^>_<^ผู้ชายพันธุ์ร้าย_กับ_ยัยอันตรายสุดซ่า^>_<^

ลำดับตอนที่ #3 : ตรูเป็นเจ้าแม่!!! (ด้านโหดของนังเวย์)

‘สนุกสุดเหงี่ยง เตียงเฮียป๋า’

เวลา 19.20 นาฬิกา ฉัน(ซึ่งปลอมตัวมาอยู่ในคราบเด็กผู้ชาย)กำลังยืนอยู่หน้าผับ สนุกสุดเหงี่ยง เตียงเฮียป๋า ผลับชื่อดังที่มีข่าวเลื่องชื่อลือชา ในเรื่องวีรกรรมของบรรดา นักเรียนวัยรุ่น   

และภารกิจของวันนี้ คือ ฉันต้องเข้าไปตรวจตรานักเรียนเซนต์แทนเซีย ที่นี่          เ พี ย ง ค น เ ดี ย ว T^T ฮือๆ ทำไมฉันต้องเป็นคนซวย ได้เข้าไปในนี้คนเดียวด้วยนะ ก็บอกแล้วไงไอ่หมวย ฉันนะมันผู้หญิงบอบบางเกิดพวกมันจับได้แล้วเอาฉันไปทำงานอาบอบนวด โชว์สัดส่วนอันสุดแสนจะเซ็กซี่(-,.-)ให้พวกป๋าๆดูจะทำยังไง>O<

“อ่าว! น้องชายจะเข้าก็รีบเข้าไปสิ เดี๊ยว ไม่ทันสาวๆโชว์ อาโกโก้ดึ๋งดั๋งน่ะ พี่น่ะช้อบ ชอบดู สู้ดด^,.^”

โหย! ไอ่หื่น จะมีสักกี่คนห่ะที่คิดอุบาทว์ๆแบบแก เขาเรียกว่าการแสดงศิลปะโชว์สัดส่วนตะหากเว้ย ^.,^ ฉันล้วงกระเป๋า ควักบัตรสารวัตรนักเรียน(ที่หมดอายุแล้ว)ให้ดู   จากนั้นก็ถือวิสาสะเดินนำเข้าไปโดยไม่ได้รับการเชื้อเชิญ 

ข้างในนี้เสียงดังมากๆ ทั้งยังมีแต่เพียงแสงไฟที่มืดสลัว กับไฟหลากหลายสีสัน ส่องแสงระยับเพื่อให้ความสว่างเพียงเท่านั้น(ผลับก็ออกใหญ่ ไหงเจ้าของมันกลับงกอย่างนี้ว่ะ!)  แต่ถึงกระนั้นด้วยความชาญฉลาดของฉันบวกกับผัดผักบุ้งเสริมวิตามินเอ   ก็ทำให้ฉันสามารถมองเห็นพวกวัยรุ่น ทั้งหัวดำหัวหงอกนั่งดื่มเหล้าเลี้ยงกันอยู่

 พลันสายตาเหลือบไปเห็นเป้าหมายที่ตามหา ไอ่ย่นและกลุ่มเพื่อนของมันกำลังนั่งซดเหล้า พร้อมๆกับแทะประโลมหญิงสาวที่ใส่ชุดกระต่ายบิกินนี่ ที่นั่งอยู่ข้างๆไปพร้อมกัน ขาฉันเริ่มขยับ ผ่าฝูงผู้คนที่ดิ้นเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวก ไปตรงมุมผับ

“พวกแกทำอะไรกันหน่ะ!!”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแกไม่ทราบ” หนึ่งในนั้นตอบคำถามฉันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ พลางยักคิ้วทำท่ากวนตรีน  มันน่านักน่ะ ฉันถามดีๆน่ะเว้ย!

“เกี่ยวสิว่ะ ก็ฉันเป็นสารวัตรนักเรียนโรงเรียนแก!”

