คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Eradicate love บริษัทกำจัดรัก :: ตอนที่ 1 หน้าที่ของฉันมันยิ่งกว่านรก
Eradicate love บริษัทกำจัดรัก
ตอนที่ 1
บริษัทกำจัดรักยินดีรับใช้พี่น้องชาวเซนต์ทุกท่านที่ต้องการใช้บริการ
สลัดรักตัดสายสวาทชายหญิง!!
ไม่ว่าจะโดยการจ้างเป็นแฟน เป็นกิ๊ก หรือแม้กระทั่งให้เดินไปบอกเลิกตรงๆ
บริษัทกำจัดรักยินดีให้บริการเดลิเวอรี่ได้ตลอดเวลา
เพียงท่านสนใจ ติดต่อ
089-XXXXXXX
กลุ่มบริษัทกำจัดรัก
ฉันเดินผ่านใบปลิวทั้งหลายนี้ที่ถูกโปรยลงมาจากดาดฟ้าหอพักนักเรียนหญิงเซนต์ฟราน นักเรียนหลายคนต่างก้มลงหยิบมันขึ้นมาอ่านกันมากมายแต่มีฉันคนนึงนั่นแหละที่ไม่สนใจ โฮะๆ เพราะฉันก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มบริษัทกำจัดรักไง โฮะๆ ^^
ฉันชื่อของขวัญ (พอดีตอนฉันเกิดมีแต่คนซื้อของขวัญมาให้เยอะแม่ก็เลยตั้งชื่อนี้ให้) เป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มบริษัทกำจัดรัก ฉันกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 โรงเรียนนานาชาติเซนต์ฟราน หน้าตาเข้าขั้นมิสเวอร์ยังชิดซ้ายเลย ฮ่าๆๆ
ความเป็นมาของบริษัทกำจัดรักก็คือ บริษัทกำจัดรักเป็นชื่อของกลุ่มบุคคลกลุ่มหนึ่งซึ่งมีสมาชิกเป็นผู้หญิงล้วนจากทั้งสามโรงเรียน โดยมีแกนนำหัวหน้ากลุ่มคือยัยมิสะแห่งเซนต์ฟรังค์ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งบริษัทกำจัดรักกับรุ่นพี่ปีที่แล้ว จากการค้นคว้าและวิจัยแล้วพบว่าการบอกเลิกเป็นสิ่งที่ยากกว่าการบอกรักถ้าเกิดแฟนของคุณเค้าดีเกินไป โหดเกินไป หรือแม้กระทั่งเค้าตื้อเก่งเกินไป ดังนั้นหน้าที่การตัดสายสัมพันธ์รักจึงเป็นของบริษัทกำจัดรักไม่ว่าจะเป็นการจ้างไปเป็นแฟน (สำหรับผู้ชาย) จ้างไปเป็นกิ๊ก (สำหรับผู้ชาย) จ้างไปเป็นทอมหรือเลสเบี้ยน (สำหรับผู้หญิง) จ้างไปบอกเลิกตรงๆ (ทั้งชายและหญิง) หรือแม้แต่จะจ้างไปขัดขวาง (ทั้งชายและหญิง เป็นวิธีที่ฮอตฮิตที่สุดและเป็นวิธีที่ต้องฉาบปูนหลายๆ ชั้นสำหรับผู้ปฏิบัติงาน) ดังนั้นสมาชิกของกลุ่มบริษัทกำจัดรักจึงมีศัตรูเยอะนิดหน่อยแล้วแต่วิธีการทำงานว่ามันน่าหมั่นไส้แค่ไหน ส่วนเรื่องกฎของบริษัทกำจัดรักก็มีไม่มากหรอกแค่ห้าข้อเท่านั้นเอง 1. ห้ามใจอ่อน 2. ห้ามมีความรักกับผู้ว่าจ้าง 3. ห้ามรักกับแฟนของผู้ว่าจ้าง 4. ห้ามคิดหักหลังบริษัทกำจัดรัก 5. ห้ามผิดกฎมีโทษฝ่าฝืนถึงรุมสกรรม (หน่วยที่จะรุมสกรรมคือกลุ่มหญิงถึกที่สามารถว่าจ้างมาได้)
ขณะนี้ฉันกำลังเดินไปยังห้องลับของกลุ่มบริษัทกำจัดรัก ฮึกๆ พร้อมกับหอบหัวใจอันบอบช้ำกลับไปด้วย แง้~~
ปัง!!
