
" ฮยอรัยอแที่สุ "
" ผีเ้าหรออฮยอ ? "
" ไอ้อ้วนนนิ่ ะหวานใส่สะหน่อยและูอบบเส้ " แบอมทำหน้าอนๆๆ
" ยอแ็รัแบอมฮยอที่สุใน8โลเล่ยรับบ " :P
" ้าบบ ั้นฮยอไปและนะ "
" รับ เินทาปลอภัยนะรับ "
เสียประูปิล
เห้อออ ~~ -0-
ยอแึเินไปที่โฟา เพื่อไปูโทรทัศน์ที่ัวเอเปิ้าไว้ ยอแนั่ล ่อนที่ะไ้ยินเสียเาะประูอีรั้
๊อๆๆ
" ใรอีล่ะเนี้ย แบอมฮยอลืมอะไรอีนะ "
ยอแึเินไปเปิประู
" อ้าวว มาและหรอ เ้ามา่อนน " ร่าสูเินเ้ามาในห้อ่อนะนั่ลที่โฟา
ยอแที่เินามเ้ามา ็นั่ล้าๆ
" ยอแ เมื่อไหร่นายะเลิะไอ้นี่มันสัทีห้ะ"
" รอหน่อยนะ แ๊สันฮยอรอยอแหน่อย
" ยอแเ้าไปออีน
" ันรอนายมาลอและ " แ๊สันออบบ
" เรามาทำอะไรสนุๆ ันีว่านะ " -,.-
" เอาั้นหรออ " หึหึ
ัททททททท ( เ็อายุ่ำว่า 18 ปีไม่วรรับมเห้ย มิ่ายย อะล้อเล). ~~~
เสร็ภาระิ
ยอแึเินไปส่แ๊สันที่หน้าประู ึ้อีไม่นานแบอม็ะลับมาาที่ทำาน
" แ๊สันฮยอ " นที่ำลัเินไปที่ประูหันมา่อนะให้ หอมฟอให่
ฟอ ~~
" นายนี้มัน " แ๊สันเปิหน้าผานัวเล็่อนะูบลเบาๆ
" น่ารั็บอ " :P
" ถ้านายไม่น่ารัันไม่หลนายนานนี้หรอ "
" รับๆ ฮยออะ ไปไ้แล้วว เ้ะแบอมฮยอะมาแล้วว "
" ไล่หรออ "
" ป่าวว นะรับบ ผมป่าววไล่ "
" ั้นฮยอไปนะ "
" บายรับ "
เสียประูปิล ยอแึัที่นอน ทำวามสะอาห้อ เพื่อรอนรัลับาที่ทำาน
Jaebeompart
ผมำลัเลิานรับ ผมำลัไปื้ออเพื่อะทำอาหารให้เ้าอ้วนทานรับ วันนี้เป็นวันพิเศษหน่ะ เป็นวันบรอบผมับเ้าอ้วนมันหน่ะ ผมับยอแบันมา 1 ปี็วันนี้แหละ ผมะทำเอร์ไพรส์ยอแนะรัว ผมะแล้ไม่ลับอนโหน่ะ
ผมึ่อสายไปหานเ้าอ้วนอผม
" อ้วนน "
" ื่อยอแไม่ไ้ื่ออ้วนเว่ย"
" แ่นี้เว่ยับฮยอหรอ "
" ยัมิินหร๊าา "
" วันนี้ฮยอไม่ลับอนโนนะ "
"ทำไม้าา "
" ฮยอิทำเอสารหน่ะ ว่าะนอนบริษัท "
" โหว ั้นืนนี้ยอแ็เหาะสิ้ "
" ืนนี้ืนเียวน๊า ยอแอ่าา เ้ะับไปฮยอัให้น่ะ "
" ฮยยอ้าา ทะลึ่ ~~ "
" มาทะลทะลึ่อะรายย ็เยๆันอยู "
" บ้าหน่ะ ฮยอทานอะไรยัรับ "
" ยัเล่ยย อ้วนล่ะ "
" แล้วรับ ฮยอทาน้าว้วยนะ อย่าหัโหมนะรับ ยอแเป็นห่ว "
" รับๆ ฮยอรัยอแที่สุ "
" ยอแ็รัแบอมฮยอรับ ุ้บๆ "
