คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 5 --- When You CALL ME
……….Sensibility Project………
Chapter: 5
Rate: PG-13
Episode Title: When You CALL ME…
Note: Tweet me your mention.
……….S.N.S………..
หล่อบอย... ดอนครัช~
@JJYjae ทาดา! หน้ามันเหมือนพี่ยองแจเลย ชอบป่ะ?
ยองแจเองจย้า~
@DaeJaeOnly ชอบ... แต่มันหน้าเหมือนพี่ตรงไหนวะ?
แอพพลิเคชั่นสุดฮิตอีกหนึ่งแอพ Twitter การส่งข้อความผ่านระบบ Social Network Service ถือว่าเป็นบริการยอดฮิต จะแชร์จะสนทนา กินข้าวที่ไหน เข้าส้วมที่ไหน แค่กดๆๆ แล้วอัพเดตแค่นี้ผู้คนที่หลงผิดกดติดตามก็สามารถจะเห็นได้ทันที หน้าจอโทรศัพท์ของยองแจโชว์รูปแดฮยอนที่นั่งยิ้มหล่อๆ อุ้มบริดิช ช็อตแฮร์หันหน้าใส่กล้อง แต่เห็นจะมีแค่คนเท่านั้นแหละที่มองกล้อง ส่วนเจ้าแมวน้อยดันก้มหน้าหาแมลงสาบกินซะงั้น(?)
หล่อบอย... ดอนครัช~
@JJYjae ก็มันหน้ากลมๆ เหมือนพี่ยองแจเลยอ่ะ คิๆๆๆ
ยองแจเองจย้า~
@DaeJaeOnly วอนตาย... เมื่อไรจะมา? หิวแล้ว!!!
ดูเหมือนจะเป็นแค่การเมนชั่นหากันแบบธรรมด๊า ธรรมดา... ถ้าไม่ติดตรงที่ยอดรีแต่ละอันมันยี่สิบอัพ!!! และแน่นอน... ถ้าไม่ติดตามเขาทั้งสองคนมันก็คงมองไม่เห็นหรอก ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าไอ้คนที่มันคอยกดรีทวิตนี่มันเป็นใคร เพื่อนๆ จอมแส่ของแดฮยอนทั้งนั้นแหละ ก็ดี!! เอาให้รู้กันไปเลยว่าน้องดอนครัชคนนี้กำลังจีบพี่ยองแจอยู่
หล่อบอย... ดอนครัช~
@JJYjae ไม่เกินยี่สิบนาทีถึงครัช เดี๋ยวเอาแมวไปให้กินด้วย ^^
ยองแจเองจย้า~
@DaeJaeOnly ไม่เอา ไม่กินอ่ะ แมวใครก็ไม่รู้ กลัวไม่อร่อย คึๆๆๆๆ
เข้าใจเล่น... เล่นเอาแดฮยอนกับคนที่คอยรีทวิตเสียวสันหลังวาบ~ ถ้ายองแจกินแมวจริงๆ ตำแหน่งเดือนมหา’ลัยก็ไม่ช่วยทำให้ดูดีขึ้นมาได้นะ =_=)/
หล่อบอย... ดอนครัช~
@JJYjae แมวของยองแจ จะให้เลี้ยงแทนไอ้ตัวสีดำหน้าโง่นั่นไง~
ยองแจเองจย้า~
@DaeJaeOnly รีบมาด่วน!!! หิวแมว ><
ก็เห็นแดฮยอนบอกตลอดว่าเป็นแค่พี่รหัสกับน้องรหัส แล้วที่เมนชั่นคุยกันวันนี้มันคืออะไร? ตอบ!!! หมดหวังแล้ว... คนที่จะจีบยองแจอยากจะกดอันฟอลซักสองร้อยห้าสิบเก้าครั้งแต่ติดตรงที่มันกดได้ครั้งเดียวนี่แหละ แต่ไม่กดดีกว่า... เอาไว้ส่องพี่ยองแจคนสวย...