“เป็นบ้าอะไรของแกหนะของขวัญ”
“แง้!!! ฮึกๆ สีฟ้าโมบายบอกเลิกฉันแล้ว แง้~~”
ฉันสะอึกสะอื้นพลางเอามือปาดน้ำตาออกแล้วเดินไปซบอกยัยสีฟ้า
“โถๆ เลิกๆ ไปนั่นแหละดีแล้ว ถ้าเลิกช้ากว่านี้แกอาจจะเจ็บช้ำเยอะกว่านี้ก็ได้”
มันก็จริงอย่างที่ยัยสีฟ้าพูดนะ เพราะว่าฉันโดนหมอดูทักตั้งแต่อยู่ ม.2 แล้วว่าจะเป็นคนอาภัพรัก หลังจากนั้นมาไม่ว่าจะมีแฟนกี่คนก็คบกันได้ไม่ถึงสองเดือนฉันก็ต้องโดนบอกเลิกก่อนทุกที >< ถึงหน้าตาฉันจะสวยแต่ว่าไอ้พวกผู้ชายเหล่านั้นชอบบอกว่าฉันเอาแต่ใจตัวเอง ชิชะ!! เพราะเหตุนี้ไงฉันถึงตัดสินใจมาอยู่กลุ่มบริษัทกำจัดรักซะเลย ในเมื่อฉันอาภัพรักคนอื่นก็อย่าฝันว่าจะได้รักกันเลย ฮ่าๆๆ ^^
“แต่ฉันเสียใจนะอุตส่าห์คบกันได้ตั้งสองอาทิตย์ ฮึกๆ”
“แกอย่าไปสนใจเลยของขวัญ นายนั่นหน้าตาก็แค่พอไปวัดไปวาแถมนิสัยยังเถื่อนอีก สู้แกเอาเวลาไปให้มิ้มดีกว่า”
มิ้มคือ...ผู้ชายคนหนึ่งที่เรียนอยู่นานาชาติเซนต์ฟอร์มและเป็นแฟนอีกคนหนึ่งของฉัน โฮะๆ แน่นอนว่าฉันแก้เคล็ดโดยไม่พูดคำว่าแฟนกับมิ้มเพราะเราจะได้ไม่ต้องเลิกกัน สำหรับฉันกับมิ้นเลยใช้เพียงคำว่าเพื่อนสนิทกันเท่านั้น แต่จริงๆ แล้วเราเป็นแฟนกันนะ ^O^
“จริงสินะ ฉันยังมีมิ้มอยู่ ^^”
“ยัยบ้าเอ๊ย! ว่าแต่ตอนนี้ความลับของแกมิ้มยังไม่รู้ใช่มั้ย”
“ยังนะ ฉันไม่เคยบอกและไม่กล้าบอก”
ความลับก็คือ...มิ้มไม่รู้ว่าฉันเป็นสมาชิกของกลุ่มบริษัทกำจัดรักหนะสิ ใครจะไปกล้าบอกล่ะ ฉันกลัวมิ้มจะเสียใจ กระซิกๆ แถมมิ้มยังดีกับฉันมากๆ อีกด้วย ขนาดบางครั้งมิ้มรู้ว่าฉันคบคนอื่นเป็นแฟนมิ้มก็ยังไม่ว่าอะไรแต่แค่เตือนเฉยๆ ประมาณว่า ‘ของขวัญรักคนอื่นได้นะ แต่ต้องรักมิ้มมากกว่าคนอื่นนะ’ หล่อ เลิศ ดี เยี่ยม สุดๆ ไปเลย
“แล้วแกหายเสียใจแล้วใช่มั้ยเนี่ย”
“หายแล้ว ฉันกลับมารักมิ้นเหมือนเดิมแล้ว ^O^”
“งั้นไปกินข้าวกันเหอะ”
ในระหว่างที่รอยัยสีฟ้าเอาจานไปคืนร้านอาหารฉันจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับขอบเขตการศึกษาของโรงเรียนให้ฟังคร่าวๆ แล้วกันนะ
