#07 จอมโจรมายากลใต้เงาแสงจันทร์ (ไอโจรเว*) [3]
ไวโอเล็ตกำลังเถียงอยู่กับตัวเอง นี่มันนานมากแล้วหลังจากไฟกลับมาอีกครั้งเธอก็ยังไม่เห็นวี่แววดร.อากาสะมาเข้าห้องน้ำเลยสักครั้ง
หรือนี่ลางสังหรณ์ฉันพลาด?
แต่ความเป็นไปได้ที่ลางสังหรณ์ของคาร่าจะผิดพลาดนั้นมีเพียง0.00000001%เท่านั้น ไม่ได้หลงตัวเองหรอกนะเพียงแต่ลางสังหรณ์ของเธอมันสุดยอดจริงๆ แม่นขนาดบอสมาเฟียVองโกlล่ รุ่นที่** ยังสู้ไม่ได้
"..."
ผ่านไปแล้วอีกห้านาทีก็ไม่พบใครสักคน นี่เธอพลาดตรงไหนกัน?
"มายืนด้อมๆมองๆอะไรหน้าห้องน้ำชาย?" เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นข้างหลังเธอ คาร่าสะดุ้งก่อนจะหันไปมองเจ้าของเสียงด้วยใบหน้าที่เหงื่อตกเล็กน้อย
"อากาอิ! ให้ตายเถอะ ฉันตกใจหมดนึกว่าคนแปลกหน้า" คาร่าร้องออกมาด้วยความโล่งอกพลางถอนหายใจออกมา
"อย่างเธอเนี่ยนะกลัวคนแปลกหน้า?"
"ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันหมายถึงถ้าเป็นคนแปลกหน้าจริงฉันกลัวเขามองฉันไม่ดีแบบพวกโรคจิตส่องหน้าห้องน้ำชายงี้" คาร่าแก้พลางปัดมือไปมา
"...ไม่ต้องคนแปลกหน้าหรอก ขนาดฉันยังคิดเลย"
//ยิ้มค้าง// นี่เป็นครั้งแรกในรอบปีที่เธอหน้าชาจนไปต่อไม่เป็น โดยเฉพาะคนที่ทำเธอหน้าชานั้นเป็นคนที่ชอบอีก...
โอ้!พระเจ้า อากาอิว่าฉันด้วย!//บิดตัวเขิน
"..." อากาอิในร่างของนักศึกษาปริญญาโทมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเกินจะคาดเดาแต่ถ้าให้เดาก็คงเป็นเอือมระอาในตัวของเพื่อนสาวคนนี้มากกว่า "นี่เธอเป็นโรคจิตหรือไง?"
"ว้ายๆๆๆ ด่าฉันอีกสิอากาอิ~ กล่าวหาฉันอีก~"
"ว่างๆก็ไปพบแพทย์บ้างนะ" ว่าจบร่างสูงก็ทำท่าจะเดินออกจากตรงนั้นแต่คาร่าไหวพริบเร็วกว่าคว้าข้อมือของชายหนุ่มไว้ได้ทัน
"โห~ อะไรอ่า~ หยอกนิดเดียวเอง" คาร่าบ่นอุบอิบพลางลากร่างชายหนุ่มให้มายืนข้างๆตน
"แล้วสรุปมาทำอะไรหน้าห้องน้ำชาย?"
"ดักเจ้าคิดน่ะสิ! ลางสังหรณ์ของฉันบอกว่าหมอนั่นต้องมาที่ห้องน้ำแน่ๆ ฉันมั่นใจ!" คาร่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่น "ถึงแม้จะยังไม่เห็นใครเข้าห้องน้ำก็เถอะ!"
"...นี่เธออยู่หน้าห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไร?"
"หืม? ตั้งแต่ก่อนหน้าที่ไฟจะดับ"
"...เธอนี่มัน" คาร่าขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ นี่เธอยังไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
ฉันผิดอะไร?" ว่าพร้อมคิ้วที่ขมวดด้วยความไม่พอใจ
"จอมโจรคิดน่ะมาที่ห้องน้ำจริงและฉันกับโคนันคุงก็ตามไปที่ห้องน้ำด้วยกะจะเอารูปที่แอบถ่ายฉันคืน แต่หมอนั่นก็ใช้กลหายตัวไปจากห้องน้ำแล้วทิ้งโทรศัพท์ไว้อย่างเดียว" คาร่าอ้าปากค้างเมื่อได้ยินสิ่งที่คนตรงหน้าพูดออกมา "ที่แปลกน่ะเธอ ไม่เห็นเลยหรือไงว่ามีจอมโจรคิดที่ปลอมตัวเป็นดร.อากาสะ ฉันและโคนันคุงเข้าไปในห้องน้ำ?"
"...."