“เฮ้ย! อะไรกันว่ะ”

“ถ้าอยากรู้นัก  พรุ่งนี้ฉันจะเล่าให้ฟังที่ห้อง ป ก ค ร อ ง เฮอะ! อนาคตพวกแกดับแน่ ไอพวกเด็กเลว!”

“ไม่เว้ย! เรื่องอะไรกรูจะไป”

“ไอ่หน้าอ่อน ก่อนที่มรึงจะลากคอพวกกรูเข้าห้องปกครอง มรึงมาเจอกับกรูหน่อยไหม กรูไม่ยอมเสียอนาคตง่ายๆหรอกเว้ย” หนึ่งในพวกเด็กเลว ก้าวเข้ามายืนท้าแหย่งๆ บอกเป็นนัยน์ว่า ไม่มีทางไปกับฉันแน่ๆ โดยที่ไม่รู้ตัวชะตากรรมตัวเอง           ว่าพวกแกกำลังท้าทายฉันอยู่!!ฮึ่มๆ

“เฮอะ! ก่อนจะทำตัวเหลวไหล ไม่มีสมองแบบนี้ทำไมพวกแกไม่รู้จักคิดมั้ง ว่ามันจะทำให้พวกแกเสียอนาคต  พอจะโดนจับได้ทำเป็นกำหมัดท้า แหยงๆเป็นเจ้าเข้า   นึกว่าฉันกลัวแกหรอว่ะ!! เข้ามาเลย เข้ามาสิ!ไอหัวอุนจิเอ้ย นึกว่าแกหล่อนักรึไง ขอโทษเฮอะ! เห็นหัวแกแล้วนึกถึงโถส้วม สะอิดสะเอียนอยากอ้วก เต็มทน”

“หน็อย! แกว่าฉันหัวอุนจิหรอไอหน้าอ่อน แกรู้ไหมฉันเสียตังทำผมทรงนี้กี่บาท”

“จะรู้หรอ ไม่ใช่แม่แกน่ะเว้ยไอ่หัวก้อนขี้!”

ผลัวะ!!

        สิ้นเสียง ใบหน้าฉันหันทันที รับรู้ถึงน้ำสีแดงเหนียวๆไหลออกมาจากมุมปาก   มองกลุ่มคนตรงหน้าเล็กลงไปทันที เกิดมาทั้งชีวิตฉันไม่เคยโดนใครต่อยหน้าแบบนี้   แก...ไอหัวขี้ แกเป็นใคร!!แกถึงกล้าต่อยมาฉัน ฉันเป็นผู้หญิงน่ะเว้ย!! เพศแม่แก

อารมณ์ที่มีอยู่พุ่งทะยานขึ้นสูงปรี๊ดจนเกินขีดจำกัด เส้นเลือดในสมองเดือดปุดๆใบหน้าฉันเริ่มไร้ความรู้สึก และเตรียมตัวที่จะฆ่าคน!!!

            ผลัวะ!! ฉันเตะไปกลางกล่องดวงใจ ไอ่หัวขี้ด้วยแรงที่มีทั้งหมด เล่นเอาไอหัวขี้ร้องลั่น เซถลาถอยไปจนล้มลง

            “ไอ่...

        ตุ้บ ตุ๊บ  ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ  ตุ๊บ!!!!!  ฉันเดินเข้าไปหาพลางใช้เท้ากระทืบทั่วร่างมันรัว ด้วยพละกำลังมหาศาล  ทั้งๆที่มันอยู่ในท่านอนกลิ้งเกลือกอยู่ตามพื้น

            “แก...ขอโทษฉันเดี๊ยวนี้!!!” ฉันนั่งลงไปตระครุบ บีบคอไอหัวขี้ ด้วยแรงที่มีอยู่เพียงน้อยนิด

            “แค่กๆๆ ไอ บ้า พวก แก ช่วย ฉัน ด้วย แค่กๆ”

            “ไอ่ชั่ว! แกจะขอโทษหรือไม่ขอโทษฮะ!!”

        ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ  ตุ๊บ!!!! ฉันปล่อยหมัดรัวลงไปที่ท้องไอ่หัวก้อนขี้อย่างหนัก ด้วยแรงฮึดสู้ที่จู่ๆก็มาจากไหนไม่รู้

            “โอ้ยๆๆ พอแล้ว”

            ตุ้บๆๆๆ แล้วก็ตบหัวมันไปมาอย่างมันมือ ผสมความเคียดแค้นที่พรั่งพรูออกมา

            “แม่แกสอนให้ทำตัวเหลวไหล พูดจาหยาบคาย ต่อยหน้าผู้หญิงแบบนี้หรอว่ะ ขอโทษฉันซะ!! แกอยากตายรึเปล่าฮ่ะ!!”

            “แค่กๆ  เธอเป็นผู้หญิงหรอ”

            ฉันใช้มือบีบคอไอ่หัวก้อนขี้ให้หนักขึ้น หนักขึ้น โดยไม่รู้สึกเหนื่อยต่อแรงที่สูญเสียไป จนหน้าไอ่หัวก้อนขี้เปลี่ยนเป็นสีแดง

            “ฉันบอกแล้วใช่ไหม!! ฉันไม่ใช่ทอมเว้ย!! ไม่ใช่ผู้ชายยย!! พูดแบบนี้ สงสัยแกท่าจะอยากตายมากใช่ไหมฮ่ะ!!ไอ่หัวก้อนขี้!! ไอ่เฮงซวย!!นึกว่าแกเป็นใครห่ะ ถึงมาตบฉันอย่างนี้ ไม่ใครสอนแกรึไง!! ไม่มีใครสอนแกใช่ไหม!! ถึงมาทำกับฉันแบบนี้!!ไม่อยากอยู่เป็นคนต่อแล้วรึไง!!อยากตายมากนักใช่ไหม!! ก้มกราบขอโทษฉันเดี๊ยวนี้!!!!>O<ก้มกราบเดี๊ยวนี้!!!แก๊”

            “อ๊ากกก ช่วยด้วยย!!”

เผี๊ยะๆๆๆๆๆ!! ฉันกระชากหัวมันขึ้นมาตบหน้านับครั้งไม่ถ้วน และกำลังง้างจะตบครั้งอีกครั้ง >O< นี่ยังไม่พอน่ะ ไม่พอที่แกทำกับฉันไว้!!

“ยังไม่ยอมขอโทษใช่ไหมแก!! ทำผิดแล้วต้องให้สั่งสอนเท่าไหร่ถึงจะจำ!! ยังไม่จำไม่สำนึกหรอไอ่ชั่ว แก!!”

ผลัวะ!

“อ๊ากก!!”

ฉันใช้มือต่อยหมัดหนักลงไปอีกครั้งที่เบ้าตาไอ่หัวก้อนขี้ พลางจับหัวมันขึ้นมาหมายจะเอาโขกพื้น ฉันจะเอาแกให้ตายยยคอยดู!!!

“ขะ ขอ โทษ!”ในที่สุดไอ่หัวก้อนขี้พูดคำนี้ขึ้นมา ฉันยอมทิ้งหัวมันลงกับพื้นแล้วก็ลุกขึ้นมาปัดฝุ่นตามตัว

“จำไว้น่ะแก ฉันจะสอนแทนแม่แกให้!! ถ้ากล้ามาตบผู้หญิงอีก คราวหน้าแกได้ตายคามือฉันจริงๆแน่!!!”

“พวกแก!!!”ฉันใช้มือชี้ไปที่หน้าผู้ชายกลุ่มไอ่ย่น อีกมือหนึ่งก็เท้าสะเอวไว้ยืนประจันหน้ากับพวกไอ่ย่น ซึ่งดูๆไปแล้ว เหมือนกับเจ้าแม่!ยังไงยังงั้น

“ขะ ขอโทษ ครับวันหลัง พวกผมจะไม่เหลวไหลอีกแล้วครับ”

“วางบัตรนักเรียนของพวกแกทั้งหมด บนโต๊ะ!!! แล้วพรุ่งนี้แกกับฉันเจอกัน ที่    ห้ อง ป ก ค ร อ ง ”

            “ย่ะ...อย่าเลยครับ”

            “ เฮอะ! ก่อนทำทำไมพวกแกไม่คิด!!”