ฉันอยู่โรงเรียนนานาชาติเซนต์ฟรานซึ่งถือเป็นจุดศูนย์กลางของโรงเรียนนานาชาติตระกูลเซนต์เพราะว่าโรงเรียนนานาชาติตระกูลเซนต์จะมีสามโรงก็คือ โรงเรียนนานาชาติเซนต์ฟรังค์ โรงเรียนนานาชาติเซนต์ฟราน และโรงเรียนนานาชาติเซนต์ฟอร์ม และทั้งสามโรงเรียนนี้ก็จะอยู่ติดกันเลยชนิดไม่มีรั้วกัน ดังนั้นโรงเรียนนานาชาติตระกูลเซนต์จึงถือเป็นโรงเรียนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดมีนักเรียนและบุคลากรเยอะที่สุด คิดดูสิว่าสามโรงเรียนอยู่ติดกันขวาสุดคือเซนต์ฟรังค์ตรงกลางคือเซนต์ฟรานและซ้ายสุดคือเซนต์ฟอร์มแถมไม่มีรั้วกันชนิดที่นักเรียนสมารถเดินแวะเวียนไปต่างโรงเรียนได้แถมยังมีเครื่องแบบทั้งสามโรงเรียนมาปนอยู่ด้วยกันมันจะวุ่นวายแค่ไหน! แต่ละโรงเรียนจะแยกตึกเรียนอยู่ฝั่งใครฝั่งมันและทั้งสามโรงเรียนจะมีหอพักนักเรียนแยกหญิงแยกชาย (หรือจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าโรงเรียนประจำก็ได้) แต่ว่าในการอยู่หอพักนี้นักเรียนทุกคนต้องนอนที่หอของโรงเรียนใครโรงเรียนมันแต่จะไม่มีการบังคับการออกนอกโรงเรียนหรือเวลาหอปิดเปิด พูดง่ายๆ คือโรงเรียนนานาชาติตระกูลเซนต์จะดูแลนักเรียนเหมือนระบบมหาวิทยาลัยนั่นเอง
กฎระเบียบของทั้งสามโรงเรียนก็จะเหมือนกัน โรงเรียนจะไม่บังคับเรื่องหน้าตา (อ๊ะ! อันนี้สามารถแข่งกันสวยแข่งกันหล่อได้) ทรงผมแต่ขอแค่ให้ใส่ยูนิฟอร์มของโรงเรียนใครโรงเรียนมันมาเรียนเท่านั้น ดังนั้นในโรงเรียนทั้งสามนี้จะมีทั้งคนดี คนไม่ดี สารพัดมารวมกัน แต่การเรียนการสอนค่อนข้างทันสมัยเลยเป็นที่น่าถูกใจของผู้ปกครองทั้งหลาย แต่ถ้าเทียบเรื่องหน้าตาแล้วโรงเรียนนานาชาติตระกูลเซนต์ถือว่าเป็นโรงเรียนที่นักเรียนหน้าตาดีเยอะที่สุด เพราะทุกๆ ปีทั้งสามโรงเรียนจะมีการคัดเลือก King and Queen และ รอง King and Queen ของแต่ละโรงเพื่อเป็นการประกาศศักดาความหน้าตาดีนั่นเอง ฮ่าๆๆ
“ของขวัญกินข้าวแล้วหรอ”
ฉันหันไปตามเสียงเรียกเห็นมิ้มเดินหน้าตายุ่งเหยิงเข้ามานั่งลงข้างๆ แหม! ถึงหน้าตาจะยุ่งแต่ก็ยังหล่อบาดใจอยู่ดีเพราะมิ้มเป็นถึงรอง King ของนานาชาติเซนต์ฟอร์มนี่นา ^^
“กินแล้ว ทำไมมิ้มทำหน้าแบบนั้นล่ะ”
“อาจารย์
แฟนฉันขยันและเรียนเก่งอย่าบอกใครเลยล่ะ ครองแชมป์หนึ่งในสามทุกทีต่างกับฉันลิบลับที่ครองเกือบโหล่ของห้องทุกที
“งั้นวันนี้ไปดูหนังกันมั้ย”
“ของขวัญอยากดูหรอ...เรื่องอะไรดีล่ะ”
