คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ϟ SHOT VIII ➣ เดทแรก(หรอ?)
SHOT
8
‘ เดทแรก (หรอ?) ’
ความขี้เกียจที่สะสมมาตลอดห้าวันตั้งแต่ปิดเทอมได้ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อวันเวลาเดินทางมาถึงวันหยุดแรกของการเปิดเทอมแบมแบมแพลนไว้อย่างนี้ว่าจะซุกตัวนอนใต้ผ้าห่มผืนหนานอนหลับยาวถึงสายๆแล้วค่อยตื่นมาหาอะไรทำ
แต่ทุกอย่างเป็นอันล่ม..
เพียงเพราะ..
“เลี้ยวหรือตรงอ่ะ?”
ไอพี่หัวทองคนเดิมเพิ่มเติมคือตอนนี้มันหัวดำนี่ไง!
ทั้งที่แบมแบมกำลังหลับตาพริ้มฝันถึงเลขเด็ด(?)อยู่แท้ๆก็ยังมีมารนามว่า
มาร์ค มากดออดหน้าบ้านวานให้แม่บ้านขึ้นมาปลุกแบมแบมเพื่อไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วยกันแน่นอนว่าเขาบอกว่าไม่!!
แต่ม๊าดันเดินออกมาเจอพี่มันก่อนนี่สิเลยกลายเป็นว่าม๊าเห็นดีเห็นงามแล้วบอกให้แบมแบมไปกับไอมารมาร์คนี่
สุดท้ายก็ต้องมานั่งจุมปุ๊กอยู่บนรถหรูที่จอดโชว์อยู่ที่บ้านของอีกคนมาตั้งแต่แรกคิดแต่จะชวนแต่กลับไม่รู้ข้อมูลใดๆทั้งสิ้นเป็นแต่ขับรถแบมแบมเลยต้องผันตัวมาเป็นคนบอกทางแทนส่วนไอคนข้างๆนี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรอมยิ้มอยู่นั่นแหละ
“เลี้ยวซ้ายตรงสี่แยกก็ถึงละ”
มาร์คตั้งใจบังคับรถไปตามทางที่มีใครบางคนนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถคอยบอกทางจนถึงห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งทันทีที่เขาจอดรถบนตึกเสร็จร่างของแบมแบมในชุดเสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงยีนส์เอวสูงพร้อมผ้าใบราคาแพงก็เดินนำลิ่วไปไม่มีการรอ
มาร์คสาวเท้าอย่างเร็วตามไปอยากจะคว้าข้อมือบางนั้นมาแล้วบอกให้รอกันก่อนแต่ก็กลัวจะโดนอีกคนว่าเอาเลยได้แต่ส่งมือหนาไปรั้งปลายแขนเสื้อไว้
“นี่แบมแบม”
ซึ่งมันได้ผลแบมแบมหันกลับมามองด้วยสีหน้าเสียอารมณ์นิดหน่อยเขาเห็นว่าอีกคนเป็นแบบนี้มาตั้งแต่บนรถแล้วแต่ก็คิดว่าไม่ได้เป็นอะไรเพราะก็ยังคอยบอกทางกันอยู่เลย
“ไร”
หู้ว..สั้นเชียวมึง
“ทำไมไม่รอกันเลยโกรธพี่หรอ?”
“จะโกรธเรื่องอะไรล่ะ”
“ก็..เห็นทำหน้าแบบนี้มาตั้งแต่บนรถพี่ไม่รู้ว่าแบมเป็นอะไรหนิเดินก็ไม่รอทำเหมือนคนงอน”
แบมแบมยังคงทำหน้าเหมือนเดิมไร้ซึ่งคำตอบกลับมามาร์คคิดว่าบางทีอีกฝ่ายอาจจะพักสายอยู่เขาต้องยืนรอใช่ป่ะ?