ที่จริงไม่ต้องคุยกันในทวิตเตอร์หรอก แดฮยอนโทรหาเลยก็ได้ ตั้งใจไว้ว่าแค่จะโชว์รูปให้พี่ยองแจตื่นเต้นกับเจ้าลูกแมวนี่เท่านั้นเอง แต่พอเห็นยอดรีทวิตเยอะก็เลยจัดเต็ม ยิ่งพี่ยองแจตอบกลับด้วยข้อความที่น่ารักๆ แบบนั้นแดฮยอนมั่นใจเลยว่าไอ้พวกเพื่อนๆ ตัวดีของเขาตอนนี้คงจะกำลังคลั่งอยู่แน่ๆ
หล่อบอย... ดอนครัช~
@JJYjae ตั้งกระทะรอเลยครับ จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ ^_<)+
คลั่งกันให้ตายไปข้างเลยสิ ฮึๆ~
……….S.N.S………..
“มันน่ารักกว่าไอ้ตัวที่เจอเมื่อวานอีกอ่ะ ><”
ก็แหงละ... ไอ้ตัวเมื่อวานมันหมา แต่ไอ้ตัวนี้มันแมว... เมื่อวานง้อด้วยจูบไปทั้งวันแล้ว วันนี้เลยเอาเจ้าหน้าหนวดมาง้อ จูบถี่ๆ แบบนั้นคงจะไม่ไหวสถานที่อันตราย เสี่ยงต่อการได้เสียกันเป็นอย่างมาก...
“น่ารักเหมือนยองแจไง^^”
“=////=) หน้ากลมๆ น่ะหรอ?”
“น่ารักครับ ไม่ใช่หน้ากลม... พี่ยองแจน่ารัก^^”
“ละ... แล้วไปซื้อมาตอนไหนอ่ะ เมื่อวานก็อยู่กลับพี่ทั้งวันนี่นา?”
นี่ก็เหมือนกัน บรรยากาศชวนให้เปลี่ยนเรื่องที่สุด ยองแจก้มหน้าลงไปมองแมวน้อยที่นั่งอยู่บนตัก ประคองช้อนร่างมันมาไว้ในมือเบาๆ อย่างกลัวว่ามันจะเจ็บ เหมือนเจ้าแมวน้อยจะชอบยองแจมากกว่าแดฮยอนนะ จับนิดจับหน่อยก็ทำหน้าเคลิ้มแล้ว
ยองแจก็อยู่เฉยๆ ก็น่ารักนะ แต่พอมีไอ้ตัวน่ารักๆ อยู่ในมือแล้วยิ่งดูน่ารักน่ามองเข้าไปใหญ่(ใช้ความว่าน่ารักเปลืองมาก ณ จุดนี้) แดฮยอนก็ไม่พลาดเหมือนเดิม ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดกล้องแล้วหามุมกดแชะทันที ดีหน่อยที่คราวนี้ไม่มีเสียงแซะพี่ยองแจเลยไม่รู้ตัว...
“เมื่อเช้าอ่ะ ตื่นไปเคาะประตูร้านตั้งแต่เช้าเลย”
ว่าไปมือก็กดโทรศัพท์ยิกๆ ยองแจหอบแมวลุกไปนั่งข้างๆ แดฮยอน มองสิ่งที่อยู่บนหน้าจอแล้วชวนให้ใบหน้าแดงเป็นริ้วๆ
หล่อบอย... ดอนครัช~
คุณแม่กำลังกล่อมลูกน้อยอยู่เลยครัช~ น่ารักใช่มั้ยล่ะ? ^^
ยอดรีทวิตทำให้แดฮยอนสะใจได้เสมอ... แปปเดียวเกือบจะร้อยเลยครัช~
“คะ... ใครเป็นแม่กัน? บ้า!!”
“ก็พี่ยองแจเป็นแม่ ผมเป็นพ่อ แล้วนี้ก็ลูกของเราไงครับ ^^”
ตอนพูดว่าแม่ก็ชี้ไปที่ยองแจ พูดว่าพ่อก็ชี้มาทางตัวเอง แล้วก็จบที่การจิ้มลงไปตรงหน้าผากของลูกน้อย จากที่มันเคลิ้มๆ จะหลับก็สะดุ้งตื่นแล้วมองมาทางแดฮยอนตาเขียวปั๊ด! อารมณ์ประมาณว่า ‘กูจะนอนนะไอ้ดำ กวนหาพ่อง?’