" ั้นแ่นี้่อนน๊า ฮยอทำานและ "
" บายรับ "
ผมวาสายานที่ผมำลัะทำเอไพรสใ์ห้ อนนี้ผมำลัเลือื้อ วัถุิบในอาหารมื้อพิเศษอผม
ในะที่ผมเินเลือื้อออยู่ ผม็ไ้ยินเสียอผู้ายนนึ่ึ้ำลัุยโทรศัพท์ ( ผมไม่ไ้เผือนะ )
" ว่าไ ยอแ "
ผมที่เินผ่านมาไ้ยินถึลับะั ใ่ยอแอผมไหม ใ่ยอแไหม
" ไม่อยู่หรอ เ้ะืนนี้ฮยอเ้าไปนะ "
ผมเริ่มไม่แน่ใแล้วว่าใ่ยอแอผมริๆหรือป่าว ทำไมมันบัเอิ นานนี้ ผมไม่รอ้า ผมรีบไป่ายอที่ผมื้อมา
End
" แบอมฮยอไม่อยู่ โทรหาแ๊สันฮยอีว่าาา " ยอแพูับัวเอ่อนะไปหาปลายสายทันที
" แ๊สัน ฮยอ ~~ "
" ว่าไ ยอแ "
" วันนี้แบอมฮยอไม่อยู่หน่ะ "
" ไม่อยู่หรอ เ้ะฮยอเ้าไปนะ "
" โอเ บายรับ "
ยอแวาสายานปลายสาย ่อนะสบถับัวเอ
" วันนี้ลืมอะไรไปหรือป่าวนะ ( ิแปป -0- ิ๊๊อๆ ืออิไม่ออ )"
" ไม่มีหรอมั้ รอแ๊สันฮยอีว่า "
Jaebeompart
หลัาที่ผมรีบไป่ายั ผมึรีบเินามนที่ผมไ้ยินุยโทรศัพท์เมื่อี้ ผมอยารู้ว่าใ่ยอแอผมไหม
นายนนั้นำลัับรถออไปแล้ว ผมึับาม
End
Jacksonpart
วันนี้ผมมาเินเล่นที่ห้าเพื่อหาื้ออใ้ส่วนัววหน่ะ บัเอิ ผมเห็นแบอมำลัเินยิ้ม หยิบโน้นหยิบนี้ เสียโทรศัพท์อผมึัึ้น. ะเป็นใรไปไม่ไ้หรอ นอายอแ
" แ๊สัน ฮยอ ~~ "
" ว่าไ ยอแ "
" วันนี้แบอมฮยอไม่อยู่หน่ะ "
" ไม่อยู่หรอ เ้ะฮยอเ้าไปนะ "
" โอเ บายรับ "
ผมวาสายาปลายสาย ่อนะเห็นว่าแบอมไ้ยินทุอย่า านนี้สนุแล้วสิ้ หึหึ ผมึรีบไป่ายอ ทำเป็นไม่สนใแบอมที่อนนี้เินามผม
มาิๆ
End
Jaebeompart
ผมับรถามมาลอ ูเหมือนว่ารถ้าผมะเร่วามเร็วึ้นเรื่อยๆ
" แมร่ หรือะรู้ว่าามว่ะ " ผมึ่อยๆ พ่อนัเร่ รถับที่ผมับาม เร่วามเร็ว นหายไปลับาผมแล้วว
" โธ่เว้ยยย " ผมบเาที่พวมาลัย
End
Jacksonpart
ผมเห็นแล้วล่ะ ัไม่ปล่อนริๆเล่ยนะแบอม ผมึเร่วามเร็ว ึ้นเรื่อยๆ ให้รู้ว่าผมรู้ัวแล้วนะ รถอแบอมับาม้าล ผมไ้โอาสเหยียบมิ
" หึหึ นายมันามไม่ทันใรเล่ยริๆ "
ผมึเลือทาที่ะไปอนโให้เร็วที่สุให้ถึ่อนแบอม
"หึหึ านนี้สนุว่าที่ิแหะ"
End
Jaebeompart
ผมึับรถมาอ้าๆทา ิเรื่อ่าๆที่ผมเอทำไมมัน่าบัเอิ ะใ่ยอแอผมไหม ยอแะทำแบบนี้ับผมหรอ ยอแะใร้ายับผมริๆหรอ ผมึ่อสายไปหานยอแทันที