“ตามใจมิ้มนั่นแหละ เอาเรื่องที่มันไม่เครียดนะ”
“^_^ ได้สิ มิ้มก็ไม่อยากให้ของขวัญเครียด เดี๋ยวแก่เร็ว”
“งั้นตอนนี้มิ้มคงแก่กว่าฉันหลายปีแล้วล่ะ เพราะว่ามิ้มเครียดทุกวัน ไปแล้วนะ”
“^^ แล้วเจอกัน”
ฉันโบกมือบ๊ายๆ สุดหล่อที่รักแล้วเดินออกจากโรงอาหารพร้อมยัยสีฟ้า ถึงมิ้มจะเครียดทีไรแต่ก็ไม่เคยทำให้ฉันเครียดตามไปด้วยเลยเพราะมิ้มจะยิ้มอยู่ตลอดเวลายิ้มจนบางครั้งฉันไม่สามารถรู้ได้ว่าจริงๆ มิ้มคิดอะไรอยู่
“ของขวัญเมื่อกี้มิสะโทรมาบอกว่ามีงานด่วน”
“งานอะไรอ่ะ”
“ไม่รู้นะ แต่ยัยนั่นเรียกประชุมด่วนอ่ะ รีบไปเถอะ”
“เมื่อกี้มีคนโทรมาสนใจจะใช้บริการบริษัทกำจัดรัก”
งงนะ! มีคนโทรมาแล้วไงอ่ะ??
“แต่ว่าคนนี้ไม่ธรรมดาเพราะเป็นถึง Queen ของเซนต์ฟราน”
“แล้วมันไม่ธรรมดายังไงอ่ะพี่มิสะ ในเมื่อส่วนใหญ่ Queen ก็มาใช้บริการเรา”
Queen ของโรงเรียนฉันก็คือยัยคีสเจ้าแม่หักอกยอดชายทั้งหลาย แถมยังสวยโฉบอย่าบอกใครแต่นิสัยนี่ร้ายกาจอย่างรุนแรงเอาแต่ใจตัวเองยิ่งกว่าฉันอีกนะ เข้าตำราว่า แรด เลิศ เชิด ประมาณนั้น V_V
“มันไม่ธรรมดาตรงที่คนที่ยัยคีสอยากจะเลิกคือฮาร์ท King แห่งเซนต์ฟรังค์หนะสิ”
“O_O หา!!” หลากหลายเสียงพูดออกมาพร้อมกัน
มันคือปัญหาหลอกเด็กรึเปล่าเนี่ย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วสองคนนี้ยังไปถ่ายปกนิยาสาร Zaa ด้วยกันอยู่เลยแถมยังรักกันหวานจ๋อยเป็นปูเลี่ยน??
“แล้วใครจะกล้าไปทำหน้าที่นี้ล่ะ ในเมื่อยัยคีสร้ายกาจจะตายอะไรก็จะต้องเอาให้ได้ แถมฮาร์ทยังเจ้าชู้นะแต่ก็ขี้เล่นจนทำให้งานมันยากขึ้น”
ฉันรู้มาว่าฮาร์ท King แห่งเซนต์ฟรังค์เป็นคน (หล่อ) ขี้เล่น เจ้าชู้เล็กน้อยและตื้อเก่งแถมบางครั้งยังเรื่องมาก แต่ความขี้เล่นนี่แหละที่จะทำให้บริษัทกำจัดรักทำงานยากเพราะอดทนไม่ไหวหนะสิ (แต่รวมๆ แล้วนายนี่อารมณ์แปรปรวนนะเนี่ย)
“ก็ในเมื่อยัยคีสอยู่เซนต์ฟรานฉันก็จะให้สมาชิกของเซนต์ฟรานจัดการเรื่องนี้”
เวรกรรม!! -_-;;
สมาชิกบริษัทกำจัดรักที่อยู่เซนต์ฟรานก็มีแค่แปดคน ฉัน สีฟ้า น้ำมนต์ ฝาแฝดปากกากับดินสอ เชอร์เบต มะปรางและไฮน่า และอยู่ ม.6 แค่สามคน
“สีฟ้ากำลังจัดการคู่ของโอปออยู่ มะปรางก็มีคนจองไว้ ดังนั้นหน้าที่ของคู่ยัยคีสจะเป็นของของขวัญนะ”
ฉันอยากตาย!!
