คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Dark harry4
ในหอคอยชั้นบนสุดของฮอตวอร์ก แสงจันทร์เล็ดลอดผ่านหน้าต่างเข้ามากระทบหน้าของชายที่ผู้คนต่างเคารพ สายตาสีฟ้าส่องเป็นประกายตามปรกติ
‘อืม.....ตอนนี้ มีเด็กชายผู้รอกชีวิตแล้ว แล้วก็มีคำทำนายออกมา แล้วโวลเดอมอร์ก็ตายแล้ว เหอะๆ เป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆด้วย ทอม ไม่กล้าออกมาหลังจากได้ยินคำทำนาย เกมตานี้ฉันชนะ ฮ่าๆๆ ทำตามแผนต่อไปดีกว่า รอไปก่อนทอม เกมนี้มันพึ่งเริ่มต้น หึหึ’ ชายชราคิดอย่างอิ่มเอมใจบวก เวรี่แฮปปี้
“มิเนอร์ว่า มาหาผมหน่อย” เสียงบ่งบอกถึงความร้อนใจ ส่งไปตามโทรจิตถึง
มิเนอร์ว่า มัลกอลนากัล ศ.สอนวิชาแปลงร่างประจำฮอตวอร์ก
“ท่านอาจาร์ยใหญ่ มีอะไรรึ ถึงเรียกฉันมาดึกๆดื่นๆอย่างนี้!” หญิงชราส่งเสียงถามด้วยความตกใจ
“เมื่อกี้ นกฮูกส่งข่าวมาบอกว่าตระกูลลองบัตท่อม เสียชีวิตทั้งครอบครัวโดยฝีมือของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร เหลือแต่ เนวิลล์ ลองบัตท่อม ลูกชายคนเดียวของตระกูล”
ดับเบิ้ลดอร์พูดด้วยน้ำเสียงสงสารอย่างสุดซึ้ง
“โอ้ อะไรจะร้ายกาจถึงเพียงนี้ เอ๊ะ....ไม่น่าเชื่อ..งั้น..คำทำนายก็....”
“เป็นจริง มิเนอร์ว่า คำทำนายเป็นจริง เพราะฉะนั้นเราควรจะต้องเตรียมพร้อมกับปัญหาต่อไป นั้นก็คือเราจะนำเนวิลล์ ลองบัตท่อมไปให้ใครเลี้ยงจึงจะปลอดภัย”
“ฉันคิดว่า เราควรจะส่งเค้าไปให้คุณยายของเค้าเลี้ยงน่ะ เพราะยังไงก็เป็นญาติกัน แถมที่นั่นยังเป็นแถบชนบทด้วย ใครจะไปคิด ว่าเด็กชายผู้รอดชีวิตจะไปอยู่ที่นั้น” หญิงชราแสดงความคิดเห็นอย่างเป็นเหตุเป็นผล
“อืม ฉันเห็นด้วย ตกลง เราจะนำเค้าไปส่งที่บ้านยายของเค้าทันที เมื่อถึงเช้าพรุ่งนี้” ดับเบิ้ลดอร์เห็นด้วย ‘อืม ดี ที่นั่นเป็นแถบชนบทเพราะงั้นไม่มีใครที่จะรู้ความเป็นอยู่ของเด็กชายผู้รอดชีวิตแน่นอน ฮ่าฮ่าฮ่า’ ดับเบิ้ลดอร์หัวเราะอย่างแฝงความนัย ไว้ในใจ
เช้าวันต่อมา
“โอเค มิเนอร์ว่า เราพร้อมที่จะไปกันรึยัง” ดับเบิ้ลดอร์ถามพลางส่งลูกอมรสมะนาวให้
“พร้อมค่ะ แต่ดิฉันไม่ขออมลูกอมน่ะค่ะ ดิฉันไม่ชอบ”
“อ่าได้ งั้นเราก็คงต้องไปรับเนวอลล์จากรพ.เซนต์มังโกก่อนแล้วค่อยไปต่อที่บ้านคุณยายเค้า”
“ค่ะ นี่ค่ะกุญแจนำทาง” มิเนอร์ว่ายืนกระเป๋าสตางค์ใบเก่าให้ดับเบิ้ลดอรืจับ พลางร่ายคาถา แสงสว่างคลุมตัวทั้งสอง พลางหายวับไปอย่างรวดเร็ว
รพ.เซ็นต์มังโก
ทั้งชายและหญิงชรา ต่างรีบเดินเพื่อไม่ให้ใครสังเกตไปที่เคาเตอร์รพ.