“ถามพี่แล้วหรอว่าพี่ยอมรึเปล่า? =///=)”
“พี่ก็ยอมผมมาตั้งนานแล้วหนิ J”
ซ่า!!
เสียงอะไร? ใครผัดผักบุ้ง... เสียงหน้ายองแจเนี่ยแหละร้อนผ่าวๆ จนเห่อแดงไปหมดแล้ว วันนี้รู้สึกว่าจะเอียงอายเป็นพิเศษด้วยนะ พูดอะไรให้เขินนิดเขินหน่อยก็ก้มหน้าหนี
ประมาณว่าหัดทำตัวหน้ารักอยู่...
“จูบป่ะ?”
“!O_o)บ้า!! จูบอะไรล่ะ แมวดูอยู่ ><”
“แมวมันก็ดูเฉยๆ มันไม่รู้หรอกว่าเราจูบกัน...”
“เอ่อ... คือ”
“จูบมั้ย?”
แมวมันไม่รู้หรอกว่าจูบกัน... เนอะ!!
“อือ~”
……….S.N.S………..
แมวมันไม่รู้หรอกว่าจูบกัน...
ไม่รู้หรอกว่าถูกทิ้งให้นั่งเล็มอาหารเม็ดอยู่ตัวเดียว...
แล้วมันก็ไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่มันเข้าไปทำอะไรในห้องนอน....
“แดฮยอนอา.... อื้อ~”
จะเรียกว่าแอบมาจูบกันก็คงใช่ จูบกันก็จริงแต่เสื้อผ้าไม่ใส่นี่มันใช่หรอ? เรือนกายเปลือยเปล่าเสียดสีกันจนร้อนรุ่ม เรียวลิ้นตวัดจนแทบจะเกี่ยวพันกันอยู่ในโพรงปาก ร่างบางอ่อนโอนไปตามแรงขับเคลื่อนของคนบนร่าง เสียงหวานครางกระเส่าเร่งเร้าจังหวะให้เร็วขึ้น
“แด... อ๊า~”
ปากอิ่มพร่ำออกมาเพียงชื่อเดียว ไม่ใช่ว่าจำประโยคอื่นไม่ได้แต่ตอนนี้สมองมันสั่งการไปอย่างนั้น
แค่แดฮยอนคนเดียว...
“เรียกอีกสิ... ยองแจอ่า~”
“แด... อึก~ แดฮยอน อา~”
“รักนะ...”
กี่ครั้งแล้วที่แดฮยอนตะกองบอกรัก... แต่คำว่ารักมันยังไม่เคยหลุดออกมาจากปากของยองแจเลยซักครั้ง แต่ก็มั่นใจแล้วล่ะว่าหัวใจยองแจเป็นของใคร...
“แด... อื้อ~ แดฮยอน... แดฮยอน แด อ๊า~~~”
ของแดฮยอนแค่คนเดียว...
“รักยองแจ อึก... ยองแจอ่า~~”
ยูยองแจเป็นของจองแดฮยอน...
คนเดียวเท่านั้น!!
อย่าเมินผมเพียงแค่เพราะผมเด็ก คุณท้าทายความอดทนผมเหมือน 3G
ผมอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวนะที่รัก ถ้าคุณเป็นกระดาษระบายสี ผมจะเป็นสีเอง
ผมก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ อย่าลืมสิ ผู้ชายคนนี้ที่จะเอาชนะใจคุณ
ยิ่งผมเจอคุณมากเท่าไหร่ ผมยิ่งหลงรักคุณเหมือน S.N.S
คุณคนที่มีเสน่ห์ You’re my special love.
……….S.N.S………..
