คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ϟ SHOT V ➣ ทิ้งพี่ไว้ได้เยี่ยงไร
ทิ้งไว้กลางหน้าห้องน้ำ - มาร์ค โทเมโท่
“คุณแม่ครับบบบบบบ”เตนล์โผเข้ากอดม๊าที่กำลังจัดการปอกผลไม้ที่พึ่งใช้แม่บ้านให้ไปซื้ออยู่ในครัวม๊าหันมาอย่างยิ้มแย้มกอดรัดฟัดเหวี่ยงเตนล์อย่างคิดถึง
“หายไปนานเลยนะเรา”
“แต่ตอนนี้เตนล์กลับมาแล้วไง วันนี้เตนล์ขอนอนที่นี่นะครับ”แม่พยักหน้าแล้วลูบหัวอย่างเอ็นดูก่อนจะบอกให้คู่ซี้ขึ้นไปพักข้างบนแต่ถ้าหิวก็ลงมาบอกแม่บ้านได้
แบมแบมเบ้ปากใส่เพื่อนลับหลังอย่างหมั่นไส้แล้วรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองโยนของทิ้งกระโดดทิ้งตัวบนเตียงนอนอย่างที่เคยทำเป็นประจำส่งให้เตนล์ที่ตามมาทีหลังได้แต่ส่ายหน้ากับนิสัยแบบนี้ของเพื่อนสาว
ทำอย่างกับผ่านสมรภูมิรบมาแผ่ซะกูเห็นหมดแล้ว- -
ร่างสูงเดินสำรวจความเปลี่ยนไปของห้องที่ตัวเองไม่ได้มาเยือนเป็นเวลาซักพักเพราะไปเรียนซัมเมอร์ที่ต่างประเทศจนกระทั่งสายตาไปปะทะกับบางสิ่งบางอย่างที่เขาคุ้นหูคุ้นตา
กล่องไม้เก่านั่น..
แบมแบมยันตัวหันไปมองเพื่อนที่เงียบไปแต่แล้วตากลมโตก็เบิกขึ้นแล้ววิ่งไปคว้ากล่องไม้เก่าๆในมืออีกคนโยนไปที่เตียงทันที
“ไอเหี้ยยยย ใครให้รื้อของไปอาบน้ำไป้ๆๆ”
“รื้อที่หน้ามึงวางอยู่ทนโท่ขนาดนั้น”
“เออนั่นแหละไปอาบน้ำได้แล้วเหม็นเหงื่อมึง เชิญ”ดันหลังไปทางห้องน้ำจัดการปิดประตูให้เรียบร้อยก่อนที่จะต้องกรีดร้องอีกครั้งเพราะเสียงของคนข้างในที่ตะโกนออกมา
“กูจะลืมเขาแล้วเว่ยมึง กูกับเขาคงไม่มีวาสนาได้เจอกันอีกแล้วกูก็จะไม่เก็บไอกล่องนั่นด้วย”
“มึงจะขุดคำพูดกูมาพูดทำไมไอเตนล์!!!!!!”
ได้กวนเพื่อนมันสนุกอย่างงี้นี่แหละหนา55555
“เฮ้ออ”แบมแบมเดินมานั่งลงบนเตียงทอดสายตาไปยังกล่องใบนั้นกล่องที่เก็บความทรงจำที่แสนงามของเขาไว้อย่างที่ไม่สามารถลืมเลือนได้เลย
เอื้อมไปหยิบกล่องเจ้าปัญหานั้นขึ้นมาเปิดดูเศษรากไม้เก่าๆที่นำมาม้วนให้ดูเหมือนแหวนพาลที่น้ำตาจะคลอดเบ้าเมื่อหวนนึกถึงอดีต
คิดถึง
อยากเจอ
พี่อยู่ไหนนะ
“เอ่านั่น!ดราม่าอีกแล้ว”แบมแบมสะดุ้งเมื่อเสียงของคนที่โดนไล่ไปอาบน้ำเมื่อกี้เดินออกมาไม่ให้สุ้มให้เสียงอะไรเลย
“ขัดกูตลอดอ่ะมึงแม่ง กูลืมเขาแล้วเหอะไม่มาดราม่าหรอก”ปิดกล่องแล้วนำมันไปเก็บไว้ที่เดิมที่จัดที่ไว้ให้อย่างดีไม่ให้อะไรมาบังไม่ให้ฝุ่นเกาะไม่ให้ใครจับจัดอยู่ที่ๆสายตาจะสามารถเห็นได้ตลอดเวลาที่อยู่ในห้องนี้
ลืมแล้วจริงๆไม่มีโกหก...