เขากำลังคิดว่าจะทำยังไงกับมารหน้าหล่อนี้ดี
ใช่แบมแบมกำลังคิดอะไรบางอย่างที่น่าจะสนุกกับชีวิตของเขาในวันนี้
ฮิ
ไอที่แบมแบมเดินออกมาไม่รอนี่ไม่ใช่อะไรหรอกเขาง่วงอยากจะรีบๆไปรีบๆกลับไปนอนต่ออีกซักพักไม่ได้โกรธอะไรซักนิด
ง่วงแล้วพาลอ่ะใจป่ะ?
แต่ไหนๆก็มีคนเข้าใจผิดแล้วก็เลยตามเลยละกันคิดซะว่าเป็นการแก้เผ็ดที่ไปรบกวนการนอนของเขาละกัน
มึงได้เผ็ดแน่ๆไอพี่หัวทอง!!
“ก็พี่เดินช้าแบมหิวแล้ว”เนี่ยแบมแบมโคตรหิวเล้ยท้องไร้เสียงเรียกเข้าโครกครากเลยเนี่ยหิวโคตรๆแทบจะยัดรถที่ชับผ่านแดกได้อยู่แล้วววหิวมากเลยว้อยย
“งั้นซื้อเสร็จไปหาไรกินกันเดี๋ยวเลี้ยง”
“แบมเรื่องร้านใช่ป่ะ โ อ เ
ค เ ล ยJ”
พูดเองเออเองจบก็ได้ฤกษ์เข้าในตัวห้างซักทีหลังจากยืนเจรจากันอยู่นานผู้คนหลากหลายชีวิตเดินสวนกันไปมาในวันหยุดมาร์คเดินตามคนรู้ทางไปเรื่อยๆสายตาจากหลายคู่ที่มองมายังแบมแบมแล้วหันกลับไปกระซิบกันชวนให้มาร์คสงสัยถ้าตาไม่ฝาดเขาคิดว่าเขาเห็นบางคนหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายอีกด้วยหากแต่ไร้ซึ่งความสนใจจากแบมแบมจนกระทั่งมีใครบางคนเดินเข้ามาขวางไว้
“พี่แบมแบม ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคะ?”
สาวน้อยวัยใสรึป่าวไม่รู้สองคนเอ่ยถาม
แบมแบมหันมองมาร์คเล็กน้อยก่อนหันไปยิ้มให้อย่างเป็นมิตรกับเด็กตรงหน้า
“ได้สิมาเลย^^”
เด็กสาวยิ้มดีใจยื่นมือถือราคาแพงให้คนโตกว่าเป็นคนถือถ่ายแบมแบมรับมาแล้วยื่นออกอย่างชำนาญถ่ายเสร็จส่งคืนเจ้าของพร้อมถ่ายกับคนต่อไปทันที
อีกฝ่ายกล่าวขอบคุณเมื่อได้รูปที่พึงพอใจแบมแบมเดินต่อไม่ได้พูดอะไรมาร์คเลยได้แต่ปิดปากเงียบไว้แล้วเดินเงียบแต่ก็ยังไม่วายมีคนเข้ามาขอถ่ายรูปอีกเรื่อยๆ
มาร์คถอยออกมายืนเมื่อเริ่มเห็นคนเข้ามาเยอะกว่าเดิมสายตามองภาพตรงหน้าอย่างสงสัยนี่แบมแบมเป็นเน็ตไอดอลหรอ?หรือดารา?แล้วนี่ยังมีใครเห็นผู้ชายหน้าตาดีที่ยืนโง่อยู่ตรงนี้บ้างมั้ย?