" ฮะ ฮะ โหล หาววว "
" นอนแล้วหรอ "
" ำลัรับบ แบอมฮยอเลิานแล้วหรอ "
" ป่าววหน่ะ แ่พั "
" อ๋อ หาววว ~"
" ั้นฮยอไม่วนแล้วว "
" รับ รัแบอมฮยอนะ "
" รับ ฮยอ็รัยอแ "
" บายรับ "
ผมวาสายายอแ ่อนะิเรื่อ่าๆ ผมไม่อยาไปที่อนโ ถ้าเป็นยอแอผมริๆ ผมะรับมันไ้ไหม
End
Jacksonpart
ผมมอระรถ ผมมอไม่เห็นรถอแบอมแล้ว หรือะถึอนโ่อนผมนะ ถ้าถึ่อาผม็ไม่สนุนะสิ้ ผมึโทรไปหายอแเพื่อไ้้อสสัย
" ยอแ "
" รับฮยอ ? "
" แบอมลับมาหรือป่าว "
" ป่าวหนิ่ ทำไมหรอ ?"
" ป่าววหน่ะ เ้ะฮยอะถึและนะ "
" รับบาย "
ผมวาสายายอแ ่อนะเลี้ยวรถเ้าไปที่ อรถออนโ ผมมอลานอรถรอบๆ ่อนะไม่เห็นรถแบอม
" ยัไม่ถึสิ้นะ อให้แมาทัน าันะแฟนแ " หึหึ แ๊สันพูับเอ่อนะเินไปึ้นลิฟ
End
๊อๆๆ
ยอแที่อนนี้อยู่ในรัว วิ่มาเปิประู
"อ่าา แ๊สันฮยอ " แ๊สันเินเ้ามา
" หอมมั " ยอแันแ๊สันไปที่โ๊ะอาหาร ่อนะนัวโให้นั่ล
" ยอแทำอาหารที่ แ๊สันฮยออบัวน๊า " แ๊สันที่มออาหารที่เ็มโ๊ะ ยิ้มว้า
ยอแนั่ล ร้าม อนนี้ทั้สอทาน้าวและุยันสนุสนาน
Jaebeompart
ผมที่ยัไม่ไปไหน ผมที่นั่ิแ่เรื่ออนัวเล็ ทั้เรื่อที่ห้า และเรื่อที่เาลืมวันรบรอบนี้มันอะไรัน
End
หลัาที่สอนทานอาหาร่ำเสร็ ็ย้ายัวันไปที่โฟาทันที
" อะ อะ อื้มมม " แ๊สันถอนูบานรเมื่อเห็นว่านรหน้าาอาาศแล้วว
" ฮยออ่าา อาหารผมยัไม่ย่อยเล่ยย. "
" เ้ะฮยอะทำให้มันย่อยเอ " แ๊สันูบลบนฝีปาอีรั้ ่อนะไ้ออาวๆ และลามปามไปมาว่านั้น บลาๆๆ ( รีมโนเยอะๆๆเล่ย่ะ เอาเ็มที 55)
อืมม อืมม
Jaebeompart
อนนี้ผมำลัลับมาที่อนโ ผมเลี้ยวรถเ้ามาอ ผมเห็นรถที่ผมับามมาเมื่อี้ ผมะหลอัวเอว่าไม่ใ่และันเนอะ ผมึึ้นลิฟเพื่อไปยัห้อทันที
" อืมมม อืมมมม "
ผมที่ยืนอยู่หน้าห้อ ผมแทบล้ม ผมร้อไม่ออ ผมทำอะไรไม่ถู มีแ่มืออผมที่มันไม่หยุ ผมเปิประูเ้าไป่อนะเห็นนรัอผมมีวามสุ นี้เาไม่ไ้ยินเสียเปิประูเลยสิ้นะ ผมยืนอึ้ ่อนที่น้ำาอผมะไหลออมา ผมเินออมาาห้อ ผมอไม่เสียมารยาทีว่าผมลลิฟไปึ้นรถ ่อนะรไปที่ บริษัท
End