“เออลืมก็ลืม”เตนล์พูดแล้วเดินไปค้นเสื้อในตู้มาใส่แทนผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ปิดบังส่วนล่าง
ไม่มีอะไรต้องอายอีกแล้วกับเพื่อนซี้คนนี้จะแก้ผ้ามาต่อหน้าก็ยังไม่มีอารมณ์อะไรทั้งนั้นเลยเพราะฉนั้นความคิดที่จะเกินเลยต่อกันนั้นเก็บพับไปทิ้งได้เลย
“งั้นกูไปอาบน้ำละ”ร่างบางลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการชำระร่างกายเหม็นเหงื่อนี้พอดีกับที่เตนล์เดินไปเปิดโน๊ตบุ๊คเล่นเกมแก้เบื่อ
แบมแบมยืนมองร่างของตัวเองในกระจกอย่างเหม่อลอยเมื่อไหร่กันที่เขาจะลืมได้ซักทีกับเรื่องนี้ต้องเอาหัวมุดชักโครกหรือเปล่าเขาจะได้ยอมทำ
แป๊ะ แป๊ะ!
“สติหน่อยสติ”ตบหน้าตัวเองเบาๆเรียกสติแล้วจัดการอาบน้ำให้เรียบร้อยเมื่อออกกมานอกห้องด้วยชุดเสื้อยืดสีดำกับบอกเซอร์เก่าๆนี่เห็นว่ามีเพื่อนมานอนด้วยหรอกเลยใส่แบบนี้ได้เพราะเขารุ้ว่าม๊าจะต้องไม่ขึ้นมารบกวนแน่ๆถ้าเป็นปกติน่ะหรอชุดกระโปรงพริ้วสีหวานๆไม่ก็ลายลูกไม้ไปแล้ว
“อ่าวไอนี่มาค้นเมลคนอื่นอีก”อะไรคือการที่เดินมาดูว่าเพื่อนตัวเองทำอะไรกลับพบว่ามันนั่งเปิดไฟล์เมลทีละอันเพื่อดูงานที่เข้ามาอยากเป็นผู้จัดการส่วนตัวหรอ
“กูแค่จะดูว่ามึงมีงานคู่บ้างมั้ยทำไมมีแต่ถ่ายคู่กับไอพี่นิชคุณอะไรนั่นเยอะจังวะกูไม่ชอบหน้าเลยชอบเจ๊าะแจ๊ะมึงอย่างกับเฒ่ากินเด็ก”พูดไปทำหน้าเครียดไปแบมแบมได้แต่ยิ้มขำกับท่าทีของเพื่อนที่ดูจะจริงจังกับเรื่องนี้ไปซักหน่อย
ความจริงมันไม่ได้หวงเขาหรอกมันแค่ไม่ชอบพี่นิชคุณเพราะเคยมีคนพูดว่าพี่นิชคุณหล่อกว่ามันแถมยังจิ้นคุณแบมมากกว่าเตนล์แบมอีกทั้งที่ไม่รู้เลยว่าไอเตนล์มันก็ยืนอยู่แถวนั้นด้วยหลังจากนั้นมันก็เลยกลายเป็นคนแบนพี่นิชคุณทันที
ขำกว่านี้ไม่มีอีกแล้วอ่ะพูดเลย555555
“เอาหน่ามึงงานอ่ะงานอย่าซีได้ปะวะ555555”
เตนล์หันขวับมามองเพื่อนสาวทันทีบังอาจมาหัวเราะเยาะเดี๋ยวก็จับโยนออกนอกระเบียงซะเลยนี่เรื่องความหล่อนี่ยอมไม่ได้นะมันไม่ใช่เรื่องน่าขำ