“เดี๋ยวพี่ขอไปซื้อของก่อนนะพอดีต้องรีบกลับ”
แบมแบมบอกบุคคลรอบกายอย่างสุภาพซึ่งทุกคนพยักหน้าเข้าใจดีมือบางกวักมือเรียกอีกคนที่ยืนห่างออกไปให้เดินมาเรียกสายตาจากไทยมุงได้เป็นอย่างดีออร่าความหล่อที่ออกมาเล่นเอาคนมองตาค้างตามๆกัน
“นี่แฟนพี่แบมหรอคะ?”หนึ่งในตัวประกอบหันมาถาม
แบมแบมยิ้มแล้วพยักหน้ารับ
เดี๋ยว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ล้อเล่นหน่านี่รุ่นพี่พี่เอง”เสียงถอนหายใจดังออกมาจากหลายๆคนรวมถึงมาร์คด้วยเช่นกันการพยักหน้าเป็นคำตอบของแบมแบมเมื่อกี้เล่นเอาหัวใจดวงน้อยของมาร์คเต้นสั่นอย่างรุนแรง
แบมแบมยิ้มแล้วเอ่ยลาครั้งสุดท้ายก่อนเดินออกมายังใจดีดึงเสื้อของมาร์คที่ยืนนิ่งๆเหมือนไม่รับรู้อะไรให้เดินตามมาด้วย
“ช็อคอ่ะเด่555555”
“ใครโดนก็ช็อคทั้งนั้นแหละ”
“ก็จริง แล้วเป็นไรหน้าแดง?”แบมแบมมองด้วยแววตาทะเล้นเล่นเอาเขาไปไม่ถูกกันเลยทีเดียว
“รีบไปซื้อเถอะพี่ก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน”
มาร์คบอกปัดแล้วดันให้แบมแบมเดินนำไปต่อไม่ให้พูดอะไรออกมาอีกปากหนาเม้มเข้าหากันอย่างเขินๆถึงแม้ว่าจะเป็นแค่การล้อเล่นหรือการแกล้งเขาก็ตามมาร์คจะถือซะว่าเป็นเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็แล้วกัน
ฮื่อฟินจัง-/////-
“แบมแบม”
“ว่า”
“ขนมอันไหนอร่อยบ้างอ่ะที่กินเพลินๆ”
มาร์คเดินไปถามแบมแบมที่ยืนดูน้ำผลไม้อยู่อีกล็อคพร้อมกับรถเข็นแบมแบมหยิบกล่องน้ำผลไม้วางลงในรถเข็นแล้วหันมามอง
“อยากกินแบบไหนอ่ะกรอบหรือนุ่ม”
ถามพลางเข็นรถเดินไปล็อคที่วางขนมอยู่เต็มทั้งสองทางจนมาร์คเลือกไม่ถูกเขาดึงแบมแบมไว้แล้วบอกว่าเดี๋ยวเข็นเองให้เดินหยิบของอย่างเดียวก็พอ
“ทั้งสองอย่างเลย”
แบมแบมหยิบขนมที่คิดว่ามาร์คจะชอบหรือไม่ก็เอาอันที่ตัวเองกินแล้วอร่อยมาให้คนข้างๆดูพร้อมอธิบายให้เสร็จสรรพมาร์คฟังแล้วตัดสินใจส่วนแบมแบมมีหน้าที่หยิบมาเสนอกับเอาใส่รถเข็นเฉพาะอันที่มาร์คบอกว่าเอา
นับว่าเป็นภาพที่น่ารักมากสำหรับบุคคลอื่นที่ได้เห็นและคิดว่าน่าจะเป็นครั้งแรกด้วยกับการที่แบมแบมคุยกับเขาดีๆเหมือนที่คุยกับคนอื่นไม่ได้โวยหรือบ่นเขาซักเท่าไหร่ยิ่งเวลายัดเยียดอันที่ตัวเองชอบแต่มาร์คไม่ได้เลือกให้เขาลองกินดูก็ยิ่งทำให้มาร์คมีความสุขมากขึ้นไปอีกไม่มีอะไรดีงามไปกว่านี้อีกแล้วบอกเลย
“ขอบิลหน่อย”
แบมแบมยื่นมือขอใบเสร็จหลังจากที่เขาจ่ายเงินแล้วเรียบร้อยมาร์คยื่นให้ไม่ได้ถามอะไรคนน้องรับไปแล้วชี้ไล่ทีละอันพร้อมกับกดมือถือที่ถืออยู่อีกข้างไปด้วย
“ทำไรอ่ะ”
“คิดส่วนของแบมอยู่จะได้จ่ายคืนพี่ไง”
“ไม่ต้องหรอกแค่นิดเดียวเอง ไปกินข้าวกันพี่หิวแล้ว”
พูดตัดบทแล้วไล่ให้อีกคนเดินไปหาร้านอาหารที่จะไปฝากท้องสำหรับมื้อเช้าควบกลางวันนี้แต่กลับไม่มีร้านไหนถูกใจแบมแบมซักร้านเดินวนกันจนเขาเหนื่อยไปหมดแล้วไหนจะถุงใส่ของหลายถุงที่เขารับมาถือไว้เองหมดอีก
แต่เพราะคนข้างหน้าเป็นแบมแบมไง
มาร์คเลยยอม..
