คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 --- When You NEED ME
……….Sensibility Project………
Chapter: 3
Rate: NC-20
Episode Title: When You NEED ME…
Note: Oh baby you give it to me.
……….BODY ‘N SOUL……….
ลานจอดรถกว้าง...
รถคันหรูติดฟิมล์สีดำ...
เครื่องยนต์ยังเปิดอยู่เพื่อปรับบรรยากาศภายในตัวรถ ผู้คนจากภายนอกมองไม่เห็นแต่คนที่นั่งอยู่ภายในกลับเห็นทุกอย่าง มันก็น่าตื่นเต้นไปอีกแบบนะว่าผู้คนที่เดินผ่านไปมาจะจับสังเกตได้เมื่อไร...
ว่ารถมันมันได้อยู่นิ่งๆ...
“อ่า... ร้อน ฮึก~”
ทั้งๆ ที่เร่งช่องน้ำยาแอร์จนแทบจะสุดแต่ร่างกายก็ยังไมวายชื้นเหงื่อ ใบหน้าหวานเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬเม็ดเล็กๆ มือน้อยดึงทึ้งเสื้อผ้าของอีกคนหวังจะให้หลุดออกไป ดวงตาปรือปรอยมองอะไรก็พร่ามัวไปหมด
อย่างกับโดนยาปลุกเซ็กส์...
“พี่ยองแจ วันนี้พี่เป็นอะไรเนี้ย? เห้ย! เบาดิ คอจะพังอยู่แล้ว!”
แดฮยอนรวบมือทั้งสองข้างของยองแจไว้ พยายามเรียกสติของยองแจที่หลุดลอยไปให้คืนกลับมา แต่ดูเหมือนจะไร้ผลเมื่อริมฝีปากอิ่มยังไม่หยุดดูดดุนอยู่บริเวณลำคอของเขา แถมยังหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
“พี่ร้อน ฮื่อ~ ถอด... ถอดเสื้อนะ”
เวลาทำเรื่องอย่างนี้ปกติยองแจก็ร้อนแรงนะ แต่วันนี้ทำไมมันร้อนอย่างกับโลกจะระเบิดเลยล่ะ ร่างบางบดเบียดเข้าหาไม่เลิก ลำคอของแดฮยอนแทบจะไม่เหลือที่ว่างให้ทำรอยอยู่แล้ว
ดีนะที่พรุ่งนี้วันเสาร์...
“แดฮยอน พี่ร้อน อึก.. ถอดเสื้อนะ...”
ที่นั่งฝั่งคนขับรองรับร่างของคนทั้งสอง แทนที่จะขึ้นห้องแต่ยองแจกลับพาตัวเองขึ้นไปนั่งค่อมอยู่บนหน้าขาของแดฮยอน
รีบมากเลยเหรอ...
เตียงมันไกล...
หรือว่าอยากจะสัมผัสให้นานๆ?
ตอนนี้ยองแจจะรู้ตัวหรือยังว่าตัวเองขาดแดฮยอนไม่ได้...
เสื้อนักศึกษาตัวบางร่นออกจากกายบางอย่างเร่งรีบก่อนจะถูกโยนไปหล่นแหมะอยู่ตรงเบาะด้านหลัง เรือนกายสวยงามแดงซ่านไปกับอารมณ์ที่ยังไม่ได้รับการปรนเปรอ หลังจากที่ดูยองแจทรมานมานานตอนนี้แดฮยอนเองก็เริ่มทรมานแล้วเหมือนกัน
สะโพกมนเสียดสีกับต้นขาแดฮยอน... ไม่รู้ว่ายองแจขับไล่อารมณ์ของตัวเองหรือว่าปลุกเร้าอารมณ์ของแดฮยอนกันแน่ ในที่สุดยองแจก็ทำการปลดเปลื้องเสื้อของแดฮยอนได้สำเร็จ รีบบดเบียดความรุ่มร้อนของแผ่นอกให้อีกคนรู้ทันที
“ร้อน... ดับเครื่องทำไม?”
