ยัยน้องตัวร้าย

 ยามเช้าสดใส มีร่างบางที่นอนอุตุอยู่ในผ้าห่ม ใบหน้าได้รูป ผมสีครีมที่ดูนุ่มนิ่ม จมูกโด่งรั้นที่บอกนิสัยเจ้าตัว ปากบางสีอมแดงที่เผยขึ้นนิดๆ ที่ยิ้มบางเหมือนกำลังฝันหวานแต่ต้องพังทลายลง

         ก๊อกๆๆ

   "คุณหนูคะ ตื่นได้แล้ววันนี้ไปรับน้องเพลิง เดี๋ยวสายนะคะ" แม่นมสายบัว ปลุกคนขี้เซาเพราะเช้านี้มีภารกิจที่ต้องไปสนามบิน

   "ตื่นแล้วคร้าบบบ" เสียงหวานยานๆ ดูงัวเงีย แต่นึกได้ว่าต้องไปรับน้อง ก็รีบลงจากเตียงทันที

     15นาที "มาแล้วครับ" เสียงดังมาแต่ไกลก่อนจะมาอ้อนคุณพ่อ"หึๆว่าไงตัวแสบ วันนี้ตื่นเช้าน่ะ" คุณสายภาส นครินทร์​ ถามอย่างอ่อนโยน

   "วันนี้ต้องไปรับน้องเพลิงไงครับ" พูดเสร็จก็ยิ้มตาหยี ก่อนจะนั่งกินข้าว

   "โอเค งั้นพ่อไปทำงานแล้วนะ" คุณภาคลูบหัวตัวแสบก่อนจะเดินออกจากบ้าน

     20นาที  "อิ่มแล้วครับ เดี๋ยวไวท์รีบไปรีบหลับนะครับ ฟอดด" ออดอ้อนแม่นมเสร็จ จึงออกจากบ้านจะได้ไปรับน้องสักที

พาร์ทเพลิง

   "วันนี้แล้วสินะ" ร่างสูงใหญ่พึมพำก่อนจะแสยะยิ้มออกมาราวกับโรคจิต

  "อยากเจอจะแย่แล้ว ลูกแมวของผม" ดวงตาที่ดำกริบมีแต่เรื่องอกุศล​อยู่เต็มไปหมด ก่อนจะเจอเขาต้องเก็บซ่อนให้หมดเหลือแค่เด็กใสซื่อ ถ้าไม่เก็บไว้เดี๋ยวลูกแมวก็ตื่นตูมหนีไปนะสิ

         CUT

 สวัสดีค่าาาา เรามือใหม่มากกก(ก.ไก่ล้านตัว)​

ติได้นะ แต่อย่าแรง อาจไม่โดนใจใครหลายคนแต่ฝากไว้ในอ้อมอกด้วยนะ แนะนำเค้าได้น้า ถ้าเค้าผิดพลาดตรงไหนก็แนะนำด้วยน่ะ เจอกันตอนหน้า บายๆๆ