" โอ๊ยย " ยอแที่พึ่ื่นาหวนิรัน์ ราออ้วยวามที่เ็บสะโพ่อนะมอไปรอบๆห้อ ็ไม่เห็นแ๊สันเสียแล้ว
๊อๆๆ
ยอแึ่อยๆ ลุึ้นไปเปิประู
" อะ แบอมฮยอ " แบอมมอนิ่ ่อนะเินเ้ามาในห้อ
" แบอมฮยอทานอะไรมาหรือยั ? " ยอแเินามเ้าไป
".................." เียบ
" แบอมฮยอเหนื่อยไหม ไ้นอนไหม ? "
เป็นอีำถามที่ยอแป้อนถามนรหน้า
".................. " เียบ แบอมเอาแ่เียบ
" แบอมฮยอเป็นอะไร ? " ยอแเ้าไปอ า้าหลั
" ปล่อยัน " แบอมเสีย่ำ เสียที่เย็นเยืออแบอมทำเอายอแระุเล็น้อย
" แบอมฮยอ...... ะโรธอะไรยอแหรือป่าว? " ยอแเย่าแบอม
" นายลืมอะไรไป ? เมื่อวานวันอะไร "
" เอ่อออ . . . . "
" นายลืมมัน ลืมวันรบรอบอเรา " ยอแนิ่ ่อนะอบอ้อนๆใส่ ็รู้ว่าแบอมแพ้ลูอ้อนเาเสมอ
" แบอมฮยออ่าา~~ ยอแอโทษ นะนะ ยอแผิไปแล้วว อโทษน๊าาาา " แ่เหมือนะไม่ไ้ผล
" นายลืมันไม่โรธ เท่า ... "
" เท่า........อะไร ? " แบอมหันมาหายอแ ใ้ามีน้ำาึมๆ
" เมื่อืนนี้สนุมาสิ้นะ " ยอแที่มอหน้าแบอม ลับอึ้พูไม่ถู
" แบอมฮยอ "
" นายให้สัาับันไว้ว่าะมีันนเียว นายลืมสัาอเราแล้วหรอ ยอแ นายลืมมันไปแล้วหรอ "
" ันรันายมาเือบปี ไม่สิ้ันรันายมา1ปีเ็มม แ่นายมันไม่รู้ัพอ ทั้ที่ันไม่เยมีใร นายเห็นันโ่มาใ่ไหม "
" ือ "
" นายไม่้อพูอะไรแล้ว
นายแอบลัินันนานแล้วใ่ไหม ันะปล่อยนายไป นายะไ้ไม่้อมาลัินันแบบนี้ "
" แบอมฮะ.. "
" พอเหอะ ยอแ นายับันบันแ่นี้ " แบอมเินออไปพร้อมน้ำา
ทิ้ให้ยอแยืนนิ่
ปั !!!
End
#อันยอรี ิถึ า เย้เย้
#ไรท์เที่ยวัลล๊อ้าา ็ยัไม่ไ้ลเรื่อหลัน๊าา มาอ่านฟินสั้นัน่อนเ้อ
#ฟินี้ไรท์แ่ไ้อนนั่รถไฟไปเที่ยว้า บอแล้วเที่ยวัลล๊อ
#อาะมีฟิสั้นๆมาให้อ่านอีน๊า
#ไรท์อยาไ้เม้นารีน๊า อยารู้ว่าที่ไรท์แ่นี้ห่วยหรือป่าว
สนุหรือป่าว ะมีอน2ีไหม ั้นฟิหลัไป่อน. เม้นมาเ้อุ้บๆ
#เม้นไม่เพิ่มไรท์ไม่ลเรื่อหลัน๊าแบร่
#ไรท์อยาไ้เม้นารีน๊า อยารู้ว่าที่ไรท์แ่นี้ห่วยหรือป่าว
สนุหรือป่าว ะมีอน2ีไหม ั้นฟิหลัไป่อน. เม้นมาเ้อุ้บๆ
#เม้นไม่เพิ่มไรท์ไม่ลเรื่อหลัน๊าแบร่
#อบุที่ิามเ้อ้า.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น