ตัด ---> หาอ่านเอาเองค่ะ ฮริ๊งค์~
"พี่ยองแจ"
ดวงตาคลอน้ำสบกันอย่างมีความหมาย แดฮยอนไม่อยากจะปิดบัง และหวังว่ายองแจจะรับรู้ว่าคำพูดที่เขาจะพูดออกมานั้นมันคือความจริง
“รัก...”
แค่อยากจะฝังความเป็นแดฮยอนให้ลึกเข้าไปในจิตใจของยองแจบ้าง ไม่ได้เห็นแก่ตัว ไม่ได้หวังจะครอบครอง แค่อยากให้ยองแจรับรู้ซักที...
ว่าที่จริงแล้วยองแจขาดแดฮยอนไม่ได้...
“รัก... พี่ยองแจ อึก~ รักนะ”
ร่างของยองแจหยุดนิ่งราวกับถูกแช่แข็ง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อประมวลผลคำเสร็จ คำว่ารักได้ยินอยู่เต็มสองรูหู
สายตาของแดฮยอน...
มันบอกว่ารักจริงๆ
“รักยองแจนะ”
บทรักร้อนแรงของยองแจจบลง บทรักอ่อนโยนของแดฮยอนกำลังเริ่มขึ้น ทุกจังหวะ ทุกสัมผัส ค่อยๆ กดเน้นเพื่อตอกย้ำว่าความรู้สึกนี้คือเรื่องจริง แดฮยอนค่อยๆ มอบมันให้กับยองแจทีละน้อย...
ความรู้สึกรัก...
ตัด
"รักพี่ยองแจนะ"
คำว่า ‘รัก’ แดฮยอนพูดออกมาไม่คิดจะหยุดพัก ถ้าเป็นประโยคอื่นยองแจคงจะรำคาญแล้วบอกให้หุบปาก แต่ว่าคำๆ นี้ยองแจกลับอยากได้ยินใกล้ๆ อยากให้กระซิบบอกเบาๆ ที่ข้างใบหู
มันรู้สึกดี...
ความรู้สึกนี้คืออะไร?
“แดฮยอน...”
“....”
“พี่ชอบคำว่ารักของนาย...”
ชอบ...
ชอบมาก...
รู้สึกว่าอยากได้ยินทุกวัน...
“พี่ชอบสัมผัสของนาย...”
ไม่ว่าเมื่อไรสัมผัสของแดฮยอนก็ทำให้รู้สึกดี...
“พี่ชอบอ้อมกอดของนาย...”
มันอบอุ่นจนไม่อยากให้เลือนหายไป...
“พี่ชอบจูบของนาย...”
ริมฝีปากอุ่นที่ถูกทาบทับ ไม่ว่าเมื่อไรก็ทำให้หัวใจวาบหวิว...
“แล้วพี่ก็รู้สึกดีที่มีนายอยู่ข้างๆ”
“....”
“แบบนี้เค้าเรียกว่ารักรึเปล่าวะ?”
ทุกอย่างที่เป็นแดฮยอนกำลังฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณของยองแจ สัมผัสของแดฮยอน อ้อมกอดของแดฮยอน จูบของแดฮยอน และคำว่ารักของแดฮยอน ทุกอย่างพอรวมกันแล้วมันคือความรู้สึกดีๆ
ยองแจได้ทุกอย่างของแดฮยอนแล้ว...
เหลือก็เพียงแต่คำว่ารักของยองแจที่จะมาเติมเต็มให้หัวใจอ่อนแรงของแดฮยอน คำว่ารักของยองแจที่จะเข้ามาเติมเต็มทุกสิ่งทุกอย่างให้กับแดฮยอน
“แล้วพี่คิดว่ารักรึเปล่าล่ะ?”
………BODY ‘N SOUL..........
รักหรือเปล่า... ไม่รู้
แต่ที่รู้ๆ คือตอนนี้หยุดไม่ได้อีกแล้ว...