“แบมไม่อยากกินร้านที่ห้างอ่ะไปที่รถกัน”
แบมแบมหันมาพูดกับเขาในที่สุดหลังจากเดินหาอยู่นานใบหน้าสวยออกแววขัดใจเล็กน้อยแล้วเอื้อมมือมาแย่งถุงจากมือของเขาไปส่วนนึง
“แบมนึกร้านที่อยากกินได้แล้วเดี๋ยวบอกทาง ไปเหอะ”
มาร์คไม่ค้านอะไรออกมาเพราะยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรแขนเสื้อของเขาก็ถูกแบมแบมลากไปทางลานจอดรถทันทีมาร์ครู้สึกเหมือนโลกของเขากำลังจะถล่มลงมาเมื่อได้ยินคำพูดจากแบมแบมที่ให้ไปหาอะไรกินข้างนอกห้างแทน
แวบนึงที่เขาคิดว่าแบมแบมแกล้งเขารึเปล่าถึงได้เดินตัวปลิววนรอบห้างอยู่อย่างนี้แต่ก็แค่แวบเดียวเท่านั้นแหละเพราะแบมแบมก็บอกเขาก่อนจะเข้าห้างไปแล้วว่าเจ้าตัวหิวเลยไม่มีเหตุผลมากพอที่แบมแบมคิดจะทรมานตัวเองทั้งที่หิวอยู่แบบนั้น
แต่บางทีมาร์คอาจจะพลาดเองที่เชื่อในคำพูดของแบมแบม
และพลาดที่ยอมขับรถตามทางที่แบมแบมบอก
มึงตายแน่ไอพี่หัวทอง อิ_อิ
“เอาจริงอ่ะ?”
ไม่ทันแล้ว...
“จริงดิแบมอยากกินส้มตำ”
มาร์คถอยไม่ทันแล้ว...
ความจริงมาร์คก็ไม่คิดจะถอยนั่นแหละแต่ก็ไม่คิดจะเดินต่อเหมือนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่บนโต๊ะไม้ในร้านอาหารอีสานที่อยู่ชั้นล่างของตึกแถวบ้านๆเต็มไปด้วยอาหารที่หน้าตาแปลกประหลาดโอเคเขายอมรับว่ามันประหลาดไม่เท่ากับอาหารที่เขาเคยคิดจะทำแต่น้ำดำๆข้างหน้านี้มาร์คก็ไม่อยากจะเสี่ยง
“ถึงมันจะประหลาดแต่ก็อร่อยนะลองกินดู”
คนตรงข้ามพยักเพยิดหน้าไปทางจานตรงกลางโต๊ะที่คิดว่าคงจะเป็นส้มตำที่แบมแบมบอกว่าอยากกินมาร์คเชื่อเลยว่าตอนนี้หน้าของเขาคงจะนิ่งๆแต่แววตาล่องลอยเหมือนคนไร้วิญญาณแน่ๆ
จะว่าเขากลัวก็ได้ ก็กลัวจริงๆอ่ะ .-.