“อ่าวเฮ้ย!!”สะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้าก็ลุกแล้วดึงมือไปอย่างเร็วยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวหรือปรับอะไรให้ทันเลยจะถามว่าจะพาไปไหนก็ไม่ทันซะแล้วเพราะคำตอบมันมาก่อนที่จะเอ่ยปากถาม
“กูอยากดูดาวกับมึง”
นี่ถ้าเราไม่สนิทใจกันว่าเราไม่มีอาการชอบใครใดๆทั้งสิ้นแบมแบมคงจะคิดว่าเตนล์แอบชอบเขาไปแล้วหรือไม่ก็อีกไม่นานเขาคงจะหลงรักเตนล์ด้วยนิสัยขี้อ้อนและนิสัยที่ชอบตามติดตัวเขาตลอดไปแล้ว
“ก็บอกสิวะจำเป็นต้องลากมาขนาดนี้มั้ยกูตกใจไอหอย”
ถึงจะบ่นแต่ก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่เอนหลังได้เหมือนเก้าอี้ที่สระว่ายน้ำม๊ารู้ว่าเขาชอบดูดาวเพราะมันทำให้เขาไม่เหงาและเป็นตัวการที่ทำให้เขานอนหลับฝันดีและยิ่งมีไอเตนล์ที่ดันมาชอบนอนดูดาวตามเขาหลังจากที่เคยพามันมานอนดูกันเล่นๆม๊าก็เลยต่อระเบียงออกมาให้เป็นพื้นที่กว้างๆแล้วจัดเก้าอี้วางไว้ให้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจยามดึกเตนล์เดินมาดันเก้าอี้ที่ตั้งห่างกันไว้ให้เลื่อนมาชิดติดกันแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างกัน
“สบายจัง”เตนล์พูดพร้อมไล่มองดูดาวที่วันนี้โชคดีไม่มีเมฆมาปิดบังทำให้เห็นดวงดาวที่เจิดจรัสอยู่บนท้องฟ้าสว่างเต็มไปหมด
แบมแบมเงียบไม่ตอบอะไรทำเพียงเอามือไปวางแหมะบนหัวอีกคนแล้วลูบไปเรื่อยเขาชอบเล่นผมของเตนล์ผมมันนิ่มเพลินมือด้วยส่วนไอเตนล์ก็ดันชอบรู้สึกเหมือนมีคนมานวดหัวให้เลยกลายเป็นว่านอนข้างกันทีไรก็จะให้เขาเล่นหัวตลอด
“มานอนกันถึงบ้านเลยหรอวะ”
เสียงของชายหนุ่มบ้านตรงข้ามที่บังเอิญออกมาเห็นอะไรบางอย่างที่บาดตาในขณะที่กำลังสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไป
สองคนนี้ทำอะไรเกินงามกันไปรึเปล่า?ไหนจะซ้อนมอเตอร์ไซค์คุยกันอย่างใกล้ชิดในที่สาธารณะแล้วนี่ยังตามมานอนเล่นกันที่บ้านบนห้องนอนอีกหรอ?
ใช่เขาเองคนที่อยู่ในตู้คันนั้นที่จอดรอไฟแดงอยู่ข้างหลังรถของทั้งสองนั้นยิ่งเห็นก็ยิ่งไม่เข้าใจสมัยนี้ผู้หญิงเขาไม่รักนวลสงวนตัวกันแล้วหรือยังไงวันแรกที่เจอกันยังโวยวายที่เขาไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่เลยหรือว่าจะเป็นแฟนกันมานานแล้ว?