“ตั้งชื่อมันว่าอะไรดีครับพี่ยองแจ”
แมวน้อยได้รับความสนใจอีกครั้ง แดฮยอนอุ้มมันขึ้นมาก่อนจะเดินไปนั่งตรงโซฟา ปากก็ตะโกนถามคนที่เตรียมอาหารอยู่ในห้องครัว ซื้อแมวมาเป็นวันชื่อของมันก็ยังไม่ได้ตั้งให้ มัวแต่ปราบคนน่ารักอยู่บนเตียงนั่นแหละ =,.=)
“ชื่อดอน...”
“เห้ย!! ไม่ใช่แมวบ้านๆ นะ อย่าตั้งชื่อบ้านๆ ดิ!”
ยองแจจัดกับข้าวเสร็จเช็ดไม้เช็ดมือก่อนจะเดินยิ้มร่าไปนั่งลงบนพื้นตรงหน้าแดฮยอน ซบแก้มลงบนตักหันหน้าไปทางตักอีกฝั่งที่มีลูกแมวจับจองอยู่ คราวนี้แหละ เลี้ยงทั้งคนเลี้ยงทั้งแมว มือหนึ่งข้างวางอยู่บนหัวแมว ส่วนมืออีกข้างลูบอยู่บนหัวยองแจ
“งั้นชื่อดอนโน๊ะ คาวาอี้แบบญี่ปุ่น ><”
อีกเรื่องที่แดฮยอนควรทำใจก็คือความเอาแต่ใจของยูยองแจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ยังไงซะไอ้แมวตัวนี้มันก็ต้องชื่อดอนอยู่ดี...
“ดอนก็ดอนครับ =_=);”
“ดอนฮยอน...”
“ห๊ะ?”
ยองแจเงยผละออกนั่งตัวตรง ช้อนสายตาขึ้นไปมองแดฮยอนแล้วยิ้มหวาน
“ดอนฮยอนเอาไว้เรียกมันตอนที่แดฮยอนไม่อยู่ ส่วนตอนที่แดฮยอนอยู่ก็เรียกมันว่าดอนโน๊ะไง”
งงครัช... ทำไมแมวต้องมีหลายชื่อ? มันจะสับสนในชีวิตเอานะ
“แล้วทำไมต้องเรียกตอนที่ผมไม่อยู่?”
“ก็แดฮยอนไม่อยู่ พี่คิดถึง เรียกดอนฮยอนชื่อมันคล้ายๆ กัน เผื่อจะหายคิดถึงได้บ้าง...”
ล้ำลึกดีแท้... ติดแดฮยอนแล้วก็บอก...
แดฮยอนยื่นนิ้วออกไปเกลี่ยผมหน้าม้าที่ปกใบหน้าของยองแจออก วางมือไว้บนหัวกลมๆ ของคนน่ารักก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปฝากจุมพิตไว้บนหน้าผากมน ยองแจเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไรกัน... เป็นเพราะแดฮยอนรึเปล่า... ไม่ได้ยินคำว่ารักแดฮยอนก็ไม่โกรธหรอก ขอแค่ยองแจน่ารักอย่างนี้ไปตลอดก็พอแล้ว
น่ารักกับแดฮยอนคนเดียว...
“พี่ไม่ต้องกลัวว่าจะคิดถึงผมหรอก แค่พี่เรียกชื่อผม”
“...”
“ผมจะรีบมาหาพี่ รักนะพี่ยองแจ^^”
“กินข้าวเถอะ เดี๋ยวเย็นหมด ^^”
“อยากกินยองแจ...”
=////=)
……….S.N.S………..
ริมฝีปากของคุณเหมือนกับช็อคโกแล็ต
หอม...
หวาน...
ลุ่มหลง...
ผูกพัน...
รัก...