“แดฮ... ยอน อื้อ~ ยะ.. อย่า... อ๊ะ~”
“หืม? อย่าหยุด?”
“อือ...”
ไม่รู้สิ... ตอนแรกจะบอกว่าอย่าจับ แต่พอมือใหญ่นั้นลากไล้สัมผัสกลับตอบรับเออออ เตียงมันอยู่ไกลขนาดไหนก็เพิ่งจะได้รู้วันนี้นี่แหละ สองขาแทบไร้เรี่ยวแรง ถ้าไม่มีสองแขนประคองไม่อยากจะคิดเลยว่าจะล้มลุกคุกคลานขนาดไหน ประตูบานใหญ่เปิดออกและปิดลงอย่างรวดเร็ว รองเท้าทั้งสองคู่ถอดสะเปะสะปะไปคนละทิศละทาง เสื้อผ้าร่วงหล่นไปตามทางบรรจบที่ข้างๆ เตียง
ไม่ได้รีบร้อน...
แต่ร่างกายมันร้อนเอง...
ตัด
สมองขาวโพลน...
ร่างกายถูกกกกอด...
ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วดวงหน้าหวาน...
อบอุ่น...
“รักพี่ยองแจนะ”
“อือ...”
คำว่ารักค่อยๆ ซึมลึกลงไปในจิตใจก่อนที่ห้วงนิทราจะมาถึง...
รักยองแจ
………BODY ‘N SOUL..........
When you NEED ME
NEED = จำเป็น, ขาดไม่ได้... ยูยองแจ ขาด จองแดฮยอนไม่ได้
To be continue…..
#4 When I KISS YOU
“จูบผมแต่เช้าเลยนะ^^”
“เตรียมใจไว้เลย วันนี้พี่จะจูบนายทั้งวัน!”
____________________________________
พกรี๊ดดดดด ความรู้สึกนี้มันคืออะไร??? ว้ายยย จะบ้า งื้อออออ ไม่นะ ม่ายยยยยยย #อะไรของมัน? บ้าไปแล้ว... คนแต่งบ้าไปแล้วววว หือออ ไม่เคยแต่งเอ็นซีอย่างนี้เลยนะ!!! มากไปแล้ว พี่แจเลอค่า น้องดอนคนละมุน อั้ยยยย ฮาร์ทแอทแทครัวๆ ฮรื่อออออ ขอบ้าแปป #ทึ้งหัวตัวเองแรงๆ โง๊ย~ ฝากๆๆ #พี่แจกับน้องดอน ขอตัวจะไปกรี๊ดดดดดด #ตกท่อตาย 5555555555555
ไม่อยากให้เอ็นซีมีแต่เอ็นซี แต่อยากให้เอ็นซีมีความรู้สึกแทรกอยู่ในนั้น (งงมั้ย?) เราก็งง -_-)/ มันก็เอ็นซีน่ะแหละ พยายามสอดแทรกความรู้สึก รีดเดอร์สัมผัสได้มั้ย? หรือว่ามันมีแต่เอ็นซี (เริ่มงงล่ะ อะไรของมัน?) เอาเป็นว่าเราไม่ได้แต่งเอ็นซี (ก็มึงแต่งเอ็นซี โว๊ะ!!) เออ... ช่างเราเถอะ ปล่อยเราไป ;__;)/
ชื่อเพลง Body ‘n soul มันก็ไม่มีอะไรหรอก มีแต่ร่างกายกับจิตวิญญาณ เสื้อผ้า รองเท้า อะไรก็ไม่จำเป็นทั้งนั้น (สรุปมันก็คือเอ็นซีน่ะแหละ) มันยังไม่จบ....
ปล. ทอล์คไม่เป็นภาษาก็ช่างหัวเราเถอะนะ ฮรื่ออออ
ปล.2 ใครที่หาฉากที่ตัดไปไม่เจอจะใบ้ให้ [มันอยู่ในเฟบ]
ความคิดเห็น