โอย..ไม่ได้หรอกนะเขาจะต้องไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นคงถึงเวลาแล้วหละที่มาร์คจะต้องรุกบ้างเพราะว่าเขาชอบ
มาร์คชอบแบมแบมตั้งแต่แรกเห็น
และถึงแม้ว่าแบมแบมจะมีแฟนอยู่แล้วก็ไม่เป็นไรเพราะถ้าเขาทำให้แบมแบมเกิดหวั่นไหวได้ก็อาจจะมีแววได้ลุ้นว่าเขานี่แหละจะเป็นแฟนของแบมแบมเอง
แต่ตอนนี้ขอไปคิดแผนก่อนละกันต้องรีบทำการให้เร็วที่สุดไม่งั้นเดี๋ยวเสียคะแนนถึงจะไม่รู้ก็ตามว่ากำลังแข่งกับใครอยู่แล้วคนที่จะแข่งด้วยเขารู้เรื่องด้วยมั้ยแต่ช่างมันเถอะเอาเป็นว่าแบมแบมต้องมาเป็นแฟนเขาละกัน
“ไอเตนล์มึงว่าคนที่กูให้มึงไปสืบประวัติให้เขาดูคุ้นๆมั้ยวะ”ตัดสินใจเอ่ยปากถามในสิ่งที่ตัวเองคิดมาหลายวันยิ่งเห็นหน้าไอพี่นั่นหัวใจก็ยิ่งสับสนว่าใช่หรือเปล่าแต่ก็ไม่กล้าจะฟันธงอะไรทั้งนั้นได้แต่เก็บเงียบไว้
“ได้ยินกูมั้ยเนี่ย”
“ไอเตนล์”
ขวับ
“สัสนั่นไงกูว่าแล้ว”ไอเราก็นึกว่ามันกำลังคิดอะไรซักอย่างเพลินๆที่ไหนได้แม่งหลับคือไรหลับสบายด้วยนะน้ำลายจะไหลอยู่แล้วไอบักห่านี่
“นอนนี่ไปเลยนะมึงกูไปละ”หยิบผ้าห่มนุ่มๆที่สำรองไว้มาห่มให้มันแล้วเดินจากไปนอนในห้องนอนที่แสนสบาย
ทุกอย่างยังคงผ่านไปเรื่อยๆเฉกเช่นวันนี้วันที่สองของการเปิดเทอมเป็นการเริ่มต้นการเรียนที่เข้าถึงเนื้อหามากขึ้นและเข้าถึงความจัญไรของชีวิตมากขึ้นแบมแบมเลื้อยมาแบบนี้ซักพักแล้วมันง่วงแต่ไม่อยากนอนกลัวตามที่อาจารย์สอนไม่ทันแต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ตามทันเท่าไหร่หรอกนะ
“มึงไปล้างหน้ามั้ยคะอีดอก กูเห็นมึงโคฟเป็นงูมาหลายคาบละกูควรกลัวมึงจะแว้งกัดกูมั้ยไปไป้ขอจารย์ไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”เคธี่เอ่ยปากไล่เพื่อนอย่างสุดจะทนก็เข้าใจนะว่าตั้งใจเรียนแต่ที่เลื้อยอยู่นี่เป็นกระบวนการรับความรู้เข้าไปในสมองหรอตาที่จะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่นี่คือมองกระดานไม่เห็นหรือมึงง่วงกันแน่
“เออเดี๋ยวมา”แบมแบมยอมทำตามที่เพื่อนแนะนำมาก้าวเดินไปหน้าห้องเพื่อขออาจารย์ผู้สอนไปเข้าห้องน้ำ
เมื่อมาถึงห้องน้ำที่อยู่ตรงกลางระหว่างตึกของสายศิลป์-คำนวณแบมแบมก็ไม่รอช้ากวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าของตัวเองทันทีเงยหน้ามองใบหน้าเรียวที่เปียกไปด้วยน้ำอย่างภูมิใจหน้าเนียนไร้สิวไร้เครื่องแต่งหน้านี้ทำให้ใครต่อใครเอ่ยปากชมมากันนักต่อนักแล้ว
“มึงต้องตั้งใจเรียนนะแบมแบม เข้าใจมั้ย”ชี้หน้าตัวเองในกระจกพร้อมกับพยักหน้าเพื่อนเตือนตัวเองให้ตั้งใจเรียนก่อนเดินออกจากห้องน้ำไปเพื่อกลับไปยังที่ที่ตัวเองควรจะอยู่
แต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวไปไหนไกลก็มีร่างผู้ชายคนนึงเดินออกมาจากห้องน้ำผู้ชายที่ประตูอยู่ตรงข้ามกับของผู้หญิงพอดี
“ไอเชี่ย!!”
