รักวุ่นๆของเจ้าชายมาเฟียกับยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : ประกศการสอบ(มีเพลงรักนะ..แต่ไม่แสดออกประกอบด้วย)

ประกาศการสอบ
"กลับมาแล้วหรอ"ยัยเอลรีบบอกเลยน่ะ
"จ้าาาาาากลับมาแล้ว"
ฉันหันไปมองหน้าเอมี่แล้วพยักหน้าหงึกหงัก
"อะแฮ่มๆ"ฉันกับเอมี่ส่งเสียงร้องพร้อมกัน
"ไปเรียนได้แล้วค่ะคุณหญิงคุณชาย"ฉันบอกนายเอกและเอล
"ไปๆๆ"เอกรีบตอบ
"เออๆ"เอลบอกด้วยเสียงเฉยชา
ตึกๆๆๆๆ
แอดดดดด
ปังงงงงง
"จะปิดประตูดังทำไมไม่ประตูพังมั่งหรอคุณหนูตัวร้าย"
"ริวอิจิมันจะมากไปแล้วน่ะนายไม่มีสิทธิมาเรียกฉันแบบนี้ คนที่เรียกแบบนี้ได้มีแต่เอกแฟนเก่าฉัน เอล เพื่อนสนิทและเอมี่เพื่อนรักฉันเท่านั้นนายไม่มีสิทธิ์มาเรียกแบบนี้นะ!!!"
"ฉันมีสิทธิ์เพราะ ฉันอยากทำ"
"ไม่มี"
ครืด
ตุ๊บ
"ขอโทษ"
"ไม่เป็นไรนายจำเป็นต้องขอโทษด้วยซํ้า"
"......."
ออดดดดดดดดด
ครืด
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จ๊อกแจ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ตึงงงงงงงงงงง
"เฮ้ย!!!!จะเงียบมั้ยว่ะ ไอ้พวกบ้า"
"......"
ครืดดดดด
ตึกๆๆๆๆ
"สวัสสดีจ๊ะนักเรียนทุกคน วันนี้เราแต่งตั้งหัวหน้าห้องกันเสนอชื่อมาได้เลยจ๊ะ"
"เอมิกาค่ะ"
"ริวอิจิค่ะ"
"อ้าให้คะแนนได้จ๊ะ"
"เอมิกาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ริวอิจิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
        คะแนน  เอมิกา 25
                     ริวอิจิ 23
"เอมิกาได้เป็นหัวหน้าห้องจ๊ะก้ดีน่ะ เรียนเก่ง ทำงานเก่ง แสดงเก่ง ร้องเพลงเก่งด้วย"
"เอ้าเกือบลืมแล้ว เราจะสอบร้องเพลงทั้งมหาลัยให้ร้องเพลงห้องละ 1 เพลงจ๊ะเอาเพลงอะไร"
"เพลง รักนะ....แต่ไม่แสดงออกค่ะ"
"ร้องไม่เป็น"
"เพียงแค่สบตาฉันก็เข้าใจ อะไรที่เธอคิดอยู่
คิดเหมือนกับเธอฉันถึงได้รู้ ว่าเธอชอบกันชอบกัน
เธอบอกซ้ำๆ ทุกวันทุกวัน บอกด้วยสายตาที่มอง

ทำเป็นสบตาเหมือนไม่เข้าใจ เมื่อเธอมีใครคบอยู่
ผู้หญิงด้วยกันฉันนั้นก็พอรู้ ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร
ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

เธอมีเจ้าของนึกไว้อย่างนี้ กี่วันที่เราพบเจอ
ใจก็ร่ำร้องลึกๆก็พล่ำเพ้อ แต่เจ็บเท่าไรเท่าไร
จะทนเฉยชาน้ำตากลั้นไป มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ
มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว"
"งั้นเอาเพลงนี้แล้วกันจ๊ะ"
"โอ้เอมิกาสอนเพื่อนด้วยนะจ๊ะ"
"ค่ะ"
"ลองร้องสิ"
"ทำเป็นสบตาเหมือนเข้าใจ"
"ไม่ใช่ต้องไม่เข้าใจสิไม่ใช่เข้าใจ"
"ริวอิจินายลองร้องสิ"
"เพียงแค่สบตาฉันก็เข้าใจ อะไรที่เธอคิดอยู่
คิดเหมือนกับเธอฉันถึงได้รู้ ว่าเธอชอบกันชอบกัน
เธอบอกซ้ำๆ ทุกวันทุกวัน บอกด้วยสายตาที่มอง

ทำเป็นสบตาเหมือนไม่เข้าใจ เมื่อเธอมีใครคบอยู่
ผู้หญิงด้วยกันฉันนั้นก็พอรู้ ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร
ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

เธอมีเจ้าของนึกไว้อย่างนี้ กี่วันที่เราพบเจอ
ใจก็ร่ำร้องลึกๆก็พล่ำเพ้อ แต่เจ็บเท่าไรเท่าไร
จะทนเฉยชาน้ำตากลั้นไป มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ
มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว"
โหเสียงนายนี่ดีมากเลยอ่ะ
จนสอนพวกร้องท่อนแรกได้ใช้เวลา 3 ชั่วโมง
"ลองเอาเพลงไปร้องน่ะพรุ่งนี้ต้องร้องให้ได้น่ะ"
"อืม"
รุ่งขึ้น
"นี่แกสอนพวกนั้นได้ยัง"
"ไม่รู้สิได้ปะเอล"
"ไปที่ห้องสิ"
"อือ"
ตึกๆๆๆๆๆ
แอดดดดดดดดด
"เพียงแค่สบตาฉันก็เข้าใจ อะไรที่เธอคิดอยู่
คิดเหมือนกับเธอฉันถึงได้รู้ ว่าเธอชอบกันชอบกัน
เธอบอกซ้ำๆ ทุกวันทุกวัน บอกด้วยสายตาที่มอง

ทำเป็นสบตาเหมือนไม่เข้าใจ เมื่อเธอมีใครคบอยู่
ผู้หญิงด้วยกันฉันนั้นก็พอรู้ ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร
ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

เธอมีเจ้าของนึกไว้อย่างนี้ กี่วันที่เราพบเจอ
ใจก็ร่ำร้องลึกๆก็พล่ำเพ้อ แต่เจ็บเท่าไรเท่าไร
จะทนเฉยชาน้ำตากลั้นไป มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว

ต้องเจ็บเท่าไรเท่าไร ถ้าเธอทิ้งเขาไม่เอากลั้นใจ
มาทีหลังช่างมันเถอะ บอกเธอในใจเบาๆ

รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจ
ฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจ
รักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้
ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว"
"เก่งนิ"
"ขอบคุณ"
"ถ้าสอบก็ผ่านหมดแหล่ะ"