“โชคซวยของแกเลยแหละของขวัญ” ยัยสีฟ้ากระซิบข้างหูฉัน
“ฉันไม่ทำไม่ได้หรอมิสะ”
“รอบนี้เงินดีนะ”
เงินหรอ เงิน!! โอ้ว! เงินดีนี่ก็ควรพิจารณา
“แล้วยัยคีสจะเอาวิธีไหนอ่ะ”
“ขัดขวาง”
“งั้นก็โอเค”
“แต่ยัยคีสบอกว่าขอเร็วหน่อยนะเพราะยัยนั่นกำลังคบกับแฟนใหม่กลัวแฟนใหม่เข้าใจผิด”
ยัยบ้าเอ๊ย!! มีปัญญาหาแฟนแต่ไม่มีปัญญาบอกเลิก เหอะ!! ><
“จะพยายามแล้วกัน”
“เรียบร้อยแล้วก็เลิกประชุมเลย...ของขวัญฉันคิดเงินยัยคีสตามวันการทำงานของเธอนะ”
“ได้สิ ให้เวลาประมาณกี่วันอ่ะ”
“ไม่เกินสองเดือน”
O_O ทำไมยัยนั่นทุ่มทุนชะมัด!!
“แล้ววันละกี่บาท”
“หนึ่งพัน”
“รวยอะไรนักหนาฟ่ะ” ยัยสีฟ้าสบถเสียงดัง
ฉันนั่งรอมิ้มอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าหอพักหญิงของเซนต์ฟราน มิ้มนัดไว้ตอนห้าโมงเย็นแต่ดันโทรมาบอกฉันเมื่อกี้ว่าจะมาช้าหน่อยเพราะอาจารย์ปล่อยช้า น่าฆ่าอาจารย์ชะมัด!! ฮึ่ม!
“คีสอย่าพึ่งไปสิ”
“ฮาร์ทคีสรีบนะ”
ฉันหันไปมองตามเสียงเห็นคู่ชายหญิงชื่อดังเกรียงไกรกำลังยืนจับมือถือแขนกันอยู่ อ๊า! นี่ทะเลาะกันรึเปล่าเนี่ย
“ฮาร์ทจะไปส่งคีสเอง คีสจะไปไหนล่ะ”
“ฮาร์ทเราเลิกเลิกกันแล้วนะ”
“คีสเลิกเองนี่ ฮาร์ทไม่ได้เลิกสักหน่อยฮาร์ทยังรักคีสนะ”
โอ้ว! จะอ้วกแตก นายฮาร์ทกำลังล้อเล่นหรือเอาจริงเนี่ยฉันดูไม่ออก ทำไมแววตาขี้เล่นแต่ท่าทางแอคติ้งดูจริงจังขนาดนั้น ?_?
“แต่คีสไม่รักฮาร์ทแล้วนะ เมื่อวานเราคุยกันแล้วนะ”
“แต่ฮาร์ทเปลี่ยนไจไม่อยากเลิก”
“ฮาร์ท!!!”
“ครับ ^^”
ถ้าฉันเป็นยัยคีสนะแม่จะเอาไม้ลูกชิ้นเสียบตาเลย กวนประสาทจริงๆ
“นี่!! ของขวัญมานี่หน่อยสิ”
ฉันมองหน้ายัยคีสสื่อความหมายว่าเรียกฉันหรอ?? แต่...เอ้อ!! หน้าที่ฉันนี่หว่า
“ของขวัญจะไปไหนหรอ”
ฉันหันไปตามเสียงเห็นมิ้มกำลังเดินหน้าหล่อมาที่โต๊ะม้าหินอ่อน
แล้วฉันจะทำยังไง!!!
“อะ เอ่อ...”
“จะไปไหนหรอ มิ้มไปส่งก่อนมั้ย”
“ยัยของขวัญ!!”