แบมแบมก็ทำได้แค่สบถตามสันดานไม่สิสัญชาตญาณต่างหาก
“ด่ากันทุกครั้งเลยนะ”มาร์คทำหน้าเซ็งเจอกันกี่ทีก็ด่าเดี๋ยวเหี้ยเดี๋ยวเชี่ยจนตอนนี้สับสนไปหมดแล้วว่าตัวเองชื่ออ่ะไร
“โทษทีๆก็ตกใจอ่ะพี่มาแลกสายนี้หรอ”
“อือ”
แบมแบมพยักหน้าเข้าใจแล้วทำท่าจะเดินกลับไปยังห้องเรียนของตัวเองมาร์คกำมือแน่นเมื่อไม่รู้จะคุยอะไรดีเพื่อเพิ่มความสนิทคนข้างหน้าก็คิดจะด่าแล้วก็ไปคนอย่างเขาก็ไม่ได้คุยเก่งอะไรถ้าจะให้หยอดหวานๆไปก็จะยิ่งหนักกว่าเดิม
“เออแบมแบม”ตัดสินใจเรียกรั้งอีกคนไว้แบมแบมหันหน้ามายกคิ้วเป็นเชิงถามเอาวะเรื่องนี้แหละเป็นกลางสุดละ
“กลับบ้านไงอ่ะ วันนี้กลับเองกลับไม่เป็น”
“ห้ะ?..5555555555555555555โอ้ยพี่”แบมแบมหลุดขำก๊ากออกมาคนอะไรเรียกไว้ซะอย่างเท่ดูเรื่องที่พูดเข้าสิโคตรจะขำ
“ก็กลับไม่เป็นหนิ”มาร์คเบะปากยู่หน้าในใจคือกูอายมั้ยพี่น้องหน้าตาก็ดีกลับบ้านเองไม่เป็นฟัคจูวววว
“เอามือถือพี่มา”มือบางแบออกที่หน้าของอีกคน
ฮั่นแหน่จะเอาไปเมมเบอร์แล้วจะให้เขากลับบ้านด้วยใช่มั้ยหล่า
และแน่นอนว่ามาร์คหยิบส่งให้แบมแบมอยากรวดเร็วมือบางลงมือพิมพ์อะไรบางอย่างลงไปอย่างตั้งใจใจนึงคิดว่าเบอร์ของอีกคนแน่ๆแต่เห็นพิมพ์เยอะคิดว่าเริ่มไม่ใช่แล้วและมันก็ไม่ใช่จริงๆ สวรรค์ใจร้าย...
“ตรงหน้าโรงเรียนเดินไปตามทางเท้าด้านซ้ายแป้ปนึงจะมีวินมอเตอร์ไซค์อยู่พี่เอาอันนี้ยื่นให้เขานะเดี๋ยวเขาขับไปส่งถึงบ้านเลยราคาเดี๋ยวพี่วินเขาบอกตอนถึงหน้าหมู่บ้านเขาไปส่งพี่หน้าบ้านไม่ได้นะเป็นกฏของหมู่บ้านต้องเดินเข้าไปเอง โชคดีๆไปละ”
พูดจบแบมแบมก็สะบัดผมยาวสลวยที่ถูกมัดรวบขึ้นอย่างน่ารักพร้อมกับโบว์ผูกสีดำแล้วเดินจากไปทิ้งให้มาร์คยืนมองหน้าจอมือถือนิ่งๆนี่ถ้าอยู่กลางถนนนึกว่าโคฟเป็นโปเตโต้ละนะ ทั๋มมมถูกล้าวววววว
ชี วิ ต บั ด ซ บ . .
Hashtag #ห่ามเกิร์ล
พี่หัวทองรุกแล้วนะแก
ไม่เงียบๆเจี๋ยมๆอีกต่อไป
เอนจอยรี้ดดิ้งแอนท์สะดิ้งวิทพี่หัวทอง
Twitter : @_jtzea
ตอนนี้มีไลน์ออฟฟิเชียลแล้วแอดไปนะ
ช่วงนี้หว่าเว้555555555
O W E N TM.
ความคิดเห็น