คาร่าไม่ตอบอะไรทำเพียงคิดไปยังก่อนหน้านี้ เธอว่าเธอไม่ได้วางตาออกจากห้องน้ำเลยนะแล้วจอมโจรคิดจะเข้าไปได้อย่างไรกัน? คิดไปคิดมาก่อนที่จะเบิกตากว้าง ภาพตอนที่เธอหันไปบ่นพึมพำกับตัวเองลอยเข้ามาในหัว
'นี่ตูเป็นโรคจิตหรือไงฟะ!?'
'นี่ฉันจบหลักสูตรพิเศษเอฟบีไอ ได้รับการยอมรับจากตำรวจสากลทั้งอเมริกา แถมดีกรีเป็นประธารเอวากรุ๊ปแต่ทำไมมานั่งส่องหน้าห้องน้ำชายวะ?'
คาร่าเหงื่อตกพราก เธอพอจะรู้สาเหตุแล้วแหละว่าทำไมเธอไม่เห็นจอมโจรคิดกับโอกิยะเข้าห้องน้ำชายไป คาร่าขำแห้งออกมาพลางมองหน้าโอกิยะด้วยใบหน้าที่ซีดเล็กน้อย
"แหะๆ สงสัยตอนพวกนายและเจ้าคิดเข้าห้องน้ำไปตอนนั้นฉันคงกำลังคุยกับตัวเองอยู่น่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ!"
"...เจริญ"
"อ-เอาน่า! ความจริงแล้วมันเป็นแผนของฉันเองแหละ แกล้งไม่เห็นเจ้าคิดไง! ล-แล้วค่อยดักจับตอนคนอื่นออกไปหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ!"
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
สรุปภารกิจนี้คาร่าก็ไม่สามารถจับจอมโจรคิดได้รวมไปถึงเหล่าตำรวจญี่ปุ่นที่ทั้งเธอและฝ่ายนั้นวางแผนกันมาอย่างดี เมื่อแขกคนอื่นกลับกันไปหมดแล้วคาร่าก็บอกกับตำรวจญี่ปุ่นให้เฝ้าระวังให้ดีอย่าให้ใครออกจากที่นี่แม้แต่หนูตัวเดียว จากนั้นทั้งเธอและตำรวจคนอื่นก็เริ่มตามหาเจ้าจอมโจรตัวดีด้วยความร้อนรนใจ
ลางสังหรณ์ของเธอมั่นใจมากๆว่าจอมโจรคิดยังคงแอบอยู่ภายในหอสมุดนี้ เธอจึงลงสนามคุมร่วมกับสารวัตรนากาโมริ กินโซ คาร่าเดินหาทุกซอกทุกมุมแต่ก็ยังไม่พบกับเป้าหมายเลยแม้แต่น้อยไม่ต่างจากตำรวจญี่ปุ่นคนอื่น
อีกด้านหนึ่งยังมีเด็กหนุ่มชุดสูทสีขาวคนหนึ่งกำลังนอนคว่ำหน้าแอบด้านบนลูกกรงตรงกลางหอสมุดซึ่งเป็นกับดักไว้จับจอมโจรคิดหากมาเปิดกล่อง ซึ่งเป็นกับดักที่นายทุนซึซึกิจัดเตรียมไว้ให้เขาโดยเฉพาะ
คุโรบะ ไคโตะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พลางลอบมองเหล่าตำรวจด้านล่างที่ตามหาตัวเขาให้วุ่นก่อนที่เขาจะเหลือบไปมองหญิงสาวคนเดียวในหอสมุดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้นป่านนี้เขาคงออกจากที่นี่ได้แล้ว!
เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะมีผู้หญิงคนนั้นอยู่ในตำรวจ ตอนแรกที่เห็นเจ้าหล่อนตอนที่ปลอมเป็นดร.อากาสะเขาก็คิดว่าเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ(?)คนหนึ่ง แต่ไม่คิดเล๊ยว่าจะเป็นพวกตำรวจด้วย นี่สวรรค์จงใจกลั่นแกล้งเขาหรือไงกัน!?
"เมื่อไรจะได้ออกไปจากที่นี่สักที!"
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
บทสรุปอันสั้นของอีพีนี้
#คาร่าแสร้งว่า
#ไม่ได้ตรวจคำผิด
+คุยกับไรท์+
ตอนหน้าไม่เกี่ยวกับในเนื้อเรื่องเน้ออ เป็นการดำเนินชีวิตของคาร่า
ซึ่งตอนหน้าเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของคาร่าเลยแหละ
เปลี่ยนจากเฟรนด์โซนเป็นคนรู้จักโซน-- แค่กๆ หยอกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไรท์ยังขายเน็ตฟลิกซ์อยู่นะ สนใจทักเฟสเก๋าได้
35 วัน 100บาท
59 วัน 160บาท
(นี่คือคาร่าเมื่อรู้ว่าตัวเองพลาดกับการจับจอมโจรคิด)
ขนาดรูปร่างอิไรท์ยังไม่ให้เห็นเล๊ย!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
สงสารเขานะคะ//ขอโทษคร้าขำหนักเกิ้น