“กระผมมาขอรับตัวเนวิลล์ ลองบัตทอมครับ” ดับเบิ้ลดอร์พูดเสียงกระซิบ
“อ้อ ได้ค่ะ ที่เมื่อวานติดต่อไว้ใช่มั้ยค่ะ เชิญลงไปที่ชั้น 5 แผนกผู้ป่วยเด็ก ห้องพิเศษค่ะ” หญิงที่เคาเตอร์ตอบกลับมาอย่างกระซิบกระซาบ
“ขอบคุณ คุณผู้หญิง”
ทั้ง 2 ต่างเดินลงไปที่ชัน 5 ทันที และได้รับตัวเนวิลล์ไปอย่างเงียบๆด้วยกุญแจนำทาง
ก็อกๆๆ............ก็อกๆ
แอ็ดดดด เสียงเปิดประตูหน้าบ้านดังขึ้นอย่างเอื่อยๆ
“สวัสดี คุณนายใหญ่ลองบัตท่อม วันนี้เราพาหลานของคุณมาส่ง”
“เอ๊ะ หลานฉัน เค้าอยู่กับแม่เค้าไม่ใช่เหรอ ดับเบิ้ลดอร์คุณพูดเล่นอะไรกันน่ะ วันนี้ไม่ใช่ วันแห่งการโกหกซักหน่อย ฮ่าๆ” คุณนายลองบัตท่อมตอบติดตลก
“โอ้....อะไรกันคุณยังไม่ได้รับข่าวรึ” มิเนอร์ว่าอุทานออกมาอย่างตกใจ
“เออ คุณนาย ผมว่า เราเข้าไปคุยกันในบ้านดีกว่า เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง”
คุณนายมองทั้ง 2 อย่างงงๆ แต่ก็เดินนำเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นภายในบ้าน
ดับเบิ้ลดอร์เริ่มเล่าถึงเหตุการ์แรกจนจบ พร้อมทั้งบอกถึงคำทำนายแก่คุณนายใหญ่ลองบัตท่อม และจุดประสงค์ที่เค้ามาบ้าน
“โอ้!!ไม่ เป็นไปไม่ได้......ฮึกๆ” คุณนายใหญ่ลองบัตท่อมร้องไห้อย่างรุนแรง
“คุณนายใจเย็นๆ เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ต้องปล่อยมันไป คนตายก็ยังเป้นคนตายอยู่วันยังค่ำ แต่ตอนนี้คุณนายยอมที่จะรับเนวิลล์ไปเลี้ยงดูรึเปล่า” มิเนอร์ว่าถามอยางยากลำบาก เพราะต้องอดทนไม่ให้ร้องไห้ตามไปอีกคน
“ฮึกๆ....รับ...รับแน่นอน ก็เค้าเป็นหลานคนเดียวของฉันนิ ฮึก.... ไหนๆ ส่งแกมาให้ฉันหน่อยได้มั้ย”
แล้วมิเนอร์ว่าก็อุ้มเด็กชายที่กำลังนอนหลับแกคุณนายใหญ่ลองบัตท่อม
“งั้นพวกเรากลับก่อนน่ะมาดาม” ชายชราลากลับทันทีเมื่อจุดประสงค์ของเค้าเสร็จสิ้น
หลังออกมาจากบ้านตระกูลลองบัตท่อมแล้วทั้งสองก็ตรงกลับไปที่รร.ทันที
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
มาอัพเพิ่มให้อีกตอนจร้า
ขอให้อ่านให้สนุกน่ะ
^O^
ความคิดเห็น