ริมฝีปากอุ่นประทับกันแผ่วเบา ลมหายใจคลอเคลียอยู่บนแก้มเนียน ดวงตาสบประสานอย่างไม่คิดจะหลบหนี จูบกันทั้งๆ ที่มองตากันอยู่อย่างนี้ไม่ใช่ว่ามันจะไม่เขินนะ... โคตรพ่อโคตรแม่เขินเลยล่ะ!! ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มเบาๆ บางครั้งก็ตอบกลับโดยการขบเม้มริมฝีปากของอีกฝ่าย เปลือกตาคู่สวยปรือปรอยปิดลงช้าๆ ลมหายใจเริ่มหอบถี่เมื่อลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าในโพรงปาก
“อื้ม~”
น้องแมวดอนถูกวางลงไว้ข้างๆ ตัก ก่อนที่ตักนั้นจะถูกแทนที่ด้วยร่างของพี่ยองแจ แขนแกร่งโอบรอบเอวไว้หลวมๆ ริมฝีปากบดเบียดกันหนักขึ้น เรียวลิ้นกวาดต้อนความหวานในโพรงปากนี้เท่าไรก็ไม่เคยพอ เมื่อไรที่มียองแจอยู่ในอ้อมกอดมันไม่เคยมีคำว่าพอสำหรับแดฮยอน เช่นกันกับยองแจเอง เมื่อไรที่ตกอยู่ในอ้อมกอดนี้ก็มักจะโอนอ่อนคล้อยตามได้ไม่ยาก
“อื้อ...”
ลมหายใจเริ่มขาดห้วง แดฮยอนถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ไอร้อนถูกระบายออกมาทางปาก อุ่นจนแทบอยากจะกดทับลงไปอีกที เปลือกตาคู่สวยเปิดออกมาก็พบกับสายตาที่ไม่เคยจะละออกไป
“ลืมตา... ตลอดเลยหรอ?”
“อือ ^^”
“โรคจิต... =///=)”
“ก็แค่อยากเห็นยองแจตอนจูบ... น่ารักดีนะ ^^”
บางที... ยองแจก็ไม่อยากหายใจเพราะแดฮยอนนะ คนอะไรกัน? ทำให้เขินได้ทุกนาทีสิน่า...
“พอเลย!! กินข้าวได้แล้ว ทำให้กิน ต้องกินด้วย!!”
“เขินหรอ? ^^”
“เออ!!”
ยองแจกระแทกเสียงใส่ ยังจะมีหน้ามาถามอีก ไม่เขินตายอยู่บนตักนั่นก็ดีเท่าไรแล้ว ร่างบางรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปจับจองที่นั่งตรงโต๊ะกินข้าว ใบหน้าแดงซ่านนั้นมันทำให้แดฮยอนต้องแอบอมยิ้ม แดฮยอนลุกขึ้นยืนบ้างแต่ก็ไม่วายจะอุ้มลูกน้อยให้ติดมือขึ้นมาด้วย
“ป่ะ... ไอ้ดอนลูกพ่อ กินข้าวกัน!!”
(แมว: ตกลงกูต้องชื่อดอนจริงๆ ใช่ป่ะ? =_=)>)
……….S.N.S………..
When You CALL ME
เมื่อไรทีชื่อผม ผมจะรีบมาหาคุณ
_________________________________
มาแล้นนนนนนนนน เกือบลืมอ่ะ ;___;) ซอรี่นะคะ เราเพิ่งเลิกงาน มาแล้วๆๆ
ฝอยแปป...
ทำอย่างกับ Tell me your wish… แค่เรียกชื่อแดฮยอนก็โผล่มาแล้วครัช แต่ไม่ต้องถูตะเกียงนะ แค่ Tweet me your mention ก็พอ
Sexy Special จริงๆ นะตอนนี้ หวิวนิดๆ =,.=) ตอนนี้รู้สึกว่าฉากหวิวจะเยอะไปล่ะ เราควรจะไปมาม่ากับชอนซาซักที...
แดฮยอนกับยองแจมีลูกด้วยกันแล้วนะ แล้วลูกก็ถูกเมินตลอดๆ ก็ไม่รู้สินะ... ริมฝีปากของยองแจน่าสนใจกว่า =,.=) เราว่าเรื่องนี้มันไม่ใสจริงๆ แล้วล่ะ โอ๊ย!! เพลียกับตัวเอง รู้สึกว่าจะกลายเป็นคนหื่นๆ ตามแดฮยอน
ความคิดเห็น