            “พะ..พวกผมสำนึกผิดแล้วครับ” พวกไอย่นนั่งคุกเข่ากับพื้น พนมมือไหว้ร้องขอความเห็นใจ ดูแล้วเป็นภาพที่ทุเรศลูกกะตาสุดๆ

            “บอกให้วางบัตรนักเรียน พวกแกอยากตายนักหรอไง!!!”

        “>O<ผะ..ผมกลัวครับ แต่ได้โปรดเถอะ  ครั้งนี้เป็นแค่ครั้งแรกที่ผมเข้ามาในผับนี้จริงๆน่ะครับ พวกผมแค่อยากลองเข้ามาในนี้ดู”

        “จริงหรอะ!”o_O

            “จะ...จริงครับ”

            “รู้ไหม ถ้าพวกแกโกหกฉัน แล้วฉันมารู้ทีหลัง พวกแกจะเป็นยังไง นึกหรอกับอีแค่ที่ฉันทำกับไอ่หัวก้อนขี้นิดๆหน่อยๆจะทำให้พวกแกกลัวฉันและคิดสำนึกได้  แกโกหกแบบนี้ สงสัยอยากเจอหนักกว่าไอ่นี่ใช่ไหม เดี๊ยวแม่จะเย็บปากให้พูดไม่ได้เลยเอามะ!>O<”

        “พะ..พวกผมไม่ได้โกหกจริงๆนะครับ ขอร้องสักครั้งเถอะครับ”

        “นะ...คร้าบ”

        “....”

“นะ...คร้าบ”

            “ก็ได้ แต่พวกแกต้องสัญญา”

            “สัญญาครับสัญญาพวกผมจะไม่ทำยังงี้อีกแล้ว”

        “ชิชะ!! ฉันพูดแล้วหรอ”

            “โทษ..คร้าบ”T^T

            “รักษาสัญญา2 ข้อได้ ฉันจะล่ะเว้นชีวิตแก

            1.สัญญาต่อส่วนรวม พวกแกจะไม่เหลวไหลแบบนี้อีก พ่อแม่ส่งมาเรียนหนังสือก็ต้องเรียน ห้ามเหลวไหลเป็นอันขาด!”

        2. สัญญาที่ฉันช่วยพวกแกไว้ ซึ่งในตอนนี้ฉันยังนึกไม่นึกไม่ออก แต่เมื่อไหร่ที่ฉันนึกออกพวกแกจงปฎิบัติตามนั้นซะ จึงจะถือได้ว่าฉันกับพวกแกไม่มีอะไรติดค้างต่อกันแล้ว”

        “คร้าบบ T^T”

            “แล้วก็ไปกันได้แล้ว อย่าให้ฉันเห็นอีกเป็นอันขาดน่ะ นับ 1......2....... อย่าให้มีครั้งที่ 3 น่ะเว้ย!!”

            “คะ...คร้าบ”แล้วพวกไอย่นก็เผ่นแนบออกจากผับไป ทิ้งให้ฉันยืนอึ้งอยู่กับความความบ้าดีเดือดของตัวเอง เมื่อรู้สึกตัวแล้วว่าทำอะไรลงไป เพราะ....

ร่างกายฉันมันไม่ปกติ!! ไม่เหมือนคนทั่วไปทุกๆครั้งที่ฉันโกรธมากๆ จำเป็นจะต้องดึงพลังงานในอนาคตเข้ามาช่วยเสมอ(จึงมีพลังกำลังมหาศาล) และทุกครั้งที่ใช้มันก็จะเกิดเรื่องกับฉันทุกที..แล้วครั้งนี้ล่ะ

            O_O หา! นี่ ฉันทำอะไรลงเนี้ย???>O<

แล้วทุกอย่างก็มืดมิดลงทันตา