“เอ้อ!! ฉันไปก่อนนะคีส”
พูดจบฉันก็ลากมิ้มออกมาจากเหตุการณ์วินาศกรรมครั้งนี้ทันที เฮ้อ~ โล่งอก มีหวังพรุ่งนี้ยัยคีสตามมาด่าฉันแน่ๆ เอาดิ! ด่ามาฉันด่ากลับแล้วเชิญไปจ้างคนอื่นเลย ฮ่าๆๆ ^^
“ของขวัญรีบไปไหนเดินช้าๆ ก็ได้”
“ก็ฉันรีบอ่ะ”
“งั้นไปสิ”
ว่าแล้วก็กลายเป็นมิ้มเป็นคนฉุดฉันวิ่ง ฉันนี่เอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลย
เราสองคนมาแวะนั่งกินไอศกรีมกันที่เจ้าประจำร้านบลู ไอศกรีมอร่อยขั้นเทพเลยร้านนี้ทำเองขายเองแถมยังทำเป็นรูปน่ารักๆ แหวกแนวอีกด้วย
“ของขวัญเลิกกันโมบายแล้วหรอ”
ฉันเงยหน้าสบตามิ้ม อึ้งค่ะอึ้ง! รู้ได้ยังไงหนะ
“มิ้มรู้ได้ไงอ่ะ”
“เห็นเพื่อนผู้หญิงในห้องพูด”
“มิ้มสนใจผู้หญิงคนอื่นด้วยหรอ”
“เปล่านะ…แล้วเลิกกันรึยังล่ะ”
“ถ้าฉันบอกว่ายังไม่เลิกล่ะ”
“ก็ไม่เป็นไรแต่ของขวัญต้องรักเพื่อนสนิทอย่างมิ้มให้มากกว่าคนอื่นแล้วกัน”
“ล้อเล่นน่า เลิกกันแล้วไอ้บ้านั่นบอกเลิกฉัน”
เพราะฉันอาภัพรัก!! ดีนะที่ฉันไม่ใช้คำว่าแฟนกับมิ้ม แก้เคล็ดๆ
“ดีนะที่ของขวัญใช้คำว่าเพื่อนสนิทกับมิ้มเราถึงคบกันได้นาน”
ถ้าลองนับดูแล้วฉันกับมิ้มก็คบกันได้ประมาณสามปีแล้วล่ะตั้งแต่ ม.4 เลยนะ วิธีแก้เคล็ดวิธีนี้ได้ผลชะมัดและยังเป็นข้อดีอีกด้วยที่ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นแฟนมิ้มรอง King แห่งเซนต์ฟอร์ม ^^ (มีแค่ยัยสีฟ้าเท่านั้นที่รู้)
เมื่อคืนกว่าฉันจะกลับเข้าหอก็สามทุ่มกว่าแล้วจริงๆ ดูหนังจบ (เรื่องรักของสมาน) ตั้งแต่สามทุ่มแล้วแหละแต่ว่าฉันมัวแต่บ่นหนะสิ มันหนังเกย์ชัดๆ เลย ตอนดูทีเซอร์ฉันก็นึกว่าหนังความรักหวานแหวว ชิชะ!!
“ของขวัญเมื่อเช้ายัยคีสเดินมาตามแกถึงห้องเรียนเลยรู้มั้ย” ยัยสีฟ้าพูดขึ้นหลักจากที่อาจาย์เดินออกจากห้องไป
“ทำไมอ่ะ อ๋อ~ คงจะเรื่องเมื่อวาน”
“เรื่องเมื่อวาน??”
“อื้อ คือว่า บลาๆๆ” แล้วฉันก็เล่าเรื่องที่เจอยัยคีสกับนายฮาร์ทหน้าหอหญิง
“ยัยนั่นต้องมาฉะแกแน่ๆ เลย”
“ช่างสิ วันนี้ฉันต้องเริ่มทำงานแล้วใช่มั้ยเนี่ย”
“คงใช่ เมื่อเช้ายัยมิสะก็บ่นๆ อยู่เรื่องยัยคีสโทรไปโวยยัยมิสะเมื่อคืน”
“คาบนี้ว่างใช่มั้ยสีฟ้า”
“อื้อ แกจะไปไหนอ่ะ”
“ไปทำงานนั่นแหละ เวลามีไม่มากเดี๋ยวตอนเที่ยงเจอกันนะ”
ความคิดเห็น