เพียงแต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาจะมาปอดแหกอะไรทั้งนั้นสิ่งที่มาร์คต้องทำคือการหยิบช้อนส้อมตักของข้างหน้าเข้าปากซะ
แต่แค่เพียงนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในปากของเขาก็ทำให้ประสาทสัมผัสทุกอย่างในร่างกายกระตือรือร้นขึ้นมาเหมือนโดฟเครื่องดื่มชูกำลัง
โอ้โหววววววววววววววววววววว
รู้เรื่องเลยมึง!!!!!!!!
ความเผ็ดแสบและรสชาติที่เขาอธิบายไม่ถูกแผ่ซ่านกระจายอยู่ในโพรงปากร่างกายของเขาตอนนี้มันร้อนเหมือนกับเกิดไฟไหม้ข้างในหน้าตาที่เคยหล่อเหลาบัดนี้ได้ถูกทำลายไปหมดสิ้นไม่เหลือสิ่งดูดีไว้แม้แต่นิดเดียวน้ำหูน้ำตาน้ำลายพร้อมใจกันออกมาทักทายพร้อมกับเสียงไอเจียนตายแม้ว่าแบมแบมจะยื่นแก้วน้ำเย็นมาให้เขากระดกเข้าไปก็ยังไม่สามารถลบล้างได้
“เฮ้ยใจเย็นๆค่อยๆกินน้ำเดี๋ยวมันก็หาย55555555”
มือบางของแบมแบมเอื้อมมาลูบไหล่เบาๆเป็นการให้กำลังใจขัดกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแสดงถึงความสุขอันเอ่อล้นเสียงหัวเราะดังอย่างไม่ขาดสายเมื่อใบหน้าของมาร์คยังไม่กลับมาเป็นปกตินัยตาคมที่แดงก่ำอย่างน่าสงสารมองแบมแบมเพื่อขอความเห็นใจ
แต่ขอโทษทีว่ะพี่
แบมแบมขอขำก่อน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
“ลืมบอกว่าเผ็ดมากเพราะแบมชอบกินเผ็ดจัดๆ”
“แต่นี่ก็บอกป้าแกใส่พริกน้อยลงแล้วนะ”
“แค่ห้าเม็ดเอง ‘-‘ ”
ใบหน้าหล่อเหยเกทันทีเมื่อได้ยินเหมือนกับว่าต่อมน้ำตาของเขากำลังจะแตกความรู้สึกเหมือนเป็นเด็กโดนรังแกโดยคนที่เราไม่สามารถตอบโต้เขาได้
แถมคนทำร้ายกับตอบกลับมาแบบใสซื่อมาร์คไม่ได้โกรธแบมแบมเลยนะอันที่จริงเขาว่าตอนแบมแบมหัวเราะเมื่อได้แกล้งเขามันก็น่ารักดี
แถมรสชาติมันก็ไม่ได้แย่แค่เผ็ดไปหน่อยเท่านั้น(หราา)เพียงแต่มาร์คกลัวว่าหน้าของเขาจะทุเรศมากน่ะสิทำหน้าตาดูดีมาตลอดหลุดขนาดนี้ก็แอบกังวลอยู่เหมือนกัน
“เฮ้ออออออ”
ถอนหายใจอย่างหนักหน่วงเมื่อสงครามในปากเริ่มสงบลงคนตรงข้ามยังคงช่วยดูแลแม้จะยังทำหน้ามีความสุขอยู่เหมือนเดิมมาร์ครับทิชชู่มาซับหน้าตัวเองเขาคิดว่าเขาคงจะไม่อยากตักอะไรเข้าปากสำหรับมื้อนี้อีกแล้ว
“กินอันนี้แทนละกันมันเรียกว่าคอหมูย่าง”
แต่ในเมื่อแบมแบมจะป้อนเขาก็คงต้องยอม
“เป็นไง”
“อร่อย”
“ดีละกินกับอันนี้ไปนะหรือติดใจอยากกินจานนี้ต่อก็ตามสบายเลย55555555”
แบมแบมยื่นกระติ๊บข้าวส่งมาให้แล้วก้มหน้าก้มตากินอยู่เงียบๆแต่เปี่ยมไปด้วยความสุขใบหน้าของแบมแบมมักจะแสดงออกทุกครั้งที่ได้กินข้อนี้เขาสังเกตุมาหลายครั้งแล้วจะอร่อยมาก
ไม่อร่อย หรือพอได้มันจะสื่อทางสีหน้าและแววตาอย่างไม่มีปิดบังเสมอและมาร์คก็ชอบที่จะมองดูปฏิกิริยาของแบมแบมเสมอเหมือนกัน
หลายครั้งที่แบมแบมลองตักนู่นตักนี่ให้เขาชิมมาร์คชอบมันนะถึงมันจะทรมานเพราะความเผ็ดก็ตามแต่ถ้าเทียบกับเสียงหัวเราะของเขากับแบมแบมที่เกิดขึ้นเมื่อเขาไอค่อกแค่กเหมือนจะตายมันก็โคตรคุ้มเลย
บางที..
อาหารมื้อนี้อาจจะเป็นเดทแรกของพวกเขาก็ได้
(มโนเอง)
“แบมแบมถามไรหน่อยได้ป่ะ”
“ได้ดิไมอ่ะ”เงยหน้ามองทั้งที่แก้มทั้งสองข้างเต็มไปด้วยของกิน
“ทำไมตอนที่ไปซื้อของมีคนขอถ่ายรูปด้วยอ่ะ”ถามในสิ่งที่ตนสงสัยมาตั้งแต่เมื่อตอนอยู่ห้างแบมแบมยิ้มแล้วกลืนของกินก่อนจะพูดคลายข้อสงสัยของเขา
“แบมเป็นนางแบบวัยรุ่นอ่ะแสดงเอ็มวีบ้างตัวประกอบละครบ้างอะไรแบบนี้แหละก็เลยพอมีคนรู้จัก”
“อ๋อ งั้นไปข้างนอกก็ไม่ต้องระวังหรอที่เป็นแบบ...นั่นแหละ”
“แค่ไม่ต้องทำต่อสารธารณะก็ไม่มีปัญหาแล้ว ที่โรงเรียนก็ไม่มีใครยุ่งเท่าไหร่ความดีมันน่าพูดถึงมากกว่า
ใจปะ ง่ำๆ”
“แล้วทำไมต้องปิดบังม๊าด้วยล่ะ”
มาร์คข้องใจเรื่องนี้มาตั้งแต่วันที่แบมแบมทำข้อตกลงกับเขามาร์คไม่เห็นจะเข้าใจเลยซักนิดว่าแบมแบมเป็นตัวของตัวเองกับหลายๆคนแต่กลับเป็นอีกคนเมื่ออยู่ต่อหน้าครอบครัวตัวเองเหมือนกับเป็นคนนอกยังไงอย่างนั้นแบมแบมมองหน้าเขาพร้อมยิ้มบางให้
“ไม่ต้องรู้หรอกหน่า ถามมากจังเอาไปเลย”
เอ่ยปัดแล้วยัดส้มตำคำโตที่มาร์คได้ลิ้มลองไปนิดเดียวเมื่อต้นมื้อเข้าปากอย่างหมั่นไส้
มาร์คที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวหรือรับรู้สิ่งใดก็ต้องแผดเสียงร้องเริ่มต้นการดับไฟในปากอีกครั้งดูท่าว่าครั้งนี้จะเต็มปากเต็มคำเกินไปซะด้วยสิ
“น้ำาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!”
“สมน้ำหน้าหว่ายยยยยยยยยยย”
Hashtag #ห่ามเกิร์ล
แบมแบมแสบมากเลยแก
ไปๆมาๆเริ่มสงสารพี่หัวทองนาง
อยากไปรบกวนเวลานอนคนสวยเอง
เจอกันตอนหน้านะแครช
เอนจอยรี้ดดิ้งแอนท์สะดิ้งวิทพี่หัวทอง
Twitter : @_jtzea
O W E N TM.
ความคิดเห็น